Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Naardense Bijbel

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De Naardense Bijbel is een vertaling van de Bijbel in het Nederlands van de hand van predikant Pieter Oussoren. De bijbel is vernoemd naar de Nederlandse plaats Naarden. In de eerste editie zijn afbeeldingen opgenomen van 22 tongewelfschilderingen uit de Naardense Grote of Sint-Vituskerk.

Totstandkoming

Oussoren werkte tweeëndertig jaar aan de vertaling. In de loop der jaren verschenen fragmenten in boekvorm en vaktijdschriften. De Naardense Bijbel verscheen uiteindelijk in 2004, tegelijk met de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV), op 15 oktober. Zoals de meeste vertalingen ging Oussoren uit van de Hebreeuwse en de Griekse grondtekst van respectievelijk het Oude en het Nieuwe Testament.

Uitgangspunt van de Naardense Bijbel is dat de bronteksten er in de eerste plaats zijn om voor te lezen. De vertaling is grotendeels ontstaan in een jarenlange voorleespraktijk; Oussorens vertalingen waren aanvankelijk bestemd voor eigen gebruik. Ze komen volgens de vertaler dan ook het best tot hun recht wanneer ze goed worden voorgedragen. Bij de vertaling van de Psalmen is expliciet rekening gehouden met het gebruik van de vertaling voor koorzang.

Kenmerken

De regelindeling in het Oude Testament is bepaald door de liturgische zangtekens in de tekst. Dat heeft tot gevolg dat de regels in de Naardense Bijbel van korte lengte zijn. Oussoren zegt hierover:

„Dat is met het oog op de voordracht meestal helpend – met het oog op het verstaan meestal verhelderend - en soms is de betekenis ervan ronduit raadselachtig. Het principe van deze regelindeling door de vertaler is ook toegepast op het Nieuwe Testament. Het tekstbeeld krijgt daardoor het karakter van een lang episch gedicht.”

Een ander opvallend uitgangspunt van Oussoren is om voor elk Hebreeuws of Grieks woord consequent één eigen Nederlandse vertaalwoord te benutten, ook als er verschillende Nederlandse equivalenten beschikbaar zijn. Dit moet het spel met woorden in de brontekst hoorbaar maken. In sommige gevallen heeft Oussoren gekozen voor ongebruikelijke woorden zoals 'aardland'.

Woordvolgorde en zinsopbouw volgen de oorspronkelijke taal. De bedoeling hiervan is dat de lezer op den duur zal thuisraken in het Bijbelse woordveld, de eigenaardige wendingen en nuances - en de daarmee samenhangende zeggingskracht.

Een ander opvallend kenmerk is dat de werkwoordsvormen waar mogelijk zijn vertaald met de tegenwoordige tijd, als een praesens historicum; dus niet: God zei tot Abram..., maar God zegt tot Abram... Deze tegenwoordige tijd wil recht doen aan het vloeiende karakter van het Hebreeuwse werkwoord en wil de tekst een levendig en actueel karakter geven. De vierletterige godsnaam JHWH, die in de NBV wordt vertaald met Heer (van de NBV is ook een studiebijbel verschenen die op die plaatsen waar in het Hebreeuws het tetragrammaton JHWH voorkomt ook in het Nederlands JHWH leest), wordt in de Naardense Bijbelvertaling weergegeven met de ENE. Deze weergave wordt in een bijlage verantwoord. Als aanduiding gaat deze weergave terug op Deuteronomium 6:4: Hoor, Israël, JHWH is één en op Zacharia 14:9: JHWH is één, en zijn naam is één. [1]Oussoren:

„In de Bijbelse geschriften is er deze Ene die 'de Ene' wil zijn, die de mensen zijn liefde verklaart, en die van zijn partners in het verbond een onverdeeld hart, één hart, vraagt. Naar die bevrijdende vraag krijgt in deze vertaling Israëls God zijn Nederlandse naam.”

Regionale uitgaven

De Naardense Bijbel is sinds 2007 verkrijgbaar in drie regionale edities. In plaats van afbeeldingen van de tongewelfschilderingen uit Naarden, die de eerste editie verfraaiden, bevatten de regionale edities (een Groninger en een Goudse) lokale afbeeldingen. In de Goudse uitgave zijn bijvoorbeeld de beroemde Goudse glazen opgenomen. De tekst van de Naardense Bijbel is in de regionale edities ongewijzigd. Eind 2004 verscheen er al een speciale editie voor de inwoners van het Drentse dorp Nijeveen. Deze zogenoemde Nijeveense Bijbel had een oplage van 200 exemplaren en toonde afbeeldingen uit de kerkgeschiedenis van Nijeveen. In november 2008 verscheen een Dordtse Bijbel én een Ruwielse Bijbel.

In 2014 is er een herziene Naardense Bijbel verschenen, eveneens van Pieter Oussorens hand.

Externe links

Referenties

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º de bijbel over Bijbelvertalingen. Nederlands bijbelgenootschap Geraadpleegd op 23-10-2021
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow