Romeinse kalender

De oude Romeinse of Latijnse kalender bestond uit meerdere plaatselijke maankalenders, die onder het Romeinse rijk steeds weer gewijzigd werden en aangepast werden aan het principe van een lunisolaire kalender.

De oorsprong van de talrijke kalenderhervormingen is niet helemaal duidelijk, maar de vorm, stijl en lengte van de schrikkelmaanden tonen duidelijk Etruskisch-Latijnse kenmerken, waarbij de Etruskische invloed in de vroege tijd domineert.

Oorsprong Volgens de Romeinse legenden werd hun kalender uitgedacht door Romulus, de mythische stichter en eerste koning van de stad in het jaar 753 v. Chr. Anders dan de gebruikelijke maankalenders, had de kalender 10 maanden: zes maanden van 30 dagen en vier maanden van 31 dagen. Het jaar was daarom slechts 304 dagen lang. Ovidius schreef dat koning Romulus beter overweg kon met zwaarden dan met sterren, en raadt dat de bedoeling misschien was dat het jaar zo lang als een zwangerschap zou duren, of dat het te maken had met Romulus’ eerbied voor het getal tien, „omdat dit het aantal vingers is waarop we kunnen rekenen”. Volgens Livius zou Romulus’ opvolger, koning Numa Pompilius, rond 700 v. Chr. twee maanden toegevoegd hebben aan de kalender: januarius en februarius. Censorinus beschreef dat er vijftig dagen werden toegevoegd en dat van de dagen van dertig dagen een dag werd afgenomen om de twee wintermaanden januarius en februarius te vormen, die beide 28 dagen lang waren. Dit bracht de lengte van het jaar op 354 dagen, de normale lengte van een maanjaar van twaalf maanmaanden. Wegens een bijgelovige vrees van de Romeinen voor even getallen, voegde men liever nog een dag toe aan januari om de som op 355 dagen per jaar te brengen.

I Martius II Aprilis III Maius IV Iunius V Quinctilis (Quintilis) VI Sextilis VII September VIII October IX November X December XI Ianuarius XII Februarius Mercedonius (Mensis intercalaris) (schrikkelmaand)

Namen van de maanden vóór Julius Caesars hervorming. Vanaf 153 v.Chr. begon men het jaar met januari.

Indeling

Maanden

Het oude Romeinse jaar begon met de aan Mars gewijde maand maart. Dit hoort men nog steeds aan de namen van de maanden „september” (zevende maand), „oktober” (achtste maand), „november” (negende maand) en „december” (tiende maand) voortbestaat. Juli en augustus heetten vroeger Quinctilis (Quintilis) (vijfde maand) en Sextilis (zesde maand), maar werden later naar Julius Caesar en Augustus genoemd.

Dagen van de maand

In de Romeinse tijd werd een datum aangegeven door het aantal dagen te noemen dat nog restte voor de Kalendae, de Nonae of de Idus.

• de Kalendae was de eerste dag van de maand
• de Nonae was de vijfde dag van de maand of de zevende in de maanden maart, mei, juli en oktober)
• de Idus was de 13e dag van de maand of de 15e in de maanden maart, mei, juli en oktober

Vanaf deze punten telde men de dagen terug. Ook de begin- en einddagen van de maand werden meegeteld. Zo werd bijvoorbeeld 13 oktober „ante diem III Id. Oct.” en 30 oktober „a.d. III Kal. Nov.” Maar de dag net voor een Kalendae, een Nonae of een Idus werd niet a.d. II genoemd: hiervoor gebruikte men het woord „pridie” (voordag). 31 oktober werd bijvoorbeeld „pridie Kal. Nov.” (i.e. de dag voor de Kalendae van november).

Schrikkelmaand

De Pontifex Maximus, de hogepriester van de Romeinse godsdienst, moest in februari aanwezig zijn in Rome om te beslissen of er dat jaar een schrikkelmaand zou worden toegevoegd.

Tot de Juliaanse kalenderhervorming in 46/45 v. Chr. was de Romeinse kalender als volgt opgebouwd:

Dag	Romeinse maand van			voorbeeld Maius
	29 dagen	28 dagen	31 dagen
	Jan., Apr., Jun., Sext., Sept., Nov., Dec.	Feb.	Mar., Mai., Quint., Oct.	korte vorm	Latijnse lange vorm (ablativus temporalis)
1	kalendae			Kal. Mai.	Kalendis Maiis
2	IV		VI	a. d. VI Non. Mai.	ante diem VI (sextum) Nonas Maias
3	III		V	a. d. V Non. Mai.	ante diem V (quintum) Nonas Maias
4	pridie		IV	a. d. IV Non. Mai.	ante diem IV (quartum) Nonas Maias
5	nonae		III	a. d. III Non. Mai.	ante diem III (tertium) Nonas Maias
6	VIII		pridie	prid. Non. Mai.	pridie Nonas Maias
7	VII		nonae	Non. Mai.	Nonis Maiis
8	VI		VIII	a. d. VIII Id. Mai.	ante diem VIII (octavum) Idus Maias
9	V		VII	a. d. VII Id. Mai.	ante diem VII (septimum) Idus Maias
10	IV		VI	a. d. VI Id. Mai.	ante diem VI (sextum) Idus Maias
11	III		V	a. d. V Id. Mai.	ante diem V (quintum) Idus Maias
12	pridie		IV	a. d. IV Id. Mai.	ante diem IV (quartum) Idus Maias
13	idus		III	a. d. III Id. Mai.	ante diem III (tertium) Idus Maias
14	XVII	X	pridie	prid. Id. Mai.	pridie Idus Maias
15	XVI	IX	idus	Id. Mai.	Idibus Maiis
16	XV	VIII	XVII	a. d. XVII Kal. Iun.	ante diem XVII (septimum decimum) Kalendas Iunias
17	XIV	VII	XVI	a. d. XVI Kal. Iun.	ante diem XVI (sextum decimum) Kalendas Iunias
18	XIII	VI	XV	a. d. XV Kal. Iun.	ante diem XV (quintum decimum) Kalendas Iunias
19	XII	V	XIV	a. d. XIV Kal. Iun.	ante diem XIV (quartum decimum) Kalendas Iunias
20	XI	IV	XIII	a. d. XIII Kal. Iun.	ante diem XIII (tertium decimum) Kalendas Iunias
21	X	III	XII	a. d. XII Kal. Iun.	ante diem XII (duodecimum) Kalendas Iunias
22	IX	pridie	XI	a. d. XI Kal. Iun.	ante diem XI (undecimum) Kalendas Iunias
23	VIII	terminalia	X	a. d. X Kal. Iun.	ante diem X (decimum) Kalendas Iunias
24	VII	VI	IX	a. d. IX Kal. Iun.	ante diem IX (nonum) Kalendas Iunias
25	VI	V	VIII	a. d. VIII Kal. Iun.	ante diem VIII (octavum) Kalendas Iunias
26	V	IV	VII	a. d. VII Kal. Iun.	ante diem VII (septimum) Kalendas Iunias
27	IV	III	VI	a. d. VI Kal. Iun.	ante diem VI (sixtmum) Kalendas Iunias
28	III	pridie	V	a. d. V Kal. Iun.	ante diem V (quintum) Kalendas Iunias
29	pridie		IV	a. d. IV Kal. Iun.	ante diem IV (quartum) Kalendas Iunias
30			III	a. d. III Kal. Iun.	ante diem III (tertium) Kalendas Iunias
31			pridie	prid. Kal. Iun.	pridie Kalendas Iunias

Nundinae

De week van zeven dagen was in de Romeinse tijd niet bekend, maar werd, samen met de namen van de weekdagen pas omstreeks 400 na Christus in Europa ingevoerd.

In de Romeinse republiek was wel een nundinae gebruikelijk. Letterlijk betekent dit negendagig, wat enigszins verwarrend kan lijken, aangezien de Romeinen hiermee een cyclus van acht dagen bedoelden. De cyclus was opgebouwd rond een marktdag. Op deze marktdag kwamen de mensen van het platteland met hun goederen naar de stad, en kochten de stedelingen levensmiddelen voor acht dagen. Deze nundinale cyclus werd uiteindelijk door de oudere zevendaagse cyclus vervangen. De zevendaagse week en de nundinale cyclus bestonden enige tijd naast elkaar.

Fasti en nefasti

De Romeinse kalender bevatte een opsomming van fasti en nefasti, geluksdagen en ongeluksdagen. Ondernemingen werden bij voorkeur op een geluksdag begonnen en het gold als een stommiteit of zelfs een affront om een belangrijke onderneming op een nefastus te beginnen. Zo roept Aulus Vitellius bijvoorbeeld de toorn van Publius Cornelius Tacitus over zich af door zichzelf op de dag van de nederlaag tegen de Galliërs in Allia tot Pontifex Maximus uit te roepen.

Jaartelling

In tijd van de vroege Romeinse republiek werden de jaren niet geteld, maar naar de regerende consul genoemd. Sind de vierde eeuw voor Christus werd een jaartelling gebruikelijk vanaf de inwijding van de Jupitertempel in het jaar 507 v. Chr. Pas later begon men te rekenen „vanaf de stichting van de stad Rome” (Latijn: ab urbe condita, a. u. c.), waarvoor men men 753 v. Chr. als jaar nam. In het Romeinse keizerrijk werden de jaren bijkomend per Anno Diocletiani (A. D.) geteld, dus sinds de regeringsovername door keizer Diocletianus. Deze afkorting mag niet worden verward met de identieke afkorting, die sinds 525 n. Chr. gebruikelijk werd voor Anno Domini (A. D.) („jaar onzes Heren”). Verder stond a. d. in de Romeinse kalender voor ante diem, „dagen voor”.

Hervormingen

Jaarbegin

Oorspronkelijk begon het jaar van de Romeinse kalender op 1 maart. In het jaar 153 v.Chr. werd het begin van het jaar naar 1 januari verschoven. De maanden met de namen van telwoorden (Quintilis lat. „de vijfde”, Sextilis lat. „der zesde”, September, lat. „de zevende”, October, „de achtste”, November, „de negende”, December, „de tiende”) werden hierdoor losgekoppeld van de rangorde waaraan ze hun naam te danken hadden.

Juliaanse kalenderhervorming

In de tijd van Gaius Julius Caesar was de discrepantie tussen de maankalender en de seizoenen zo groot geworden dat Caesar de kalender hervormde en deze op de lengte van een zonnejaar liet baseren. Op enkele correcties na, die door paus Gregorius XIII als de Gregoriaanse kalender werden ingevoerd, is de basis van de Juliaanse kalender tot op heden in gebruik.

Geschiedenis van de Latijnse, Juliaanse en Gregoriaanse kalender

Romeinse kalender > Juliaanse kalender > Gregoriaanse kalender Zie ook: Ab urbe condita

Kalendersystemen

In gebruik: Armeens • Assyrisch • Bahá'í • Berbers • Chinees • Ethiopisch • Georgisch • Gregoriaans • Hindoe • IJslands • Indiaas • Iraans • Islamitisch • Joods • Juliaans • Koptisch • Liturgisch • Maçonniek • Samaritaans • Thai • Tibetaans Oude kalenders: Attisch • Azteeks • Egyptisch • Georgisch • IJslands • Maya • Macedonisch • Quakers • (Frans) Republikeins • Romeins • Runen • Tabotkalender (rasta) Voorgestelde kalenders of kalenderhervormingen: Darische kalender • Maréchal-kalender • New Earth Calendar • Positivistenkalender • Sovjetisch Kalenderberekening: epacta • cyclus van Meton • gulden getal • indictie • martelaarsboekletter • zondagsletter • zonnecirkel Jaartelling: Ab Urbe Condita • Anno Diocletiani • Anno Mundi (Byzantijns) • Boeddhistisch • Christelijke jaartelling • Olympiade • Seleucidische jaartelling Verwante thema’s: Dionysische Paasperiode • juliaanse dag • oude Nederlandse maandnamen • schrikkeljaar

Weblinks

• http://penelope.uchicago.edu/~grout/encyclopaedia_romana/calendar/romancalendar.html