Uitklappen
Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
rel=nofollow

Eleutherus: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Naar th-spelling wegens letter θ. Wat info over Lucius uit http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Pope_Eleuterus)
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 2: Regel 2:
| afbeelding = Eleutherius.jpg
| afbeelding = Eleutherius.jpg
| naam = Eleuterus
| naam = Eleuterus
| echte naam =
| echte naam = {{Grieks|ἐλεύθερος}} of {{Grieks|ἐλευθέριος}}
| geboren = (onzeker:) Nicopolis, Griekenland
| geboren = (onzeker:) Nicopolis, Griekenland, datum onbekend
| overleden = [[185]]/[[193]]
| overleden = [[185]]/[[193]]
| voorganger = [[Soter]]
| voorganger = [[Soter]]
| paus = [[171]]/[[177]] - [[185]]/[[193]]
| paus = [[171]]/[[177]] - [[185]]/[[193]]
| opvolger = [[Victor I]]
| opvolger = [[Victor I]]
| nummer = 13
}}
}}
'''Eleutherus''' was van ongeveer 175 tot 189 bisschop van Rome. Op de officiële pausenlijst van het Vaticaan staat hij als dertiende paus aangegeven. Zijn naam betekent: „vrij man” (Grieks: {{Grieks|ἐλεύθερος}}, ''eleutheros''), of „[sprekend en denkend] als een vrij man” ({{Grieks|ἐλευθέριος}}, ''elehtherios'').
'''Eleutherus''' (of '''Eleutherius''') was van ongeveer 175 tot 189 [[bisschop van Rome]]. Op de officiële pausenlijst van het [[Vaticaan]] staat hij als dertiende paus aangegeven. Zijn naam betekent: „vrij man” (Grieks: {{Grieks|ἐλεύθερος}}, ''eleútheros''), of „[sprekend en denkend] als een vrij man” ({{Grieks|ἐλευθέριος}}, ''eleuthérios'').


Waarchijnlijk werd Eleutherus geboren in Nicopolis, Griekenland. Hij overleed op 24 mei 189 en werd bijgezet op de Vaticaanse heuvel.
Waarchijnlijk werd Eleutherus geboren in Nicopolis, Griekenland. Hij overleed op 24 mei 189 en werd bijgezet op de Vaticaanse heuvel.
Regel 16: Regel 17:


==Lucius==
==Lucius==
Volgens het Liber Pontificalis uit het begin van de zesde eeuw kreeg hij een brief van de Britse koning Lucius, waarin Lucius verklaarde dat hij een [[christendom|christen]] wou worden. Dit verslag wordt heden ingeschat als een legende van Romeinse, niet Britse oorsprong, maar vormde later de basis voor verschillende verhalen over Noord-Europese koningen met de naam Lucius, die zich tot het christendom bekeerden.
Volgens het ''Liber Pontificalis'' uit het begin van de zesde eeuw kreeg hij een brief van de Britse koning Lucius, waarin Lucius verklaarde dat hij een [[christendom|christen]] wou worden. Dit verslag wordt heden ingeschat als een legende van Romeinse, niet Britse oorsprong, maar vormde later de basis voor verschillende verhalen over Noord-Europese koningen met de naam Lucius, die zich tot het christendom bekeerden.


Het wordt vanuit katholieke zijde toegegeven dat het heel onwaarschijnlijk is dat een Brits stamhoofd zich daarom tot de bisschop van Rome zou wenden. Het pausdom was in deze periode nog niet genoeg gevestigd om dit verzoek van Lucius aannemelijk te maken.<ref>Zie ''Catholic Encyclopedia''</ref>
Het wordt vanuit katholieke zijde toegegeven dat het heel onwaarschijnlijk is dat een Brits stamhoofd zich daarom tot de bisschop van Rome zou wenden. Het pausdom was in deze periode nog niet genoeg gevestigd om dit verzoek van Lucius aannemelijk te maken.<ref>Zie ''Catholic Encyclopedia''</ref>
Regel 26: Regel 27:
Het negende-eeuwse werk ''Historia Brittonum'' ziet ''Lucius'' als een vertaling van de Keltische naam ''Llever Maur'' („groot licht”). Volgens dit werk zouden Lucius’ boden de namen Fagan en Wervan hebben gehad, en zou niet alleen Lucius maar ook alle andere Britse koningen (''reguli Britanniæ'') toen gedoopt zijn.<ref>''Historia Brittonum'', xviii</ref> Dertiende-eeuwse kronieken voegen nog meer details toe. Het ''Liber Landavensis'' geeft de namen van Lucius’ boden als Elfan en Medwy. Het beschrijft dat Lucius’ eigendommen zich in[Wales]] bevonden.
Het negende-eeuwse werk ''Historia Brittonum'' ziet ''Lucius'' als een vertaling van de Keltische naam ''Llever Maur'' („groot licht”). Volgens dit werk zouden Lucius’ boden de namen Fagan en Wervan hebben gehad, en zou niet alleen Lucius maar ook alle andere Britse koningen (''reguli Britanniæ'') toen gedoopt zijn.<ref>''Historia Brittonum'', xviii</ref> Dertiende-eeuwse kronieken voegen nog meer details toe. Het ''Liber Landavensis'' geeft de namen van Lucius’ boden als Elfan en Medwy. Het beschrijft dat Lucius’ eigendommen zich in[Wales]] bevonden.


Een echo van dit verhaal drong zelfs tot [[Zwitserland]] door. In een [[homilie]] die in [[Chur]] werd gehouden en die bewaard bleef in een manuscript uit de achtste of negende eeuw, word [[Timotheüs]] voorgesteld als een zendeling in [[Gallië]]. Van daar raakte hij naar [[Britannië]], doopte Lucius, die op zijn beurt een zendeling werd en naar Gallië ging en uiteindelijk in Chur terechtkwam, waar hij het evangelie met groot succes predikte. Op die manier werd een Lucius die een vroege christelijke zendeling in het Zwitserse district Chur was, gelijkgesteld aan de Britse koning uit het ''Liber Pontificalis''.
Een echo van dit verhaal drong zelfs tot [[Zwitserland]] door. In een [[homilie]] die in [[Chur]] werd gehouden en die bewaard bleef in een manuscript uit de achtste of negende eeuw, wordt [[Timotheüs]] voorgesteld als een zendeling in [[Gallië]]. Van daar raakte hij naar [[Brittannië]], doopte Lucius, die op zijn beurt een zendeling werd en naar Gallië ging en uiteindelijk in Chur terechtkwam, waar hij het evangelie met groot succes predikte. Op die manier werd een Lucius die een vroege christelijke zendeling in het Zwitserse district Chur was, gelijkgesteld aan de Britse koning uit het ''Liber Pontificalis''.


==Gedenkdag==
==Gedenkdag==
Regel 34: Regel 35:
<!---* {{RE|V,2|2355||Eleutheros 5|[[Adolf Jülicher]]|RE:Eleutheros 5}}--->
<!---* {{RE|V,2|2355||Eleutheros 5|[[Adolf Jülicher]]|RE:Eleutheros 5}}--->
* {{BBKL|e/eleutherius_p|deel=1|kolom=1488|auteur= Friedrich Wilhelm Bautz|artikel=ELEUTHERUS}}
* {{BBKL|e/eleutherius_p|deel=1|kolom=1488|auteur= Friedrich Wilhelm Bautz|artikel=ELEUTHERUS}}
* [http://www.documentacatholicaomnia.eu/01_01_0175-0189-_Eleutherius,_Sanctus,_Martyr.html Geschriften van Euleutherus] in Migne’s Patrologia Latina
* {{Migne|https://www.documentacatholicaomnia.eu/01_01_0175-0189-_Eleutherius,_Sanctus,_Martyr.html |Geschriften van Euleutherus}}
{{CathEn|05378a|Pope St. Eleutherius (Eleutheros)|Johann Peter Kirsch}}
{{CathEn|05378a|Pope St. Eleutherius (Eleutheros)|Johann Peter Kirsch}}
{{Commonscat|Eleutherius}}
{{Commonscat|Eleutherius}}


==Verwijzingen==
<references/>
{{navigatie pausen}}
{{navigatie pausen}}
{{Standaardgegevens|TYPE=p|GND=102392021|VIAF=7774991}}
{{authority control|TYPE=p|GND=102392021|VIAF=7774991|Wikidata=Q101090}}
{{DEFAULTSORT:Eleutherus}}
{{DEFAULTSORT:Eleutherus}}
[[Categorie:Paus]]
[[Categorie:Paus]]
[[Categorie:Bisschop van Rome]]
[[Categorie:Heilige in het christendom]]
[[Categorie:Heilige in het christendom]]
[[Categorie:Romeins heilige of zalige]]
[[Categorie:Romeins heilige of zalige]]
[[Categorie:Bisschop in het vroege christendom]]
[[Categorie:Bisschop in het vroege christendom]]

Huidige versie van 8 nov 2024 om 01:26

rel=nofollow

Eleutherus (of Eleutherius) was van ongeveer 175 tot 189 bisschop van Rome. Op de officiële pausenlijst van het Vaticaan staat hij als dertiende paus aangegeven. Zijn naam betekent: „vrij man” (Grieks: ἐλεύθερος, eleútheros), of „[sprekend en denkend] als een vrij man” (ἐλευθέριος, eleuthérios).

Waarchijnlijk werd Eleutherus geboren in Nicopolis, Griekenland. Hij overleed op 24 mei 189 en werd bijgezet op de Vaticaanse heuvel.

Met deze Griek eindigt de vroegste lijst van bisschoppen van Rome, opgesteld door Irenaeus van Lyon. Ook bij Eusebius van Caesarea en in andere documenten uit die tijd zijn verwijzingen naar hem te vinden. Zoals zijn voorgangers bestreed hij het montanisme. Zijn tijdgenoot Hegesippus vermeldt dat Eleutherus diaken was tijdens de ambtsperiode van de Romeinse bisschop Anicetus en bleef hij dit tijdens de ambtsperiode van Soter, die hij later opvolgde.

Lucius

Volgens het Liber Pontificalis uit het begin van de zesde eeuw kreeg hij een brief van de Britse koning Lucius, waarin Lucius verklaarde dat hij een christen wou worden. Dit verslag wordt heden ingeschat als een legende van Romeinse, niet Britse oorsprong, maar vormde later de basis voor verschillende verhalen over Noord-Europese koningen met de naam Lucius, die zich tot het christendom bekeerden.

Het wordt vanuit katholieke zijde toegegeven dat het heel onwaarschijnlijk is dat een Brits stamhoofd zich daarom tot de bisschop van Rome zou wenden. Het pausdom was in deze periode nog niet genoeg gevestigd om dit verzoek van Lucius aannemelijk te maken.[1]

Van pauskritische zijde werd gesuggereerd dat het verhaal, net als een aantal beslissingen van Eleutherus tegen ketterij, door de auteur van het Liber Pontificalis bedoeld waren om het pausdom mooi voor te stellen, en aan te tonen dat het Britse christendom afstamde van het Romeinse christendom, en dat het Britse christendom bijgevolg onderworpen diende te zijn aan Rome.

Volgens een andere theorie, voorgesteld door de negentiende-eeuwse historicus Harnack, zou de samensteller van het Liber Pontificalis de naam Britio verkeerdelijk als Britanio hebben begrepen. Britio (Britium) was de naam van het fort van Edessa. De betreffende koning zou dus Lucius Abgar IX van Edessa zijn (volledige naam Lucius Ælius Septimus Megas (Abgar IX)). Dit was inderdaad een christelijke koning op het einde van de tweede en het begin van de derde eeuw.

Het negende-eeuwse werk Historia Brittonum ziet Lucius als een vertaling van de Keltische naam Llever Maur („groot licht”). Volgens dit werk zouden Lucius’ boden de namen Fagan en Wervan hebben gehad, en zou niet alleen Lucius maar ook alle andere Britse koningen (reguli Britanniæ) toen gedoopt zijn.[2] Dertiende-eeuwse kronieken voegen nog meer details toe. Het Liber Landavensis geeft de namen van Lucius’ boden als Elfan en Medwy. Het beschrijft dat Lucius’ eigendommen zich in[Wales]] bevonden.

Een echo van dit verhaal drong zelfs tot Zwitserland door. In een homilie die in Chur werd gehouden en die bewaard bleef in een manuscript uit de achtste of negende eeuw, wordt Timotheüs voorgesteld als een zendeling in Gallië. Van daar raakte hij naar Brittannië, doopte Lucius, die op zijn beurt een zendeling werd en naar Gallië ging en uiteindelijk in Chur terechtkwam, waar hij het evangelie met groot succes predikte. Op die manier werd een Lucius die een vroege christelijke zendeling in het Zwitserse district Chur was, gelijkgesteld aan de Britse koning uit het Liber Pontificalis.

Gedenkdag

De gedenkdag van Eleutherus wordt in de katholieke kerk onderhouden op 26 mei. Relieken van Eleutherus zouden zich bevinden in de Santa Susanna-kerk in Rome.

Weblinks

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) Johann Peter Kirsch, Pope St. Eleutherius (Eleutheros), in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Eleutherius op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Verwijzingen

  1. º Zie Catholic Encyclopedia
  2. º Historia Brittonum, xviii
Uitklappen
Officiële Pausenlijst van de Katholieke Kerk
rel=nofollow