Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ironieteken
Het ironieteken is een leesteken dat aangeeft dat een zin ironisch opgevat moet worden.
In de loop der tijden zijn diverse tekens hiervoor voorgesteld, waaronder een "terugkijkend" vraagteken. De Franse dichter Alcanter de Brahm stelde aan het eind van de 19e eeuw diverse leestekens voor, waaronder een ironieteken. De wiskundige en schrijver Raymond Queneau volgde in de 20e eeuw met een vergelijkbare oproep.
In Nederland hebben Justus van Effen, Willem Frederik Hermans, Hugo Brandt Corstius, Nico Scheepmaker, NRC-redacteur K.L. Poll, Harry Mulisch en Henk Hofland voor de invoering van een ironieteken gepleit, maar in hun uitgegeven werk is een dergelijk leesteken niet toegepast. Anderen menen dat ironie nu net niet moet worden aangegeven, omdat het wezen ervan juist is dat de lezer even moet nadenken of de schrijver iets al dan niet meent.
De opmars van de elektronische media zoals weblogs, sms en internet maakten leestekenachtige emoticons populair waardoor het gebrek aan ironische en andere leestekens in de gedrukte literatuur sterker gevoeld werd.
De Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB) introduceerde in maart 2007 een eigen ontwerp.