Stephen Emmer

	Stephen Emmer
	Stephen Emmer
	Stephen Emmer
	Algemene informatie
Volledige naam	Stephen Emmer
Geboren	28 januari 1958
Land	Nederland
	Werk
Jaren actief	1972 – heden
Beroep	componist
Label(s)	Electric Fairytale Recordings
	Officiële website; (en) IMDb-profiel

Stephen Emmer is een onafhankelijk Nederlands componist/artiest/arrangeur en is de zoon van voormalige NOS Journaal nieuwslezer Fred Emmer en balletdanseres/actrice Roekie Aronds.

Begin jaren zeventig begon hij met het maken van avant-garde muziek en en speelde hij in diverse Engelse bands. Hij is bij het grote publiek bekend als componist van muziek voor documentaires, tv stations en omroep organisaties. In laatstgenoemde hoedanigheid maakte hij de leader muziek voor onder andere RTL Latenight, RTL Boulevard, het RTL Nieuws, het NOS Journaal, Radio2, Nederland 2, RTL4, RTL5, RTL7, RTL8, RTLZ, RTL Lounge, Omroep Max (Radio) en de NOS (Nederlandse Omroep Stichting) leaders van midden jaren negentig.

Naast initiatiefnemer van de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award was hij tevens initiatiefnemer en oprichter van het Buma Music In Motion congres, waarmee Emmer wedijverde voor meer erkenning voor de beroepsgroep van mediamuziek componisten, o.a. middels een aanmoedigingsprijs voor beste nieuwkomers in het genre.

Daarnaast schreef hij voor en met grote artiesten als Lou Reed, Midge Ure, Julian Lennon, Glenn Gregory, Billy MacKenzie, Mary Griffin, Peter Coyle, Claudia Brucken, Martha Ladley en werkte hij al samen met legendarische producers als Tony Visconti, Flood, Trevor Horn, Steve Power, Martin Hannett, Bob Power en Nigel Gray.

De Vroege Jaren

Stephen woont voor een groot deel bij zijn moeder, die hem in verband met haar werk eind jaren 60 meeneemt naar India, Aruba en Suriname. In een ashram in India leert hij een lokaal wind instrument bespelen. Hierna vertrekken ze richting het Caribisch gebied, alwaar hij voodoo percussie en klassiek gitaar leert spelen. In 1973 keren moeder en zoon terug naar Nederland. Op het VWO van het Amsterdams Lyceum speelt hij als tiener in diverse schoolbands, o.a.; Barnstorm en Orange Blues

Eind jaren ’70 speelt Emmer, samen met Mathilde Santing en Dennis Duchhart in de bands Hopper en Blase, en is hij daarnaast samen met Reinout Eleveld en Chris Frankemoller onderdeel van de free-jazzformatie het Chris Frankemoller Trio.

Minny Pops

In 1979 maakt hij deel uit van de eerste belangrijke bezetting van cult band de Minny Pops. Hij speelt hierin gitaar. Wally van Middendorp neemt de vocalen voor zijn rekening en de bezetting bestaat verder uit Dennis Duchhart op gitaar en Frans Hagenaars op basgitaar. Ze maken avantgardistische popmuziek door elektrische gitaren te combineren met een ritmebox, synthesizer en effect-apparatuur. De band kent een voortdurend wisselende bezetting. Emmer is alleen te horen op de eerste plaat (Drastic Measures, Drastic Movement), en op een in Engeland opgenomen en mede door hem gecomponeerde 7”-single, Goddess/Dolphin Spurt.

Vinyl & Radio

In 1980 is hij mede-oprichter en hoofdredacteur van muziektijdschrift Vinyl. Daarnaast is hij presentator en samensteller van het VPRO-radioprogramma Radionome’’, later Spleen en Villa 65). In 1982 verschijnt er van dit programma een compilatie-lp, RadioNome, op het VPRO-label onder eindredactie van Han Reiziger met een muzikale bijdrage van Emmer, You See You genaamd. In 2003 krijgt Emmer een eigen radioprogramma op de Concertzender genaamd Synsation, een primitieve voorloper van Visual Radio. Daarnaast was hij met Arno Peters samensteller van het programma NPS Blackbox op Radio 4 en heeft hij enige tijd O.S.T. op KX Radio gepresenteerd, een programma over filmmuziek.

Vogue Estate

Medio 1982 voelt hij zich steeds minder thuis in de popjournalistiek en besluit na wat freelance publicaties in Het Parool, Muziekkrant OOR en enkele andere vakbladen weer uitsluitend voor de actieve beoefening van muziek te kiezen. Zijn eerste solo-album Vogue Estate verschijnt als onderdeel van de WEA/Idiot Records-serie van mini-albums. Het album bevat instrumentale, filmische muziek die Emmer zelf treffend omschrijft als "Soundtrack without a Movie”. Het album wordt geproduceerd door Flood (echte naam Mark Ellis), die later onder andere Nick Cave, U2, Depeche Mode en Smashing Pumpkins zal produceren en bevat gastvocalen van Billy Mackenzie en Martha Ladley (Martha & the Muffins).

The Associates

Datzelfde jaar voegt Emmer zich in Engeland bij The Associates uit Schotland, de band van zanger Billy Mackenzie. Andere band leden zijn Alan Rankine, Michael Dempsey (voormalig bassist van The Cure) en Steve Goulding (ex drummer van o.a. Elvis Costello).

Lotus Eaters

In 1984 voegt Stephen Emmer zich met Dempsey bij de Lotus Eaters uit Liverpool. Met dezelfde Dempsey zal Emmer nog in andere Engelse en Nederlandse bands spelen waaronder Act, een band met Claudia Brucken (ex-Propaganda) en Thomas Leer, maar ook Continental Cast uit Amsterdam. Daarnaast werkt hij samen met Nederlandse zangeressen als Lils Mckintosh, Diana van Laar, Nurlaila en Ruth Jacott. Emmer is als gitarist te horen op het redelijk succesvolle Richenel-album Deep As Blue. In dezelfde periode volgt hij samen met Dempsey een zomeropleiding Scoring For Television op het Royal College Of Music in Londen.

Prix de Rome

Met beeldend kunstenaar Wim den Hertog wint hij in 1988 een prijs bij de prestigieuze Prix de Rome.

Van Zaandam tot Zaïre

Emmer houdt zich vanaf 1996 meer en meer bezig met interactieve producties. Hij doet dit onder meer voor MediaPlaza, de Efteling, de Koninklijke Landmacht, de AVRO, de NPS en de VPRO. Eén van de hoogtepunten is de live uitvoering van Van Zaandam Tot Zaire tijdens het Nieuwjaarsconcert van 1996 in het Concertgebouw te Amsterdam. Het stuk werd geschreven door Emmer en David Bedford en uitgevoerd door het Nederlands Blazers Ensemble. Een wereldprimeur waarbij Emmer het in samenwerking met regisseur Frank Alsema en een groot team van technische medewerkers voor elkaar krijgt om een door een computer gegenereerd visueel 3D karakter in een live show real-time aan te sturen. Het aansturen hiervan gebeurt op basis van klankparameters als volume, toonhoogte en tempo. Een absolute wereldprimeur daar het zogenaamde vj-en op dat moment zowel nationaal als internationaal nog min of meer in de kinderschoenen staat.

Met regisseur Frank Scheffer werkte Emmer samen aan het optreden van de New Yorkse groep Bang On A Can ten behoeve van het Holland Festival in 1999. Zij slagen erin om het optreden op Schiphol visueel te ondersteunen middels het maken van een artistieke beeld-interpretatie van de muziekcompositie 'Music For Airports' van niemand minder dan componist Brian Eno

Geïnspireerd door deze activiteiten wordt Emmer adviseur voor het vj-programma Xpose van de Belgische firma Arkaos. Als auditief conceptontwikkelaar werkt hij in Europees verband vervolgens mee aan diverse experimentele projecten en trajecten van het NOB. In 1997 levert hij een muzikale bijdrage in de vorm van een arrangement en gastspel op toetsen voor Tampert, welke te horen is op de Jiskefet-cd Bull.

Recitement

In 2006 begint de drang tot het maken van vrij werk bij Emmer weer dusdanig te kriebelen dat hij besluit aan het nieuwe ’’Recitement project te beginnen. Aan dit album liggen historische geluidsopnames van literaire werken ten grondslag. Hij nodigt zowel schrijvers, acteurs, sprekers als zangers uit om door hem geselecteerde werken voor te dragen. Wat vrij onschuldig begint als een zolderkamer project groeit al snel uit tot een intrigerend album met internationale allure. Het resultaat is een spoken word album wat bestaat uit niet minder dan 17 composities in 7 verschillende talen en minstens evenzoveel muzikale stijlen. De lijst met namen van degenen die elk op hun eigen wijze een bijdrage hebben geleverd mag indrukwekkend genoemd worden. Zo zijn onder meer de stemmen te horen van Lou Reed, Kazu Makino, Richard Burton, Maja Roodvelt, Andrea Piovan, Sylvia Kristel, Ken Nordine, Michael Parkinson (aka Shyrock), Jorge Luis Borges, Sacha de Boer, Tony Visconti, Alan Ginsberg, Michael Lonsdale, Carlos Drummond de Andrade, Berend Dubbe, Sonja van Hamel, Sylvina Ocampo en Kurt Schwitters. Daarnaast zijn er tekstuele bijdragen van onder andere Yoko Ono, Jorge Luis Borges, Remco Campert, Hugo Claus en zelfs Vincent van Gogh. Enkele werken van ‘Recitement’ werden tijdens het literaire crossover festival Crossing Border live uitgevoerd met een gastoptreden van niemand minder dan de legendarische actrice Sylvia Kristel.

International Blue

Enkele jaren na de release van ‘Recitement’ begint de drang naar het uitbrengen van vrij werk bij Emmer wederom op te spelen. Wat begint als een plan tot het uitbrengen van een nieuwe EP resulteert al snel in zoveel nieuwe schetsen voor liedjes dat hem niets anders rest dan te besluiten om toch weer een compleet nieuw album uit te brengen. De idee achter 'International Blue' is het brengen van een ode in een modern jasje aan de grote ‘pop-crooners’ van weleer, zoals Burt Bacharach, Scott Walker, Nick Cave en David Bowie.

De naam van het album is mede geïnspireerd op de zoektocht van de Franse schilder Yves Klein naar de ultieme kleur blauw. Een zoektocht die uiteindelijk resulteert in zijn internationaal gepatenteerde ultramarijn pigment, International Klein Blue genaamd.

De ultieme zoektocht van Emmer naar de perfecte hedendaagse baritonstemmen voor dit album brengt hem uiteindelijk in contact met niemand minder dan Glenn Gregory (Heaven 17}, Midge Ure (Ultravox), Liam McKahey (Cousteau} en Neil Crossley (Furlined). Ook voor dit album weet hij wederom Tony Visconti te strikken voor de productie. Visconti is de grote man achter o.a. Iggy Pop, Morrissey en David Bowie. De productie vindt onder meer plaats in legendarische studios als Avatar Studios in New York en Abbey Road Studios in London.

International Blue wordt uitermate goed ontvangen en mag zich verheugen op lovende kritieken. Zo wordt het album in de The Times omschreven als ‘as classy as a gleaming vintage Rolls’ en omschrijft Mojo Magazine het als volgt ‘International Blue is about its instantly timeless songs’, naast lovende recensies in toonaangevende bladen als Q Magazine, Der Spiegel en Classic Pop Magazine. Het album wordt in Nederland door De Telegraaf uitgeroepen tot het #2 album van 2014 en door hen tevens omschreven als “Het mooiste georkestreerde, gearrangeerde en gecomponeerde album van het jaar.”

Het album kwam medio 2014 in eerste instantie digitaal uit op zijn eigen Electric Fairytale Recordings. Op verzoek van vele fans en na een succesvolle crowdfunding campagne werd het album later dat jaar ook uitgebracht op CD en Blauw Vinyl.

Holiday On Ice

Begin 2012 wordt hij door Stage Entertainment gevraagd om als Music Director voor het internationaal vermaarde Holiday On Ice aan de slag te gaan. Dit resulteerde in de uitermate succesvolle opvoering van zijn eerste HOI show, 'Speed' genaamd. De samenwerking is dermate succesvol dat hij al snel wordt gevraagd voor de volgende show. Hij neemt vervolgens de supervisie over de muzikale soundtrack voor zowel 'Platinum’ (2013) als ’Passion’ (2015) op zich. Inmiddels, vier jaar later, heeft hij ook zijn 4e Holiday On Ice show ‘Believe’ (2016) bij mogen schrijven op zijn indrukwekkende palmarès als Music Director.

Discografie

Albums

Vogue Estate (2015 Remastered) (2015), Electric Fairytale Recordings
International Blue (2014), Electric Fairytale Recordings
Time To Face The Music (2009), eStation
Recitement (2008), Supertracks
Vogue Estate (1982), WEA / Idiot Records
Minny Pops ‘Drastic Measures’ (1979), Plurex Records

Singles

Sleep For England ft Julian Lennon (2014), Electric Fairytale Recordings
Let The Silence Hold You ft Glenn Gregory (2014), Electric Fairytale Recordings
Taking Back My Time ft Midge Ure (2014), Electric Fairytale Recordings
Untouchable ft Glenn Gregory (2014), Electric Fairytale Recordings
Passengers ft Lou Reed (2007), Supertracks
Continental Cast ‘End Of The Affair’ (1985), Epic / Sony
Lotus Eaters ‘Endless’ (1984), Sylvan Records
Pedalenproza ft Richard Zijlstra (1982), Vinyl/Sonopresse
Never Share ft Martha Ladley (1982), WEA/Idiot Records
Minny Pops ‘Dolphin’s Spurt’ (1981), Factory

Collabs

Det Wiehl ‘Brave Voeten’ (1992), Staalplaat
Det Wiehl ‘Blonde Caravelle’ (1992), Staalplaat
Richened ‘Don’t step on my heart’ (1989), CBS

Music Director

Holiday On Ice ’Believe’ (2016)
Holiday On Ice ’Passion’ (2015)
Holiday On Ice ’Platinum’ (2013)
Holiday On Ice ’Speed’ (2012)

Media Muziek & Sound Design

Vanaf 1985 gaat hij zich meer en meer toeleggen op het componeren van muziek voor films, documentaires, bioscoopcommercials, tv-commercials, zender-huisstijlen en leaders voor tv-programma's. Zijn eerste opdracht is voor het programma Kwartslag van het Humanistisch Verbond.

Enkele bekende voorbeelden van zijn werk in de jaren ‘80 zijn: de tunes van tv-programma's als het NOS Journaal, Van Gewest tot Gewest, Per Seconde Wijzer, Radio 1 Journaal, Waku Waku, en de station-calls van omroepen of zenders als de KRO, de NCRV, Nederland 1, Radio 2 en de NOS.

Ook componeert hij in deze periode de muziek van RTV-commercials en/of audiologo’s van o.a. de Camel Trophy, ASML, TempoTeam, Opel, VW (Das Auto), de Gouden Gids, LOI, Politiebericht, de Rabobank, AMEV, Verenigde Verzekeraars, en Oerbrood. Daarnaast maakt hij muziek voor de filmtrailers van IDFA (International Documentary Festival Amsterdam) en FFR (Film Festival Rotterdam) en soundtracks voor verschillende documentaires. In samenwerking met Ronald Abrahams is hij verantwoordelijk voor de soundtrack voor Transit’’, de debuut film van Eddy Terstall.

Het specifieke opdrachtwerk voor radio en met name televisie neemt meteen een dermate grote vlucht dat Emmer hier al snel zijn tijd aan besteedt en daarmee in feite de eerste fulltime ‘tunes-componist’ wordt van Nederland. Waar voorgangers als Jerry van Rooijen, Ruud Bos en Joop Stokkermans deze werkzaamheden vaak hebben gecombineerd met ander opdracht- en vrij werk, legt Emmer zich volledig toe op de tunes en verheft hiermee het vak van mediacomponist tot hoofdvak in Nederland. Hij doet dit door niet alleen creatief te produceren, maar ook door een duidelijke visie te ontwikkelen over wat er bij dit 'nieuwe' beroep allemaal komt kijken. Deze kennis, opgedaan in de praktijk, zal later als uitgangspunt dienen voor zijn lezingen, workshops en gastcolleges op diverse instituten, die pas veel later een officiële opleiding hiervoor ontwikkelden.

Emmer voert meestal zijn eigen werk uit op diverse instrumenten als gitaar, bas, piano en percussie. Vanaf begin jaren 80 speelt hij als een van de eersten in Nederland op een zogenaamd sampling keyboard. Hij doet met zijn projecten ook ervaring op met het laten uitvoeren van zijn eigen werk door anderen, zoals the Royal Philharmonic Orchestra uit Londen voor de KRO-station-calls en een sessie-orkest samengesteld uit leden van het London Symphony Orchestra voor de Journaalmuziek van respectievelijk 1989 en 1995. Het Metropole Orkest voert begin jaren 90 onder gastdirigentschap van David Bedford de door Emmer gecomponeerde tunes uit voor de muziekstijl van Nederland 1. Met bekende Nederlandse instrumentale solisten als Iman Soeteman, Esther Apituley, Jan Insinger, Ruud Breuls en Benjamin Herman werkt Emmer aan diverse radio- en televisieprojecten.

In samenwerking met onder meer dj Joost van Bellen, Mathilde Santing en multitalent Fay Lovsky maakte hij ook de soundtrack voor twee modeshows van Marlies Dekkers.

eStation

Medio 2002 richt hij eStation op, een media muziek en sound design boutique shop voor (interactieve) mediaproducties voor televisie, radio, internet, computerspelletjes, evenementen, mobiele telefoons en dvd.

eStation is door de jaren heen onder meer verantwoordelijk voor muziek en sounddesign voor televisieprogramma's als RTL Latenight, het RTL Nieuws, het NOS Journaal en RTL Boulevard. Daarnaast maakte Emmer klankontwerpen en muziekcreaties voor diverse museale exposities, zoals Van Gogh-Gauguin en Monsieur Bing voor het Van Gogh Museum, Muziek tijdens Oorlog en Vrede voor het Legermuseum en voor Beestachtig Mooi.

In 2003 krijgt hij zijn eigen radioprogramma Synsation op de Concertzender, een primitieve voorloper van Visual Radio. In samenwerking met Broadcast Magazine neemt hij in 2004 het initiatief tot de Nederlandse Muziek- en Sounddesign Award, een jaarlijkse vakprijs voor de beste tunes op tv, radio en in reclames.

In 2006 volgt het klankontwerp als de muziek voor vrijwel alle interactieve installaties van de experience alsook de huisstijl van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum. Ook outdoor schermcommercials voor de mediagroep van Luchthaven Schiphol alsmede een DVD voor Euronext over het verdwijnen van de beursvloer rollen vervolgens uit de eStation koker. In opdracht van Vodafone was Emmer met eStation verantwoordelijk voor de productie van de eerste polyfone ringtone van Nederland.

Beeld & Geluid

Emmer geeft door de jaren heen uiteenlopende seminars, lezingen en workshops over de relatie tussen beeld en geluid, de geschiedenis en toekomst van deze relatie, alsmede de toepasbaarheid bij zowel film als televisie en multimedia. Hij doet dit niet alleen op uiteenlopende locaties, zoals o.a. de Media Academie, de Beeld & Media Faculteit van de HKU, de Kunstacademie Groningen, de Kunstacademie Arnhem en het Conservatorium te Groningen maar richt hiertoe in samenwerking met de Media Academie te Hilversum zelfs het eStation Training Centre op.

In het buitenland is hij spreker op diverse congressen van Promax BDA en Eyes and Ears from Europe in Baltimore, Orlando, Rome, Sevilla en Keulen. In Nederland heeft hij een vaste column in het vaktijdschrift Audio & Video Report en is hij juryvoorzitter van de Gouden Beelden categorie Beste Geluid namens Broadcast Magazine. Hiernaast is hij nog korte tijd freelance conceptontwikkelaar voor de interactieve afdeling van reclamebureau Publicis.

Door onder meer de komst van dag- en nacht-tv in Nederland is Emmer, mede ingegeven door het feit dat hij op de belangrijkste publieke en commerciële zenders de nieuwsmuziek verzorgt, vanaf 2005 zo ongeveer de meest beluisterde componist van het land. In die tijd is elke 7 minuten zijn muziek wel ergens te horen op de Nederlandse televisie. Mede op basis hiervan mag Emmer zich met eStation met recht kwalitatief marktleider van Nederland noemen.