Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zevendedagsadventisten
Het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten, of kortweg de zevendedagsadventisten is een internationaal christelijk kerkgenootschap. Volgens de website van de zevendedagsadventisten[1] telt Nederland anno 2008 55 adventistische gemeenten, verspreid over het gehele land. Er zijn bijna 5.000 gedoopte leden. De beweging kende in 2006 een groei van circa 2 procent.
Geschiedenis
Het Kerkgenootschap van de Zevende-dags Adventisten ontstond in de negentiende eeuw uit een adventistenbeweging in de Verenigde Staten. Deze beweging was met name in de jaren veertig van de negentiende eeuw dieper gericht op de profetische teksten in de bijbel over de wederkomst van Jezus. Deze interesse werd vooral veroorzaakt door William Miller, die voorspelde dat Jezus op 22 oktober 1844 terug zou komen op aarde.[2] Een sleutelfiguur in het kerkgenootschap is Ellen White (1827-1915), die enige tijd later een visioen kreeg dat op 22 oktober 1844 een nieuw tijdperk begonnen zou zijn waarin Jezus het levensbericht van alle belijdende gelovigen (eerst van de doden, vervolgens van de levenden) onderzoekt om te bepalen of zij eeuwig leven verdienen. Deze tijdsperiode wordt „het onderzoekend oordeel” genoemd. Door toedoen van zevendedagsbaptisten, met name Rachel Oakes uit New Hampshire, aanvaardden een aantal vroege adventisten de argumenten dat volgens de Bijbel de sabbat op zaterdag[3] (de Zevende Dag) gevierd moet worden. Het kerkgenootschap werd in 1860 gesticht in Washington[4], de formele oprichting volgde drie jaar later (1863).[5] Door een krachtige zendingsactiviteit vanuit het hart van de organisatie in de Verenigde Staten, wist het kerkgenootschap binnen ruim een eeuw uit te groeien tot een groepering met enkele miljoenen aanhangers.[5] De eerste adventistische zendelingen trokken in 1874 naar Europa, en wisten nog voor het begin van de twintigste eeuw kleine groepen adventisten verspreid over vele Europese landen te creëren. Enkele decennia later zouden ook andere werelddelen volgen.
In Nederland ontstond de beweging in 1887 en bestond uit leden uit een kleine groep zevendedagsbaptisten in Oost-Groningen.[5] In België werd de beweging tien jaar later opgericht.[6]
Principes
De belangrijkste verschillen tussen de gevestigde kerken en de zevendedagsadventisten omvatten de visie op de blijvende geldigheid van de wetten van God in het Oude Testament die voor de Israëlieten golden (en nog steeds voor hedendaagse orthodoxe joden) en het in acht nemen van de „Wederkomst van Jezus”.
De wetten van God uit het Oude Testament, met name de Tien geboden, zijn door Jezus nooit afgeschaft, maar gelden nog steeds voor alle mensen die geloven in God, behalve wanneer deze wetten wijzen op het offer van Christus Jezus (Dagelijks offer, grote verzoendag, et cetera). De uitwerkingen hiervan hebben betrekking op velerlei gebied, zoals ethiek, seksualiteit en gezondheid. Als onderbouwing voor het zich houden aan deze voorschriften, wordt onder meer verwezen naar 1 Korintiërs 6:19-20. Daarin wordt beschreven dat het lichaam een tempel is van de Heilige Geest, dat God eigenaar is van dit lichaam en dat mensen God met dit lichaam eer moeten bewijzen. Waar dit door veel andere kerken vooral op geestelijk en seksueel gebied geïnterpreteerd wordt (ook met inachtneming van de verzen 12-18 uit hetzelfde hoofdstuk), streven de adventisten ernaar om deze tempel ook wat betreft voeding zo zuiver mogelijk te houden en zo de Schepper te verhogen.
Sabbatsrust
De wekelijkse rustdag van God (sabbat) wordt gevierd op de zevende dag van de week (zaterdag[3]) en niet, zoals door de meeste andere christenen gedaan wordt, op de eerste dag (zondag). De Tien Geboden, waarin de sabbat als rustdag wordt genoemd, liggen aan deze opvatting ten grondslag.
Voeding en gezondheid
Ellen White zou in een visioen allerlei adviezen voor een goede gezondheid ontvangen hebben die een belangrijke rol in het kerkgenootschap zouden gaan spelen. De zevendedagsadventisten houden zich aan de spijswetten zoals die beschreven staan in het bijbelboek Leviticus 11 (onder meer geen paarden- en varkensvlees, geen garnalen en geen ongeschubde vis). Dit vertoont grote gelijkenis met kosjer eten. Daarnaast gebruiken zevendedagsadventisten ook geen alcoholische dranken en tabak[7]. De cornflakes, die door de zevendedagsadventist John Harvey Kellogg (1852-1943) op de markt werden gebracht, werden over de hele wereld bekend en pasten in de gerichtheid op gezonde voeding. Kellogg was ook de eigenaar was van een adventistisch sanatorium.
Ethiek en seksualiteit
De officiële leer van de kerk met betrekking tot abortus is dat het niet is toegestaan om abortus te plegen ten behoeve van geboortebeperking, vanwege het geslacht van het kind, of uit gemakzucht. In de uitzonderingsgevallen waarbij morele of medische dilemma’s een rol spelen, zoals een levensbedreigende situatie voor de aanstaande moeder, of zwangerschap ten gevolge van verkrachting of incest, wordt iedere situatie individueel begeleid om een keuze te kunnen maken.[8]
Een huwelijk tussen een man en een vrouw wordt beschouwd als het enige instituut waarbinnen seksuele intimiteit mag plaatsvinden. Een buitenechtelijke relatie van de partner is een geldige reden voor het aanvragen van een echtscheiding. Binnen de zevendedagsadventisten zijn homohuwelijken niet mogelijk[9][10]. Om het geestelijke, emotionele, sociale en fysieke welzijn van homo- en biseksuele en transgenderistische zevendedagsadventisten te ondersteunen, werd in 1976 de internationale organisatie Zevende-dags Adventisten Kinship Internationaal (ZDA Kinship) opgericht.[11]
Wederkomst van Christus
Naast het streven de Bijbelse wetten strikt na te leven, ligt de nadruk van het kerkgenootschap ook meer op de zogeheten „wederkomst” (de profetie dat Jezus Christus elk moment terug kan komen naar de aarde) dan bij de gevestigde kerken het geval is. Profetieën, met name uit de Bijbelboeken Daniël en Openbaring, vormen voor zevendedagsadventisten een sleutel om te weten dat het huidige tijdperk de eindgeschiedenis zou inluiden van het menselijk leven op aarde.
Kritiek
Kritiek vanuit de gevestigde kerken is er vooral op het strikt naleven van de joodse wetten. De vraag of dat nu wel of niet noodzakelijk is, speelt overigens al sinds de eerste christenen. In de gemeente Antiochië rees een hierover al een meningsverschil wat uiteindelijk bijgelegd werd op het Apostelconvent in Jeruzalem. De uitkomst van deze overleg bijeenkomst was dat christenen niet meer gebonden waren aan de meeste Joodse geboden, op enkele uitzonderingen na (zie verder in het boek Handelingen 15). De kerk krijgt ook kritiek vanwege haar sterke antivakbondshouding, die teruggaat op de stelling van Ellen White dat een echte christen niet aangesloten kan zijn bij een vakbond. Een bekend geval dat de pers haalde, was het rechtsgeding in 1998, toen Ukiah Valley Medical Centre, eigendom van de Adventkerk, een uitzondering van de federale arbeidswetgeving omtrent syndicalisering vroeg. Het hospitaal vond dat het wettelijk verplichte toestaan van het personeel om een vakbond te vormen, een inbreuk vormde op zijn godsdienstvrijheid.[12] De adventisten ondervonden ook veel kritiek wegens de zienswijze dat Ellen White geïnspireerd zou zijn geweest zoals de oud-testamentische profeten. Hoewel de waardering voor Ellen White doorgaans sterk is, zijn de meningen onder adventisten hierover in Europa vaak wat terughoudender dan in de Verenigde Staten.[13]
Toenadering evangelische beweging
In 2006 en 2007 zochten de zevendedagsadventisten en de WEA (World Evangelical Alliance, een koepelorganisatie van verschillende evangelische kerken en organisaties, zoals de Nederlandse en Vlaamse Evangelische Alliantie) toenadering. In een gemeenschappelijke persverklaring, naar aanleiding van deze bijeenkomsten, meldden beide partijen dat de grote theologische overeenstemming ruimte biedt voor een samenwerkingsverband. Tevens verklaarden zij geen formeel samengaan, dan wel lidmaatschap van de Zevendedagsadventisten, te hebben besproken.[14] Rolf Hille, een WEA-theoloog zei in 2007 dat de Zevendedagsadventisten op weg waren een ’gewoon’ evangelisch kerkgenootschap te worden, waardoor ze lid van de Evangelische Wereldalliantie zouden kunnen worden.[15]
Zie ook
Externe links
- Website van het kerkgenootschap in België en Luxemburg
- Website van het kerkgenootschap in Nederland
- Internationale website
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Protestantisme |
|---|
|
Geloofsrichtingen:
Adventisme • Anabaptisme • Anglicanisme • Baptisme • Calvinisme • Congregationalisme • Doopsgezinden • Episcopalisme • Evangelischen • Gereformeerden • Genootschap der Vrienden (Quakers) • Nederlandse Hervormde Kerk • Lutheranisme • Methodisme • Pinksterbeweging • Presbyterianisme • Vergadering van gelovigen • Vrijzinnig protestantisme • Zevendedagsadventisten
|
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Seventh-day Adventist Church op Wikimedia Commons.