Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Midge Ure
Midge Ure, echte naam James Ure (Cambuslang (Lanarkshire, Schotland), 10 oktober 1953) is een zanger, gitarist en componist. Zijn grootste successen beleefde hij in de periode 1975-1985.
In 1969 begon hij als gitarist in de Glasgowse band Stumble, die na twee jaar werd opgeheven. Hij werd zanger en gitarist bij het eveneens Glasgowse Salvation, dat vanaf 1974 als de bubblegumband Slik doorging, en scoorde daarmee de hits Forever and ever, Requiem en The kid's a punk. Later veranderde de bandnaam in PVC-2. Ure wilde echter andere muziek maken en werd in 1977 zanger en gitarist bij de pop/punkband The Rich Kids van ex-Sex Pistols-bassist Glen Matlock. Deze band bracht in 1978 een album uit, waarna zij werd opgeheven. Na een paar maanden te hebben gewerkt als gitarist bij de band Misfits richtte hij samen met Steve Strange en Rusty Egan de synthesizerpopgroep Visage op, die in 1981 bekend werd met Fade to grey en Mind of a toy. Hij kwam in 1979 via het eveneens Visage- alsmede Ultravox-lid Billy Currie, bij de new wave-band Ultravox terecht, waar hij John Foxx als zanger opvolgde, en verving tussendoor Gary Moore bij Thin Lizzy voor de rest van hun Amerikaanse tournee. De combinatie van het synthesizergeluid van Ultravox met het pop/rockverleden van Midge Ure pakte succesvol uit. Begin 1981 hadden zij hun eerste en grootste hit Vienna, later gevolgd door o.a. Dancing with tears in my eyes (1984). Midge Ure en Billy Currie stapten in 1982 uit Visage, dat in 1984 nog een album uitbracht en daarna stopte.
In 1984 was Midge Ure samen met de Ierse zanger Bob Geldof initiatiefnemer van Band Aid, een gelegenheidsband van met name Britse popmuzikanten, die de single Do they know it's Christmas? uitbracht om de inkomsten daarvan te bestemmen voor het toen door grote hongersnood geteisterde Ethiopië. Het jaar daarop organiseerden Geldof en Ure het eveneens aan Ethiopië gewijde benefietfestival Live Aid.
Daarna had Ure een solohit met If I was, gevolgd door het album The gift. Vanwege zijn soloactiviteiten werd Ultravox in 1987 opgeheven. Hij bracht nog meer albums uit, Answers to nothing, Pure, Breathe, Move me, Little orphans en enkele live-albums, die zijn eerdere successen echter niet konden evenaren.
In 1998 werd Breathe, met de gelijknamige single, alsnog een succes, na het gebruik daarvan in TV-reclame voor Swatch-horloges.
In 2004 verscheen de autobiografie van Midge Ure, getiteld If I was....
Andy Hunter heeft hem laten verschijnen in zijn nieuwste album "Colour" met het liedje "Smile".