Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bel en de draak: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Het betreffende stukje gekopieerd van http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Toevoegingen_bij_Dani%C3%ABl&oldid=23908402)
 
(wat veranderingen in schrijfstijl en woordkeus)
Regel 1: Regel 1:
== Bel en de draak == <!-- Het artikel "Apocriefe boeken/Van den Bel en den Draak te Babel" op Wikisource linkt naar dit kopje -->
'''Bel en de draak'' is de naam die gegeven wordt aan een toevoeging aan het boek Daniël.
De laatste toevoeging bestaat eigenlijk uit twee verhalen, die wat thematiek betreft echter sterk met elkaar verwant zijn.
 
In het eerste verhaal ontmaskert Daniël de Babylonische godheid Bel (een naamsvariant van [[Baäl]]) als een afgod. Elke avond werd namelijk voedsel neergezet voor het beeld van de godheid, dat in een afgesloten tempel stond. Elke volgende morgen was het voedsel verdwenen. Iedereen, de koning incluis, dacht dat Bel het voedsel at. Door 's avonds voor het afsluiten van de tempel as te strooien op de grond, weet Daniël aan te tonen dat niet Bel het voedsel eet, maar dat de priesters van Bel zich 's nachts door een geheime gang toegang verschaffen tot de tempel om het voedsel weg te halen. Wanneer de koning het bedrog ontdekt, rekent hij af met de priesters van Bel en Daniël mag het beeld en de tempel vernietigen.
{{Zie ook|Zie [[Toevoegingen aan Daniël]]}}
 
Deze toevoeging bestaat uit twee verhalen, die wat thematiek betreft sterk met elkaar verwant zijn.
In het eerste verhaal ontmaskert Daniël de Babylonische godheid Bel (een naamsvariant van [[Baäl]]) als een afgod. Elke avond werd voedsel neergezet voor het beeld van de godheid, dat in een afgesloten tempel stond. ’s Morgens was het voedsel telkens verdwenen. Iedereen, ook de koning, dacht dat Bel het voedsel at.  
Daniël slaagt erin aan te tonen dat het voedsel niet door de god Bel wordt opgegeten, maar dat de priesters van Bel zich ’s nachts door een geheime gang toegang verschaffen tot de tempel om het voedsel weg te halen. Wanneer de koning het bedrog ontdekt, rekent hij af met de priesters van Bel en mag Daniël het beeld en de tempel vernietigen.
 
In het tweede verhaal is sprake van een grote [[draak (fabeldier)|draak]] die door de Babyloniërs vereerd wordt. De koning redeneert dat Bel weliswaar geen levende god was, maar dat deze draak dit in elk gevalwel is. Waarom wil Daniël hem dan niet als god vereren? Daniël werpt echter tegen dat, wanneer hij het dier zonder zwaard of stok zou kunnen doden, daarmee aangetoond zou zijn dat de draak geen echte godheid is. De koning geeft Daniël de kans om dit te bewijzen, waarop Daniël koeken maakt met graten erin, waardoor de draak van binnen wordt opengereten en sterft. De Babyloniërs zijn echter woedend, en gooien Daniël als wraak voor zes dagen in de [[leeuwenkuil]]. De profeet [[Habakuk (profeet)|Habakuk]] wordt op wonderbaarlijke wijze bij Daniël gebracht en sterkt hem met soep en brood. Als Daniël op de zevende dag nog blijkt te leven, wordt hij uit de leeuwenkuil bevrijd.
 
In beide verhalen staat Daniëls wijsheid centraal. De verhalen vormen een duidelijke [[apologetiek|apologie]] voor het [[monotheïsme]]: er is maar één God en alle andere vermeende goden zijn slechts krachteloze afgoden. Deze thematiek vinden we vaker in Joodse verhalen uit deze periode.


[[Bestand:Daniel in the Lions' Den 1613-1615 Peter Paul Rubens.jpg|thumb|255px|[[Peter Paul Rubens]]. ''Daniël in de leeuwenkuil''. Ca. 1613-1615. Washington, [[National Gallery of Art]].]]
In het tweede verhaal is sprake van een grote [[draak (fabeldier)|draak]] die door de Babyloniërs vereerd wordt. De koning daagt Daniël uit: Bel bleek geen levende god te zijn, maar deze draak is dit zeker wel. Waarom wil Daniël hem dan niet als god vereren? Daniël werpt echter tegen dat wanneer hij in staat zal blijken het dier zonder zwaard of stok te doden, daarmee is aangetoond dat de draak geen echte godheid is. De koning zegt dat Daniël dat dan maar moet proberen. Daarop maakt Daniël koeken met graten erin, waardoor de draak van binnen wordt opengereten en sterft. De Babyloniërs zijn echter woedend. Als wraak gooien zij Daniël in de [[leeuwenkuil]], waar hij zes dagen lang verblijft. Doordat de profeet [[Habakuk (profeet)|Habakuk]] hem echter op wonderbaarlijke wijze met soep en brood te hulp komt, blijft hij in leven. Als Daniël op de zevende dag nog blijkt te leven, wordt hij uit de leeuwenkuil bevrijd.
In beide verhalen staat opnieuw Daniëls wijsheid centraal. Verder vormen de verhalen een duidelijke [[apologetiek|apologie]] voor het [[monotheïsme]]: er is maar één God en alle andere vermeende goden zijn niet meer dan krachteloze afgoden. Deze thematiek vinden we vaker in Joodse verhalen uit deze periode.
{{wikisource|Apocriefe boeken/Van den Bel en den Draak te Babel|Van den Bel en den Draak te Babel}}
{{wikisource|Apocriefe boeken/Van den Bel en den Draak te Babel|Van den Bel en den Draak te Babel}}


{{Navigatie Bijbel}}
{{Navigatie Bijbel}}
[[categorie:Deuterocanoniek boek|*Toevoegingen bij Daniël]]
[[categorie:Deuterocanoniek boek|*Toevoegingen bij Daniël]]

Versie van 25 nov 2011 17:55

'Bel en de draak is de naam die gegeven wordt aan een toevoeging aan het boek Daniël.

Zie Toevoegingen aan Daniël

Deze toevoeging bestaat uit twee verhalen, die wat thematiek betreft sterk met elkaar verwant zijn. In het eerste verhaal ontmaskert Daniël de Babylonische godheid Bel (een naamsvariant van Baäl) als een afgod. Elke avond werd voedsel neergezet voor het beeld van de godheid, dat in een afgesloten tempel stond. ’s Morgens was het voedsel telkens verdwenen. Iedereen, ook de koning, dacht dat Bel het voedsel at. Daniël slaagt erin aan te tonen dat het voedsel niet door de god Bel wordt opgegeten, maar dat de priesters van Bel zich ’s nachts door een geheime gang toegang verschaffen tot de tempel om het voedsel weg te halen. Wanneer de koning het bedrog ontdekt, rekent hij af met de priesters van Bel en mag Daniël het beeld en de tempel vernietigen.

In het tweede verhaal is sprake van een grote draak die door de Babyloniërs vereerd wordt. De koning redeneert dat Bel weliswaar geen levende god was, maar dat deze draak dit in elk gevalwel is. Waarom wil Daniël hem dan niet als god vereren? Daniël werpt echter tegen dat, wanneer hij het dier zonder zwaard of stok zou kunnen doden, daarmee aangetoond zou zijn dat de draak geen echte godheid is. De koning geeft Daniël de kans om dit te bewijzen, waarop Daniël koeken maakt met graten erin, waardoor de draak van binnen wordt opengereten en sterft. De Babyloniërs zijn echter woedend, en gooien Daniël als wraak voor zes dagen in de leeuwenkuil. De profeet Habakuk wordt op wonderbaarlijke wijze bij Daniël gebracht en sterkt hem met soep en brood. Als Daniël op de zevende dag nog blijkt te leven, wordt hij uit de leeuwenkuil bevrijd.

In beide verhalen staat Daniëls wijsheid centraal. De verhalen vormen een duidelijke apologie voor het monotheïsme: er is maar één God en alle andere vermeende goden zijn slechts krachteloze afgoden. Deze thematiek vinden we vaker in Joodse verhalen uit deze periode.

Wikisource  Van den Bel en den Draak te Babel op Wikisource