Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Zwitserland op het Eurovisiesongfestival

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Zwitserland is één van de zeven stichtende leden van het Eurovisiesongfestival. Het eerste festival werd dan ook in het Zwitserse Lugano georganiseerd en het thuisland haalde meteen de overwinning. Daarna duurde het tot 1988 voordat het land zijn tweede en voorlopig laatste overwinning behaalde.

Zwitserland hoeft wat haar locatie betreft, in Centraal-Europa, toch meestal niet echt op punten van bevriende buurlanden te rekenen. Wanneer Zwitserland in het Frans zingt, wil ze nog wel eens trouwe stemmen uit bijvoorbeeld Frankrijk krijgen en ook Monaco en België zullen dit waarderen.

De jaren 50

Zwitserland won het eerste festival met zangeres Lys Assia. Zij deed het jaar erna nog eens mee, maar toen werd ze samen met de Belg Bobbejaan Schoepen voorlaatste. Maar dat hield Lys Assia niet tegen om in 1958 een nieuwe poging te ondernemen, dit keer had ze weer meer succes en werd ze 2e met het vrolijke Giorgio dat deels in het Duits en deels in het Italiaans gezongen werd. De jaren 50 werden afgesloten met een mooie 4e plaats.

De jaren 60

Hier volgden hoogtepunten en dieptepunten elkaar op. In 1963 deed de Israëlische Esther Ofarim mee voor Zwitserland: ze sprak zelf geen woord Frans maar zong zich toch met T'en vas pas naar een mooie 2e plaats. Deze tweede plaats was enigszins controversieel omdat Noorwegen in eerste instantie vier punten aan Zwitserland had gegeven en slechts één aan Denemarken. Omdat er onregelmatigheden waren gebleken werden deze punten niet direct meegeteld, maar werd de Noorse jury aan het einde van de avond teruggebeld. Toen gaf het onder meer vijf punten aan Denemarken en slechts twee aan Zwitserland, waardoor Denemarken met twee punten voorsprong won.

In 1967 werd Zwitserland voor de eerste keer allerlaatste, met 0 punten.

de jaren 70

Het eerste deel van de jaren zeventig verliep niet van een leien dakje, maar van 1975 tot 1982 eindigden de Zwitsers steevast in de top 10. De regel dat de taalkeuze vrij was, was van kracht tussen 1973 tot 1976, maar enkel in dat laatste jaar maakte Zwitserland daar gebruik van door in het Engels te zingen.

De jaren 80

De jaren 80 begonnen zeer goed met twee 4e plaatsen, onder andere van Peter, Sue & Marc die al voor de 4e keer deelnamen. In 1982 werd Zwitserland zelfs 3e. Na 3 jaar mindere prestaties werd het land 2e in 1986 en zelfs 1e in 1988. Céline Dion, hoewel Canadese, haalde de overwinning binnen voor Zwitserland met Ne partez pas sans moi. In 1989 mocht Zwitserland het festival organiseren en dat deed het in Lausanne. Voor deze gelegenheid werd er in de nationale finale gekozen voor de groep Furbaz met een lied in de vierde officiële taal van Zwitserland, het Reto-Romaans.

De jaren 90

Met een 5e en 3e plaats in 1991 en 1993 begonnen de jaren 90 veelbelovend, maar daarna zou het nog 12 jaar duren vooraleer Zwitserland nog eens in de top 10 zou eindigen. Door het slechte resultaat in 1994 moest Zwitserland voor het eerst een songfestival overslaan. Na 3 minder goede klasseringen en zelfs een erbarmelijke laatste plaats met 0 punten in 1998 moest het land in 1999 weer een jaartje overslaan.

2000 en verder

In 2000 deed ex-Miss Zwitserland Jane Bogaert mee met in haar achtergrondkoortje de Italiaanse ster Al Bano. Deze kon niet verhelpen dat Zwitserland opnieuw laag eindigde en in 2001 opnieuw niet mocht deelnemen. De populaire zangeres Francine Jordi brak in 2002 met een volgens sommigen erg oubollige ballade geen potten.

In 2004 mocht Zwitserland deelnemen aan de halve finale. Daar werd men vertegenwoordigd door Piero Esteriore en de Music Stars. Zij waren allen finalisten geweest in de Duits-Zwitserse Idols/Idool. Het enigszins repetitieve nummer Celebrate behaalde opnieuw 0 punten in Istanboel.

In 2005 gooiden de Zwitsers het roer om. De Estse meidengroep Vanilla Ninja die in de Duitssprekende landen ook populair was, werd rechtstreeks aangeduid om het land te vertegenwoordigen met het lied Cool Vibes. Ze haalden de finale en daar hoorde Zwitserland voor het eerst in 12 jaar nog eens Switzerland twelve points. Nadat de landen stemden die in de halve finale afgevallen waren stond Zwitserland op de 2e plaats, het feit dat de meidengroep uit Oost-Europa kwam heeft daar ook wat punten losgeweekt. Daarna vielen de toebedeelde punten wat tegen, maar met uiteindelijk een 8e plaats was Zwitserland wel verzekerd van deelname aan de finale van het Eurovisiesongfestival 2006.

Ook in 2006 werd een groep rechtstreeks aangeduid, een zeskoppige groep Six4one, bestaande uit artiesten van zes verschillende nationaliteiten (Duitsland/Portugal, Zwitserland, Malta, Bosnië, Zweden en Israël). De producer en componist van het nummer If we all give a little is Ralph Siegel, die hiermee voor de negentiende keer een songfestivalbijdrage levert, een record.

In 2011 lukte het Anna Rossinelli voor het eerst sinds 2006 om Zwitserland naar de finale te slepen. Ze kwalificeerde zich uit halve finale 1. Maar in de finale werd Rossinelli laatste met 19 punten.

Trivia

Zwitserland heeft 4 officiële talen (Duits, Frans, Italiaans en Reto-Romaans). In tegenstelling tot België wisselen de verschillende landsdelen niet af bij het kiezen van een deelnemer, maar treden vertegenwoordigers van de drie omroepen samen aan in een nationale finale. Hierdoor is het te verklaren dat er meer Franse (23) deelnames waren; er waren 12 Duitse, 10 Italiaanse, 1 Reto-Romaanse en 7 Engelse inzendingen.

Lys Assia heeft 4 keer deelgenomen (2 keer in 1956), waarvan 2 keer in het Frans, 1 keer in het Duits en 1 keer gemengd Duits-Italiaans.

De groep Peter, Sue & Marc heeft ook 4 keer deelgenomen en dit maar liefst 4 keer in een andere taal (Frans, Engels, Duits en Italiaans). Geen enkele andere artiest zong vier keer in een andere taal.

Zwitserland heeft tot nu toe (2011) 52 keer deelgenomen aan het Eurovisiesongfestival.

Zwitserse deelnames

Jaar Artiest Titel Finale Ptn Semi Ptn Taal
Zwitserland 1956 Lys Assia Das alte Karussel 10 ? Duits
Lys Assia Refrain 1 ? Frans
Vlag van West-Duitsland 1957 Lys Assia L'enfant que j'étais 8 5 Frans
Nederland 1958 Lys Assia Giorgio 2 24 Duits en Italiaans
Frankrijk 1959 Christa Williams Irgendwoher 4 14 Duits
Verenigd Koninkrijk 1960 Anita Traversi Cielo e terra 8 5 Italiaans
Frankrijk 1961 Franca di Rienzo Nous aurons demain 3 16 Frans
Luxemburg 1962 Jean Philippe Le retour 10 2 Frans
Verenigd Koninkrijk 1963 Esther Ofarim T'en va pas 2 40 Frans
Denemarken 1964 Anita Traversi I miei pensieri 13 0 Italiaans
Italië 1965 Yovanna Non à jamais sans toi 8 8 Frans
Luxemburg 1966 Madeleine Pascal Ne vois-tu pas 6 12 Frans
Oostenrijk 1967 Geraldine Quel coeur vas-tu briser? 17 0 Frans
Verenigd Koninkrijk 1968 Gianni Mascolo Guardano il sole 13 2 Italiaans
Spanje 1969 Paola Bonjour, bonjour 5 13 Duits
Nederland 1970 Henri Dès Retour 4 8 Frans
Ierland 1971 Peter, Sue & Marc Les illusions de nos vingt ans 12 78 Frans
Verenigd Koninkrijk 1972 Veronique Müller C'est la chanson de mon amour 8 88 Frans
Luxemburg 1973 Patrick Juvet Je vais me marier, Marie 12 79 Frans
Verenigd Koninkrijk 1974 Piera Martell Mein Ruf nach dir 14 3 Duits
Zweden 1975 Simone Drexler Mikado 6 77 Duits
Nederland 1976 Peter, Sue & Marc Djambo, Djambo 4 91 Engels
Verenigd Koninkrijk 1977 Pepe Lienhard Band Swiss lady 6 71 Duits
Frankrijk 1978 Carol Vinci Vivre 9 65 Frans
Israël (land) 1979 Peter, Sue & Marc Trödler & Co 10 60 Duits
Nederland 1980 Paola Cinéma 4 104 Frans
Ierland 1981 Peter, Sue & Marc Io senza te 4 121 Italiaans
Verenigd Koninkrijk 1982 Arlette Zola Amour on t'aime 3 97 Frans
Vlag van West-Duitsland 1983 Mariella Farré Io cosi non ci sto 15 28 Italiaans
Luxemburg 1984 Rainy Day Welche Farbe hat der Sonnenschein 16 30 Duits
Zweden 1985 Mariella Farré & Pino Gasparino Piano, piano 12 39 Duits
Noorwegen 1986 Daniela Simons Pas pour moi 2 140 Frans
België 1987 Carol Rich Moitié, moitié 17 26 Frans
Ierland 1988 Céline Dion Ne partez pas sans moi 1 137 Frans
Zwitserland 1989 Furbaz Viver senza tei 13 47 Reto-Romaans
Joegoslavië 1990 Egon Egemann Musik klingt in die Welt hinaus 11 51 Duits
Italië 1991 Sandra Simo Canzone per te 5 118 Italiaans
Zweden 1992 Daisy Auvray Mister music man 15 32 Frans
Ierland 1993 Annie Cotton Moi, tout simplement 3 148 Frans
Ierland 1994 Dulio Sto pregando 19 15 Italiaans
Noorwegen 1996 Kathy Leander Mon coeur l'aime 16 22 Frans
Ierland 1997 Barbara Berta Dentro di me 22 5 Italiaans
Verenigd Koninkrijk 1998 Gunvor Läss ihn 25 0 Duits
Zweden 2000 Jane Bogaert La vita cos'e 20 14 Italiaans
Estland 2002 Francine Jordi Dans le jardin de mon âme 22 15 Frans
Turkije 2004 Piero Esteriore & The Musicstars Celebrate X X 22 0 Engels
Oekraïne 2005 Vanilla Ninja Cool vibes 8 128 8 114 Engels
Griekenland 2006 Six4one If we all give a little 16 30 X X Engels
Finland 2007 DJ BoBo Vampires are alive X X 20 40 Engels
Servië 2008 Paolo Meneguzzi Era stupendo X X 13 45 Italiaans
Rusland 2009 Lovebugs The highest heights X X 14 15 Engels
Noorwegen 2010 Michael von der Heide Il pleut de l'or X X 17 2 Frans
Duitsland 2011 Anna Rossinelli In love for a while 25 19 10 55 Engels
Azerbeidzjan 2012 Sinplus Unbreakable Engels
rel=nofollow
rel=nofollow