Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Alexander De Croo
Alexander De Croo (Vilvoorde, 3 november 1975) is een liberaal Belgisch politicus voor Open Vld en ondernemer.[3]
Hij was van 12 december 2009 tot oktober 2012 voorzitter van Open Vld. Hij is kernlid van de onafhankelijke liberale denktank Liberales. Op 22 oktober 2012 volgde hij Vincent Van Quickenborne op als vicepremier en minister van Pensioenen in de Regering-Di Rupo. Sinds 11 oktober 2014 is hij vicepremier en minister van Ontwikkelingssamenwerking, Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post in de Regering-Michel.
Biografie
Jeugd
Alexander De Croo is de zoon van voormalig Belgisch minister, partijvoorzitter en kamervoorzitter Herman De Croo. Hij studeerde in 1998 af als Handelsingenieur aan de Vrije Universiteit Brussel (in samenwerking met Solvay Business School). Nadien studeerde hij een Master of Business Administration (MBA) aan Northwestern-universiteit in Illinois, Verenigde Staten. Hij werkte tussen 2000 en 2006 voor het consultingkantoor The Boston Consulting Group. Daarna richtte hij Darts-ip op, een bedrijf dat advies geeft op vlak van eigendomsrecht.
Naar de politiek
Bij de Europese verkiezingen van 2009 stond hij voor de eerste maal op de lijst. Hij behaalde 47.779 voorkeurstemmen op de tiende plaats.
Voorzitter Open Vld
Op 26 oktober 2009 stelde hij zich kandidaat voor het voorzitterschap van Open Vld als opvolger van interim-voorzitter Guy Verhofstadt. Hij koos Vincent Van Quickenborne en Patricia Ceysens als running mates en nam het op tegen Marino Keulen en Gwendolyn Rutten. Op 12 december 2009 werd hij in de tweede stemronde met 11.676 stemmen tot voorzitter gekozen. Marino Keulen strandde op 9.614 stemmen.[4] Zijn verkiezing was opmerkelijk te noemen, want hij had nog nooit een politiek mandaat uitgeoefend, zelfs niet in de gemeenteraad.[5]
Onder impuls van Alexander De Croo voerde Open Vld in 2010 onder de noemer 'Moedige verandering' een vernieuwingsoperatie door die midden juni 2010 uitmondde in een Toekomstcongres.[6]
Naar aanleiding van een speciale reeks over de Belgische monarchie in de kranten De Standaard en La Libre Belgique eind maart 2010 hield Alexander De Croo een pleidooi voor een protocollair koningschap naar Zweeds model.[7] Op 22 april 2010 besliste De Croo dat zijn partij uit de regering-Leterme II stapte, omdat er geen voorstel tot oplossing voor de ongrondwettelijk verklaarde kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Daarop bood premier Yves Leterme het ontslag van de regering aan koning Albert II van België aan. De koning aanvaardde het ontslag en in juni 2010 kwamen er nieuwe federale verkiezingen. De Croo werd lijsttrekker van de lijst voor de Senaat.
Bij de federale verkiezingen van 13 juni 2010 behaalde De Croo als lijsttrekker van de senaatslijst van Open Vld 301.917 voorkeurstemmen, de derde beste score in Vlaanderen, na Bart De Wever en Marianne Thyssen. Hij legde de eed af als senator. Bij de federale verkiezingen van 25 mei 2014 was hij lijsttrekker van de Open Vld-lijst voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers in de kieskring Oost-Vlaanderen. Hij behaalde 78.073 voorkeurstemmen, de eerste beste score in de kieskring-Oost Vlaanderen, en legde de eed af.
Hij was in 2011 onderhandelaar namens de Open Vld bij het tot stand komen van het politiek akkoord omtrent de zesde staatshervorming (het zogenaamde Vlinderakkoord).
Voorzitter af
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 trok De Croo in Brakel de Open Vld-lijst en was als dusdanig kandidaat-burgemeester voor de partij.[8] Hoewel hij in zijn eigen gemeente een goede uitslag behaalde, leed Open Vld elders in Vlaanderen bijna overal zwaar verlies.[9] Door zijn goede score werd hij begin 2013 burgemeester van Brakel. Hij is echter voorzitter van de gemeenteraad en slechts titelvoerend burgemeester, want hij volgde Vincent Van Quickenborne - die burgemeester van Kortrijk werd - op als vicepremier en Minister van Pensioenen in de Regering-Di Rupo Als partijvoorzitter werd De Croo zelf ad interim vervangen door Guy Verhofstadt, waarna Gwendolyn Rutten in december 2012 de officiële nieuwe voorzitter werd.[10][11] Waarnemend burgemeester van Brakel werd zijn partijgenoot Stefaan Devleeschouwer.[12]
Vicepremier en minister van Pensioenen
Als vicepremier moest Alexander De Croo meteen de begroting 2013 onderhandelen. Na ruim een maand onderhandelen bereikte het federale kernkabinet op 20 november 2012 een akkoord over de sanering van de overheidsfinanciën. Parallel bereikten de federale topministers ook een akkoord om de loonkosthandicap in België tegen 2016 af te bouwen.[13]
World Economic Forum
In de zomer van 2013 werd De Croo door het World Economic Forum gevraagd om vicevoorzitter te worden van de Global Agenda Council on Ageing, de vergrijzingsdenktank van de organisatie.[14] De vergrijzingsdenktank die De Croo aanstuurde, was samengesteld uit experten uit de academische en politieke wereld, het bedrijfswereld en de civiele samenleving en focuste op de bewustwording rond veroudering en de voorbereiding van de samenleving op de gevolgen van de wereldwijde demografische transformatie.
Externe link
Voorganger: Guy Verhofstadt |
Partijvoorzitter van Open Vld 2009-2012 |
Opvolger: Gwendolyn Rutten |
Voorganger: Vincent Van Quickenborne |
Minister van Pensioenen 2012-2014 |
Opvolger: Daniel Bacquelaine |
Voorganger: Vincent Van Quickenborne |
Vicepremier voor Open Vld 2012-heden |
|
Voorganger: Jean-Pascal Labille |
Minister van Ontwikkelingssamenwerking 2014-heden |
|
Voorganger: Jean-Pascal Labille |
Minister van Digitale Agenda, Telecommunicatie en Post 2014-heden |
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Alexander De Croo op Wikimedia Commons.