Frankrijk op het Eurovisiesongfestival

FR Frankrijk
Afbeelding gewenst
Eerste deelname	1956
Aantal deelnames	54
Gewonnen	5
Zender	France 3
Statistieken
Hoogste positie	1ste (1958, 1960, 1962, 1969, 1977)
Laagste positie	24ste (1998)

Frankrijk is een van de landen die al sinds de eerste editie (1956) deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. In totaal heeft Frankrijk nu 54 keer aan het liedjesfestijn deelgenomen. Alleen Duitsland (55 keer) deed vaker mee. Frankrijk is, als één van de vijf grootste financiers van het songfestival, altijd verzekerd van deelname aan de grote finale.

Frankrijk heeft in zijn lange songfestivalhistorie talloze successen gekend. Maar liefst 36 keer eindigde het land in de top 10 en 5 keer werd er gewonnen. Nog nooit bleef een Franse inzending zonder punten en Frankrijk is nimmer helemaal onderaan geëindigd. Vooral in de beginjaren waren de Fransen uiterst succesvol, mede omdat er in die tijd nog niet zoveel landen meededen. Bij het derde songfestival, in 1958, zorgde zanger André Claveau voor de eerste Franse zege met het nummer Dors mon amour. Een jaar later werd het Eurovisiesongfestival voor het eerst door Frankrijk georganiseerd, en wel in het Palais des Festivals in Cannes.

In 1960 was Frankrijk opnieuw de sterkste op het songfestival. Dit keer won het dankzij Tom Pillibi van Jacqueline Boyer. Boyer kreeg 32 punten en zorgde ervoor dat het songfestival in 1961 weer terugkeerde naar Frankrijk. Ook dit keer was Cannes het decor. Een derde Franse overwinning volgde in 1962 met Isabelle Aubret en het lied Un premier amour. Omdat Frankrijk het echter niet zag zitten om het songfestival voor de derde keer binnen vijf jaar te organiseren, vond de jaarlijkse liedjeswedstrijd een jaar later plaats in Londen.

Na de eerste tien jaar van het songfestival bij de beste tien te zijn geëindigd, maakte Frankrijk in 1966 een eerste misstap. Dominique Walter wist met het nummer Chez nous het Europese publiek niet te bekoren en belandde met slechts 1 punt op de 16de plek. Het was een onwennig resultaat voor de Fransen, maar in de jaren die volgden eindigde het land weer steevast in de top 10. In 1969 werd er zelfs weer een overwinning behaald, met Un jour, un enfant van Frida Boccara. Deze zege moest echter gedeeld worden met Spanje, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, die evenveel punten hadden behaald. Begin jaren zeventig kwam Frankrijk op het songfestival in een klein dipje terecht. In 1972 en 1973 viel het land met een respectievelijk 11de en 15de plek buiten de top 10, en in 1974 zag het zelfs helemaal af van deelname vanwege het overlijden van president Georges Pompidou. De eigenlijke inzending van dat jaar, La vie à 25 ans van Dani, werd zodoende teruggetrokken en het Eurovisiesongfestival van 1974 werd het eerste festival in de geschiedenis zonder Frankrijk.

Toen Frankrijk in 1975 terugkeerde op het songfestival, begon er voor het land een nieuwe glorieperiode. Vijf jaar achter elkaar eindigde de Franse inzending bij de beste vier. Het hoogtepunt werd bereikt in 1977, toen Marie Myriam met het liedje L'oiseau et l'enfant Frankrijk een vijfde zege schonk. Het werd voor de Fransen voorlopig ook de laatste overwinning. Tot op de dag van vandaag heeft Frankrijk het Eurovisiesongfestival niet meer kunnen winnen.

Ondanks de successen op het songfestival, kondigde de Franse omroep in 1982 aan niet meer aan het liedjesfestijn te zullen deelnemen. De reden zou zijn geweest dat het songfestival in Frankrijk ouderwets gevonden werd en dat men het land er niet meer bij vond passen. Zodoende werd de editie van 1982 het tweede festival ooit waarop Frankrijk verstek liet gaan. Deze afwezigheid duurde echter maar één jaar. In 1983 al werd er, nadat France 2 de fakkel had overgenomen, opnieuw aan het songfestival meegedaan. De vijfde plaats die Guy Bonnet met Vivre behaalde, markeerde een lange periode van goede resultaten. Frankrijk eindigde in de rest van de jaren tachtig en de eerste helft van de jaren negentig vrijwel ieder jaar bij de beste tien.

Hoewel er niet meer werd gewonnen, waren de Fransen er in 1991 wel nog erg dichtbij. Zangeres Amina deed dat jaar mee voor Frankrijk met het lied C’est le dernier qui a parlé qui a raison en was vooraf een favoriet voor de eindoverwinning. Na de puntentelling bleek Frankrijk samen met Zweden met 146 punten bovenaan te staan, maar in tegenstelling tot in het verleden kon er echter maar één land als winnaar worden uitgeroepen. Daarom werd er gekeken naar welk land de meeste topscores (12 punten) had behaald. Toen bleek dat beide landen evenveel 12 punten hadden gekregen (allebei vier keer), werd er gekeken naar het aantal 10 punten. Met een 5-2 voordeel aan 10 punten werd het Eurovisiesongfestival uiteindelijk gewonnen door de Zweedse zangeres Carola.

Pas in 1996 werd Frankrijks uiterst succesvolle periode op het songfestival onderbroken, toen het lied Diwanit bugale van Dan Ar Braz & L'héritage des Celtes met 18 punten niet hoger kwam dan een 19de plaats. Het matige resultaat luidde een nieuw songfestivaltijdperk in waarin Frankrijk niet meer automatisch veel punten krijgt en hoog eindigt. De inzending van 1998, Marie Line met Où aller, is daar een voorbeeld van. Line vergaarde slechts drie punten en werd de grootste flop voor Frankrijk sinds 1966. Hoewel de Fransen in 2001 en 2002 met respectievelijk een vierde en een vijfde plaats toch nog behoorlijke successen boekten op het songfestival, is het land de laatste jaren definitief afgegleden op de ranglijst. Vanaf 2003 werden er nog slechts zeer matige en onopvallende resultaten behaald. Alleen zangeres Patricia Kaas zorgde in 2009 nog voor een succesje met een achtste plaats en 107 punten.

Franse deelnames

Bestand:ESC 2007 France - Fatals Picards - L'amour à la française.jpg

Les Fatals Picards in Helsinki (2007)

Bestand:France - Sébastien Tellier - ESC 2008.jpg

Sébastien Tellier in Belgrado (2008)

Bestand:Patricia Kaas.jpg

Patricia Kaas in Moskou (2009)

Bestand:Jessy Matador, France.jpg

Jessy Matador in Oslo (2010)

Bestand:France at ESC 2011.jpg

Amaury Vassili in Dusseldorf (2011)

Jaar	Artiest	Titel	Finale	Ptn	Taal
1956	Mathé Altéry	Le temps perdu	?	?	Frans
	Dany Dauberson	Il est là	?	?	Frans
1957	Paule Desjardins	La belle amour	2	17	Frans
1958	André Claveau	Dors, mon amour	1	27	Frans
1959	Jean Philippe	Oui, oui, oui, oui	3	15	Frans
1960	Jacqueline Boyer	Tom Pillibi	1	32	Frans
1961	Jean-Paul Mauric	Printemps, avril carillonne	4	13	Frans
1962	Isabelle Aubret	Un premier amour	1	26	Frans
1963	Alain Barrière	Elle était si jolie	5	25	Frans
1964	Rachel	Le chant de Mallory	4	14	Frans
1965	Guy Mardel	N'avoue jamais	3	22	Frans
1966	Dominique Walter	Chez nous	16	1	Frans
1967	Noëlle Cordier	Il doit faire beau là-bas	3	20	Frans
1968	Isabelle Aubret	La source	3	20	Frans
1969	Frida Boccara	Un jour, un enfant	1	18	Frans
1970	Guy Bonnet	Marie-Blanche	4	8	Frans
1971	Serge Lama	Un jardin sur la terre	10	82	Frans
1972	Betty Mars	Comé-comédie	10	81	Frans
1973	Martine Clemenceau	Sans toi	15	65	Frans
1975	Nicole Rieu	Et bonjour à toi l'artiste	4	91	Frans
1976	Catherine Ferry	Un, deux, trois	2	147	Frans
1977	Marie Myriam	L'oiseau et l'enfant	1	136	Frans
1978	Joël Prévost	Il y aura toujours des violons	3	119	Frans
1979	Anne-Marie David	Je suis l'enfant soleil	3	106	Frans
1980	Profil	Hé, hé m'sieurs dames	11	45	Frans
1981	Jean Gabilou	Humanahum	3	125	Frans
1983	Guy Bonnet	Vivre	8	56	Frans
1984	Annick Thoumazeau	Autant d'amoureux que d'étoiles	8	61	Frans
1985	Roger Bens	Femme dans ses rêves aussi	10	56	Frans
1986	Cocktail Chic	Européennes	17	13	Frans
1987	Christine Minier	Les mots d'amour n'ont pas de dimanche	14	44	Frans
1988	Gérard Lenorman	Chanteur de charme	10	64	Frans
1989	Nathalie Pâque	J'ai volé la vie	8	60	Frans
1990	Joëlle Ursull	White and black blues	2	132	Frans
1991	Amina	C'est le dernier qui a parlé qui a raison	2	146	Frans
1992	Kali	Monté la riviè	8	73	Kreyòl en Frans
1993	Patrick Fiori	Mama Corsica	4	121	Frans en Corsicaans
1994	Nina Morato	Je suis un vrai garçon	7	71	Frans
1995	Nathalie Santamaria	Il me donne rendez-vous	4	94	Frans
1996	Dan Ar Braz & L'Héritage Des Celtes	Diwanit bugale	19	18	Bretons
1997	Fanny	Sentiments songes	7	95	Frans
1998	Marie Line	Où aller	24	3	Frans
1999	Nayah	Je veux donner ma voix	19	14	Frans
2000	Sofia Mestari	On aura le ciel	23	5	Frans
2001	Natasha Saint-Pier	Je n'ai que mon âme	4	142	Frans en Engels
2002	Sandrine François	Il faut du temps (je me battrai pour ça)	5	104	Frans
2003	Louisa Baïleche	Monts et merveilles	18	19	Frans
2004	Jonatan Cerrada	A chaque pas	15	40	Frans en Spaans
2005	Ortal	Chacun pense à soi	23	11	Frans
2006	Virginie Pouchain	Il était temps	22	5	Frans
2007	Les Fatals Picards	L'amour à la française	22	19	Frans en Engels
2008	Sébastien Tellier	Divine	18	47	Engels en Frans
2009	Patricia Kaas	Et s'il fallait le faire	8	107	Frans
2010	Jessy Matador	Allez ola olé	12	82	Frans
2011	Amaury Vassili	Sognu	15	82	Corsicaans
2012	Anggun	Echo (you and I)			Frans en Engels

FR Frankrijk op het Eurovisiesongfestival FR

AD Landen in het Eurovisiesongfestival AD

Actief: Albanië • Azerbeidzjan • België • Bosnië op Herzegovina • Bulgarije • Cyprus • Denemarken • Duitsland • Estland • Finland • Frankrijk • Georgië • Griekenland • Hongarije • Ierland • IJsland • Israël • Italië • Kroatië • Letland • Litouwen • Macedonië • Malta • Moldavië • Montenegro • Nederland • Noorwegen • Oekraïne • Oostenrijk • Polen • Portugal • Roemenië • Rusland • San Marino • Servië • Slovenië • Slowakije • Spanje • Turkije • Verenigd Koninkrijk • Wit-Rusland • Zweden • Zwitserland Inactief: Andorra • Armenië • Kosovo • Libanon • Liechtenstein • Luxemburg • Marokko • Monaco • Qatar • Tsjechië • Tunesië Mislukt: Kosovo • Libanon • Liechtenstein • Qatar • Tunesië Voormalig: Joegoslavië • Servië en Montenegro Vlaggen: AD AD AL AM AT AZ BA BE BG BY CH CY CZ DE DK EE ES FI FR GE GR HR HU IE IS IL IT LB LI LT LU LV MA MC MD ME MK MT NL NO PL PT RO RS RU SC SE SI SK SM TN TR UA UK YU