Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Servië en Montenegro op het Eurovisiesongfestival
 Servië en Montenegro
| ||
| ||
| Eerste deelname | 2004 | |
| Aantal deelnames | 2 | |
| Gewonnen | 0 | |
| Zender | RTCG en RTS | |
| Statistieken | ||
| Hoogste positie | 2e (2004) | |
| Laagste positie | 7e (2005) | |
Servië en Montenegro is een voormalig Balkanland dat tweemaal meedeed aan het Eurovisiesongfestival. Beide keren eindigde het land in de top 10.
Servië en Montenegro begon haar loopbaan op het Eurovisiesongfestival in feite al als onderdeel van de republiek Joegoslavië, dat tussen 1961 en 1991 maar liefst 26 keer aan het songfestival deelnam. Veel inzendingen van Joegoslavië eindigden in de loop der jaren in de middenmoot, maar enkele keren was er een uitschieter naar boven toe. Zo werd er bijvoorbeeld driemaal een vierde plek in de wacht gesleept en in 1989 wist Joegoslavië het songfestival zelfs te winnen, met het nummer Rock me van de band Riva. Deze band was echter niet afkomstig uit Servië of Montenegro maar uit Kroatië, en het songfestival van 1990 werd dan ook niet in de federale hoofdstad Belgrado, maar in de Kroatische hoofdstad Zagreb georganiseerd. (Zie ook: Joegoslavië op het Eurovisiesongfestival.)
Na het uiteenvallen van Joegoslavië in 1992 gingen de verschillende voormalige deelstaten ook op het Eurovisiesongfestival onafhankelijk van elkaar verder. Slovenië, Kroatië en Bosnië en Herzegovina maakten hun debuut op het songfestival van 1993 en Macedonië kwam er vijf jaar later, in 1998, bij. Servië en Montenegro keerde pas in 2004 terug op het songfestival, nadat het inmiddels was overgegaan van de Federale Republiek van Joegoslavië in de confederatie Servië en Montenegro.
Servië en Montenegro maakte met het lied Lane Moje van de Servische zanger Željko Joksimović een zeer sterk debuut op het Eurovisiesongfestival. De halve finale, waarin het land moest aantreden, werd winnend afgesloten en in de finale kon alleen de Oekraïense zangeres Ruslana Joskimović voorblijven. Het succes zorgde er automatisch voor dat Servië en Montenegro rechtstreeks werd geplaatst voor de finale van het songfestival van 2005.
In 2005 kreeg de nationale voorronde Evropesma een andere opzet. In 2004 was er nog een nationale finale geweest waarvan vier kandidaten waren aangewezen door de Servische preselectie Beovizija en de andere Servische en Montenegrijnse deelnemers rechtstreeks werden aangeduid. In 2005 zetten de Montenegrijnen echter hun eigen finale op, Montevizija, waarvan de beste twaalf samen met de twaalf besten van Beovizija moesten strijden om afvaardiging naar het songfestival.
De puntentelling werd ook veranderd. Televoting werd niet geheel eerlijk meer geacht omdat Servië een veel grotere bevolking, en dus aanzienlijk meer invloed, had dan Montenegro. De televoting maakte daarom nog maar 1/9 deel uit van de stemmen, de rest van de puntenverdeling kwam in handen te liggen van een achtkoppige jury met daarin vier juryleden uit Servië en vier uit Montenegro. Hoewel deze constructie stabiel geacht werd, ontstond er alsnog opschudding toen bij de puntentelling bleek dat de Montenegrijnse juryleden geen enkel punt over hadden voor de Servische artiesten, terwijl de Serven wel punten gaven aan de Montenegrijnen. Het gevolg was dat niet de Servische zangeres Jelena Tomašević, die favoriet was met het door Željko Joksimović geschreven Jutro, naar het songfestival mocht, maar de Montenegrijnse jongensgroep No Name. Bovendien won No Name de televoting, hoewel later werd geïnsinueerd dat daarmee geknoeid was.
No Name trad uiteindelijk voor Servië en Montenegro aan op het Eurovisiesongfestival met het nummer Zauvijek moja. De groep werd zevende met 137 punten.
Door het goede resultaat van No Name mocht Servië en Montenegro in 2006 wederom rechtstreeks in de finale van het songfestival starten. Echter, net als een jaar eerder zorgde de omstreden selectieprocedure van Evropesma voor problemen. Opnieuw weigerde de Montenegrijnse jury punten te geven aan de Servische kandidaten, die daardoor kansloos werden. Het was wederom No Name die er met de winst vandoor ging, hoewel de band dit keer de televoting niet won.
De gang van zaken leidde tot heftige protesten van Servische zijde. Nog voor het einde van de show verliet een groot deel van het publiek de zaal. Het overgebleven publiek jouwde No Name uit waardoor de band niet hun prijs in ontvangst kwam nemen en een reprise van hun lied Moja ljubavi weigerde. De Servische popgroep Flamingosi, die tweede was geworden, kwam vervolgens het podium op om hun liedje nog eens te zingen.
De Servische omroep RTS weigerde om No Name voor de tweede maal als winnaar te erkennen. Een voorstel van de RTS om met tien kandidaten een nieuwe nationale finale te organiseren werd echter weer niet geaccepteerd door de Montenegrijnse omroep RTCG. Voor de Montenegrijnen zou zo'n nieuwe Evropesma, waar de winnaar bepaald zou worden door enkel televoting, immers een verloren zaak worden. Een uitweg uit de patstelling werd niet meer gevonden; uiteindelijk werd besloten om in het geheel af te zien van deelname aan het Eurovisiesongfestival in Athene. Op 20 maart 2006 zegde het land officieel af. Omdat deze terugtrekking volgens de regels van de EBU echter de uiterste datum had overschreden, mocht Servië en Montenegro bij de televoting van zowel de halve finale als de finale wel haar stem uitbrengen.
Op 21 mei 2006, een dag na het Eurovisiesongfestival, werd door middel van een referendum beslist dat Montenegro zelfstandig zou worden. Op 3 juni werd de onafhankelijkheid uitgeroepen en kwam er een eind aan het land Servië en Montenegro.
Sinds 2007 doen Servië en Montenegro allebei als onafhankelijke staten mee aan het Eurovisiesongfestival. Gelijk bij de eerste deelname won Servië zowel de halve finale als de finale met het door Marija Šerifović gezongen nummer Molitva. Montenegro strandde met Stevan Faddy in de halve finale op een teleurstellende 23ste plaats.
(Zie ook: Servië op het Eurovisiesongfestival / Montenegro op het Eurovisiesongfestival)
Deelnames
| Jaar | Artiest | Titel | Finale | Ptn | Semi | Ptn | Taal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 2004
|
Željko Joksimović | Lane moje | 2 | 263 | 1 | 263 | Servisch |
 2005
|
No Name | Zauvijek moja | 7 | 137 | X | X | Montenegrijns |
| Servië en Montenegro op het Eurovisiesongfestival |
|---|
 Landen in het Eurovisiesongfestival |
|---|
|
