Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Windhoek
Windhoek (soms in het Duits: Windhuk) is de hoofdstad en de grootste stad (Engels: municipality) van de Republiek Namibië. De stad ligt in het midden van het land, op een hoogte van circa 1650 meter en heeft meer dan 320.000 inwoners.[1]
Sinds 1891 is Windhoek de hoofdstad van het land. Tijdens de Zuid-Afrikaanse bezetting, ten tijde van de apartheid, moesten blanken, kleurlingen en zwarten strikt gescheiden wonen. Blanken woonden in de stad, kleurlingen en zwarten woonden in de townships. Het township voor kleurlingen in Windhoek heet Khomasdal, voor de zwarten is het Katutura.
De enige internationale luchthaven van Namibië, Hosea Kutako International Airport, ligt 45 kilometer buiten Windhoek.
Geschiedenis
Naamgeving
De omgeving van Windhoek stond bekend om zijn warme bronnen en dit is terug te vinden in de traditionele namen. De stad Windhoek was namelijk oorspronkelijk bekend onder twee namen; Ai-Gams (KhoiKhoi voor Warme Bronnen) en Otjomuise (Herero voor Plek van Stoom).
Over de huidige naam zijn verschillende theorieën in omloop. Waarschijnlijk werd de stad vernoemd naar het Windhoekgebergte nabij Tulbagh in de toenmalige Nederlandse Kaapkolonie door kapitein Jan Jonker Afrikaner. Hij en zijn volk vestigden zich in het gebied van wat nu de buitenwijk Klein Windhoek is, omdat daar voortdurend water aanwezig was.
Prekoloniale periode
Hoewel het gebied binnen bereik was van de Nederlanders in de Nederlandse Kaapkolonie was er van kolonisatie door Nederland geen sprake. In de jaren 40 van de negentiende eeuw bouwde de vader van Jan Jonker Afrikaner, Jonker Afrikaner, een kerk voor 500 mensen. Het gebouw werd ook als school gebruikt. Kort na 1840 kwamen twee lutherse zendelingen uit het huidige Duitse Rijnland, genaamd Carl Hugo Hahn en Heinrich Kleinschmidt, er lesgeven. Nadat de methodistische zendelingen Richard Haddy en Joseph Tindall aankwamen, trokken Hahn en Kleinschmidt verder naar het noorden. Windhoek kende een korte periode van vooruitgang, maar twee Afrikaanse stammen, de Nama en Herero, maakten in hun onderlinge twisten de vestiging van de buitenlanders met de grond gelijk. In 1873 werd door Hahn, die terugkeerde naar Windhoek, gerapporteerd dat er van de vestiging niets meer over was.
Koloniale periode
Nadat de Nederlanders de Kaapkolonie moesten afstaan aan de Britten groeide de interesse in het gebied. De Walvisbaai, die ooit bij gebrek aan belangstelling door de Nederlanders werd verlaten, werd in 1878 het eerste gekoloniseerde deel van het huidige Namibië. De haven werd bestuurd vanuit de Britse Kaapkolonie, het achterland was nog door geen enkel land geclaimd tot de handelaar Adolf Lüderitz uit Bremen het opkocht en later aan zijn thuisland, de opkomende grootmacht Duitsland, de bescherming van zijn grondgebied aanvroeg. In 1884 riep Duitsland het protectoraat Zuidwest-Afrika uit. In 1890 werd een legereenheid (Schutztruppe) onder bevel van majoor Curt von François naar Windhoek gezonden. Het Duitse garnizoen in Windhoek wierp zich op als buffer tussen de regelmatig oorlog voerende Nama en de Herero.
De huidige plaats Windhoek werd op 18 oktober 1890 gesticht toen Von François de fundering voor het fort Alte Feste legde. Tot aan het begin van de 20e eeuw ontwikkelde de plaats zich langzaam, met alleen hoognodige gebouwen voor het bestuur van de kolonie. In Klein Windhoek werd er op bescheiden schaal landbouw bedreven met fruit, tabak en melkvee.
Na 1907 ontwikkelde Windhoek zich sneller. Uit binnen- en buitenland trok men naar de stad. Vooral uit Duitsland en het huidige Zuid-Afrika (met name Afrikaners) emigreerde men naar Windhoek. Bedrijven werden gesticht in de Kaiser Wilhelm Strasse (later de Kaiserstrasse, tegenwoordig Independence Avenue) en tegen de heuvelrug om de stad. Ook werden er drie pittoreske kasteeltjes gebouwd.
Einde van Europese macht
Door de Eerste Wereldoorlog kwam er een einde aan het Duitse koloniale tijdperk. Op verzoek van het Verenigd Koninkrijk werd Windhoek in mei 1915 bezet door het Zuid-Afrikaanse leger en vijf jaar lang werd Windhoek door militairen bestuurd. De bezetting was een groot twistpunt binnen Zuid-Afrika omdat de rechtse en conservatieve Boeren niet wilden vechten tegen broederland Duitsland. Naast Nederlanders zijn Noord-Duitsers namelijk de grootste groep voorvaders van de Nederlandssprekende (pre-Afrikaanse) blanken in Zuid-Afrika). Zij vochten liever tegen de Britten, de traditionele vijand van de Slag om Muizenberg, de Slag van Blaauwberg en de twee Boerenoorlogen. In de daaropvolgende jaren kwam de ontwikkeling van Windhoek en Namibië in het algemeen tot stilstand. Vanaf 1928 werd er begonnen met het verharden van de wegen in de stad.
Pas na de Tweede Wereldoorlog kwam de ontwikkeling van Windhoek weer op gang en verbeterde het economisch klimaat. Na 1955 werden grote publieke projecten begonnen, zoals het bouwen van nieuwe scholen en ziekenhuizen.
Hoofdstad van een onafhankelijk land
Sinds de onafhankelijkheid van Namibië worden er in Windhoek winkelcentra en nieuwe overheidsgebouwen neergezet. Ter nagedachtenis aan de onafhankelijkheidsstrijd is er net buiten Windhoek een groot monument opgericht: Heroes’ Acre. Het monument is voor 60 miljoen Namibische dollar (8 miljoen euro) ontworpen en gebouwd door het Noord-Koreaanse bedrijf Mansudae Overseas Projects. Hetzelfde bedrijf bouwt in Windhoek voor naar schatting N$445 miljoen (60 miljoen euro) een nieuw onderkomen voor de president.
Geografie
De stad is gelegen in het centrum van het land en is verdeeld in verschillende wijken:
Bevolking
Windhoek is een multi-etnische stad met circa 300.000 inwoners. De met 4% per jaar groeiende bevolking bestaat uit 67% zwarten (verschillende Afrikaanse stammen), 17% kleurlingen (onder wie ook een kleine groep Aziaten) en 16% blanken (nazaten van Nederlandse kolonisten (Boeren), Duitsers en Britten).
Taal
In Windhoek worden door de verschillende bevolkingsgroepen meerdere talen gesproken. Afrikaans, ontstaan uit het Nederlands, is de meest gehoorde taal. Vrijwel iedereen spreekt Engels, wat de officiële landstaal van Namibië is. Een aantal, vooral blanke, bewoners spreekt ook nog Duits. Daarnaast worden ook verschillende Afrikaanse talen gesproken, naast het Portugees, dat wordt gesproken door vluchtelingen uit Angola.
Economie
Windhoek is het economische centrum van Namibië. Er is een grote vleesverwerkende industrie en een grote brouwerij. Namibia Breweries brouwt er verschillende bieren, waaronder Windhoek Lager. Dit bier wordt gebrouwen volgens het Duitse Reinheitsgebot.
Media
De belangrijkste krant van Namibië, de Republikein, zetelt in Windhoek.
Geboren in Windhoek
- Frankie Fredericks (2 oktober 1967), sprinter
- Tippi Degré (4 juni 1990), een Française die in Namibië opgroeide tussen autochtone inwoners en wilde dieren en later documentaires over Afrika maakte.
Stedenbanden
Berlijn (Duitsland), sinds 2000
Brazzaville (Congo-Brazzaville), sinds 2011
Externe link
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Windhoek op Wikimedia Commons.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
| Hoofdsteden in Afrika |
|---|
|
v
