Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Leviticus (boek)
| Leviticus | ||
| Auteur | toegeschreven aan Mozes | |
| Taal | Hebreeuws | |
| Categorie | Geschiedenis, Wet | |
| Hoofdstukken | 27 | |
| Andere naam | ויקרא, Wajikra 3 Mozes | |
| Vorige boek | Exodus | |
| Volgende boek | Numeri | |
Leviticus is het derde boek van de Hebreeuwse Bijbel. Leviticus dankt zijn naam aan het feit dat het hoofdzakelijk regelingen voor en over het Levitische priesterschap bevat. Reeds in de Vulgata heeft het de naam Leviticus. In het Hebreeuws wordt het boek ויקרא (Wajikra) (betekenis: 'En hij riep') genoemd, naar het eerste woord[1].
De inhoud van het boek kan als volgt worden ingedeeld:
- Een reeks wetten over het brengen van offers: brandoffers, slachtoffers, vredeoffers, zonde- of verzoeningsoffers, en dank- of lofoffers (hoofdstuk 1-7).
- Een historisch verslag van de wijding van Aäron en zijn zonen als priester (hoofdstuk 8-10). Hierin is ook een verhaal opgenomen over Nadab en Abihu, die zichzelf priesterlijke voorrechten aanmatigden.
- Wetten over reiniging, hygiëne en het brengen van offers (hoofdstuk 11-16).
- Wetten over het onderscheid tussen Israël en de heidenen (hoofdstuk 17-20): de spijzen (17), geslachtsverkeer (18) en zedelijk levensgedrag (19-20)[1].
- Wetten over de persoonlijke reiniging van priesters, hun voedsel, en de feesten (hoofdstuk 20-25): priesters en feestdagen (21-23), de eredienst (24) en sabbatjaar en jubeljaar (25)[1].
- Tenslotte een gedeelte met beloften voor hen die deze wetten in acht nemen, en waarschuwingen voor hen die dit niet doen (hoofdstuk 26-27).
Formeel is er een aantal overeenkomsten tussen de offers van Israël en haar buurlanden. Er is echter ook een aantal markante verschillen:
- absoluut monotheïsme
- nadruk op ethische zaken
- geen magie of toverkunst (priesters staan niet tussen mens en God in, maar voeren alleen handelingen uit)
- puurheid (geen prostitutie, orgieën, vruchtbaarheidsriten e.d.)
Zowel orthodoxe joden als orthodoxe christenen geloven dat de inhoud van het boek door God aan Mozes is gedicteerd op de berg Sinaï. Volgens de historisch-kritische wetenschap is dit onmogelijk en moet Leviticus worden toegeschreven aan een zekere priesterlijke bron, "P" genoemd[1] (zie ook de JEDP-theorie).
Na het begin van het christelijke tijdperk werden delen van dit boek uitgelegd[feit?] als profetie over de Messias, Jezus Christus. Voor christelijke lezers gaat Leviticus letterlijk over de joodse wetten en aanbiddingsvoorschriften, maar bevat hieronder een verborgen laag van profetie die in de brief aan de Hebreeën wordt uitgelegd.
Weblinks
(en) Leviticus, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: 
)
(en) Pentateuch, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: )
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- (en) BiBIL
- (en) The Literary Structure of Leviticus (chaver.com)
- Handboek bij de Bijbel, ISBN 90-297-0464-0,
- The story of the Bible, uitgave the Fleetway house.