Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Laurentius (tegenpaus): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k (Mendelo heeft pagina Laurentius hernoemd naar Laurentius van Rome)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Laurentius''' (waarschijnlijk Caelius) bekleedde van 22 november 498 tot februari 499 en van 501 tot 506 de functie van bisschop van Rome naast [[Symmachus (paus)|Symmachus]]. Hij wordt in de Rooms-Katholieke Kerk als tegenpaus gerekend.
'''Laurentius''' (waarschijnlijk Caelius) bekleedde van 22 november 498 tot februari 499 en van 501 tot 506 de functie van bisschop van Rome naast [[Symmachus (paus)|Symmachus]]. Hij wordt in de Rooms-Katholieke Kerk als tegenpaus gerekend.
{{wiu}}
 
Laurentius was de hoofdpriester van de kerk van Santa Prassede, en werd, evenals [[Symmachus (paus)|Symmachus]], op 22 november 498 tot bisschop van Rome verkozn, na een omstreden verkiezing die gekenmerkt was door corruptie. Laurentius werd ondersteund door de keizer Anastasius in Constantinopel.
Laurentius was de hoofdpriester van de kerk van Santa Prassede, en werd, evenals [[Symmachus (paus)|Symmachus]], op 22 november 498 tot bisschop van Rome verkozen, na een omstreden verkiezing die gekenmerkt was door corruptie. Laurentius werd ondersteund door de keizer Anastasius in Constantinopel.


Met de steun van de Oostgotische koning Theoderik de Grote, werd hij als bisschop van Rome geïnstalleerd in het Lateraanse Paleis, gedurende een periode van vier jaar die ook bekend staat als het Laurentiaanse schisma.
Met de steun van de Oostgotische koning Theoderik de Grote, werd hij als bisschop van Rome geïnstalleerd in het Lateraanse Paleis, gedurende een periode van vier jaar die ook bekend staat als het Laurentiaanse schisma.


Laurentius kreeg als alternatief het bisdom Noukerias in Campania aangeboden, maar aanhangers van Laurentius, onder wie de senator Festus, onderhouden het schisma. Uiteindelijk trok Theodoric zijn steun aan Laurentius terug uit angst voor de Byzantijnse invloed in Rome en verwijderde hem uit Rome.
Laurentius kreeg als alternatief het bisdom Noukerias in Campania aangeboden, maar aanhangers van Laurentius, onder wie de senator Festus, hielden het schisma in stand. Uiteindelijk trok Theodorik zijn steun aan Laurentius terug uit angst voor de Byzantijnse invloed in Rome en verwijderde hem uit Rome.


Op 23 oktober en 6 november verklaarde het concilie dat Symmachus onschuldig was. Laurentius trok zich terug naar zijn landhuis buiten Rome, waar hij in 506 overleed.
Op 23 oktober en 6 november verklaarde het concilie dat Symmachus onschuldig was. Laurentius trok zich terug naar zijn landhuis buiten Rome, waar hij in 506 overleed.
{{navigatie pausen}}
{{wiu}}
[[Categorie: Tegenpaus]]

Versie van 19 mei 2016 12:24

Laurentius (waarschijnlijk Caelius) bekleedde van 22 november 498 tot februari 499 en van 501 tot 506 de functie van bisschop van Rome naast Symmachus. Hij wordt in de Rooms-Katholieke Kerk als tegenpaus gerekend.

Laurentius was de hoofdpriester van de kerk van Santa Prassede, en werd, evenals Symmachus, op 22 november 498 tot bisschop van Rome verkozen, na een omstreden verkiezing die gekenmerkt was door corruptie. Laurentius werd ondersteund door de keizer Anastasius in Constantinopel.

Met de steun van de Oostgotische koning Theoderik de Grote, werd hij als bisschop van Rome geïnstalleerd in het Lateraanse Paleis, gedurende een periode van vier jaar die ook bekend staat als het Laurentiaanse schisma.

Laurentius kreeg als alternatief het bisdom Noukerias in Campania aangeboden, maar aanhangers van Laurentius, onder wie de senator Festus, hielden het schisma in stand. Uiteindelijk trok Theodorik zijn steun aan Laurentius terug uit angst voor de Byzantijnse invloed in Rome en verwijderde hem uit Rome.

Op 23 oktober en 6 november verklaarde het concilie dat Symmachus onschuldig was. Laurentius trok zich terug naar zijn landhuis buiten Rome, waar hij in 506 overleed.

Officiële Pausenlijst van de Katholieke Kerk

Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
PetrusLinusAnacletus IClemens IEvaristusAlexander ISixtus ITelesforusHyginusPius IAnicetusSoterEleutherusVictor IZefyrinusCalixtus I(Hippolytus)Urbanus IPontianusAnterusFabianusCornelius(Novatianus)Lucius IStefanus ISixtus IIDionysiusFelix IEutychianusCajusMarcellinusMarcellus IEusebiusMiltiadesSilvester IMarcusJulius ILiberius(Felix (II))Damasus I(Ursinus)SiriciusAnastasius IInnocentius IZosimusBonifatius I(Eulalius)Celestinus ISixtus IIILeo IHilariusSimpliciusFelix IIGelasius IAnastasius IISymmachus(Laurentius)HormisdasJohannes IFelix IIIBonifatius II(Dioscurus)Johannes IIAgapetus ISilveriusVigiliusPelagius IJohannes IIIBenedictus IPelagius IIGregorius ISabinianusBonifatius IIIBonifatius IVDeusdedit (Adeodatus I)Bonifatius VHonorius ISeverinusJohannes IVTheodorus IMartinus I(Eugenius I)Eugenius IVitalianusAdeodatus IIDonusAgathoLeo IIBenedictus IIJohannes VConon(Theodorus (II))(Paschalis (I))Sergius IJohannes VIJohannes VIISisinniusConstantinus IGregorius IIGregorius IIIZachariasStefanus (II)Stefanus II (III)Paulus I(Constantinus II)(Filippus)Stefanus III (IV)Hadrianus ILeo IIIStefanus IV (V)Paschalis IEugenius IIValentinusGregorius IV(Johannes (VIII))Sergius IILeo IVBenedictus III(Anastasius (III))Nicolaas IHadrianus IIJohannes VIIIMarinus IHadrianus IIIStefanus V (VI)FormosusBonifatius VIStefanus VI (VII)RomanusTheodorus IIJohannes IXBenedictus IVLeo V(Christoforus)(Sergius III)Sergius IIIAnastasius IIILandoJohannes XLeo VIStefanus VII (VIII)Johannes XILeo VIIStefanus VIII (IX)Marinus IIAgapetus IIJohannes XIILeo VIII(Benedictus V)Johannes XIIIBenedictus VI(Bonifatius VII)Benedictus VIIJohannes XIVJohannes XVGregorius V(Johannes XVI)Silvester IIJohannes XVIIJohannes XVIIISergius IVBenedictus VIII(Gregorius (VI))Johannes XIXBenedictus IXSilvester IIIBenedictus IXGregorius VIClemens IIBenedictus IXDamasus IILeo IXVictor IIStefanus IX(Benedictus X)Nicolaas IIAlexander II(Honorius II)Gregorius VII(Clemens (III))Victor IIIUrbanus IIPaschalis II(Theodoricus)(Albertus)(Silvester (IV))Gelasius II(Gregorius (VIII))Calixtus IIHonorius II(Celestinus (II))Innocentius II(Anacletus II)(Victor (IV) (Gregorius))Celestinus IILucius IIEugenius IIIAnastasius IVHadrianus IVAlexander III(Victor (IV) (Octavianus))(Paschalis (III))(Calixtus (III))(Innocentius (III))Lucius IIIUrbanus IIIGregorius VIIIClemens IIICelestinus IIIInnocentius IIIHonorius IIIGregorius IXCelestinus IVInnocentius IVAlexander IVUrbanus IVClemens IVGregorius XInnocentius VHadrianus VJohannes XXINicolaas IIIMartinus IVHonorius IVNicolaas IVCelestinus VBonifatius VIIIBenedictus XIClemens VJohannes XXII(Nicolaas (V))Benedictus XIIClemens VIInnocentius VIUrbanus VGregorius XIUrbanus VI(Clemens VII van Avignon)Bonifatius IX(Benedictus XIII van Avignon)Innocentius VIIGregorius XII(Alexander V)(Johannes (XXIII))Martinus V(Clemens VIII van Avignon)(Benedictus XIV van Avignon)Eugenius IV(Felix V)Nicolaas VCalixtus IIIPius IIPaulus IISixtus IVInnocentius VIIIAlexander VIPius IIIJulius IILeo XHadrianus VIClemens VIIPaulus IIIJulius IIIMarcellus IIPaulus IVPius IVPius VGregorius XIIISixtus VUrbanus VIIGregorius XIVInnocentius IXClemens VIIILeo XIPaulus VGregorius XVUrbanus VIIIInnocentius XAlexander VIIClemens IXClemens XInnocentius XIAlexander VIIIInnocentius XIIClemens XIInnocentius XIIIBenedictus XIIIClemens XIIBenedictus XIVClemens XIIIClemens XIVPius VIPius VIILeo XIIPius VIIIGregorius XVIPius IXLeo XIIIPius XBenedictus XVPius XIPius XIIJohannes XXIIIPaulus VIJohannes Paulus IJohannes Paulus IIBenedictus XVIFranciscus I