Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Wouter Beke
Wouter Beke | ||
Wouter Beke, voorzitter CD&V | ||
Wouter Beke, voorzitter CD&V | ||
Volledige naam | Wouter Beke | |
Geboren | Lommel, 9 augustus 1974 | |
Kieskring | Limburg | |
Regio | Vlaanderen | |
Land | België | |
Functie | Politicus | |
Partij | CD&V | |
Religie | Rooms-katholiek | |
Functies | ||
2001 - heden | Gemeenteraadslid Leopoldsburg | |
2003 - 2010 | Ondervoorzitter CD&V | |
2004 - 2014 | Senator | |
2004 - 2012 | Schepen Leopoldsburg | |
2007 - 2010 | Lid Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad | |
2008 | Partijvoorzitter CD&V ad-interim | |
2010 | Quaestor Senaat[1] | |
2010 - heden | Partijvoorzitter CD&V | |
2013 - heden | Burgemeester Leopoldsburg | |
2014 - heden | Volksvertegenwoordiger[2] | |
Website |
Wouter Beke (Lommel, 9 augustus 1974) is een Belgisch politicus, Federaal Parlementslid, burgemeester van Leopoldsburg en partijvoorzitter van CD&V.
Biografie
Beke studeerde Politieke Wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven en behaalde zijn doctoraat in 2004 in de Sociale Wetenschappen. Daarnaast volgde hij aan de Vrije Universiteit Brussel ook een bijzondere licentie Sociaal recht. Van 1996 tot 2003 was hij assistent aan de afdeling Politicologie van de faculteit Sociale Wetenschappen en nadien wetenschappelijk medewerker bij het Overlegcentrum voor Ethiek.
In 2003 werd Beke ondervoorzitter van de christendemocratische CD&V en werd hij gezien als de huisideoloog van de partij. Zijn voorlaatste boek, De mythe van het vrije ik. Pleidooi voor een menselijke vrijheid, wordt algemeen beschouwd als het christendemocratische antwoord op het Vierde Burgermanifest van Guy Verhofstadt. In het boek geeft Beke kritiek op het 'doorgedreven individualisme' dat onder de paarse regering is toegenomen, en op het loskoppelen van vrijheid en verantwoordelijkheid. Ook heeft Beke zware kritiek op de euthanasiewetgeving en de ethische wetgeving van paars in het algemeen.
Namens deze christendemocratische politieke partij zetelt hij sinds 2004 in de Senaat. Op 20 maart 2008 werd hij tijdelijk partijvoorzitter van deze partij, nadat Etienne Schouppe staatssecretaris geworden was. Op 15 mei 2008 werd hij opgevolgd door Marianne Thyssen. Op 23 juni 2010 werd hij opnieuw voorzitter ad interim van de CD&V. Op 19 november 2010 stelde hij zich kandidaat voor het voorzitterschap van de CD&V. Naar eigen zeggen wilde hij van de partij opnieuw de volkspartij maken van Vlaanderen. Hij staat voor verandering zonder het land te willen splitsen. Op 22 december 2010 werd Beke met 98,73 % van de stemmen verkozen tot nieuwe voorzitter van de partij. In totaal brachten 25.065 leden hun stem uit. [3] Op 12 november 2013 werd dit mandaat opnieuw met 98,7% van de stemmen verlengd voor een termijn van 3 jaar.
Op 2 maart 2011 werd Beke door koning Albert II belast met een onderhandelingsopdracht om een akkoord voor de Belgische staatshervorming voor te bereiden. Er werd daarbij geen timing meegedeeld. [4] Na ruim twee maanden diende koninklijk onderhandelaar Wouter Beke een lijvig rapport in bij koning Albert II, met de vraag van zijn taak te worden ontlast. De koning aanvaardde het ontslag, waarna op 16 mei 2011 Elio Di Rupo als formateur werd aangesteld.
Op 13 juli 2012 werd zijn wetsvoorstel tot splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde goedgekeurd door de Kamer. Deze splitsing vloeide voort uit het Vlinderakkoord dat Beke mee onderhandeld heeft.
Hij leidde zijn partij naar de gemeente- en provincieraadsverkiezingen van 14 oktober 2012. Met de campagne {iedereen inbegrepen} slaagde CD&V erin de grootste partij te blijven op lokaal vlak.[5]
Sinds de gemeenteraad van 2 januari is Wouter Beke burgemeester van de gemeente Leopoldsburg, nadat hij bij de lokale verkiezingen van oktober 2012 30.5% van de stemmen behaalde. Hij behaalde 2082 voorkeurstemmen.
In december 2012 lanceerde Wouter Beke met zijn partij ‘operatie Innesto’, een grootschalig inhoudelijk vernieuwingstraject. Dertig leden werden uitgekozen om na te denken over veranderingen in de maatschappij en de inhoudelijke vernieuwing van CD&V. Zij schreven samen een visienota, die vervolgens in verschillende fasen besproken werd door leden en lokale afdelingen. Uiteindelijk volgde een finale stemmingsronde op het ideologisch congres in november 2013, dat plaatsvond in het Center Parcsdomein De Vossemeren te Lommel.
Als partijvoorzitter trok hij de Limburgse Kamerlijst op 25 mei 2014. Met 59.291 voorkeurstemmen behaalde hij de meeste stemmen van alle Limburgse kandidaten op de Kamerlijst. Daags na de verkiezingen werd Beke samen met de andere partijvoorzitters door de koning geconsulteerd in het kader van de regeringsvorming. Tijdens de onderhandelingen gaf hij aan beschikbaar te zijn voor een regering die groei en sociaaleconomische voortgang biedt. Diverse media hebben Beke geroemd als ‘meesterstrateeg’ (bron) nadat hij Marianne Thyssen voordroeg als Europees commissaris, een beslissing die de kaarten van de regeringsformatie grondig herschudde.
Op 3 maart 2016 werd Beke herverkozen tot nationaal partijvoorzitter, met 98% van de stemmen. Bij de start van zijn nieuwe termijn lanceerde hij het essay 'Het Nieuwe WIJ', waarin hij pleit voor 'een betrokken samenleving als antwoord op een wereld in verandering'.
Politieke loopbaan
Lokaal
- Burgemeester van Leopoldsburg; bevoegd voor informatie en inspraak, burgerlijke stand, personeel, relaties met Defensie, politie, verkeersveiligheid en brandweer (2013-heden)
- 1e schepen in Leopoldsburg, schepen van financiën & begroting, onderwijs, huisvesting, stedenbouw en ruimtelijke ordening (2007-2012)
- schepen in Leopoldsburg, schepen van Sociale Zaken (2004-2006)
- gemeenteraadslid (sinds 2001)
Federaal
- Kamerlid (2014 – heden, rechtstreeks verkozen)
- Lid van de Commissie Institutionele Aangelegenheden
- Lid van de Commissie Defensie
- Senator (2010 - 2014, rechtstreeks verkozen)
- Lid van de Commissie Financiën en Economie
- Lid van de Controlecommissie Verkiezingsuitgaven en Boekhouding Politieke Partijen
- Lid van de commissie voor de Institutionele Aangelegenheden
- senator (2007- 2010, rechtstreeks verkozen)
- voorzitter Commissie Financiën en Economie
- ondervoorzitter van de Controlecommissie Verkiezingsuitgaven en Boekhouding Politieke Partijen
- lid van de bijzondere commissie belast met het onderzoek naar de financiële -en bankencrisis (afgevaardigde van de Senaat)
- lid van de opvolgingscommissie Buitenlandse Opdrachten Defensie
- lid van de commissie voor de Institutionele Aangelegenheden
- lid van het Beneluxparlement (voorzitter commissie Buitenlandse Zaken van het Beneluxparlement)
- senator (2004-2007) als plaatsvervanger van Stefaan De Clerck)
Nationaal
- voorzitter CD&V (sinds 22 december 2010 - derde termijn)
- voorzitter CD&V a.i. (20 maart 2008 - 15 mei 2008 & 23 juni 2010 - 22 december 2010)
- directeur CEDER, studiedienst CD&V (6 januari 2009 - 23 juni 2010)
- ondervoorzitter CD&V (2003 - 2010)
Privé
Wouter Beke is gehuwd met Leen Desmyter en vader van drie kinderen.
Publicaties
Boeken of bijdragen in boeken:[6]
- Wouter Beke, Het nieuwe WIJ, pleidooi voor een betrokken samenleving, 2016, UNITAS vzw
- Bestaat er zoiets als de stem van het volk?, in: W. Beke ea, Recht zal zijn wat ik zeg! Politici over de pijlers van de democratie, Tielt, Lannoo, Maltertuis, 2014, p. 65-70.
- ‘Ook het middenveld moet zich legitimeren’, in: Gert Schuermans (ed.),Politieke Ruimte, 2014, Brugge, Die Keure, p. 13-18.
- Wouter Beke, Open brief aan de Brusselaars, in: Paul Delva, Een Brusselse luis in de Vlaamse pels. Over de iris en de leeuw, Kalmthout, Pelckmans, 2013, p 233-236
- Het Moedige Midden. Voor het versterken van mensen, 2013, Uitgeverij Pelckmans.
- Open brief aan de Brusselaars, in: Paul Delva, Een Brusselse luis in de Vlaamse pels. Over de iris en de leeuw, Kalmthout, Pelckmans, 2013, p 233-236,
- De C van het Vlaamse CD&V, in: Pieter Jan Dijkman, Erik Borgman en Paul Van Geest (red), Dood of wederopstanding? Over het christelijke in de Nederlandse politiek, Boom, Amsterdam, 2012, p. 156-161.
- Wouter Beke, de historicus en de politicus, in Luc De Vos, Liber Amicorum, Van alle slagvelden thuis, Leuven, Davidsfonds Uitgeverij, 2012, p 118-122
- 'De vier V's van de christelijke vakbond', in: Working on a dream, 2012, p. 27-31.
- Tien jaar visie & werkelijkheid , in visie & werkelijkheid,in: Frank Judo en Micheal Voordeckers (red) toekomstvisies voor de chistendemocratie, Antwerpen, Uitgeverij Pelckmans, 2010, p.217-227.
- Frank Swaelen, een warme aristocraat, in: Frank Swaelen: Levenslang Engagement, Lannoo, 2009[7]
- Actief burgerschap als voorwaarde voor burgerparticipatie, in: Het burger-ei, Perspectieven op lokale burgerparticipatie, Brussel, Socius, 2008, p. 86-90.
- 'Christendemocratie: van christelijke naar Vlaamse volkspartij', in: L. Sanders & C. Devos, Politieke ideologieën in Vlaanderen, Antwerpen, Standaard Uitgeverij, 2008, p. 237-317.
- Klaar voor de Wereld, 2008, CD&V.[8]
- Gemeenschap van goederen in een liberale samenleving, in: Gemeenschap van Goederen. Augustinus in confrontatie met het heden, Augustijns Historisch Instituut, 2007, p. 70-84
- Diriger ou être dirigé, Le Comité National au PSC-CVP (1945-1954), in: W. Dewachter & Sam Depauw, Bureaux de partis, bureaux du pouvoir, Bruxelles, Editions de l’université de Bruxelles, 2007, p. 113-126[9]
- De mythe van het vrije ik. Pleidooi voor een menselijke vrijheid, 2007, Uitgeverij Averbode
- Leiden of geleid worden: het nationaal comité in de nieuwe CVP-PSC (1945-1954), in: W. Dewachter & S. Depauw (red.), Een halve eeuw partijbureau in België, Leuven, Acco, 2005, p. 117-130
- De ziel van een zuil, De CVP tussen 1945 en 1968, Leuven, Leuven University Press, 2005, 535 p.
- Living apart together. Christian Democracy in Belgium, in: Steven Van Hecke & Emmanuel Gerard (ed.), Christian Democratic Parties in Europe since the End of the Cold War, Leuven, Leuven University Press, 2004, p. 133-158[10]
- De CVP tussen 1945 en 1968. Breuklijnen en pacificatiemechanismen in een catch-allpartij, Diss. Doctoraat in de Sociale Wetenschappen, KULeuven, 2004, 449 p.
- L’identité démocrate chrétienne. Etapes dans un processus d’émancipation en relation avec le conservatisme, in: Pascal Delwit, Démocraties chrétiennes et conservatismes en Europe. Une nouvelle convergence? Bruxelles, Editions de l’université de Bruxelles, 2003, p. 25-38.[11]
- Rondetafelconferentie onderwijs. Werkgroep vrijheid van onderwijs. Eindrapport, 2002, 230 p.
- Iedereen sant in eigen stand? Van katholieken naar christen-democraten, in: Wouter Beke ea., Stemtest 2003. Wegwijs in de politieke partijen van België. Van 1830 tot nu. Averbode, Uitgeverij Averbode, 2002, p. 14-18
- Pluralisme, kleur bekennen, Brussel, Cepess, 2001, 62 p.
- Tussen politiek en beweging. 50 jaar CVP-jongeren, Brussel, 2001, 31 p.
- (samen met E. Gerard,) Tussen subsidiariteit en pluralisme. De CVP en de wetgeving Harmel (1950-1954) , in: E. Witte, Jan De Groof en J. Tyssens (red), Het schoolpact van 1958. Ontstaan, grondlijnen en toepassing van een Belgisch compromis, Brussel-Leuven, VUBPRESS-GARANT, 1999, 497-528[12]
- (samen met Bart Vannieuwenhuyse,) Beveiliging en infrastructuur van politiecommissariaten, Brussel, Politeia, 1998, 197 p.[13]
Literatuur
- Luc Sanders & C. Devos, e.a., Politieke ideologieën in Vlaanderen, Standaard Uitgeverij, 2008, p.237-318[14]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Wouter Beke op Wikimedia Commons.
Voorganger: Hendrik Bogaert |
Ondervoorzitter van CD&V Ondervoorzitter ad interim: Joke Schauvliege (2008) 2003 - 2010 |
Opvolger: Cindy Franssen |
Voorganger: Etienne Schouppe |
Partijvoorzitter ad interim van CD&V 2008 |
Opvolger: Marianne Thyssen |
Voorganger: Marianne Thyssen |
Partijvoorzitter van CD&V 2010 - heden |
Opvolger: / |