Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ierland op het Eurovisiesongfestival
Ierland | ||
Afbeelding gewenst | ||
Eerste deelname | 1965 | |
Aantal deelnames | 45 | |
Gewonnen | 7 | |
Zender | RTE | |
Statistieken | ||
Hoogste positie | 1ste (1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996) | |
Laagste positie | laatste (2007) |
Ierland is het succesvolste land op het Eurovisiesongfestival. Sinds de eerste deelname in 1965 won het eiland het festival maar liefst zeven keer, meer dan elk ander land.
Het goud werd voor het eerst binnengehaald door Dana in 1970 met het liedje All kinds of everything. Précies 10 jaar later presteerde Johnny Logan hetzelfde met het liedje What's another year. Bij het Eurovisiesongfestival 1987 behaalde Johnny Logan nogmaals een overwinning met het liedje Hold me now. Logan is daarmee tot op heden de enige uitvoerende die tweemaal won.
In de jaren negentig won Ierland in vijf jaar tijd vier keer het songfestival, een absoluut unicum. Deze bijzondere reeks van overwinningen begon vanaf 1992, toen Linda Martin de vierde overwinning voor Ierland binnensleepte. Het jaar erop (1993) was het weer raak met Niamh Kavanaghs In your eyes, en in 1994 werd de derde opeenvolgende overwinning behaald door Paul Harrington & Charlie McGettigan met Rock 'n' roll kids. In 1996 werd er tenslotte een zevende overwinning behaald door zangeres Eimear Quinn met The voice.
Als gevolg van de zeven overwinningen heeft Ierland ook zeven keer het songfestival georganiseerd. Zes keer gebeurde dit in de hoofdstad Dublin. In 1993 verzorgde het plaatsje Millstreet het decor.
Sinds de vrije taalregel en de televoting in 1999 is ingevoerd, kan Ierland nog maar weinig potten breken op het songfestival. Een zesde plaats in 2000 en een tiende plek in 2006 waren sindsdien de enige succesjes. Sommige critici zijn van mening dat Ierland vaak wat ouderwets aandoende bijdragen levert. Het groene eiland blijft als een van de weinige landen trouw aan de ballade, de muziekstijl die het land al vele Eurovisieglorie heeft bezorgd. De laatste jaren zijn het echter vaak up-temponummers met veel choreografie die goed scoren. In 2007 werd een voorlopig dieptepunt bereikt, toen de groep Dervish ervoor zorgde dat Ierland voor het eerst in de geschiedenis van het songfestival op de allerlaatste plaats eindigde. Lange tijd stond Ierland op de op 2 ná laatste plaats. Onder Ierland stond Litouwen en het Verenigd Koninkrijk. Maar toen Ierland de 12 punten aan Litouwen gaf, en toen direct daarna 12 punten waren voor het Verenigd Koninkrijk, zakte de band in een keer naar de laatste plaats.
In 2008 werd door de Ieren overwogen niet mee te doen, als protest tegen de oneerlijke televoting. Uiteindelijk zocht de Ierse omroep RTE echter toch een kandidaat om Ierland te vertegenwoordigen op het Songfestival. Als inzending werd de populaire Dustin the Turkey gekozen. Een kalkoen met iemand erin achter een draaitafel zou het liedje Irelande douze points doen. Voor het songfestival was er over deze opvallende verschijning veel ophef. De inzending van Ierland werd geacht als een van de kanshebbers, maar het tegendeel was waar. In de halve finale bleef Ierland steken op de 15e plek. Veel landen, waaronder ook Nederland, vonden de inzending flauw.
In Eurovisiesongfestival 2009 stuurde Ierland de meidenrockgroep Sinéad Mulvey & Black Daisy naar het songfestival. Zij eindigden met Et cetera op de 11e plaats in de tweede halve finale; net niet hoog genoeg om in de finale mee te mogen doen. Voormalig winnares Niamh Kavanagh probeerde in 2010 haar winnende prestatie uit 1993 over te doen, maar eindigde in de finale op de twee na laatste plaats.
Ierland heeft tweemaal sinds haar eerste deelname geschitterd door afwezigheid. In 1983 en 2002 was Ierland er niet bij. In 1983 zat de RTÉ in een moeilijke financiële positie en in 2002 moest Ierland overslaan vanwege een slechte klassering het jaar ervoor.
Met de inzending van 2006, Every song is a cry for love van Brian Kennedy, leverde Ierland de duizendste songfestivalinzending aller tijden (zie ook Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival).
Ierse deelnames
Jaar | Artiest | Titel | Finale | Ptn | Semi | Ptn | Taal |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1965 | Butch Moore | I'm walking the streets in the rain | 6 | 11 | Engels | ||
1966 | Dickie Rock | Come back to stay | 4 | 14 | Engels | ||
1967 | Sean Dunphy | If I could choose | 2 | 22 | Engels | ||
1968 | Pat McGeegan | Chance of a lifetime | 4 | 18 | Engels | ||
1969 | Muriel Day & The Lindsays | The wages of love | 7 | 10 | Engels | ||
1970 | Dana | All kinds of everything | 1 | 32 | Engels | ||
1971 | Angela Farrell | One day love | 11 | 79 | Engels | ||
1972 | Sandie Jones | Ceol on ghrá | 15 | 72 | Iers | ||
1973 | Maxi | Do I dream? | 10 | 80 | Engels | ||
1974 | Tina Reynolds | Cross your heart | 7 | 11 | Engels | ||
1975 | The Swarbriggs | That's what friends are for | 9 | 68 | Engels | ||
1976 | Red Hurley | When | 10 | 54 | Engels | ||
1977 | The Swarbriggs Plus Two | It's nice to be in love again | 3 | 119 | Engels | ||
1978 | Colm Wilkinson | Born to sing | 5 | 86 | Engels | ||
1979 | Cathal Dunne | Happy man | 5 | 80 | Engels | ||
1980 | Johnny Logan | What's another year | 1 | 143 | Engels | ||
1981 | Sheeba | Horoscopes | 5 | 105 | Engels | ||
1982 | The Duskeys | Here today, gone tomorrow | 11 | 49 | Engels | ||
1984 | Linda Martin | Terminal 3 | 2 | 137 | Engels | ||
1985 | Maria Christian | Wait until the weekend comes | 6 | 91 | Engels | ||
1986 | Luv Bug | You can count on me | 4 | 96 | Engels | ||
1987 | Johnny Logan | Hold me now | 1 | 172 | Engels | ||
1988 | Jump the Gun | Take him home | 8 | 79 | Engels | ||
1989 | Kiev Connolly & The Missing Passengers | The real me | 18 | 21 | Engels | ||
1990 | Liam Reilly | Somewhere in Europe | 2 | 132 | Engels | ||
1991 | Kim Jackson | Could it be that I'm in love | 10 | 47 | Engels | ||
1992 | Linda Martin | Why me | 1 | 155 | Engels | ||
1993 | Niamh Kavanagh | In your eyes | 1 | 187 | Engels | ||
1994 | Paul Harrington & Charlie McGettigan | Rock 'n' roll kids | 1 | 226 | Engels | ||
1995 | Eddie Friel | Dreamin' | 14 | 44 | Engels | ||
1996 | Eimear Quinn | The voice | 1 | 162 | Engels | ||
1997 | Marc Roberts | Mysterious woman | 2 | 157 | Engels | ||
1998 | Dawn Martin | Is always over now? | 9 | 64 | Engels | ||
1999 | The Mullans | When you need me | 17 | 18 | Engels | ||
2000 | Eamonn Toal | Millennium of love | 6 | 92 | Engels | ||
2001 | Gary O'Shaughnessy | Without your love | 21 | 6 | Engels | ||
2003 | Mickey Harte | We've got the world | 11 | 53 | Engels | ||
2004 | Chris Doran | If the world stops turning | 23 | 7 | X | X | Engels |
2005 | Donna & Joseph McCaul | Love? | X | X | 14 | 51 | Engels |
2006 | Brian Kennedy | Every song is a cry for love | 10 | 93 | 9 | 79 | Engels |
2007 | Dervish | They can't stop the spring | 24 | 5 | X | X | Engels |
2008 | Dustin The Turkey | Irelande, douze points | X | X | 15 | 22 | Engels |
2009 | Sinéad Mulvey & Black Daisy | Et cetera | X | X | 11 | 52 | Engels |
2010 | Niamh Kavanagh | It's for you | 23 | 25 | 9 | 67 | Engels |
2011 | Jedward | Lipstick | 8 | 119 | 8 | 68 | Engels |
2012 | Jedward |
Ierland op het Eurovisiesongfestival |
---|
1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · |
Landen in het Eurovisiesongfestival |
---|
|