Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nieuwewereldvertaling
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
De Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift (NWT) is een vertaling van de Bijbel die gebruikt wordt door Jehovah's getuigen en wordt uitgegeven door het Wachttorengenootschap.[3] De vertaling gebruikt de Bijbelcanon zonder ’apocriefe’ of ’deuterocanonieke boeken’. Om wereldwijd gemakkelijker bijbelvertalingen te kunnen uitgeven, werd de Bijbel eerst in het Engels vertaald: de „New World Translation”. De Nieuwe-Wereldvertaling in het Nederlands en in andere talen werden dan hierop gebaseerd. Hierin onderscheidt zich deze vertaling van vele andere bijbelvertalingen die ofwel rechtstreeks uit het Hebreeuws, Aramees of Grieks, ofwel via het Latijn naar het Nederlands vertaald zijn.
Over de NWT
De eerste versie in het Engels verscheen in 1961, een vertaling daarvan in het Nederlands in 1963 (zie tabel hieronder). De Engelstalige Nieuwe-Wereldvertaling is op haar beurt vertaald in ongeveer 95 talen in een totale oplage van ruim 166 miljoen exemplaren.[4]
- Huidige editie: 2004
- Uitgegeven door: Wachttorengenootschap
- Totale oplage van alle uitgaven van de Nieuwe-Wereldvertaling: 158.709.727 exemplaren (mei 2010).
- De NWT is uitgebracht als onderdeel van een wereldwijd Bijbels onderwijzingswerk, gesteund door vrijwillige bijdragen.
- Bijbelboeken
- 39 boeken van de Hebreeuws-Aramese Geschriften (Oude Testament)
- 27 boeken van de christelijke Griekse Geschriften (Nieuwe Testament)
- Hulpmiddelen [5]
- Ruim 125.000 verwijsteksten (kruisverwijzingen)
- Ruim 11.000 voetnoten
- Een uitgebreid appendix
- Een concordantie (index van Bijbelwoorden)
- Een index van voetnootwoorden
- Een bijlage genaamd: „Onderwerpen voor gesprekken”
- (Snelle referentie over bepaalde bijbelse thema’s)
- Aan het einde van het Appendix bevinden zich overzichtstabellen over geld, gewichten en maten uit bijbelse tijden, de kalendermaanden van de bijbel, alsmede geografische inlichtingen en kaarten van bijbelse landstreken.
Achtergrond
Het New World Bible Translation Committee besloot de twee gedeelten van de Bijbel aan te duiden met namen die gebaseerd zijn op de talen waarin ze oorspronkelijk werden geschreven: het „Oude Testament” wordt "Hebreeuwse en Aramese Geschriften" genoemd en het „Nieuwe Testament” wordt aangeduid als "Griekse Geschriften". De Bijbel wordt in deze visie beschouwd als één boekwerk en geen enkel deel ervan is uit de tijd of „oud”. . . . [6] De „Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift” werd in zijn geheel of gedeeltelijk in meer dan 60 talen gedrukt, met een totale oplage van meer dan 158 miljoen exemplaren. [7]
De Engelse bronversie
De Engelse bronversie (The New World Translation) is stapsgewijs tot stand gekomen. Het Nieuwe Testament van de Nieuwe-Wereldvertaling werd op 2 augustus 1950 op een congres van Jehova's getuigen in het Yankee Stadium (New York) vrijgegeven. De vertaling van het Oude Testament werd in vijf delen vrijgegeven in 1953, 1955, 1957, 1958 en 1960. De volledige Bijbel in één deel volgde in 1961. Het vertaalcomité van de Engelse versie bestond uit mannen die waren geselecteerd op basis van "ervaring" en "roeping" ("gezalfd").[8] [9]Tegenwoordig wordt het leeuwendeel van het schrijf- en vertaalwerk gedaan door de gewone leden, de zgn. "andere schapen"; hun tekst wordt door het schrijvers- en uitgeverscomité van het Besturend Lichaam gecontroleerd.[10] Voor de eerste versie van het Nieuwe Testament is de Griekse tekst van Westcott en Hort uit 1881 gebruikt. Men heeft bij opeenvolgende revisies (1970; 1984) en ook voor de revisie van de voetnoten in de Studiebijbel, een nieuwe versie van de tekst opgesteld met behulp van de standaardtekst van Nestle-Aland. Het Oude Testament berust op de opeenvolgende edities van de Biblia Hebraica.
De Nederlandstalige Nieuwe-Wereldvertaling
De Nederlandse Nieuwe Wereldvertaling van de Heilige Schrift is gebaseerd op de in 1984 verschenen Engelse uitgave van de Nieuwe-Wereldvertaling.
De eerste Nederlandse uitgave verscheen in 1963 en bevatte slechts de 27 boeken van de christelijke Griekse Geschriften. Een complete uitgave in het Nederlands volgde in 1969, waarin de vertaling van de Griekse Geschriften werd herzien. In de editie van 1984 werden kruisverwijzingen opgenomen: deze werden in een kolom tussen de twee tekstkolommen geplaatst. Vervolgens verscheen er 1988 een studie-uitgave, die naast de kruisverwijzingen ook voetnoten bevatte over tekstvarianten of andere vertalingsmogelijkheden, en een appendix. Ook in 1992 verscheen een licht herziene uitgave. Vervolgens werd in de uitgave 1995 de nieuwe spellingsregels toegepast. Ook alle eerdere herzieningen van de reguliere editie van 1992 waren hierin verwerkt. In 2004 kwam er wederom een herziene uitgave. Deze is gebaseerd op de uitgave van 1995, voorzien van een iets uitgebreidere uitspraakhulp.
Publicatiedata in het Nederlands
- 1963 Griekse Geschriften
- 1969 Hebreeuwse en Aramese Geschriften en herziene vertaling van Griekse Geschriften
- 1984 herziene uitgave
- 1988 Studie-uitgave
- 1992 herziene uitgave
- 1995 „Nieuwe spelling” verwerkt
- 2004 herziene uitgave
De kenmerken
De uitgave van de Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift draagt er door verscheidene bijzondere kenmerken — zoals de verwijsteksten (kruisverwijzingen), een uitgebreid voetnotenapparaat, een concordantie (Index van bijbelwoorden) en een appendix — toe bij dat de nauwkeurige kennis van de bijbel wordt verruimd en verdiept. De moderne computertechniek is een grote hulp geweest bij het samenstellen van genoemde onderdelen.
De Goddelijke Naam
Het voornaamste kenmerk van deze vertaling is, dat de goddelijke naam op zijn rechtmatige plaats in de bijbeltekst is gezet. In de Hebreeuwse Geschriften is dit 6973 maal en in de christelijke Griekse Geschriften 237 maal gebeurd, waarbij de algemeen aanvaarde Nederlandse vorm „Jehovah” is gebruikt.
Geloofspunten
Een ander kenmerk is, dat deze vertaling niet vasthoudt aan geloofspunten van andere christelijke Vertalingen, zoals de Drie-eenheid, hellevuur, onsterfelijkheid van de ziel en dat Jezus God zou zijn.
Concordanties
In het laatste gedeelte van de Studie-uitgave (1988) is een concordantie opgenomen met als titel „Index van bijbelwoorden”. Ze bevat een lijst van geselecteerde woorden met een vermelding van de plaats waar ze in de tekst staan, en gewoonlijk ook met een kort stukje omringende tekst.
Index van voetnootwoorden
Ook is er een gedeelte dat ten doel heeft hulp te bieden bij het gebruik van de voetnoten, onder de titel „Index van voetnootwoorden”.
Appendix
De artikelen in het Appendix zijn dusdanig in categorieën gerangschikt dat ze gebruikt kunnen worden als een hulp bij het verklaren van fundamentele bijbelse leerstellingen en daarmee verband houdende onderwerpen. Aan het einde van het Appendix bevinden zich tabellen over geld, gewichten en maten, de kalendermaanden van de bijbel, alsmede geografische inlichtingen en kaarten van bijbelse landstreken.
Kruisverwijzingen
Er staan in deze uitgave meer dan 125.000 kruisverwijzingen. Deze vermeldingen tonen aan dat er voor vrijwel elk bijbels punt ten minste een tweede (binnen bijbelse) vermelding is. Een zorgvuldige vergelijking van de verwijsteksten en een beschouwing van de begeleidende voetnoten brengt voor de gelovige aan het licht hoe de bijbelboeken in elkaar grijpen, waarmee wordt aangetoond dat ze één door God geïnspireerd geheel vormen.
Voetnoten
Een ander opvallend kenmerk van de Nieuwe-Wereldvertaling is het brede terrein van informatie dat in de meer dan 11.000 voetnoten wordt bestreken. Bovendien verschaffen, daar waar de tekst van de Nieuwe-Wereldvertaling afwijkt van de tekst in de oorspronkelijke taal, de voetnoten de basis voor de vertaling door de handschriften en vertalingen te vermelden die deze afwijkende weergave ondersteunen. Ook zijn alternatieve vertolkingen van de Hebreeuwse en Griekse tekst vermeld, alsmede varianten uit andere handschriften en vertalingen. Hoewel de tekst zelf over het algemeen letterlijk is, bevatten veel voetnoten nog verdere waardevolle letterlijke vertolkingen. Het kan daarbij gaan om[11]:
- de grondbetekenis in de desbetreffende taal
- de woordafleiding
- erkende woordenboekdefinities van het oorspronkelijke woord of zinsdeel.
Overige kenmerken
Er is consequent een uniform systeem van moderne interpunctie gehanteerd. Als uitspraakhulp is bij veel eigennamen een streepje toegevoegd onder de lettergreep waarop de klemtoon valt. Een heel enkele keer is bij een eigennaam een accent boven een klinker geplaatst om de uitspraak aan te geven.[11]
Evaluatie
In de evaluatie van Bijbelvertalingen die tussen 1955 en 1985 zijn verschenen, noemt The HarperCollins Bible Dictionary de Nieuwe-Wereldvertaling als één van de belangrijkste recente vertalingen.[12]
In een studie in 2003 door Jason BeDuhn, buitengewoon hoogleraar religieuze studies aan de Universiteit van Noord Arizona (Verenigde Staten), van negen van "de Bijbels die het meest worden gebruikt in de Engelssprekende wereld", waaronder de New American Bible, The King James Bible en The New International Version, bestudeerde BeDuhn verschillende passages die als controversieel worden beschouwd, waar het "het meest waarschijnlijk is dat vooringenomenheid de vertaling beïnvloedt". Bij elke passage vergeleek hij de Griekse tekst met de weergave van iedere Engelse vertaling en zocht hij naar vooringenomen pogingen om de betekenis te wijzigen. BeDuhn stelde dat de Nieuwe-Wereldvertaling "niet vrij is van vooringenomenheid", maar zich presenteerde "als de meest nauwkeurige van de vergeleken vertalingen" en daarom een "opmerkelijk goede vertaling"; hij voegde toe dat "de meeste verschillen worden veroorzaakt door de grote nauwkeurigheid van de Nieuwe-Wereldvertaling als een letterlijke, conservatieve vertaling." BeDuhn zei dat het introduceren van de naam "Jehovah" op 237 plaatsen in het Nieuwe Testament "geen nauwkeurige vertaling is volgens de meest fundamentele regels van nauwkeurigheid" en dat het "nauwkeurigheid opoffert ten gunste van de voorkeurterm van de denominatie om God mee aan te duiden"; hij voegde toe dat de vertaling waarschijnlijk breder geaccepteerd zou worden en zijn waarde zou kunnen bewijzen als de vertalers het gebruik van "Jehovah" in het Nieuwe Testament zouden verlaten.[13]
De New Catholic Encyclopedia zegt over de Nieuwe-Wereldvertaling met studievoetnoten: "De vertaling van [Jehova's getuigen] van de Bijbel [heeft] een indrukwekkend kritisch voetnotenapparaat. Het is een uitstekend werk, behalve wanneer wetenschappelijke kennis in conflict komt met de aanvaarde doctrines van de beweging." Het bekritiseert het gebruik in de Nieuwe-Wereldvertaling om Κύριος ("Kyrios", Heer) op 237 plaatsen weer te geven als "Jehovah", het gebruik van "betekent" in plaats van "is" in Matteüs 26:26 en het invoegen van "andere" in Kolossenzen 1:16,17.[14]
Video
(en) www.watchtower.org
Online
Hebreeuws-Aramese Geschriften |
Christelijke Griekse Geschriften |
Zie ook
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Anoniem (2011): De Wachttoren 1 maart 2011, Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap, New York, blz. 7
- º bi12-SW.
- º In de naam staat een koppelteken, want het is een vertaling van de Nieuwe Wereld, niet een wereldvertaling die nieuw is.
- º Anoniem (2011): De Wachttoren 1 maart 2011, Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap, New York, blz. 7
- º Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift — Met voetnoten. Voorwoord.
- º Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift - voorwoord
- º watchtower.org
- º Anoniem (1997): De Wachttoren 15-10-1997, Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap, New York, blz. 11, 12
- º Anoniem (1993): Jehovah's Getuigen - Verkondigers van Gods Koninkrijk, Wachttoren-, Bijbel en Traktaatgenootschap, New York, p. 608
- º R.V. Franz (1998): Gewetensconflict, Commentary Press, Atlanta, blz. 371
- ↑ 11,0 11,1 Voorwoord Nieuwe-Wereldvertaling, „Een boek voor alle mensen” en „Inzicht in de Schrift, deel 2”
- º Robert G. Bratcher (1996) "English Bible, The" The HarperCollins Bible Dictionary (revised and updated edition of Harper's Bible Dictionary, 1st ed. c1985), HarperCollins Publishers/The Society of Biblical Literature, blz. 292.
- º Jason D. BeDuhn (2004): Truth in Translation: Accuracy and Bias in English Translations of the New Testament, blz. 163, 165, 169, 175, 176. BeDuhn vergeleek in de King James, de (New) Revised Standard, de New International, de New American Bible, de New American Standard Bible, sw Amplified Bible, de Living Bible, Today's English en de "Nieuwe-Wereldvertaling" de volgende passages: Mattéüs 28:9, Filippenzen 2:6, Kolossenzen 1:15-20, Titus 2:13, Hebreeën 1:8, Johannes 8:58, Johannes 1:1.
- º G. Hébert (red.) (2005): "Jehovah's Witnesses", The New Catholic Encyclopedia, Gale,2, Vol. 7, blz. 751.
| Geschiedenis van het Wachttorengenootschap en Jehovah's Getuigen |
|---|
|
| Tekstuitgaven en vertalingen van de Bijbel |
|---|
|