Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Symmachus (paus): verschil tussen versies
(+) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (8 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Symmachus''' (geboren op [[Sardinië]] ca. [[ | {{Infobox paus | ||
| afbeelding = | |||
| naam = Symmachus | |||
| echte naam = | |||
| geboren = [[Sardinië]], ca. [[460]] | |||
| overleden = [[Rome]], [[19 juli]] [[514]] | |||
| voorganger = [[Anastasius II]] | |||
| opvolger = [[Hormisdas]] | |||
| periode = [[498]] – [[514]] | |||
| gelijktijdig = [[Laurentius]] | |||
| nummer = 51 | |||
}}'''Symmachus''' (geboren op [[Sardinië]] ca. [[460]]; overleden te [[Rome]] op [[19 juli]] [[514]]) was bisschop van Rome en volgens de officiële pausenlijst de 51e paus van de [[Rooms-Katholieke Kerk]]. Zijn ambtsperiode werd gekenmerkt door de onenigheid over wie nu eigenlijk legitiem verkozen was tot bisschop van Rome. | |||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Symmachus (Grieks: ’bondgenoot’) werd omstreeks [[ | Symmachus (Grieks: ’bondgenoot’) werd omstreeks [[460]] geboren op [[Sardinië]] als zoon van Fortunatus. Hij werd aartsdeken onder [[paus]] [[Anastasius II]]. | ||
Na een omstreden verkiezing, die gekenmerkt werd door corruptie, werd Symmachus op [[22 november]] [[498]] in de basiliek van [[Sint Jan van Lateranen|S. Giovanni Laterano]] verkozen tot bisschop van Rome als opvolger van [[Anastasius II]]. Later op dezelfde dag werd [[Laurentius]] verkozen in de Basilica S. Mariae (waarschijnlijk S. Maria Maggiore). | |||
Laurentius | Laurentius, die de voorkeur kreeg van de Romeinse adel, de senaat en de Byzantijnse keizer Anastasius I, streefde naar een oplossing voor het [[Acaciaanse schisma]] en probeerde daarom goed overeen te komen met Constantinopel. Symmachus daarentegen bleef onbuigzaam tegenover de Byzantijnen. Omdat hun standpunten lijnrecht tegenover elkaar stonden en zij niet tot overeenstemming konden komen, deden zij allebei een beroep op de [[arianen|ariaanse]] koning [[Theodorik de Grote]] van de [[Oostgoten]] als scheidsrechter. De koning stelde in 499 dat diegene die als eerste was verkozen en de meeste aanhangers had, de rechtmatige paus was. | ||
Men stelde daarom dat Symmachus rechtmatig verkozen was. Volgens een vroeg document, gekend als het ''Laurentiaanse fragment'', zou Symmachus de beslissing hebben beïnvloed door omkoperij. | |||
Er werd een Synode georganiseerd in Rome op 1 maart 499. Deze werd bijgewoond door 72 bisschoppen, inclusief Laurentius. Er werd besloten dat wanneer een Romeinse geestelijke tijdens het leven van een paus stemmen zou proberen te ronselen voor een opvolger, of hiervoor conferenties zou houden, hij zou worden afgezet. Bisschop Laurentius kreeg het bisdom Nuceria Alfaterna in Campanië kreeg. | |||
In 501 werd Symmachus door senator Rufius Postumus Festus beschuldigd van verschillende misstappen. De oorspronkelijke beschuldiging luidde, dat Symmachus [[Pasen]] op de verkeerde datum vierde. Koning Theodoric liet Symmachus naar Ariminum komen om zijn antwoord op de beschuldigingen te horen. Maar onderweg of na zijn aankomst, stelde Symmachus vast dat hij nog voor andere feiten aangeklaagd zou worden, waaronder het verwijt dat hij ongehuwd seksueel actief was en kerkeigendom misbruikte. | |||
Symmachus verklaarde dat een paus zich niet hoeft te onderwerpen aan een seculiere rechter, en gebruikte als basis voor deze bewering een document dat werd opgesteld door zijn aanhangers en dat nu ook bekendstaat als de ''Symmachiaanse vervalsingen''. | |||
Midden in de nacht vertrok hij terug naar huis. Dit werd gezien als een schuldbekentenis en hierdoor verloor hij de steun van koning Theoderik. Theoderik liet Laurentius terug naar Rome komen. | |||
Van 502 tot 506 waren er regelmatig hevige straatgevechten tussen de beide partijen, tot de burgers Theoderik vroegen om tussenbeide te komen. Theoderik gaf vervolgens opnieuw zijn steun aan Symmachus. Wegens zijn strengere houding tegenover Constantinopel leek hij geschikter om de macht van Byzantium in het westen te beperken. | |||
Op 23 oktober en 6 november verklaarde het concilie dat Symmachus onschuldig was aan de schandalen waarvan hij was beschuldigd. Laurentius trok zich daarop terug op een landhuis van senator Festus bij Rome, leefde als een [[ascese|asceet]] en overleed in 506. | |||
Symmachus bleef bisschop van Rome tot zijn overlijden op [[19 juli]] [[514]]. Hij werd begraven in de [[Sint Pietersbasiliek]]. Zijn opvolger was [[Hormisdas]]. | Symmachus bleef bisschop van Rome tot zijn overlijden op [[19 juli]] [[514]]. Hij werd begraven in de [[Sint Pietersbasiliek]]. Zijn opvolger was [[Hormisdas]]. | ||
==[[Pontificaat]]== | ==[[Pontificaat]]== | ||
Symmachus ondersteunde de | Symmachus ondersteunde de Noord-Afrikaanse bisschoppen in hun strijd tegen de [[Arius|ariaanse]] [[Vandalen]], en beschermde de Noord-Italiaanse provincies tegen aanvallen uit het Noorden. | ||
Volgens het ''[[Liber Pontificalis]]'' nam hij strenge stappen tegen de [[manicheïsme|manicheeërs]], beval hij dat hun boeken zouden worden verbrand, en liet hen uit de stad zetten. | |||
==Verering== | ==Verering== | ||
In de | In de Katholieke Kerk wordt Symmachus als een heilige vereerd. Zijn feestdag valt op [[19 juli]], de dag van zijn overlijden. | ||
==Weblinks== | |||
{{CathEn|14377a|Pope St. Symmachus (498-514)}} | |||
{{Navigatie pausen}} | {{Navigatie pausen}} | ||
{{authority control|TYPE=p|GND=118799533|Wikidata=160935}} | |||
[[Categorie:Paus | [[Categorie:Paus]] | ||
Huidige versie van 13 okt 2018 om 13:05
| Symmachus | ||
| Sardinië, ca. 460 – Rome, 19 juli 514 | ||
| ||
| Paus nummer 51 volgens de officiële Pausenlijst | ||
| Periode | 498 – 514 | |
| Voorganger | Anastasius II | |
| Gelijktijdig met | Laurentius | |
| Opvolger | Hormisdas | |
Symmachus (geboren op Sardinië ca. 460; overleden te Rome op 19 juli 514) was bisschop van Rome en volgens de officiële pausenlijst de 51e paus van de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn ambtsperiode werd gekenmerkt door de onenigheid over wie nu eigenlijk legitiem verkozen was tot bisschop van Rome.
Biografie
Symmachus (Grieks: ’bondgenoot’) werd omstreeks 460 geboren op Sardinië als zoon van Fortunatus. Hij werd aartsdeken onder paus Anastasius II.
Na een omstreden verkiezing, die gekenmerkt werd door corruptie, werd Symmachus op 22 november 498 in de basiliek van S. Giovanni Laterano verkozen tot bisschop van Rome als opvolger van Anastasius II. Later op dezelfde dag werd Laurentius verkozen in de Basilica S. Mariae (waarschijnlijk S. Maria Maggiore).
Laurentius, die de voorkeur kreeg van de Romeinse adel, de senaat en de Byzantijnse keizer Anastasius I, streefde naar een oplossing voor het Acaciaanse schisma en probeerde daarom goed overeen te komen met Constantinopel. Symmachus daarentegen bleef onbuigzaam tegenover de Byzantijnen. Omdat hun standpunten lijnrecht tegenover elkaar stonden en zij niet tot overeenstemming konden komen, deden zij allebei een beroep op de ariaanse koning Theodorik de Grote van de Oostgoten als scheidsrechter. De koning stelde in 499 dat diegene die als eerste was verkozen en de meeste aanhangers had, de rechtmatige paus was.
Men stelde daarom dat Symmachus rechtmatig verkozen was. Volgens een vroeg document, gekend als het Laurentiaanse fragment, zou Symmachus de beslissing hebben beïnvloed door omkoperij.
Er werd een Synode georganiseerd in Rome op 1 maart 499. Deze werd bijgewoond door 72 bisschoppen, inclusief Laurentius. Er werd besloten dat wanneer een Romeinse geestelijke tijdens het leven van een paus stemmen zou proberen te ronselen voor een opvolger, of hiervoor conferenties zou houden, hij zou worden afgezet. Bisschop Laurentius kreeg het bisdom Nuceria Alfaterna in Campanië kreeg.
In 501 werd Symmachus door senator Rufius Postumus Festus beschuldigd van verschillende misstappen. De oorspronkelijke beschuldiging luidde, dat Symmachus Pasen op de verkeerde datum vierde. Koning Theodoric liet Symmachus naar Ariminum komen om zijn antwoord op de beschuldigingen te horen. Maar onderweg of na zijn aankomst, stelde Symmachus vast dat hij nog voor andere feiten aangeklaagd zou worden, waaronder het verwijt dat hij ongehuwd seksueel actief was en kerkeigendom misbruikte.
Symmachus verklaarde dat een paus zich niet hoeft te onderwerpen aan een seculiere rechter, en gebruikte als basis voor deze bewering een document dat werd opgesteld door zijn aanhangers en dat nu ook bekendstaat als de Symmachiaanse vervalsingen.
Midden in de nacht vertrok hij terug naar huis. Dit werd gezien als een schuldbekentenis en hierdoor verloor hij de steun van koning Theoderik. Theoderik liet Laurentius terug naar Rome komen.
Van 502 tot 506 waren er regelmatig hevige straatgevechten tussen de beide partijen, tot de burgers Theoderik vroegen om tussenbeide te komen. Theoderik gaf vervolgens opnieuw zijn steun aan Symmachus. Wegens zijn strengere houding tegenover Constantinopel leek hij geschikter om de macht van Byzantium in het westen te beperken.
Op 23 oktober en 6 november verklaarde het concilie dat Symmachus onschuldig was aan de schandalen waarvan hij was beschuldigd. Laurentius trok zich daarop terug op een landhuis van senator Festus bij Rome, leefde als een asceet en overleed in 506.
Symmachus bleef bisschop van Rome tot zijn overlijden op 19 juli 514. Hij werd begraven in de Sint Pietersbasiliek. Zijn opvolger was Hormisdas.
Pontificaat
Symmachus ondersteunde de Noord-Afrikaanse bisschoppen in hun strijd tegen de ariaanse Vandalen, en beschermde de Noord-Italiaanse provincies tegen aanvallen uit het Noorden.
Volgens het Liber Pontificalis nam hij strenge stappen tegen de manicheeërs, beval hij dat hun boeken zouden worden verbrand, en liet hen uit de stad zetten.
Verering
In de Katholieke Kerk wordt Symmachus als een heilige vereerd. Zijn feestdag valt op 19 juli, de dag van zijn overlijden.
Weblinks
(en) Pope St. Symmachus (498-514), in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
Petrus • Linus • Anacletus I • Clemens I • Evaristus • Alexander I • Sixtus I • Telesforus • Hyginus • Pius I • Anicetus • Soter • Eleutherus • Victor I • Zefyrinus • Calixtus I • (Hippolytus) • Urbanus I • Pontianus • Anterus • Fabianus • Cornelius • (Novatianus) • Lucius I • Stefanus I • Sixtus II • Dionysius • Felix I • Eutychianus • Cajus • Marcellinus • Marcellus I • Eusebius • Miltiades • Silvester I • Marcus • Julius I • Liberius • (Felix (II)) • Damasus I • (Ursinus) • Siricius • Anastasius I • Innocentius I • Zosimus • Bonifatius I • (Eulalius) • Celestinus I • Sixtus III • Leo I • Hilarius • Simplicius • Felix II • Gelasius I • Anastasius II • Symmachus • (Laurentius) • Hormisdas • Johannes I • Felix III • Bonifatius II • (Dioscurus) • Johannes II • Agapetus I • Silverius • Vigilius • Pelagius I • Johannes III • Benedictus I • Pelagius II • Gregorius I • Sabinianus • Bonifatius III • Bonifatius IV • Deusdedit (Adeodatus I) • Bonifatius V • Honorius I • Severinus • Johannes IV • Theodorus I • Martinus I • (Eugenius I) • Eugenius I • Vitalianus • Adeodatus II • Donus • Agatho • Leo II • Benedictus II • Johannes V • Conon • (Theodorus (II)) • (Paschalis (I)) • Sergius I • Johannes VI • Johannes VII • Sisinnius • Constantinus I • Gregorius II • Gregorius III • Zacharias • Stefanus (II) • Stefanus II (III) • Paulus I • (Constantinus II) • (Filippus) • Stefanus III (IV) • Hadrianus I • Leo III • Stefanus IV (V) • Paschalis I • Eugenius II • Valentinus • Gregorius IV • (Johannes (VIII)) • Sergius II • Leo IV • Benedictus III • (Anastasius (III)) • Nicolaas I • Hadrianus II • Johannes VIII • Marinus I • Hadrianus III • Stefanus V (VI) • Formosus • Bonifatius VI • Stefanus VI (VII) • Romanus • Theodorus II • Johannes IX • Benedictus IV • Leo V • (Christoforus) • (Sergius III) • Sergius III • Anastasius III • Lando • Johannes X • Leo VI • Stefanus VII (VIII) • Johannes XI • Leo VII • Stefanus VIII (IX) • Marinus II • Agapetus II • Johannes XII • Leo VIII • (Benedictus V) • Johannes XIII • Benedictus VI • (Bonifatius VII) • Benedictus VII • Johannes XIV • Johannes XV • Gregorius V • (Johannes XVI) • Silvester II • Johannes XVII • Johannes XVIII • Sergius IV • Benedictus VIII • (Gregorius (VI)) • Johannes XIX • Benedictus IX • Silvester III • Benedictus IX • Gregorius VI • Clemens II • Benedictus IX • Damasus II • Leo IX • Victor II • Stefanus IX • (Benedictus X) • Nicolaas II • Alexander II • (Honorius II) • Gregorius VII • (Clemens (III)) • Victor III • Urbanus II • Paschalis II • (Theodoricus) • (Albertus) • (Silvester (IV)) • Gelasius II • (Gregorius (VIII)) • Calixtus II • Honorius II • (Celestinus (II)) • Innocentius II • (Anacletus II) • (Victor (IV) (Gregorius)) • Celestinus II • Lucius II • Eugenius III • Anastasius IV • Hadrianus IV • Alexander III • (Victor (IV) (Octavianus)) • (Paschalis (III)) • (Calixtus (III)) • (Innocentius (III)) • Lucius III • Urbanus III • Gregorius VIII • Clemens III • Celestinus III • Innocentius III • Honorius III • Gregorius IX • Celestinus IV • Innocentius IV • Alexander IV • Urbanus IV • Clemens IV • Gregorius X • Innocentius V • Hadrianus V • Johannes XXI • Nicolaas III • Martinus IV • Honorius IV • Nicolaas IV • Celestinus V • Bonifatius VIII • Benedictus XI • Clemens V • Johannes XXII • (Nicolaas (V)) • Benedictus XII • Clemens VI • Innocentius VI • Urbanus V • Gregorius XI • Urbanus VI • (Clemens VII van Avignon) • Bonifatius IX • (Benedictus XIII van Avignon) • Innocentius VII • Gregorius XII • (Alexander V) • (Johannes (XXIII)) • Martinus V • (Clemens VIII van Avignon) • (Benedictus XIV van Avignon) • Eugenius IV • (Felix V) • Nicolaas V • Calixtus III • Pius II • Paulus II • Sixtus IV • Innocentius VIII • Alexander VI • Pius III • Julius II • Leo X • Hadrianus VI • Clemens VII • Paulus III • Julius III • Marcellus II • Paulus IV • Pius IV • Pius V • Gregorius XIII • Sixtus V • Urbanus VII • Gregorius XIV • Innocentius IX • Clemens VIII • Leo XI • Paulus V • Gregorius XV • Urbanus VIII • Innocentius X • Alexander VII • Clemens IX • Clemens X • Innocentius XI • Alexander VIII • Innocentius XII • Clemens XI • Innocentius XIII • Benedictus XIII • Clemens XII • Benedictus XIV • Clemens XIII • Clemens XIV • Pius VI • Pius VII • Leo XII • Pius VIII • Gregorius XVI • Pius IX • Leo XIII • Pius X • Benedictus XV • Pius XI • Pius XII • Johannes XXIII • Paulus VI • Johannes Paulus I • Johannes Paulus II • Benedictus XVI • Franciscus I
