Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gezondheidszorg

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De gezondheidszorg is als medische discipline een toegepaste wetenschap die zich met de gezondheid van mensen bezighoudt. Onder de gezondheidszorg wordt niet alleen het onderzoek, de studie en de kennis van gezondheid begrepen, maar ook de toepassing van deze kennis om de gezondheid van mensen te verhogen, infectieziekten te voorkomen (preventieve gezondheidszorg) of te genezen, en het lichamelijk functioneren te verbeteren. De gezondheidszorg als wetenschap gebruikt de biologie, scheikunde en natuurkunde en de sociale wetenschappen (bijv. de medische sociologie) als bouwstenen.

Omdat de gezondheidszorg zich met het menselijk leven bezighoudt, spelen er veel vraagstukken op het gebied van de medische ethiek zoals privacy, abortus, euthanasie, klonen en genetische manipulatie.

In 2003 werd in Nederland 57,5 miljard euro aan de gezondheidszorg uitgegeven, hetgeen overeenkomt met ongeveer 12% van het bruto binnenlands product. Per inwoner ging het om een bedrag van 3.550 euro.[1]

Niveaus

  • De eerstelijnsgezondheidszorg is de "rechtstreeks toegankelijke" hulp. Elke zorgzoekende kan zonder beperking beroep doen op een hulpverlener. Dit kan een huisarts zijn, een thuisverplegende, de tandarts, de psycholoog van een consultatiebureau, e.d. Vanuit de overheid wordt de centrale rol van de huisarts versterkt als eerstelijnshulpverlener, deels omdat dit de kwaliteit van de hulpverlening bevordert, maar omdat dit ook kostenbesparend werkt.
  • De tweedelijnsgezondheidszorg wordt gevormd door hulpverleners die slechts na verwijzing kunnen worden geconsulteerd. Bijvoorbeeld een gespecialiseerd arts waarnaar de huisarts doorverwijst, of een therapeut-psycholoog waarnaar een consultatiebureau doorverwijst.
  • De derdelijnsgezondheidszorg tenslotte is eigenlijk de dienstverlening waarop professionele hulpverleners kunnen beroep doen voor hun zorgverstrekking, zoals gespecialiseerde laboratoria of een expertisecentrum van een academisch ziekenhuis.
  • Soms wordt ook nog van de "nulde" lijn gesproken als niet-professionele hulpverleners zorgbehoevenden op weg helpen naar de eigenlijke gezondheidszorg of elkaar ondersteunen in de zorg. Bijvoorbeeld een turnleerkracht die problemen met de motoriek van een kind vermoedt en ouders aanzet tot raadplegen van een arts. Of een pastoraal werkster die bij een huisbezoek psychische problemen vermoedt en aanzet om een Riagg of CGG te raadplegen. Ook zelfhulpgroepen worden tot de nulde lijn gerekend.

De grens tussen deze niveaus is niet steeds duidelijk. Zo kunnen sommige gespecialiseerde artsen rechtstreeks bezocht worden, of kan men als (familie van een) patiënt zelf naar de psychiatrische kliniek stappen, waar men in de regel pas na doorverwijzing komt. Wel kan er dan een verschil in tarief bestaan. Meestal betaalt men minder als men eerst via een (vaste) huisarts naar de tweede lijn stapt.

Vakgebieden

De gezondheidszorg kent een breed scala aan traditionele vakgebieden als farmacie, medicijnen, verpleegkunde en verloskunde.

Indeling

Een andere, vaak gehanteerde indeling van de gezondheidszorg is die in: spoedeisende zorg (acuut, spoed), niet spoedeisende zorg (electief), chronische zorg en wenszorg (zoals bij zwangerschap).

Zie ook

Referenties

Referenties