Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wereldstad

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een wereldstad is een stad die een directe en wezenlijke invloed op de wereldpolitiek heeft door sociaal-economische, culturele en/of politieke middelen. De laatste jaren wordt deze term meer en meer gebruikt door de opkomst van de globalisering. De term "wereldstad" werd in deze betekenis voor het eerst gebruikt door John Friedmann in 1986,[1][2] hoewel het gebruik van de term "wereldstad" om een stad aan te duiden die een onevenredig grote invloed heeft op de wereldhandel op zijn minst teruggaat tot Patrick Geddes' gebruik van die term in 1915.[3] De sociologe Saskia Sassen geldt als een van de belangrijkste onderzoekers die het denkkader van Friedmann verder hebben onderzocht en uitgewerkt.

== Criteria ==20 Hoewel het definiëren van een wereldstad voor een deel subjectief is, voldoen wereldsteden over het algemeen aan de meeste van de volgende criteria:

Verschillende invloedrijke media met een internationaal bereik zijn in wereldsteden gevestigd, zoals de BBC, The Chicago Tribune, CNN, Le Monde, The New York Times en The Times.

In de westerse wereld worden New York, Londen, Parijs en Tokio traditioneel als de "grote vier wereldsteden" gezien. Veel mensen hebben ook hun eigen persoonlijke lijsten met wereldsteden, en deze verschillen door verschillende culturele achtergronden, verschillende normen en waarden, en verschillende persoonlijke ervaringen.

In bepaalde ontwikkelde landen, vooral de Verenigde Staten, probeert men door het wereldstedelijke karakter van een stad te bevorderen de achteruitgang van de stad (vooral door toenemende migratie van bedrijven naar lagelonenlanden) tegen te gaan.

Dit fenomeen, dat in de VS ook wel World-city building wordt genoemd, is ook waar te nemen, hoewel met meer succes, in steden als Sydney, Buenos Aires, Frankfurt, en Toronto: deze steden zijn met de tijd groter en invloedrijker geworden.

GaWC-onderzoek naar wereldsteden (1999)

Een invloedrijke poging om wereldsteden te definiëren en te categoriseren, en een goed beginpunt voor discussie, is gedaan door de Globalization and World Cities Study Group & Network (GaWC) van de Loughborough University in Engeland. Het schema is uitgelegd in het GaWC Research Bulletin 5.[4] De steden zijn gerangschikt naar rato van aanwezigheid van "geavanceerde producentendiensten" als accountancy, reclame, bankwezen/financiën en wetshandhaving. Het onderzoek onderscheidt drie niveaus van wereldsteden – Alfa, Bèta en Gamma – met elk een andere mate van invloed. Elk niveau bestaat uit twee of drie subniveaus. Er is ook een vierde niveau van steden die potentie hebben in de toekomst een wereldstad te worden.

Neem in acht dat dit schema alleen financiële criteria weegt met als gevolg dat steden met een meer culturele, politieke, of economische wereldbetekenis in het schema benadeeld zijn.

Alfa-wereldsteden

Bèta-wereldsteden

Gamma-wereldsteden

Wereldsteden in wording

Sterke aanwijzing

Enige aanwijzing

Geringe aanwijzing

GaWC-onderzoek naar wereldsteden (2004)

In 2004 is door P.J. Taylor van het GaWC opnieuw een poging gedaan wereldsteden te definiëren en te categoriseren.[5]

Wereldsteden (Global Cities)

Allround-wereldsteden

1. Zeer grote betekenis: Londen en New York City.
2. Minder grote betekenis en gericht op cultuur: Los Angeles, Chicago, Parijs en San Francisco.
3. Beginnende wereldsteden: Amsterdam, Boston, Madrid, Milaan, Miami, Moskou en Toronto.

Niche-wereldstad - gespecialiseerde bijdragen

1. Economisch: Hongkong, Singapore en Tokio.
2. Politiek en sociaal: Brussel, Genève, Den Haag en Washington

Mondiale steden (World Cities)

Subnetbedienende steden

1. Cultureel: Berlijn, Kopenhagen, Melbourne, München, Oslo, Rome en Stockholm.
2. Politiek: Bangkok, Peking en Wenen.
3. Sociaal: Manilla, Nairobi en Ottawa.

Mondiaal leidende steden

1. Voornamelijk economische wereldbijdragen:Frankfurt, Miami, München, Osaka, Singapore, Sydney en Zürich.
2. Voornamelijk niet-economische wereldbijdragen: Abidjan, Addis Abeba, Atlanta, Bazel, Barcelona, Bombay, Caïro, Denver, Harare, Lyon, Manilla, Mexico-Stad, New Delhi en Shanghai.

GaWC-onderzoek naar wereldsteden (2010)[6]

Alfa-wereldsteden

Alfa++

Londen, New York

Alfa+

Chicago, Dubai, Hongkong, Los Angeles, Parijs, Shanghai, Singapore, Sydney, Tokio

Alfa

Amsterdam, Bombay, Brussel, Buenos Aires, Frankfurt, Jakarta, Kuala Lumpur, Los Angeles, Madrid, Mexico-Stad, Milaan, Moskou, Peking, San Francisco, São Paulo, Seoel, Toronto, Washington

Alfa–

Atlanta, Bangkok, Barcelona, Boston, Dallas, Dublin, Istanboel, Johannesburg, Lissabon, Melbourne, Miami, München, New Delhi, Philadelphia, Santiago, Taipei, Warschau, Wenen, Zürich

Bèta-wereldsteden

Bèta+

Athene, Bangalore, Berlijn, Bogota, Caïro, Düsseldorf, Hamburg, Houston, Kopenhagen, Manilla, Montreal, Praag, Rome, Stockholm, Tel Aviv, Vancouver

Bèta

Auckland, Beiroet, Boedapest, Boekarest, Caracas, Chennai, Guangzhou, Ho Chi Minhstad, Kaapstad, Karachi, Kiev, Lima, Luxemburg, Manchester, Minneapolis, Montevideo, Oslo, Riyad, Seattle

Bèta–

Abu Dhabi, Birmingham, Bratislava, Brisbane, Calcutta, Calgary, Casablanca, Cleveland, Denver, Detroit, Genève, Guatemala-Stad, Helsinki, Keulen, Lagos, Manamah, Monterrey, Nicosia, Osaka, Panama-Stad, Perth, Port Louis, Rio de Janeiro, San Diego, San Juan, Shenzhen, Sofia, St. Louis

Gamma-wereldsteden

Gamma+

Adelaide, Amman, Antwerpen, Baltimore, Belgrado, Bristol, Charlotte, Cincinnati, Doha, Edinburgh, Glasgow, Hanoi, Hyderabad, Jeddah, Koeweit, Lahore, Nairobi, Portland, Riga, San Jose, San José, Tunis, Zagreb

Gamma

Alma-Ata, Columbus, Edmonton, Guadalajara, Indianapolis, Kansas City, Leeds, Lyon, Phoenix, Pittsburgh, Quito, Rotterdam, San Salvador, Santo Domingo, Sint-Petersburg, Tampa, Valencia, Vilnius

Gamma–

Accra, Austin, Belfast, Colombo, Curitiba, Durban, George Town, Göteborg, Guayaquil, Islamabad, Ljubljana, Marseille, Milwaukee, Muscat, Nagoya, Ottawa, Orlando, Porto, Porto Alegre, Pune, Richmond, Southampton, Tallinn, Tegucigalpa, Turijn, Wellington

Hoge toereikendheid

Ahmadabad, Algiers, Ankara, Asunción, Belo Horizonte, Bilbao, Bologna, Brasilia, Canberra, Den Haag, Dresden, Hartford, Jacksonville, Krakau, La Paz, Las Vegas, Leipzig, Liverpool, Malmö, Nashville, Nassau, Newcastle, Nuremberg, Poznań, Pretoria, Querétaro, Raleigh, Rijsel, Salt Lake City, Salvador, Sevilla, Straatsburg, Tianjin, Tijuana, Utrecht, Wrocław

Toereikendheid

Aberdeen, Abidjan, Abuja, Aarhus, Alexandrië, Bakoe, Basel, Birmingham, Bordeaux, Bremen, Cali, Campinas, Cardiff, Cebu City, Chengdu, Chihuahua, Christchurch, Ciudad Juárez, Córdoba, Dakar, Dalian, Dar es Salaam, Dhaka, Douala, Dortmund, Florence, Fukuoka, Gaborone, Genua, Haifa, Halifax, Hamilton, Hangzhou, Hannover, Harare, Honolulu, İzmir, Jeruzalem, Johor Bahru, Kampala, Kaohsiung, Kyoto, Labuan, Lausanne, León, Linz, Luanda, Lusaka, Macao, Managua, Medellín, Memphis, Minsk, Montpellier, Nanjing, Nantes, Napels, New Orleans, Nice, Norwich, Nottingham, Omaha, Palo Alto, Penang, Puebla, Port of Spain, Providence, Quebec, Qingdao, Recife, Rochester, Sacramento, San Antonio, Santa Cruz, Sheffield, Skopje, Surabaya, Tbilisi, Tirana, Toulouse, Tulsa, Valencia, Windhoek, Winnipeg

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Friedmann, J. (1986), The world city hypothesis. In: Development and Change 17 (1), p. 69-83
  2. º Knox, P. (1996), Globalization and the world city hypothesis. In: Schottish Geographical Magazine, 112 (2), p. 124-126
  3. º Doel, M. & Hubbard, P., (2002), "Taking World Cities Literally: Marketing the City in a Global Space of flows", City, vol. 6, no. 3, p. 351-368.
  4. º GaWC Research Bulletin 5
  5. º Taylor, P.J. (2005) "Leading World Cities: Empirical Evaluations of Urban Nodes in Multiple Networks", Urban Studies, jrg. 42, nr. 9, p. 1593-1608
  6. º GaWC - World Cities List, diserio.com
rel=nofollow
rel=nofollow