Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tien geboden
Rembrandt Harmensz. van Rijn 1659
| De tien geboden (rabbijns Hebreeuws: עשׂרת הדברות (asèrèt hadivrot) lett.: tien woorden of tien uitspraken) is een lijst van godsdienstige en morele verplichtingen, die volgens de Bijbel door God aan Mozes gegeven werd bij de berg Sinaï (Exodus 19:23). |
Benamingen
Hoewel de benaming ’tien geboden’ courant gebruikt wordt, valt bij het lezen van Exodus 20:1-17 op dat de meeste bepalingen niet als geboden, maar als verboden zijn geformuleerd. In de Hebreeuwse grondtekst valt het negatieve partikel לא (lo, ’niet’) dadelijk op.[2]
Letterlijk staat er in Exodus 34:28 niet „tien geboden” maar „tien woorden” (klassiek/bijbels Hebreeuws: עשרת הדברים) (asèrèt hadevariem). In het Grieks van de Septuaginta staat dit letterlijk vertaald als: δέκα λόγους[noot 1] (een grammaticale vorm van [οἱ] δέκα λόγοι, [hoi] deka logoi). Hiervan is ook het woord dekaloog (of decalogus) afgeleid.
Ook de volgende termen verwijzen naar de tien woorden of geboden: de stenen tafelen, de tafelen der Wet, Wet des He(e)ren, „de getuigenis” (Ex 25:16,21; Ex 40:20) en „de tafelen der Getuigenis” (Ex 31:18; Ex 34:29).
Invloed
Deze leefregels hebben een zeer sterke invloed gehad op de samenleving. Oudere varianten van zulk een lijst van geboden en verboden waren onder meer reeds bekend in het Oude Egypte. Hoewel in de Koran geen opsomming staat van deze tien geboden, kent ook de islam gelijkaardige verboden tegen bijvoorbeeld het dienen van andere goden, moord, diefstal en overspel.
Volgens Exodus 20:1 ontving Mozes van God, op de berg Horeb in de Sinaï-woestijn, op twee stenen tabletten (’tafelen’) de tien geboden. In Exodus 34 staat dat God Mozes opdroeg een tweede versie van deze stenen tafelen te maken, omdat hij de eerste had stuk gegooid, toen hij terugkwam van de berg en zag dat het volk een gouden kalf had gemaakt en aanbad. Na voorlezing aan het verzamelde volk werden de stenen tafelen in de Ark van het Verbond bewaard.
Twee versies
De tien geboden worden in de Bijbel twee keer opgesomd: in Exodus 20:2-17 en in Deuteronomium 5:6-21. De versies zijn vrijwel gelijk, maar de laatste is uitvoeriger beschreven. Opmerkelijk is dat sprake is van een tweede versie van de stenen tafelen, omdat Mozes de eerste stenen tafelen had stukgegooid.
Over de eerste twee tafelen wordt niet alleen gezegd dat ze door God waren gemaakt, maar ook dat ze „door Gods vinger” waren beschreven.[noot 2] De volgende twee tafelen werden door Mozes werden uitgehouwen, maar ook deze werden door God beschreven. Toen in Exodus 34:27 tot Mozes werd gezegd: „Schrijf u deze woorden op”, betekende dit niet dat Mozes de Tien Woorden moest opschrijven, maar net als bij een eerdere gelegenheid (Ex 24:3,4) moest hij een aantal andere details in verband met de verbondsregelingen opschrijven. Uit (Exodus 34:1) blijkt dat met het voornaamwoord „hij” in Exodus 34:28b God bedoeld wordt. Dit wil zeggen: „Toen schreef hij (God), niet Mozes) op de tafelen de woorden van het verbond, de Tien Woorden.” Wanneer Mozes de Israëlieten later aan deze gebeurtenissen herinnert, vermeldt hij uitdrukkelijk dat God de tafelen ook de tweede maal beschreef. — Deut 10:1-4.
De tien geboden
De tekst luidt als volgt:
- Toen sprak God deze woorden:
- ‘Ik ben de HEER, uw God, die u uit Egypte, uit de slavernij, heeft bevrijd.
- Vereer naast mij geen andere goden.
- Maak geen godenbeelden, geen enkele afbeelding van iets dat in de hemel hier boven is of van iets beneden op de aarde of in het water onder de aarde. Kniel voor zulke beelden niet neer, vereer ze niet, want Ik, de HEER, uw God, duld geen andere goden naast Mij. Voor de schuld van de ouders laat Ik de kinderen boeten, en ook het derde geslacht en het vierde, wanneer ze Mij haten; maar als ze Mij liefhebben en doen wat Ik gebied, bewijs Ik hun Mijn liefde tot in het duizendste geslacht.
- Misbruik de naam van de HEER, uw God, niet, want wie Zijn naam misbruikt laat Hij niet vrijuit gaan.
- Houd de sabbat in ere, het is een heilige dag. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag, die gewijd is aan de HEER, uw God; dan mag u niet werken. Dat geldt voor u, voor uw zonen en dochters, voor uw slaven en slavinnen, voor uw vee, en ook voor vreemdelingen die bij u in de stad wonen. Want in zes dagen heeft de HEER de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er in leeft, en op de zevende dag rustte Hij. Daarom heeft de HEER de sabbat gezegend en heilig verklaard.
- Toon eerbied voor uw vader en uw moeder. Dan wordt u gezegend met een lang leven in het land dat de HEER, uw God, u geven zal.
- Pleeg geen moord.
- Pleeg geen overspel.
- Steel niet.
- Leg over een ander geen valse getuigenis af.
- Zet uw zinnen niet op het huis van een ander, en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, of wat hem ook maar toebehoort.’
Bovenstaande tekst is ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.
Nummering
In Exodus 34:28 en Deuteronomium 4:13 en Deuteronomium 10:4 worden deze regels (afhankelijk van de vertaling) de tien woorden, tien geboden of tien grondregels genoemd, maar de oorspronkelijke tekst bevat geen aanwijzing waar het ene gebod eindigt en het andere begint.
Er zijn twee verschillende manieren waarop de tien geboden worden genummerd of ingedeeld.
Enerzijds worden de regels „geen andere goden” en „geen gesneden beelden” door sommigen opgevat als twee aparte geboden. Deze indeling wordt bijvoorbeeld gevolgd door protestantse, oosters-orthodoxe en oosters-katholieke kerken. Ze is ook terug te vinden in de werken van de geschiedschrijver Josephus[3] en de joodse filosoof Philo van Alexandrië.[4]
Een andere manier van indelen werd gevolgd door Augustinus. Hij groepeerde de eerste verbodsbepalingen in één en hetzelfde gebod, aangezien het verbod op het maken van afbeeldingen als een onderdeel van het verbod op de afgoderij kan worden beschouwd. Op het einde is er dan een omgekeerde groepering: hij vatte het Bijbelse tiende gebod op als het negende en het tiende gebod (namelijk, één ten aanzien van vleselijke begeerte en één ten aanzien van materiële hebzucht).
In de katholieke traditie wordt de indeling volgens de zienswijze van Augustinus gevolgd.[noot 3]
De joodse indeling
In de joodse traditie wordt niet gesproken van geboden, maar van woorden: de Hebreeuwse aanduiding ‘aseret ha-dibrot betekent „de tien woorden”.
Men hanteert de volgende indeling:
- Ik ben de eeuwige uw God die u uit het land Egypte, uit het diensthuis, geleid heeft.
- Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben.
- Gij zult de naam van de Eeuwige, uw God, niet ijdel gebruiken.
- Gedenk de Sjabbat, dat gij die heiligt.
- Eer uw vader en uw moeder.
- Gij zult niet moorden.
- Gij zult niet echtbreken.
- Gij zult niet stelen.
- Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste.
- Gij zult niets begeren dat van uw naaste is.
Men verdeelt de woorden soms als 1 + 3 + 3 + 3: één afgezonderd (heilig) woord, drie met betrekking tot de relatie tussen mens en God, drie met betrekking tot de verhouding tot de naaste en drie met betrekking tot het innerlijk van de mens.
Katholieke indeling
- Gij zult geen afgoden vereren, maar Mij alleen aanbidden en boven alles beminnen.
- Gij zult de naam van de Heer, uw God, niet zonder eerbied gebruiken.
- Wees gedachtig dat gij de dag des Heren heiligt.
- Eer uw vader en uw moeder.
- Gij zult niet doden.
- Gij zult geen onkuisheid doen.
- Gij zult niet stelen.
- Gij zult tegen uw naaste niet vals getuigen.
- Gij zult geen onkuisheid begeren.
- Gij zult niet onrechtvaardig begeren wat uw naaste toebehoort.
Een uitwerking
In de Katholieke Kerk worden de eerste verbodsbepalingen zo begrepen dat men geen afgoden mag afbeelden om die te aanbidden. Vandaar dat in de Rooms-Katholieke Kerk wel afbeeldingen (van dieren, heiligen, Christus en God) voor kunnen komen. Deze beelden worden niet als goddelijke aanwezigheid gezien of als goden, maar beschouwd als toegewijde, dierbare afbeeldingen van een de geestelijke realiteit die niet direct met de materie van het beeld in relatie staat. De Tempel van Jeruzalem bevatte ook afbeeldingen van dieren, stierenbeelden, de engelen-cherubijnbeelden op de Ark van het Verbond (zie boek Koningen), en eveneens afbeeldingen van palmbomen en engelen. Joden zelf hebben religieuze afbeeldingen nooit strikt verboden op de calvinistische wijze. In het boek Numeri moet Mozes in opdracht van God een koperen slangenbeeld maken en wordt dit later religieus gebruikt. Uiteindelijk wordt de slang ook verafgood, waarna ze werd vernietigd (2 Koningen 18:4).
Vergelijkingstabel
| Gebod | Joods | Orthodox | Anglicaans, Gereformeerd, en andere Protestanten | Rooms-katholiek, Lutheraans |
|---|---|---|---|---|
| Ik ben de Heer uw God | 1 | 1 | - | 1 |
| Gij zult geen andere goden hebben | 2 | 1 | ||
| Gij zult geen afgodsbeelden maken | 2 | |||
| Gij zult de naam van God niet misbruiken | 3 | 2 | ||
| Gedenk de sabbat en houd hem in ere | 4 | 3 | ||
| Eer uw moeder en vader | 5 | 4 | ||
| Gij zult niet doden | 6 | 5 | ||
| Gij zult geen overspel plegen | 7 | 6 | ||
| Gij zult niet stelen | 8 | 7 | ||
| Gij zult geen valse getuigenis afleggen | 9 | 8 | ||
| Gij zult de vrouw van uw medemens niet begeren | 10 | 9 | ||
| Gij zult het huis van uw medemens niet begeren. | 10 | |||
Versvormen
In Vlaamse versvorm klinkt het zo:
- Bovenal bemin één God
- Zweer niet ijdel, vloek noch spot
- Heilig steeds de dag des Heren
- Vader, moeder, zult gij eren
- Dood niet, geef geen ergernis
- Doe nooit wat onkuisheid is
- Vlucht het stelen en bedriegen
- Ook de achterklap en het ’t liegen
- Wees steeds kuis in uw gemoed
- En begeer nooit iemands goed
In deze vorm werden de tien geboden in België vroeger op school en uit de catechismus geleerd. In de katholieke kerkprovincie in Nederland werd een niet-berijmde tekst gebruikt.
De volgende berijming van Johannes Eusebius Voet is te vinden als Gezang A in het gedeelte tussen de psalmen en de gezangen in de Psalmen- en Gezangenbundel van de Nederlandse Hervormde Kerk, uitgave 1938 (de coupletten zijn hier genummerd, niet de geboden zelf):
|
|
Positieve formulering
In het Geloofsboek van de katholieke Belgische bisschoppen werden de tien geboden in een positieve vorm weergegeven. „De bijbelse tekst en ook de vroegere katholieke versie is verwoord onder de vorm van een oproep namens God die grenzen afbakent: Gij zult niet. . . De nieuwe tekst werd eerder opgesteld als het antwoord van de gelovige: het is een positief geformuleerde belijdenis, belofte, voornemen en gebed.”[5]
- Enig zijt Gij, God, onze Vader,
enig is uw beeld, Jezus de Heer. - Heilig is voor ons uw Naam,
heilig is voor ons uw eer. - Uw Pasen, ook voor ons voorspeld,
vieren wij op elke zondag. - Uw liefde, aan ons doorverteld,
eren wij in vader en moeder. - Met uw eerbied omringen wij
het leven, aan ons toevertrouwd. - Als man of vrouw eerbiedigen wij
de taal van het lichaam en uw trouw. - Onze zorg voor wat rechtvaardig is,
is beeld van uw gerechtigheid. - Onze eerbied voor wat waarheid is,
toont de naaste uw betrouwbaarheid. - Zuiver, Geest van God, ons hart
en maak onze liefde echt. - Maak ons meer aan U
dan aan elk bezit gehecht.
Kritische analyses
Sommige aanhangers van de documentaire hypothese hebben geargumenteerd dat in Exodus 34:11-26 een derde lijst van geboden en verboden te vinden is. Aangezien moord, overspel, diefstal, enz. hier niet worden vermeld, maar deze tekst ingaat op de correcte aanbidding van JHWH, noemen sommige geleerden dit de rituele dekaloog. Deze lijst is uitgebreider en bevat onder andere het opmerkelijke gebod de altaren van andersgelovigen stuk te slaan. De traditionele tien geboden noemen ze als contrast de ethische dekaloog.[6][7][8][9]
Volgens deze geleerden bevat de Bijbel meerdere versies van bepaalde gebeurtenissen. Van allerlei analyses, bijvoorbeeld van het taalgebruik, leiden zij af dat het bijbelverslag een lappendeken van bronnen is, soms aangevuld met overbruggende commentaren door een redacteur, maar dikwijls intact naast elkaar gelaten.[10] Friedman argumenteert dat de tien geboden uit Exodus 20:1-17 geen deel lijken uit te maken van de belangrijkste bronnen. Het is blijkbaar een onafhankelijk document, dat door de redacteur werd ingevoegd.[11]
Kunst
In de beeldende kunst ziet men vaak afbeeldingen van Mozes die met de twee stenen „tafelen” (oude term voor tableaus) van de berg komt. De twee tafelen worden meestal getoond als rechthoekig met een gebogen bovenzijde. Op de ene tafel staan de Romeinse cijfers van I tot IV en op de andere van V tot X, omdat het meestal niet praktisch is de volledige tekst te schilderen.
De Poolse cineast Krzysztof Kieślowski maakte in 1988 de miniserie Dekalog, waarin er een interpretatie werd gegeven van de tien geboden.
Zie ook
Online lezen
- Exodus 20:1-21, diverse Nederlandstalige Bijbelvertalingen
- Deuteronomium 5, diverse Nederlandstalige Bijbelvertalingen
- Tien geboden in de Dode-Zeerollen, gescand door google
Noten
|
| Jodendom |  |
|---|
|
Algemeen: Joden • Geschriften: Thora • Tenach • Misjna • Talmoed • Tosefta • Literatuur • Halacha • Ketoeba • Religieuze plichten en gebruiken: Kasjroet • Briet • Gebed • Mitswa • Sjabbat • Tsedaka • Tijd en kalender: Feestdagen • Maanden • Jaartelling • Geschiedenis • Gebouwen: Tempel • Synagoge • Personen: Rabbijn • Chazan • Andere: Mystiek • Kabbala • Mythologie • A tot Z |
| Christendom |  |
|---|
|
Drie-eenheid: Vader • Zoon • Heilige Geest |