Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stephen Emmer

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 29 sep 2017 om 00:39 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stephen_Emmer&oldid=49953262 Maartenbousie 15 sep 2017)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Stephen Emmer (Amsterdam, 28 januari 1958) is een onafhankelijk Nederlands componist/artiest/arrangeur.

Emmer is een zoon van voormalig NOS Journaal-nieuwslezer Fred Emmer en balletdanseres/actrice Roekie Aronds. Begin jaren zeventig begon hij met het maken van avant-gardemuziek en en speelde hij in diverse Engelse bands. Hij diende als componist van muziek voor documentaires, televisiestations en omroeporganisaties. In laatstgenoemde hoedanigheid maakte hij de leadermuziek voor onder meer RTL Late Night, RTL Boulevard, het RTL Nieuws, het NOS Journaal, Radio 2, Nederland 2, RTL4, RTL5, RTL7, RTL8, RTLZ, RTL Lounge, Omroep Max (Radio) en de NOS-leaders van midden jaren negentig.

Naast initiatiefnemer van de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award was hij tevens initiatiefnemer en oprichter van het Buma Music In Motion-congres, waarmee Emmer wedijverde voor meer erkenning voor de beroepsgroep van mediamuziekcomponisten, onder meer middels een aanmoedigingsprijs voor beste nieuwkomers in het genre. Daarnaast schreef hij voor en met artiesten als Lou Reed, Midge Ure, Julian Lennon, Glenn Gregory, Billy MacKenzie, Mary Griffin, Peter Coyle, Claudia Brucken, Martha Ladley en werkte hij al samen met legendarische producers als Tony Visconti, Flood, Trevor Horn, Steve Power, Martin Hannett, Bob Power en Nigel Gray.

De vroege jaren

Emmer woont voor een groot deel van de tijd bij zijn moeder, die hem in verband met haar werk eind jaren '60 meeneemt naar India, Aruba en Suriname. In een ashram in India leert hij een lokaal windinstrument bespelen. Hierna vertrekken ze richting het Caribisch gebied, waar hij voodoopercussie en klassiek gitaar leert spelen. In 1973 keren moeder en zoon terug naar Nederland. Op het VWO van het Amsterdams Lyceum speelt hij als tiener in diverse schoolbands, zoals Barnstorm en Orange Blues.

Eind jaren ’70 speelt Emmer samen met Mathilde Santing en Dennis Duchhart in de bands Hopper en Blase en is hij daarnaast samen met Reinout Eleveld en Chris Frankemoller onderdeel van de free-jazzformatie het Chris Frankemoller Trio.

Minny Pops

In 1979 maakt hij deel uit van de eerste bezetting van de Minny Pops. Hij speelt hierin gitaar. Wally van Middendorp zingt. De bezetting bestaat verder uit Dennis Duchhart op gitaar en Frans Hagenaars op basgitaar. Ze maken avantgardistische popmuziek door elektrische gitaren te combineren met een ritmebox, synthesizer en effect-apparatuur. De band kent een voortdurend wisselende bezetting. Emmer is te horen op de eerste plaat (‘Drastic Measures, Drastic Movement’) en op een in Engeland opgenomen en mede door hem gecomponeerde 7”-single, ‘Goddess/Dolphin Spurt’.

Vinyl & Radio

In 1980 is hij mede-oprichter en hoofdredacteur van muziektijdschrift Vinyl. Daarnaast is hij presentator en samensteller van het VPRO-radioprogramma Radionome, later Spleen en Villa 65. In 1982 verschijnt er van dit programma een compilatie-lp op het VPRO-label, RadioNome. Dit onder eindredactie van Han Reiziger en met een muzikale bijdrage van Emmer, 'You See You' genaamd. In 2003 krijgt Emmer een eigen radioprogramma op de Concertzender genaamd Synsation, een primitieve voorloper van Visual Radio. Daarnaast is hij met Arno Peters samensteller van het programma NPS Blackbox op Radio 4 en presenteert hij enige tijd O.S.T. op KX Radio, een programma over filmmuziek.

Vogue Estate

Medio 1982 besluit hij na wat freelance publicaties in Het Parool, Muziekkrant OOR en enkele andere vakbladen weer uitsluitend muziek te maken. Zijn eerste solo-album Vogue Estate verschijnt als onderdeel van de WEA/Idiot Records-serie van mini-albums. Het album bevat instrumentale, filmische muziek. Het album wordt geproduceerd door Flood (echte naam Mark Ellis), die later onder anderen Nick Cave, U2, Depeche Mode en Smashing Pumpkins zal produceren en bevat gastvocalen van Billy Mackenzie en Martha Ladley (Martha & the Muffins).

The Associates

Datzelfde jaar voegt Emmer zich in Engeland bij The Associates uit Schotland, de band van zanger Billy Mackenzie. Andere bandleden zijn Alan Rankine, Michael Dempsey (voormalig bassist van The Cure) en Steve Goulding (ex drummer van o.a. Elvis Costello).

Lotus Eaters

In 1984 voegt Emmer zich met Dempsey bij de Lotus Eaters uit Liverpool. Met dezelfde Dempsey zal Emmer nog in andere Engelse en Nederlandse bands spelen, waaronder Act, een band met Claudia Brucken (ex-Propaganda) en Thomas Leer, maar ook Continental Cast uit Amsterdam. Daarnaast werkt hij samen met Nederlandse zangeressen als Lils Mckintosh, Diana van Laar, Nurlaila en Ruth Jacott. Emmer is als gitarist te horen op het Richenel-album Deep As Blue. In dezelfde periode volgt hij samen met Dempsey een zomeropleiding Scoring For Television op het Royal College Of Music in Londen.

Prix de Rome

Met beeldend kunstenaar Wim den Hertog wint hij in 1988 een prijs bij de Prix de Rome.

Van Zaandam tot Zaïre

Emmer houdt zich vanaf 1996 meer en meer bezig met interactieve producties. Hij doet dit onder meer voor MediaPlaza, de Efteling, de Koninklijke Landmacht, de AVRO, de NPS en de VPRO. Eén van de hoogtepunten is de live-uitvoering van Van Zaandam Tot Zaire tijdens het Nieuwjaarsconcert van 1996 in het Concertgebouw te Amsterdam. Het stuk werd geschreven door Emmer en David Bedford en uitgevoerd door het Nederlands Blazers Ensemble. Een wereldprimeur waarbij Emmer het in samenwerking met regisseur Frank Alsema en een groot team van technische medewerkers voor elkaar krijgt om een door een computer gegenereerd visueel 3D-karakter in een liveshow real-time aan te sturen. Het aansturen hiervan gebeurt op basis van klankparameters als volume, toonhoogte en tempo.

Met regisseur Frank Scheffer werkt Emmer samen aan het optreden van de New Yorkse groep Bang on a Can ten behoeve van het Holland Festival in 1999. Zij ondersteunen het optreden op Schiphol visueel middels het maken van een artistieke beeldinterpretatie van de muziekcompositie 'Music For Airports' van componist Brian Eno

Geïnspireerd door deze activiteiten wordt Emmer adviseur voor het vj-programma Xpose van de Belgische firma Arkaos. Als auditief conceptontwikkelaar werkt hij in Europees verband vervolgens mee aan diverse experimentele projecten en trajecten van het NOB. In 1997 levert hij een muzikale bijdrage in de vorm van een arrangement en gastspel op toetsen voor Tampert, dat te horen is op de Jiskefet-cd Bull.

Recitement

In 2006 begint Emmer aan een nieuw ’’Recitement-project te beginnen. Aan dit album liggen historische geluidsopnames van literaire werken ten grondslag. Hij nodigt zowel schrijvers, acteurs, sprekers als zangers uit om door hem geselecteerde werken voor te dragen. Het resultaat is een spoken word-album wat bestaat uit zeventien composities in zeven verschillende talen en evenzoveel muzikale stijlen. Zo zijn onder meer de stemmen te horen van Lou Reed, Kazu Makino, Richard Burton, Maja Roodvelt, Andrea Piovan, Sylvia Kristel, Ken Nordine, Michael Parkinson (aka Shyrock), Jorge Luis Borges, Sacha de Boer, Tony Visconti, Alan Ginsberg, Michael Lonsdale, Carlos Drummond de Andrade, Berend Dubbe, Sonja van Hamel, Sylvina Ocampo en Kurt Schwitters. Daarnaast zijn er tekstuele bijdragen van onder anderen Yoko Ono, Jorge Luis Borges, Remco Campert, Hugo Claus en Vincent van Gogh. Enkele werken van ‘Recitement’ worden tijdens het literaire crossover-festival Crossing Border live uitgevoerd met een gastoptreden van actrice Sylvia Kristel.

International Blue

Enkele jaren na de release van ‘Recitement’ volgt een nieuw album. Het idee achter 'International Blue' is het brengen van een ode in een modern jasje aan de grote ‘pop-crooners’ van weleer, zoals Burt Bacharach, Scott Walker, Nick Cave en David Bowie. De naam van het album is mede geïnspireerd door de zoektocht van de Franse schilder Yves Klein naar de ultieme kleur blauw. Een zoektocht die resulteert in zijn internationaal gepatenteerde ultramarijn pigment, International Klein Blue genaamd. De zoektocht van Emmer naar de perfecte hedendaagse baritonstemmen voor dit album brengt hem in contact met Glenn Gregory (Heaven 17}, Midge Ure (Ultravox), Liam McKahey (Cousteau} en Neil Crossley (Furlined). Ook voor dit album verzorgt Tony Visconti de productie. De productie vindt plaats in onder meer de Avatar Studios in New York en Abbey Road Studios in London.

Het album komt medio 2014 in eerste instantie digitaal uit op zijn eigen Electric Fairytale Recordings. Op verzoek van fans en na een crowdfundingcampagne wordt het album later dat jaar ook uitgebracht op CD en Blauw Vinyl. International Blue krijgt lovende recensies in bladen als The Times (‘as classy as a gleaming vintage Rolls’), Mojo Magazine (‘International Blue is about its instantly timeless songs’), Q Magazine, Der Spiegel en Classic Pop Magazine.[bron?] Het album wordt in Nederland door De Telegraaf uitgeroepen tot het #2 album van 2014 en door hen tevens omschreven als “Het mooiste georkestreerde, gearrangeerde en gecomponeerde album van het jaar.”[bron?]

Home Ground

Op 9 juni 2017 kwam zijn laatste album ‘Home Ground’ uit. Hiervoor combineerde Emmer hedendaagse orkestrale soul muziek met sociaal bewogen teksten. Aan dit nieuwe album werd meegewerkt door een Grammy Award winnende sterren cast, want niemand minder dan Chaka Khan, Leon Ware, Patti Austin, Frank McComb, Mary Griffin, Andy Bey, Ursula Rucker, Dwight Trible en Kendra Foster. Home Ground werd gemixt door de legendarische Bob Power (o.a. A Tribe Called Quest, Erykah Badu, D’Angelo) en de even legendarische Chris Gehringer (o.a Rihanna, Drake, Shawn Mendes) van Sterling Sound in New York nam de mastering voor zijn rekening.

Teneinde tevens een steentje bij te dragen aan een betere wereld is Emmer voor dit project een samenwerking aangegaan met War Child International. Dit heeft er onder andere toe geleid dat voor de album trailer, onder regie van Carlo Delbosq en Ronald Vierbergen, originele video beelden van War Child zijn gebruikt. Daarnaast wordt een groot gedeelte van de muziek verkopen aan War Child gedoneerd.

Holiday On Ice

Begin 2012 wordt hij door Stage Entertainment gevraagd om als Music Director voor Holiday On Ice aan de slag te gaan. Dit resulteerde in de opvoering van zijn eerste HOI-show, 'Speed' genaamd. De samenwerking is dermate succesvol dat hij wordt gevraagd voor de volgende show. Hij neemt vervolgens de supervisie over de muzikale soundtrack voor zowel 'Platinum’ (2013) als ’Passion’ (2015) op zich. Vier jaar later doet hij ook zijn vierde Holiday On Ice-show ‘Believe’ (2016).

Cartoon Network Live

Inmiddels heeft hij als music director ook weer een nieuwe uitdaging achter de rug. In opdracht van Cartoon Network Enterprises (EMEA) en Live Nation (Middle East) was hij verantwoordelijk voor de muzikale vormgeving van hun nieuwe show 'Cartoon Network Live! Heroes Unite'. De premiere van de nieuwste show van Cartoon Network vind medio oktober 2017 plaats in Abu Dhabi.

De show is tot stand gekomen in een samenwerking met Bart Doerfler, onder andere bekend van zijn werk voor The Wizarding World of Harry Potter (Universal Studios Hollywood), voor de Walt Disney Company, The Ringling Brothers Barnum & Bailey Circus, Holiday On Ice en Dreamworks. Het team bestaat daarnaast uit Cynthia Nordstrom (kostuums), Jan Kortbeek (licht design) en Marinus de Graaf (set en projectie design).

Discografie

Albums

  • Home Ground (2017), Electric Fairytale Recordings
  • Vogue Estate (2015 Remastered) (2015), Electric Fairytale Recordings
  • International Blue (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Time To Face The Music (2009), eStation
  • Recitement (2008), Supertracks
  • Vogue Estate (1982), WEA / Idiot Records
  • Minny Pops ‘Drastic Measures’ (1979), Plurex Records

Singles

  • Home Ground ft Patti Austin (2017), Electric Fairytale Recordings
  • Close To Life ft Leon Ware & Frank McComb (2017), Electric Fairytale Recordings
  • A New Day To Come ft Andy Bey (2017), Electric Fairytale Recordings
  • Soil ft Ursula Rucker (2017), Electric Fairytale Recordings
  • Sleep For England ft Julian Lennon (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Let The Silence Hold You ft Glenn Gregory (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Taking Back My Time ft Midge Ure (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Untouchable ft Glenn Gregory (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Passengers ft Lou Reed (2007), Supertracks
  • Continental Cast ‘End Of The Affair’ (1985), Epic / Sony
  • Lotus Eaters ‘Endless’ (1984), Sylvan Records
  • Pedalenproza ft Richard Zijlstra (1982), Vinyl/Sonopresse
  • Never Share ft Martha Ladley (1982), WEA/Idiot Records
  • Minny Pops ‘Dolphin’s Spurt’ (1981), Factory

Collabs

  • Det Wiehl ‘Brave Voeten’ (1992), Staalplaat
  • Det Wiehl ‘Blonde Caravelle’ (1992), Staalplaat
  • Richened ‘Don’t step on my heart’ (1989), CBS

Music Director

  • Cartoon Network Live! Heroes Unite (2017)
  • Holiday On Ice ’Believe’ (2016)
  • Holiday On Ice ’Passion’ (2015)
  • Holiday On Ice ’Platinum’ (2013)
  • Holiday On Ice ’Speed’ (2012)

Media Muziek & Sound Design

Vanaf 1985 gaat hij zich meer en meer toeleggen op het componeren van muziek voor films, documentaires, bioscoopcommercials, tv-commercials, zender-huisstijlen en leaders voor tv-programma's. Zijn eerste opdracht is voor het programma Kwartslag van het Humanistisch Verbond. Enkele bekende voorbeelden van zijn werk in de jaren ‘80 zijn de tunes van tv-programma's als het NOS Journaal, Van Gewest tot Gewest, Per Seconde Wijzer, Radio 1 Journaal, Waku Waku en de station-calls van omroepen of zenders als de KRO, de NCRV, Nederland 1, Radio 2 en de NOS. Ook componeert hij in deze periode muziek van RTV-commercials en/of audiologo’s van onder meer de Camel Trophy, ASML, TempoTeam, Opel, VW (Das Auto), de Gouden Gids, LOI, Politiebericht, de Rabobank, AMEV, Verenigde Verzekeraars en Oerbrood. Daarnaast maakt hij muziek voor de filmtrailers van IDFA (International Documentary Festival Amsterdam) en FFR (Film Festival Rotterdam) en soundtracks voor verschillende documentaires. In samenwerking met Ronald Abrahams is hij verantwoordelijk voor de soundtrack voor Transit, de debuutfilm van Eddy Terstall.

Het specifieke opdrachtwerk voor radio en met name televisie neemt meteen een dermate grote vlucht dat Emmer hier al snel zijn tijd aan besteedt en daarmee in feite de eerste fulltime ‘tunes-componist’ wordt van Nederland.[bron?] Waar voorgangers als Jerry van Rooijen, Ruud Bos en Joop Stokkermans deze werkzaamheden vaak hebben gecombineerd met ander opdracht- en vrij werk, legt Emmer zich volledig toe op de tunes en verheft hiermee het vak van mediacomponist tot hoofdvak in Nederland.[bron?] Hij doet dit door niet alleen creatief te produceren, maar ook door een duidelijke visie te ontwikkelen over wat er bij dit 'nieuwe' beroep allemaal komt kijken. Deze kennis, opgedaan in de praktijk, zal later als uitgangspunt dienen voor zijn lezingen, workshops en gastcolleges op diverse instituten, die later een officiële opleiding hiervoor ontwikkelen.

Emmer voert meestal zijn eigen werk uit op diverse instrumenten als gitaar, bas, piano en percussie. Vanaf begin jaren 80 speelt hij als een van de eersten in Nederland op een zogenaamd sampling keyboard. Hij doet met zijn projecten ook ervaring op met het laten uitvoeren van zijn eigen werk door anderen, zoals the Royal Philharmonic Orchestra uit Londen voor de KRO-station-calls en een sessie-orkest samengesteld uit leden van het London Symphony Orchestra voor de Journaalmuziek van respectievelijk 1989 en 1995. Het Metropole Orkest voert begin jaren 90 onder gastdirigentschap van David Bedford de door Emmer gecomponeerde tunes uit voor de muziekstijl van Nederland 1. Met Nederlandse instrumentale solisten als Iman Soeteman, Esther Apituley, Jan Insinger, Ruud Breuls en Benjamin Herman werkt Emmer aan diverse radio- en televisieprojecten.

In samenwerking met onder meer dj Joost van Bellen, Mathilde Santing en multitalent Fay Lovsky maakt hij ook de soundtrack voor twee modeshows van Marlies Dekkers.

eStation

Medio 2002 richt hij eStation op, een mediamuziek- en sounddesignboutiqueshop voor (interactieve) mediaproducties voor televisie, radio, internet, computerspelletjes, evenementen, mobiele telefoons en dvd. eStation is onder meer verantwoordelijk voor muziek en sounddesign voor televisieprogramma's als RTL Late Night, het RTL Nieuws, het NOS Journaal en RTL Boulevard. Daarnaast maakt Emmer klankontwerpen en muziekcreaties voor diverse museale exposities, zoals Van Gogh-Gauguin en Monsieur Bing voor het Van Gogh Museum, Muziek tijdens Oorlog en Vrede voor het Legermuseum en voor Beestachtig Mooi.

In 2003 krijgt hij zijn eigen radioprogramma Synsation op de Concertzender, een primitieve voorloper van Visual Radio. In samenwerking met Broadcast Magazine neemt hij in 2004 het initiatief tot de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award, een jaarlijkse vakprijs voor de beste tunes op tv, radio en in reclames.

In 2006 volgt het klankontwerp als de muziek voor vrijwel alle interactieve installaties van de experience alsook de huisstijl van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum. Ook outdoor schermcommercials voor de mediagroep van Luchthaven Schiphol alsmede een DVD voor Euronext over het verdwijnen van de beursvloer rollen vervolgens uit de eStation-koker. In opdracht van Vodafone is Emmer met eStation verantwoordelijk voor de productie van de eerste polyfone ringtone van Nederland.

Beeld & Geluid

Emmer geeft seminars, lezingen en workshops over de relatie tussen beeld en geluid, de geschiedenis en toekomst van deze relatie, alsmede de toepasbaarheid bij zowel film als televisie en multimedia. Hij doet dit op onder meer de Media Academie, de Beeld & Media Faculteit van de HKU, de Kunstacademie Groningen, de Kunstacademie Arnhem en het Conservatorium te Groningen en richt hiertoe in samenwerking met de Media Academie te Hilversum het eStation Training Centre op.

In het buitenland is hij spreker op diverse congressen van Promax BDA en Eyes and Ears from Europe in Baltimore, Orlando, Rome, Sevilla en Keulen. In Nederland heeft hij een vaste column in het vaktijdschrift Audio & Video Report en is hij juryvoorzitter van de Gouden Beelden categorie Beste Geluid namens Broadcast Magazine. Hiernaast is hij nog korte tijd freelance conceptontwikkelaar voor de interactieve afdeling van reclamebureau Publicis.

Door onder meer de komst van dag- en nacht-tv in Nederland is Emmer, mede ingegeven door het feit dat hij op publieke en commerciële zenders de nieuwsmuziek verzorgt, vanaf 2005 zo ongeveer de meest beluisterde componist van het land. In die tijd is elke 7 minuten zijn muziek wel ergens te horen op de Nederlandse televisie.

Externe links

Stephen Emmer

Home Ground

eStation