Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Victor IV (Octavianus): verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani''', of ook bekend als '''Ottaviano de’ Monticelli''' (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal. In...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani''', of ook bekend als '''Ottaviano de’ Monticelli''' (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal. In 1159 inofficieel tot paus verkozen (tegenpaus); hij koos de pausnaam '''Victor IV''' en bleef tot zijn overlijden in deze functie. De door de Rooms-Katholieke Kerk erkende paus was paus [[Alexander III (paus)|Alexander III]. | '''Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani''', of ook bekend als '''Ottaviano de’ Monticelli''' (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal. In 1159 inofficieel tot paus verkozen (tegenpaus); hij koos de pausnaam '''Victor IV''' en bleef tot zijn overlijden in deze functie. De door de [[Rooms-Katholieke Kerk]] erkende paus was paus [[Alexander III (paus)|Alexander III]. | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
Ottaviano behoorde tot de | Ottaviano behoorde tot een zijtak van het Romeinse geslacht der [[Crescentiërs]], de familie dei Crescenzi Ottaviani, heren van Montecelio of Monticelli. In 1138 door paus [[Innocentius II]] benoemd tot [[kardinaal]] met de titel van kardinaalsdiaken van San Nicola in Carcere Tulliano en in 1151 koos hij voor de titel van kardinaal presbyter van Santa Cecilia. In 1158 werd hij kardinaal proto-priester. | ||
Tijdens zijn kardinaalschap steunde hij de keizer Frederik Barbarossa, die in mei 1159 de stad en het Comité van Terni met de relatieve jurisdictie aan hem en zijn broers Ottone, Goffredo en Solimano toewees. | Tijdens zijn kardinaalschap steunde hij de keizer [[Frederik Barbarossa]], die in mei 1159 de stad en het Comité van Terni met de relatieve jurisdictie aan hem en zijn broers Ottone, Goffredo en Solimano toewees. | ||
Bij de pauselijke verkiezing van 7 september 1159 was het College van Kardinalen verdeeld in twee facties, een meerderheid, bestaande uit 24 kardinalen en aanhangers van de anti-imperiale politiek van paus [[Hadrianus IV]], die kardinaal Rolando Bandinelli verkoos als paus met de naam Alexander III, en een minderheid van zes kardinalen, die een pro-keizerlijke politiek steunde en die kardinaal Ottaviano de’ Monticelli koos als | Bij de pauselijke verkiezing van 7 september 1159 was het College van Kardinalen verdeeld in twee facties, een meerderheid, bestaande uit 24 kardinalen en aanhangers van de anti-imperiale politiek van paus [[Hadrianus IV]], die kardinaal Rolando Bandinelli verkoos als paus met de naam [[Alexander III (paus)|Alexander III]], en een minderheid van zes kardinalen, die een pro-keizerlijke politiek steunde en die kardinaal Ottaviano de’ Monticelli koos als paus Victor IV. | ||
Octaviano werd | Octaviano werd op 4 oktober ingewijd in de abdij van Farfa door kardinaal Imaro, bijgestaan door de bisschoppen Ubaldo di Ferentino en Riccardo di Melfi. | ||
Keizer Frederik sprak zich in eerste instantie niet uit over de wijze van verkiezing, maar deed een poging om het schisma op te lossen en eenheid tot stand te brengen. In februari 1160 riep hij een Concilie samen in Pavia. Tegelijk wou hij hierdoor zijn rol als scheidsrechter in interne geschillen van de kerk bevestigen. Alexander III wees de uitnodiging af, omdat de paus alleen onderworpen kon zijn aan het oordeel van God. In afwezigheid van Alexander bevestigde het concilie de verkiezing van Victor, die wel was ingegaan op de uitnodiging. Op 11 februari 1160 sloot het Concilie af met een processie van de kerk van San Salvatore buiten de stadsmuren naar de kathedraal. Hier werd Victor verwelkomd door de keizer die hem, als teken van zijn onderdanigheid, hielp om van zijn paard af te stappen, hem naar het altaar begeleidde en zijn voeten kuste. Twee dagen later excommuniceerde Victor Alexander III en al zijn aanhangers; Alexander III reageerde door op zijn beurt de partij van Victor, evenals de keizer zelf, te excommuniceren. | Keizer Frederik sprak zich in eerste instantie niet uit over de wijze van verkiezing, maar deed een poging om het [[schisma]] op te lossen en eenheid tot stand te brengen. In februari 1160 riep hij een Concilie samen in Pavia. Tegelijk wou hij hierdoor zijn rol als scheidsrechter in interne geschillen van de kerk bevestigen. Alexander III wees de uitnodiging af, omdat de paus alleen onderworpen kon zijn aan het oordeel van God. In afwezigheid van Alexander bevestigde het concilie de verkiezing van Victor, die wel was ingegaan op de uitnodiging. Op 11 februari 1160 sloot het Concilie af met een processie van de kerk van San Salvatore buiten de stadsmuren naar de kathedraal. Hier werd Victor verwelkomd door de keizer die hem, als teken van zijn onderdanigheid, hielp om van zijn paard af te stappen, hem naar het altaar begeleidde en zijn voeten kuste. Twee dagen later excommuniceerde Victor Alexander III en al zijn aanhangers; Alexander III reageerde door op zijn beurt de partij van Victor, evenals de keizer zelf, te excommuniceren. | ||
In de herfst van 1163 kwam Victor aan in Lodi, waar hij keizer Frederik, de patriarch van Aquileia Pellegrino, de abt van Cluny en vele andere keizergezinde kardinalen en bisschoppen ontmoette, om de overbrenging te vieren van van de | In de herfst van 1163 kwam Victor aan in Lodi, waar hij keizer Frederik, de patriarch van Aquileia Pellegrino, de abt van Cluny en vele andere keizergezinde kardinalen en bisschoppen ontmoette, om de overbrenging te vieren van van de [[relikwie]]ën van de heilige Bassianus, beschermer van de stad, van de oude stad Lodi naar de nieuwe stad. De ceremonie had een grote politieke betekenis: slechts een jaar voordien had Barbarossa de stad Milaan had laten platleggen en nu werd Lodi, de grote rivaal van Milaan, dat een paar jaar eerder was vernietigd, herbouwd met de steun van het Rijk en de Kerk. | ||
Victor IV stierf in Lucca op 20 april 1164 | Hoewel paus Alexander III naar Frankrijk moest uitwijken, slaagde Victor er niet in om zich buiten het machtsgebied van de keizer te laten erkennen. | ||
Victor IV stierf in Lucca op 20 april 1164 D hij werd opgevolgd door de tegenpaus [[Paschalis III]] (1164–1168). | |||
{{Navigatie pausen}} | {{Navigatie pausen}} | ||
[[Categorie:Tegenpaus]] | |||
Versie van 13 jan 2020 15:58
Ottaviano dei Crescenzi Ottaviani, of ook bekend als Ottaviano de’ Monticelli (Tivoli, 1095 – Lucca, 20 april 1164), was een Italiaans kardinaal. In 1159 inofficieel tot paus verkozen (tegenpaus); hij koos de pausnaam Victor IV en bleef tot zijn overlijden in deze functie. De door de Rooms-Katholieke Kerk erkende paus was paus [[Alexander III (paus)|Alexander III].
Leven
Ottaviano behoorde tot een zijtak van het Romeinse geslacht der Crescentiërs, de familie dei Crescenzi Ottaviani, heren van Montecelio of Monticelli. In 1138 door paus Innocentius II benoemd tot kardinaal met de titel van kardinaalsdiaken van San Nicola in Carcere Tulliano en in 1151 koos hij voor de titel van kardinaal presbyter van Santa Cecilia. In 1158 werd hij kardinaal proto-priester.
Tijdens zijn kardinaalschap steunde hij de keizer Frederik Barbarossa, die in mei 1159 de stad en het Comité van Terni met de relatieve jurisdictie aan hem en zijn broers Ottone, Goffredo en Solimano toewees.
Bij de pauselijke verkiezing van 7 september 1159 was het College van Kardinalen verdeeld in twee facties, een meerderheid, bestaande uit 24 kardinalen en aanhangers van de anti-imperiale politiek van paus Hadrianus IV, die kardinaal Rolando Bandinelli verkoos als paus met de naam Alexander III, en een minderheid van zes kardinalen, die een pro-keizerlijke politiek steunde en die kardinaal Ottaviano de’ Monticelli koos als paus Victor IV.
Octaviano werd op 4 oktober ingewijd in de abdij van Farfa door kardinaal Imaro, bijgestaan door de bisschoppen Ubaldo di Ferentino en Riccardo di Melfi.
Keizer Frederik sprak zich in eerste instantie niet uit over de wijze van verkiezing, maar deed een poging om het schisma op te lossen en eenheid tot stand te brengen. In februari 1160 riep hij een Concilie samen in Pavia. Tegelijk wou hij hierdoor zijn rol als scheidsrechter in interne geschillen van de kerk bevestigen. Alexander III wees de uitnodiging af, omdat de paus alleen onderworpen kon zijn aan het oordeel van God. In afwezigheid van Alexander bevestigde het concilie de verkiezing van Victor, die wel was ingegaan op de uitnodiging. Op 11 februari 1160 sloot het Concilie af met een processie van de kerk van San Salvatore buiten de stadsmuren naar de kathedraal. Hier werd Victor verwelkomd door de keizer die hem, als teken van zijn onderdanigheid, hielp om van zijn paard af te stappen, hem naar het altaar begeleidde en zijn voeten kuste. Twee dagen later excommuniceerde Victor Alexander III en al zijn aanhangers; Alexander III reageerde door op zijn beurt de partij van Victor, evenals de keizer zelf, te excommuniceren.
In de herfst van 1163 kwam Victor aan in Lodi, waar hij keizer Frederik, de patriarch van Aquileia Pellegrino, de abt van Cluny en vele andere keizergezinde kardinalen en bisschoppen ontmoette, om de overbrenging te vieren van van de relikwieën van de heilige Bassianus, beschermer van de stad, van de oude stad Lodi naar de nieuwe stad. De ceremonie had een grote politieke betekenis: slechts een jaar voordien had Barbarossa de stad Milaan had laten platleggen en nu werd Lodi, de grote rivaal van Milaan, dat een paar jaar eerder was vernietigd, herbouwd met de steun van het Rijk en de Kerk.
Hoewel paus Alexander III naar Frankrijk moest uitwijken, slaagde Victor er niet in om zich buiten het machtsgebied van de keizer te laten erkennen.
Victor IV stierf in Lucca op 20 april 1164 D hij werd opgevolgd door de tegenpaus Paschalis III (1164–1168).
Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
Petrus • Linus • Anacletus I • Clemens I • Evaristus • Alexander I • Sixtus I • Telesforus • Hyginus • Pius I • Anicetus • Soter • Eleutherus • Victor I • Zefyrinus • Calixtus I • (Hippolytus) • Urbanus I • Pontianus • Anterus • Fabianus • Cornelius • (Novatianus) • Lucius I • Stefanus I • Sixtus II • Dionysius • Felix I • Eutychianus • Cajus • Marcellinus • Marcellus I • Eusebius • Miltiades • Silvester I • Marcus • Julius I • Liberius • (Felix (II)) • Damasus I • (Ursinus) • Siricius • Anastasius I • Innocentius I • Zosimus • Bonifatius I • (Eulalius) • Celestinus I • Sixtus III • Leo I • Hilarius • Simplicius • Felix II • Gelasius I • Anastasius II • Symmachus • (Laurentius) • Hormisdas • Johannes I • Felix III • Bonifatius II • (Dioscurus) • Johannes II • Agapetus I • Silverius • Vigilius • Pelagius I • Johannes III • Benedictus I • Pelagius II • Gregorius I • Sabinianus • Bonifatius III • Bonifatius IV • Deusdedit (Adeodatus I) • Bonifatius V • Honorius I • Severinus • Johannes IV • Theodorus I • Martinus I • (Eugenius I) • Eugenius I • Vitalianus • Adeodatus II • Donus • Agatho • Leo II • Benedictus II • Johannes V • Conon • (Theodorus (II)) • (Paschalis (I)) • Sergius I • Johannes VI • Johannes VII • Sisinnius • Constantinus I • Gregorius II • Gregorius III • Zacharias • Stefanus (II) • Stefanus II (III) • Paulus I • (Constantinus II) • (Filippus) • Stefanus III (IV) • Hadrianus I • Leo III • Stefanus IV (V) • Paschalis I • Eugenius II • Valentinus • Gregorius IV • (Johannes (VIII)) • Sergius II • Leo IV • Benedictus III • (Anastasius (III)) • Nicolaas I • Hadrianus II • Johannes VIII • Marinus I • Hadrianus III • Stefanus V (VI) • Formosus • Bonifatius VI • Stefanus VI (VII) • Romanus • Theodorus II • Johannes IX • Benedictus IV • Leo V • (Christoforus) • (Sergius III) • Sergius III • Anastasius III • Lando • Johannes X • Leo VI • Stefanus VII (VIII) • Johannes XI • Leo VII • Stefanus VIII (IX) • Marinus II • Agapetus II • Johannes XII • Leo VIII • (Benedictus V) • Johannes XIII • Benedictus VI • (Bonifatius VII) • Benedictus VII • Johannes XIV • Johannes XV • Gregorius V • (Johannes XVI) • Silvester II • Johannes XVII • Johannes XVIII • Sergius IV • Benedictus VIII • (Gregorius (VI)) • Johannes XIX • Benedictus IX • Silvester III • Benedictus IX • Gregorius VI • Clemens II • Benedictus IX • Damasus II • Leo IX • Victor II • Stefanus IX • (Benedictus X) • Nicolaas II • Alexander II • (Honorius II) • Gregorius VII • (Clemens (III)) • Victor III • Urbanus II • Paschalis II • (Theodoricus) • (Albertus) • (Silvester (IV)) • Gelasius II • (Gregorius (VIII)) • Calixtus II • Honorius II • (Celestinus (II)) • Innocentius II • (Anacletus II) • (Victor (IV) (Gregorius)) • Celestinus II • Lucius II • Eugenius III • Anastasius IV • Hadrianus IV • Alexander III • (Victor (IV) (Octavianus)) • (Paschalis (III)) • (Calixtus (III)) • (Innocentius (III)) • Lucius III • Urbanus III • Gregorius VIII • Clemens III • Celestinus III • Innocentius III • Honorius III • Gregorius IX • Celestinus IV • Innocentius IV • Alexander IV • Urbanus IV • Clemens IV • Gregorius X • Innocentius V • Hadrianus V • Johannes XXI • Nicolaas III • Martinus IV • Honorius IV • Nicolaas IV • Celestinus V • Bonifatius VIII • Benedictus XI • Clemens V • Johannes XXII • (Nicolaas (V)) • Benedictus XII • Clemens VI • Innocentius VI • Urbanus V • Gregorius XI • Urbanus VI • (Clemens VII van Avignon) • Bonifatius IX • (Benedictus XIII van Avignon) • Innocentius VII • Gregorius XII • (Alexander V) • (Johannes (XXIII)) • Martinus V • (Clemens VIII van Avignon) • (Benedictus XIV van Avignon) • Eugenius IV • (Felix V) • Nicolaas V • Calixtus III • Pius II • Paulus II • Sixtus IV • Innocentius VIII • Alexander VI • Pius III • Julius II • Leo X • Hadrianus VI • Clemens VII • Paulus III • Julius III • Marcellus II • Paulus IV • Pius IV • Pius V • Gregorius XIII • Sixtus V • Urbanus VII • Gregorius XIV • Innocentius IX • Clemens VIII • Leo XI • Paulus V • Gregorius XV • Urbanus VIII • Innocentius X • Alexander VII • Clemens IX • Clemens X • Innocentius XI • Alexander VIII • Innocentius XII • Clemens XI • Innocentius XIII • Benedictus XIII • Clemens XII • Benedictus XIV • Clemens XIII • Clemens XIV • Pius VI • Pius VII • Leo XII • Pius VIII • Gregorius XVI • Pius IX • Leo XIII • Pius X • Benedictus XV • Pius XI • Pius XII • Johannes XXIII • Paulus VI • Johannes Paulus I • Johannes Paulus II • Benedictus XVI • Franciscus I