Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bisdom Uppsala: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zweedse_Kerk&oldid=51895814)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 162: Regel 162:
Bekende [[heilig]]en waren de twaalfde-eeuwse [[Erik IX van Zweden|Erik de Heilige]] en de veertiende-eeuwse [[Mystiek|mystica]] [[Birgitta van Zweden (heilige)|Birgitta van Zweden]] e.a.
Bekende [[heilig]]en waren de twaalfde-eeuwse [[Erik IX van Zweden|Erik de Heilige]] en de veertiende-eeuwse [[Mystiek|mystica]] [[Birgitta van Zweden (heilige)|Birgitta van Zweden]] e.a.


De Zweedse [[Reformatie]] begon in 1523 als gevolg van een conflict tussen de Zweedse koning [[Gustaaf I van Zweden|Gustaaf Wasa]] en de [[paus]] over de benoeming van een nieuwe aartsbisschop. [[Gustaaf Trolle]] was als aartsbisschop afgezet door de [[Rijksdag (Zweden)|Rijksdag]] en de koning wilde de geestelijke [[Johannes Magnus]] als zijn opvolger. Het [[Romeinse Curie|Vaticaan]] vond de afzetting van Trolle ongeoorloofd en eiste van de koning dat hij Trolle in zijn waardigheid als aartsbisschop zou herstellen. De koning weigerde dit en liet Johannes Magnus tot aartsbisschop wijdden en hij brak met [[Rome (stad)|Rome]]. Johannes Magnus was echter een tegenstander van een kerkhervorming zoals gewenst door de koning en in 1526 stuurde Gustaaf Wasa Johannes Magnus als [[diplomaat]] naar [[Rusland]]. In 1531 liet de koning Magnus als aartsbisschop vervangen door [[Laurentius Petri]], een [[theologie|theoloog]] die gestudeerd had onder [[Maarten Luther]] en bekendstond als een [[Lutheranisme|lutheraan]]. De breuk met Rome was nu definitief. Petri was de eerste lutherse aartsbisschop van Zweden ([[Uppsala (stad)|Uppsala]]) en de Lutherse Kerk werd de [[Staatsgodsdienst|staatskerk]]. Veel rooms-katholieke rituelen bleven echter bestaan, hoewel Petri hier geen voorstander van was. Zijn opvolger, [[Laurentius Petri Gothus]] (1575-1579), was aanvankelijk een voorstander van een Katholieke lijn (en van koning [[Johannes III van Zweden]], die voorstander van een [[liturgie|liturgische]] kerk), maar toen de invloed van de [[Jezuïeten]] toenam, koos Gothus voor een harde aanpak van het Katholicisme in Zweden en - tegen zijn zin - van het [[ritualisme]].
De Zweedse [[Reformatie]] begon in 1523 als gevolg van een conflict tussen de Zweedse koning [[Gustaaf I van Zweden|Gustaaf Wasa]] en de [[paus]] over de benoeming van een nieuwe aartsbisschop. [[Gustaaf Trolle]] was als aartsbisschop afgezet door de [[Rijksdag (Zweden)|Rijksdag]] en de koning wilde de geestelijke [[Johannes Magnus]] als zijn opvolger. Het [[Romeinse Curie|Vaticaan]] vond de afzetting van Trolle ongeoorloofd en eiste van de koning dat hij Trolle in zijn waardigheid als aartsbisschop zou herstellen. De koning weigerde dit en liet Johannes Magnus tot aartsbisschop wijdden en hij brak met [[Rome (stad)|Rome]]. Johannes Magnus was echter een tegenstander van een kerkhervorming zoals gewenst door de koning en in 1526 stuurde Gustaaf Wasa Johannes Magnus als [[diplomaat]] naar [[Rusland]]. In 1531 liet de koning Magnus als aartsbisschop vervangen door [[Laurentius Petri]], een [[theologie|theoloog]] die gestudeerd had onder [[Maarten Luther]] en bekendstond als een [[Lutheranisme|lutheraan]]. De breuk met Rome was nu definitief. Petri was de eerste lutherse aartsbisschop van Zweden ([[Uppsala (stad)|Uppsala]]) en de Lutherse Kerk werd de [[Staatsgodsdienst|staatskerk]]. Veel rooms-katholieke rituelen bleven echter bestaan, hoewel Petri hier geen voorstander van was. Zijn opvolger, [[Laurentius Petri Gothus]] (1575-1579), was aanvankelijk een voorstander van een Katholieke lijn (en van koning [[Johannes III van Zweden]], die voorstander van een [[liturgie|liturgische]] kerk), maar toen de invloed van de [[Jezuïeten]] toenam, koos Gothus voor een harde aanpak van het Katholicisme in Zweden en tegen zijn zin van het [[ritualisme]].


In [[1592]] volgde [[Sigismund III van Zweden|Sigismund III]] zijn vader Johannes III op als koning van Zweden. Sigismund was al sinds 1587 [[koning van Polen]] en [[groothertog van Litouwen]]. Sigismund was openlijk Katholiek. In 1599 werd hij door zijn oom, [[Karel IX van Zweden|prins Karel]], verdreven. Karel besteeg de Zweedse troon als Karel IX en was een groot voorstander van het [[protestantisme]]. De [[Calvinisme|calvinistische]] sympathieën van de koning joegen de lutherse geestelijkheid vrees aan. Uiteindelijk bleef Zweedse kerk luthers.
In [[1592]] volgde [[Sigismund III van Zweden|Sigismund III]] zijn vader Johannes III op als koning van Zweden. Sigismund was al sinds 1587 [[koning van Polen]] en [[groothertog van Litouwen]]. Sigismund was openlijk Katholiek. In 1599 werd hij door zijn oom, [[Karel IX van Zweden|prins Karel]], verdreven. Karel besteeg de Zweedse troon als Karel IX en was een groot voorstander van het [[protestantisme]]. De [[Calvinisme|calvinistische]] sympathieën van de koning joegen de lutherse geestelijkheid vrees aan. Uiteindelijk bleef Zweedse kerk luthers.


In de zeventiende en achttiende eeuw zegevierde de [[lutherse orthodoxie]], wat betekende dat de Zweedse Kerk strikt luthers was in haar leer. In de negentiende eeuw werden de orthodox-lutherse ideeën niet meer door iedereen gedeeld. Sommige geestelijken waren rationalisten die bepaalde leerstukken in twijfel trokken. Als gevolg hiervan groeiden de [[Piëtisme (kerkgeschiedenis)|piëtistische stromingen]] binnen de Kerk van Zweden.
In de zeventiende en achttiende eeuw zegevierde de [[lutherse orthodoxie]], wat betekende dat de Zweedse Kerk strikt luthers was in haar leer. In de negentiende eeuw werden de orthodox-lutherse ideeën niet meer door iedereen gedeeld. Sommige geestelijken waren rationalisten die bepaalde leerstukken in twijfel trokken. Als gevolg hiervan groeiden de [[piëtisme|piëtistische]] stromingen binnen de Kerk van Zweden.


In de twintigste eeuw kregen niet-lutherse kerken meer [[godsdienstvrijheid]]. In [[1951]] werd de wet veranderd en kreeg het land volledige godsdienstvrijheid. Op 1 januari 2000 hielde de Kerk van Zweden op om [[Staatsgodsdienst|staatskerk]] te zijn.
In de twintigste eeuw kregen niet-lutherse kerken meer [[godsdienstvrijheid]]. In [[1951]] werd de wet veranderd en kreeg het land volledige godsdienstvrijheid. Op 1 januari 2000 hielde de Kerk van Zweden op om [[Staatsgodsdienst|staatskerk]] te zijn.
Regel 175: Regel 175:
Het [[Nieuwe Testament]] werd in [[1526]] in het [[Zweeds]] vertaald. Een volledige vertaling van de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]] verscheen in [[1541]]. Herzieningen van de Bijbelvertaling verschenen in [[1618]] en [[1703]]. In [[1917]] en [[2000]] verschenen volledig nieuwe vertalingen van de Bijbel in het Zweeds.
Het [[Nieuwe Testament]] werd in [[1526]] in het [[Zweeds]] vertaald. Een volledige vertaling van de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]] verscheen in [[1541]]. Herzieningen van de Bijbelvertaling verschenen in [[1618]] en [[1703]]. In [[1917]] en [[2000]] verschenen volledig nieuwe vertalingen van de Bijbel in het Zweeds.


Veel [[lied]]eren die in de Zweedse Kerk gezongen worden zijn vertalingen van [[hymne]]n van de [[Maarten Luther]]. Rond 1640 verscheen een semi-officieel [[Christelijke liedbundels|liedboek]]. Het officiële Zweedse gezangenboek verscheen in [[1695]] onder de naam ''Den svenska psalmboken''. Nieuwe uitgaven verschenen in 1819, 1937 en in 1986. De laatste uitgave is een [[oecumene|oecumenisch]] liedboek dat ook liederen bevat uit de [[Rooms-Katholieke Kerk]], [[Zevendedagsadventisten]], [[Baptisme|Baptistengemeenten]], ''[[Svenska Missionskyrkan]]'', [[Methodisme|Methodistenkerk]], de [[Pinksterbeweging|pinksterkerken]] en het [[Leger des Heils]].
Veel [[lied]]eren die in de Zweedse Kerk gezongen worden zijn vertalingen van [[hymne]]n van de [[Maarten Luther]]. Rond 1640 verscheen een semi-officieel [[Christelijke liedbundels|liedboek]]. Het officiële Zweedse gezangenboek verscheen in [[1695]] onder de naam ''Den svenska psalmboken''. Nieuwe uitgaven verschenen in 1819, 1937 en in 1986. De laatste uitgave is een [[oecumene|oecumenisch]] liedboek dat ook liederen bevat uit de [[Rooms-Katholieke Kerk]], [[zevendedagsadventisten]], [[Baptisme|baptistengemeenten]], ''[[Svenska Missionskyrkan]]'', [[Methodisme|methodistenkerk]], de [[Pinksterbeweging|pinksterkerken]] en het [[Leger des Heils]].


Tijdens de [[Synode van Uppsala]] van [[1593]] werd de geloofsleer van de Kerk vastgesteld. De Zweedse Kerk accepteerde naast de [[geloofsbelijdenis|drie oecumenische geloofsbelijdenissen]] ([[Apostolische geloofsbelijdenis|Apostolicum]], [[Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel]] en de [[Geloofsbelijdenis van Athanasius]]) ook de [[Confessio Augustana]] geaccepteerd. De status van de [[Concordiënboek|overige lutherse belijdenisgeschriften]] is niet geheel duidelijk. (Thans is er een [[confessionalisme|confessionele vereniging]] binnen de Zweedse Kerk actief ''(Rond Bijbel en Belijdenis)'' die de belijdenis een belangrijkere plaats wil toebedelen binnen de Kerk.)
Tijdens de [[Synode van Uppsala]] van [[1593]] werd de geloofsleer van de Kerk vastgesteld. De Zweedse Kerk accepteerde naast de [[geloofsbelijdenis|drie oecumenische geloofsbelijdenissen]] ([[Apostolische geloofsbelijdenis|Apostolicum]], [[Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel]] en de [[Geloofsbelijdenis van Athanasius]]) ook de [[Confessio Augustana]] geaccepteerd. De status van de [[Concordiënboek|overige lutherse belijdenisgeschriften]] is niet geheel duidelijk. (Thans is er een [[confessionalisme|confessionele vereniging]] binnen de Zweedse Kerk actief ''(Rond Bijbel en Belijdenis)'' die de belijdenis een belangrijkere plaats wil toebedelen binnen de Kerk.)
Regel 187: Regel 187:


==Vrouwenwijding==
==Vrouwenwijding==
*In 1957 verwierp de Synode het [[priester (hoofdbetekenis)|priester]]schap voor vrouwen, maar het [[Rijksdag (Zweden)|Zweedse parlement]] dwong de Zweedse Kerk in 1958 om deze beslissing te herzien. Sinds [[1960]] worden er vrouwen tot priester gewijd. Sinds 1994 worden er geen priesters meer gewijd die tegenstander zijn van vrouwelijke geestelijken.
*In 1957 verwierp de Synode het [[priester]]schap voor vrouwen, maar het [[Rijksdag (Zweden)|Zweedse parlement]] dwong de Zweedse Kerk in 1958 om deze beslissing te herzien. Sinds [[1960]] worden er vrouwen tot priester gewijd. Sinds 1994 worden er geen priesters meer gewijd die tegenstander zijn van vrouwelijke geestelijken.


==Ethiek==
==Ethiek==
*In mei 2009 werd het [[homohuwelijk]] in [[Zweden]] toegestaan. In oktober 2009 stemde een meerderheid van 176 van de 249 leden van de Synode vóór de kerkelijke inzegening van een homohuwelijk.
*In mei 2009 werd het [[homohuwelijk]] in [[Zweden]] toegestaan. In oktober 2009 stemde een meerderheid van 176 van de 249 leden van de Synode vóór de kerkelijke inzegening van een homohuwelijk.
<gallery>
Archbishop's_palace_in_Uppsala.jpg
Uppsala_domkyrka_09.JPG
Uppsala_domkyrka_front.JPG
katedra_sztokholm.JPG
GustafVasakyrkan_Sideview.jpg
</gallery>


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=

Huidige versie van 4 dec 2022 om 19:24

rel=nofollow

De Zweedse Kerk (Zweeds: Svenska kyrkan) was tot 2000 de staatskerk van Zweden. Het is een luthers kerkgenootschap, plaatst zich onder een apostolische successie en is in volle communie met de Anglicaanse Kerk. Per eind 2016 was 61,2% van de bevolking (2,0% minder dan een jaar eerder) officieel lid van de staatskerk.[1] Sinds 2000 zijn Zweden bij hun geboorte niet meer automatisch lid van de staatskerk en sinds dat jaar daalt het percentage leden jaarlijks met ruim 1%. In 2016 werden ongeveer 44,1% van de baby's gedoopt in de Zweedse Kerk.[2]

Indeling

De Kerk van Zweden telt 13 bisdommen. Aan het hoofd van de bisschoppen staat een aartsbisschop (Anders Wejryd). De kerk telt 174 proosdijen en vele parochies.

Bisdom Zetel Bisschop
Bisdom Uppsala Uppsala Antje Jackelén (aartsbisschop),
Ragnar Persenius (bisschop)
Bisdom Göteborg Göteborg Per Eckerdal
Bisdom Härnösand Härnösand Eva Nordung Byström
Bisdom Kalmar Kalmar Bestond 1678–1915; ging in het Bistum Växjö op
Bisdom Karlstad Karlstad Esbjörn Hagberg
Bisdom Linköping Linköping Martin Modéus
Bisdom Luleå Luleå Hans Stiglund
Bisdom Lund Lund Johan Tyrberg
Bisdom Mariestad Mariestad Bestond als Superintendenz 1580–1646;
ging in het bisdom Karlstad op
Bisdom Skara Skara Åke Bonnier
Bisdom Stockholm[3] Stockholm Eva Brunne
Bisdom Strängnäs Strängnäs Hans-Erik Nordin
Bisdom Västerås Västerås Thomas Söderberg
Bisdom Växjö Växjö Jan-Olof Johansson
Bisdom Visby Visby Sven-Bernhard Fast

Het hoogste orgaan van de Zweedse Kerk is de Synode (Kyrkomötet), die evenals de bisschoppelijke raden en parochieraden (Församling) rechtstreeks worden gekozen via zogenaamde kerkelijke verkiezingen. De landelijke kerkelijke verkiezingen voor de Synode vonden op 20 september 2009 plaats en werden gewonnen door de nomineringsgroep Arbeiderspartij - Sociaaldemocraten. De sociaaldemocraten hebben 71 zetels in de Synode (-), de Gematigde Uniepartij is de tweede grootste partij in de Synode, met 41 zetels (-4) en de Centrumpartij met 34 zetels (-7).

Nomineringsgroep 2005 2009
Sveriges socialdemokratiska arbetareparti (S) 71 71
Centerpartiet (C) 41 34
Folkpartister i Svenska kyrkan (FISK) 15 13
Frimodig kyrka (FK) 7 13
Kristdemokrater i Svenska kyrkan (KR) 17 18
Kyrklig samverkan i Visby stift 1 1
Miljöpartister i Svenska kyrkan 4 8
Moderata Samlingspartiet 45 41
Partipolitiskt obundna i Svenska kyrkan (POSK) 34 33
SPI Seniorpartiet (SP) 1 1
Sverigedemokraterna – Fädernas kyrka (SD) 4 7
Vänstern i Svenska kyrkan (VISK) 3 3
Öppen kyrka – en kyrka för alla (ÖKA) 7 8
Gabriel 1 0
Bron: svenskakyrkan.se/kyrkoval

Geschiedenis

Staatskerk in Zweden [1]
Jaar Bevolking Aanhangers Percentage
1972 8.146.000 7.754.784 95,2
1980 8.278.000 7.690.636 92,9
1990 8.573.000 7.630.350 89,0
2000 8.880.000 7.360.825 82,9
2005 9.048.000 6.967.498 77,0
2006 9.119.000 6.893.901 75,6
2007 9.179.000 6.820.161 74,3
2008 9.262.000 6.751.952 72,9
2009 9.341.000 6.664.064 71,3
2010 9.416.000 6.589.769 70,0
2011 9.483.000 6.519.889 68,8
2012 9.556.000 6.446.729 67,5
2013 9.645.000 6.357.508 65,9
2014 9.747.000 6.292.264 64,6
2015 9.850.000 6.225.091 63,2
2016 9.995.000 6.109.546 61,2

Hoewel er sinds de negende eeuw al christelijke gemeenschappen, werd Zweden pas in de tiende eeuw gekerstend. De Zweedse kerk was aanvankelijk deel van het rooms-katholieke aartsbisdom Bremen. In 1104 werd het aartsbisdom Scandinavië gesticht met als zetel Lund. In 1164 werd het aartsbisdom Uppsala gesticht; het oudste nog bestaande bisdom van Zweden.

Bekende heiligen waren de twaalfde-eeuwse Erik de Heilige en de veertiende-eeuwse mystica Birgitta van Zweden e.a.

De Zweedse Reformatie begon in 1523 als gevolg van een conflict tussen de Zweedse koning Gustaaf Wasa en de paus over de benoeming van een nieuwe aartsbisschop. Gustaaf Trolle was als aartsbisschop afgezet door de Rijksdag en de koning wilde de geestelijke Johannes Magnus als zijn opvolger. Het Vaticaan vond de afzetting van Trolle ongeoorloofd en eiste van de koning dat hij Trolle in zijn waardigheid als aartsbisschop zou herstellen. De koning weigerde dit en liet Johannes Magnus tot aartsbisschop wijdden en hij brak met Rome. Johannes Magnus was echter een tegenstander van een kerkhervorming zoals gewenst door de koning en in 1526 stuurde Gustaaf Wasa Johannes Magnus als diplomaat naar Rusland. In 1531 liet de koning Magnus als aartsbisschop vervangen door Laurentius Petri, een theoloog die gestudeerd had onder Maarten Luther en bekendstond als een lutheraan. De breuk met Rome was nu definitief. Petri was de eerste lutherse aartsbisschop van Zweden (Uppsala) en de Lutherse Kerk werd de staatskerk. Veel rooms-katholieke rituelen bleven echter bestaan, hoewel Petri hier geen voorstander van was. Zijn opvolger, Laurentius Petri Gothus (1575-1579), was aanvankelijk een voorstander van een Katholieke lijn (en van koning Johannes III van Zweden, die voorstander van een liturgische kerk), maar toen de invloed van de Jezuïeten toenam, koos Gothus voor een harde aanpak van het Katholicisme in Zweden en – tegen zijn zin – van het ritualisme.

In 1592 volgde Sigismund III zijn vader Johannes III op als koning van Zweden. Sigismund was al sinds 1587 koning van Polen en groothertog van Litouwen. Sigismund was openlijk Katholiek. In 1599 werd hij door zijn oom, prins Karel, verdreven. Karel besteeg de Zweedse troon als Karel IX en was een groot voorstander van het protestantisme. De calvinistische sympathieën van de koning joegen de lutherse geestelijkheid vrees aan. Uiteindelijk bleef Zweedse kerk luthers.

In de zeventiende en achttiende eeuw zegevierde de lutherse orthodoxie, wat betekende dat de Zweedse Kerk strikt luthers was in haar leer. In de negentiende eeuw werden de orthodox-lutherse ideeën niet meer door iedereen gedeeld. Sommige geestelijken waren rationalisten die bepaalde leerstukken in twijfel trokken. Als gevolg hiervan groeiden de piëtistische stromingen binnen de Kerk van Zweden.

In de twintigste eeuw kregen niet-lutherse kerken meer godsdienstvrijheid. In 1951 werd de wet veranderd en kreeg het land volledige godsdienstvrijheid. Op 1 januari 2000 hielde de Kerk van Zweden op om staatskerk te zijn.

In 1999 tekende de Kerk van Zweden als lid van de Lutherse Wereldfederatie een gezamenlijke verklaring over de doctrine van de Rechtvaardiging met de Rooms-Katholieke Kerk. In 1994 tekende de Noorse kerk de verklaring van de Porvoo Gemeenschap en sindsdien kent de kerk een open communie met de Angelicaanse kerken, de Oudkatholieke Kerk en andere lutherse kerken.

Doctrine

Het Nieuwe Testament werd in 1526 in het Zweeds vertaald. Een volledige vertaling van de Bijbel verscheen in 1541. Herzieningen van de Bijbelvertaling verschenen in 1618 en 1703. In 1917 en 2000 verschenen volledig nieuwe vertalingen van de Bijbel in het Zweeds.

Veel liederen die in de Zweedse Kerk gezongen worden zijn vertalingen van hymnen van de Maarten Luther. Rond 1640 verscheen een semi-officieel liedboek. Het officiële Zweedse gezangenboek verscheen in 1695 onder de naam Den svenska psalmboken. Nieuwe uitgaven verschenen in 1819, 1937 en in 1986. De laatste uitgave is een oecumenisch liedboek dat ook liederen bevat uit de Rooms-Katholieke Kerk, zevendedagsadventisten, baptistengemeenten, Svenska Missionskyrkan, methodistenkerk, de pinksterkerken en het Leger des Heils.

Tijdens de Synode van Uppsala van 1593 werd de geloofsleer van de Kerk vastgesteld. De Zweedse Kerk accepteerde naast de drie oecumenische geloofsbelijdenissen (Apostolicum, Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel en de Geloofsbelijdenis van Athanasius) ook de Confessio Augustana geaccepteerd. De status van de overige lutherse belijdenisgeschriften is niet geheel duidelijk. (Thans is er een confessionele vereniging binnen de Zweedse Kerk actief (Rond Bijbel en Belijdenis) die de belijdenis een belangrijkere plaats wil toebedelen binnen de Kerk.)

Tijdens de Synode van Uppsala werd ook de Zweedse Kerkorde van 1571 aangenomen.

Binnen de Kerk zijn verschillende stromingen actief, variërend van uiterst liberaal en vrijzinnig tot orthodox-luthers tot charismatisch.

Liturgie

De liturgie van de Zweedse Kerk is over het algemeen hoogkerkelijk te noemen. De zondagse viering is meestal een eucharistieviering, maar er zijn ook kerken die het vieren van het Avondmaal beperken tot enkele malen per jaar. De opbouw van de kerkdienst lijkt sterk op een katholieke mis. Er zijn drie lezingen; de eerste lezing is uit het Oude Testament, de tweede lezing is uit een Epistel (of een ander Nieuwe Testamentisch boek behalve het Evangelie) en de derde lezing is een Evangelielezing. De preek neemt een voornaam deel van de dienst in beslag.

Vrouwenwijding

  • In 1957 verwierp de Synode het priesterschap voor vrouwen, maar het Zweedse parlement dwong de Zweedse Kerk in 1958 om deze beslissing te herzien. Sinds 1960 worden er vrouwen tot priester gewijd. Sinds 1994 worden er geen priesters meer gewijd die tegenstander zijn van vrouwelijke geestelijken.

Ethiek

  • In mei 2009 werd het homohuwelijk in Zweden toegestaan. In oktober 2009 stemde een meerderheid van 176 van de 249 leden van de Synode vóór de kerkelijke inzegening van een homohuwelijk.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow