Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Overleg:Antichrist
Tegenstrijdigheden
Het artikel staat vol van tegenstrijdigheden. De Antichrist wordt uitgelegd als ultieme manifestatie van het kwaad en een beetje later als een persoon. Dit wordt dan veralgemeend tot „de christelijke leer”. Ik heb af en toe een aanpassing gedaan. Dat betekent niet dat ik akkoord ga met het artikel zoals dit er nu uitziet. Mendelo 2 sep 2016 20:38 (CEST)
De Antichrist (Grieks: ἀντί = in plaats van, niet tegen! χριστός = Christus = in plaats van Christus: velen denken dat het woord „anti” in dit verband alleen „tegenstander” betekent) is volgens een christelijke zienswijze de ultieme manifestatie van het kwaad in een menselijk wezen, en gestuurd door satan. Het begrip komt in de Bijbel voor in de brieven van Johannes. In de Openbaring van Johannes, het laatste boek uit het Nieuwe Testament, komt het woord antichrist niet voor, maar naar algemene overtuiging wordt de persoon daarin wel beschreven en het beest genoemd.
Omschrijving
Volgens de christelijke leer laat de antichrist zich helemaal leiden door de satan en deze zou door deze persoon trachten de mensheid geheel in zijn macht te krijgen en de gelovigen uit te roeien. De antichrist zou ook een soort geestelijk adviseur hebben, de valse profeet genaamd. Aanvankelijk zou die zich presenteren als degene die alle problemen van de wereld zou komen oplossen en zou hij de absolute macht over de mensheid krijgen. Van wezenlijk belang daarbij in de christelijke leer is dat hij zich zou voordoen alsof hij een 'goddelijk' wezen zou zijn waarbij hij zich zou bedienen van bovennatuurlijke gaven waarmee hij zal pogen de mensheid te verleiden hem als 'god' te vereren.
Na verloop van tijd zou hij echter steeds meer zijn ware aard laten zien en zou zijn beestachtigheid volledig losbarsten. Hij zou dan de mensheid dwingen óf voor hem te kiezen óf voor god. Diegenen die dan voor hem kiezen zouden dan hem en het beeld dat van hem wordt gemaakt moeten aanbidden en een teken van hem op hun voorhoofd of rechterhand aanvaarden (het teken van het beest: het getal 666). God zou daarentegen waarschuwen dat diegenen die dat doen onder zijn Laatste Oordeel veroordeeld zouden worden.
De antichrist zou volgens de christelijke leer in de geschiedenis optreden aan het einde van de tijd (eindtijd) vanwege de naderende terugkeer van Jezus Christus om zijn Duizendjarig vredesrijk op aarde te vestigen. Op het moment dat de heerschappij van de antichrist tot een climax zou komen, zou Jezus Christus terugkeren naar de aarde (zie: Wederkomst). Daarop zouden de antichrist en de valse profeet levend in een vuurpoel geworpen worden (zie Openbaringen 19, 20: En het beest werd gegrepen en met hem de valse profeet, die de tekenen voor zijn ogen gedaan had, waardoor hij hen verleidde, die het merkteken van het beest ontvangen hadden en die zijn beeld aanbaden; levend werden zij beiden geworpen in de poel des vuurs, die van zwavel brandt.); tevens zou de satan in een diepe afgrond geworpen worden alwaar hij tot aan het einde van het duizendjarige rijk zou moeten verblijven.
De meeste kerkelijke interpretaties van de antichrist staan tussen de letterlijke en zinnebeeldige duiding. Een letterlijke lezing, die de apocalyps herkent in hedendaagse (politieke) constellaties wordt ook wel chiliasme genoemd. De historisch-kritische benadering beschouwt de persoon van de antichrist als een allegorische figuur. De antichrist wordt nu nog tegengehouden (weerhouden) door de christenen, zoals beschreven in de Tweede brief van Paulus aan de Tessalonicenzen hoofdstuk 2, vers 7-8: "7 Hoewel in het verborgene de wetteloosheid nu al werkzaam is, moet eerst degene die hem tegenhoudt verdwijnen. 8 Pas dan verschijnt hij – en dan zal de Heer Jezus hem doden met de adem van Zijn mond en vernietigen door de aanblik van Zijn komst." (2 Tessalonicenzen 2:7-8). Dat betekent dat na de opname van de gemeente de antichrist vrij spel heeft.
(2 Johannes 1:7) Want er zijn vele misleiders uitgegaan in de wereld, die de komst van Jezus Christus in het vlees niet belijden. Dit is de misleider en de antichrist.
De (valse) profetie die wel in de mens Jezus gelooft, maar niet als Christus in het vlees, wordt de antichrist genoemd. De profetie van de islam is de grootste en meest expliciete vorm daarvan. Deze godsdienst ontkent dat God een Zoon en een Metgezel heeft, exact de bijbelse definitie van de antichrist, dat wat was, niet is, en er toch zal zijn.
Wie zou de antichrist zijn?
Hierover is door de religieuzen in de geschiedenis van het christendom meermalen gespeculeerd. Verscheidene historische personen hebben zij ooit wel als de antichrist bestempeld. Voorbeelden zijn Mohammed stichter der islam, de Romeinse keizer Nero, de Paus van Rome (volgens sommige protestanten), kerkhervormer Maarten Luther (volgens sommige katholieken), Napoleon en de Duitse dictator Hitler.
Ian Paisley die van 1979 tot 2004 lid was van het Europees Parlement kwam in het nieuws in 1988, toen hij een toespraak van Johannes Paulus II verstoorde, de paus voor antichrist uitmaakte en de zaal werd uitgezet.
De Rooms-katholieke Kerk verwacht aan het einde van de tijd een laatste beproeving, waarbij vele gelovigen afvallig zouden worden. De ergste godsdienstige dwaalleer is volgens de christelijke leer die van de antichrist, omdat de mens zich daarin zelf verheerlijkt in plaats van God te eren. Volgens de katholieke Kerk is het letterlijk lezen van de Apocalyps en op die basis speculeren op en projecteren van messiaanse verwachtingen in de politiek (chiliasme), een „intrinsiek verkeerd” messianisme.
De laatste jaren zijn er veel romans verschenen (vooral uit de Verenigde Staten waar onder de vele protestants-christelijke gemeenten een grote doelgroep aanwezig is) waarin de figuur van de antichrist voorkomt. Ook zijn er diverse films geproduceerd met als (sub-)thema 'de antichrist'. Bekend is geworden de dertiendelige serie De Laatste Bazuin van Tim LaHaye en Jerry B. Jenkins die over de eindtijd gaat en waarin de antichrist een prominente rol speelt. Van de eerste drie boeken van deze serie zijn ook films gemaakt.
Vindplaatsen in de Bijbel
In de Bijbel komt de uitdrukking 'antichrist' verschillende malen voor in de brieven van de apostel Johannes.
In 1 Johannes 2 vers 18 staat:
- Kinderen, het is de laatste ure; en gelijk gij gehoord hebt, dat er een antichrist (Grieks: antichristos) komt, zijn er nu ook vele antichristen (Grieks: antichristoi) opgestaan, en daaraan onderkennen wij, dat het de laatste ure is.
Vervolgens staat er verderop in vers 19: „Ze zijn uit ons midden voortgekomen maar ze hoorden niet bij ons, want als ze werkelijk bij ons hadden gehoord, zouden ze bij ons gebleven zijn. Maar het moest aan het licht komen dat niemand van hen bij ons hoorde.” De antichrist zal dus volgens die bijbelpassage uit christelijke kring komen, wat aansluit bij bijvoorbeeld de vele verwijzingen naar de paus als antichrist door protestanten. Ook Judas Iskariot werd als een voorbeeld gezien van hoe de antichrist zou zijn.
De uitdrukking antichrist komt men ook tegen in 1 Johannes 2 vers 22 waar valt te lezen:
- Wie is de leugenaar dan wie loochent, dat Jezus de Christus is? Dit is de antichrist, die de Vader en de Zoon loochent.
Ook wordt gesproken over de geest van de antichrist. Men kan daarvan lezen in 1 Johannes 4:3:
- en iedere geest, die Jezus niet belijdt, is niet uit God. En dit is de geest van de antichrist (Grieks: antichristou), waarvan gij gehoord hebt, dat hij komen zal, en hij is nu reeds in de wereld. Die bijbeltekst wordt vaak aangehaald door christelijke tegenstanders van andere godsdiensten zoals de islam, boeddhisme en hindoeïsme.
Tenslotte komt men het woord ook nog tegen in de Tweede brief van Johannes (2 Johannes 1:7). Daar staat:
- Want er zijn vele misleiders uitgegaan in de wereld, die de komst van Jezus Christus in het vlees niet belijden. Dit is de misleider en de antichrist (Grieks: ho antichristos).
De vraag is wat met 'antichrist' wordt bedoeld. In het algemeen kan worden gesteld dat met de 'antichrist' wordt bedoeld een persoon die zich tegen Jezus Christus opstelt of die zich in Zijn plaats tracht te stellen als een valse nieuwe Messias. Jezus zei ook tegen de joden in het Evangelie naar Johannes, dat ze hem zullen aannemen als hun Messias en dus niet Jezus Christus: "43 Ik ben gekomen namens mijn Vader, maar u accepteert mij niet, terwijl u iemand die namens zichzelf komt, wel zou accepteren." (Joh. 5:43). De antichrist zou volgens de christelijke leer in de eindtijd verwacht worden, maar zijn invloed is volgens hen reeds merkbaar in personen die antichristenen worden genoemd. De antichrist kan dus volgens deze interpretatie een geestelijke invloed, stroming of maatschappelijke toestand zijn.
Literatuur
Vanuit allerlei standpunten zijn er vele boeken over dit onderwerp verschenen waarin het personage van de antichrist een onderdeel is van beschouwingen over de zogeheten eindtijd. Enige titels vanuit orthodoxe hoek:
- De planeet die aarde heette (1971) door de Amerikaanse schrijver Hal Lindsey (uitgeverij Nova); betreft een fundamentalistisch-evangelische opvatting.
- De 13 Satanische bloedlijnen - Wegbereiders van de Antichrist (1989) door de Nederlandse schrijver Robin de Ruiter (uitgeverij Mayra Publications); betreft een analyse van de afstamming en herkomst van de komende antichrist.
- De planeet aarde 2000 AD (1994) door Hal Lindsey (uitgeverij Nova) dat een actualisering van het vorige boek is.
- De Openbaring van Jezus Christus, deel 1 en 2 (1993) door Willem Ouweneel (uitgeverij Medema); is een traditioneel-evangelische uitlegging.
- Nabij de toekomst (1997) door J. Hoek (uitgeverij Boekencentrum); een orthodox-reformatorische benadering.
- De dingen die met haast geschieden moeten, deel 1 en 2 (2002) door R. van Kooten (uitgeverij Groen); eveneens een orthodox-reformatorische benadering.
- Serie De Laatste Bazuin (oorspronkelijk Left behind) door Tim LaHaye en Jerry B. Jenkins. 13 delen. Is een geromantiseerd verhaal over de wederkomst. Boeken: Verlaten, Tegenstand, Nicolae, Oogst, Apollyon, Moord, Bezeten, Merkteken, Ontheiligd, Standvastig, Armageddon, Wederkomst en Het Koninkrijk komt. Deze serie is verfilmd in drie delen.
- De Antichrist, (1919) door dr. V. Hepp, geeft een uitgebreide analyse van de antichrist en ook een duidelijk historisch overzicht.
- Filosofisch werk
- Een van de latere werken van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche kreeg de titel De Antichrist. In dit werk nam hij zeer stellig afstand van de joods-christelijke religieuze tradities, die hij zag als een decadente slavenmoraal.
Films
De antichrist komt ook voor in de films van The Omen, waarvan het eerste deel in 2006 opnieuw is gemaakt en The Omen 666 heet. Damien heeft daar de rol van antichrist.
In de film Donnie Darko uit 2001, wordt Jim Cunningham (Patrick Swayze) beschuldigd als antichrist.
Ook in de film De naam van de roos is er sprake van de Antichrist.
De boekenserie De Laatste Bazuin (oorspronkelijk Left behind) is verfilmd, waarvan inmiddels drie delen zijn verschenen: Left Behind: The Movie (2000), Left Behind II: Tribulation Force (2002) en Left Behind: World at War (2005). In deze films is het personage Nicolae Carpathia de antichrist.
Computerspel
Sinds 2006 is er het computerspel van Left Behind: Left Behind Eternal Forces waarbij de speler ten doel gesteld wordt om te strijden tegen de duivelse krachten van de antichrist en zielen te zien redden.
Zie ook
- Eindtijd
- Eschatologie
- Maitreya De Wereldleraar
- New World Order
- Wederkomst van Jezus