Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Dioscurus: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox paus
{{Infobox paus
| afbeelding =
| afbeelding =
| naam = Dioscurus
| naam = Dioscurus of Dioscorus
| echte naam =
| echte naam = {{Grieks|Διόσκουρος}}
| geboren =
| geboren = Alexandrië
| overleden = [[532]]
| overleden = Rome, [[532]]
| voorganger = [[Felix III (IV)]]
| voorganger = [[Felix III (IV)]]
| paus = 22 september – 14 oktober [[530]]
| periode = 22 september – 14 oktober [[530]]
| opvolger =  
| gelijktijdig = [[Bonifatius II]]
| opvolger = [[Bonifatius II]]
| nummer =
| nummer =
}}
}}
'''Dioscurus''' ([[Alexandrië]] – [[Rome (stad)|Rome]], 14 oktober 530) was bisschop van Rome in 530.
'''Dioscurus''' ({{Grieks|Διόσκουρος}}, [[Alexandrië]] – [[Rome (stad)|Rome]], 14 oktober 530) was bisschop van Rome in 530. Hij werd in de [[Rooms-Katholieke Kerk]] lang gezien als een tegenpaus, maar wordt sinds 2001 geaccepteerd als mogelijke paus.


Dioscurus bekleedde reeds voor het jaar 514 hoge kerkelijke ambten onder bisschoppen van Rome [[Symmachus]] en later [[Hormisdas]].
==Loopbaan==
Dioscurus bekleedde reeds voor het jaar 514 hoge kerkelijke ambten.
In 506 was mede door zijn bemiddeling bij koning [[Theoderik de Grote]] een einde gekomen aan het [[Laurentius|laurentiaanse schisma]] en werd [[Symmachus (paus)|Symmachus]] erkend als rechtmatige bisschop van Rome.


Omdat Dioscurus het Grieks goed beheerste en de gebruiken van het Oost-Romeinse Rijk beter kende dan alle andere kandidaten, werd hij in 519 de hoofdpersoon in de onderhandelingen om het [[Acaciaans schisma|acaciaanse schisma]] in [[Constantinopel]] te beëindigen.  
Onder paus [[Hormisdas]] was hij met grote onderscheiding werkzaam als pauselijk ''apocrisiarius'' (pauselijk legaat) bij het keizerlijke hof van [[Justinianus]] in [[Constantinopel]].


Toen paus Felix III (IV) in 530 overleed, was Dioscurus de waarschijnlijkste pauskandidaat. Hij werd op 22 september 530 door de meerderheid van de geestelijken verkozen tot bisschop van Rome. Een anti-byzantijnse minderheid koos echter voor de Gotische [[Bonifatius II]], die gesteund werd door de Gotische koning [[Athalarik]] (zoon van [[Theoderik de Grote]]) en die door zijn voorganger [[Felix III (IV)]] was aanbevolen.
Omdat Dioscurus het Grieks goed beheerste en de gebruiken van het Oost-Romeinse Rijk beter kende dan alle andere kandidaten, werd hij in 519 de hoofdpersoon in de onderhandelingen om het [[Acaciaans schisma|acaciaanse schisma]] in Constantinopel te beëindigen.  


Dioscurus’ [[pontificaat]] duurde slechts 22 dagen, omdat hij daarna plotseling overleed. Door zijn vroege overlijden bleef Bonifatius over als de enige paus van Rome en was het schisma beëindigd. Nadat Bonifatius in december 530 de geestelijken onder druk zette om hun fouten te erkennen en Dioscurus te verwerpen, kreeg Dioscurus voortaan de titel „tegenpaus”.
Toen paus [[Felix III (IV)|Felix III (vroeger genummerd als IV)]] in 530 overleed, was Dioscurus de waarschijnlijkste pauskandidaat. Hij werd op 22 september 530 door de meerderheid van de geestelijken verkozen tot bisschop van Rome. Een anti-byzantijnse minderheid koos echter voor de Gotische [[Bonifatius II]], die gesteund werd door de Gotische koning [[Athalarik]] (zoon van [[Theoderik de Grote]]) en die door zijn voorganger [[Felix III (IV)]] was aanbevolen.


[[Agapetus I]], die in mei 535 bisschop van Rome (paus) werd, zorgde voor een moreel eerherstel van Dioscurus.
Dioscurus’ [[pontificaat]] duurde slechts 22 dagen, omdat hij daarna plotseling overleed. Door zijn vroege overlijden bleef Bonifatius over als de enige paus van Rome en was het schisma beëindigd. Nadat Bonifatius in december 530 de geestelijken onder druk zette om hun fouten te erkennen en Dioscurus te verwerpen,<ref name=Liber>Volgens het ''[[Liber Pontificalis]]'' moesten de geestelijken een document ondertekenen om Dioscurus te verwerpen, maar het verslag bevat interne tegenstrijdigheden: in de ene passage wordt gesteld dat paus [[Agapetus I]] dit document aan het begin van zijn ambtsperiode in het publiek verbrandde (waarschijnlijkere mogelijkheid), terwijl een andere passage aangeeft dat Bonifatius het document zelf verbrandde (eerder onwaarschijnlijk).</ref> kreeg Dioscurus voortaan de titel „tegenpaus”.
 
[[Agapetus I]], die in mei 535 bisschop van Rome (paus) werd, zorgde voor een moreel eerherstel van Dioscurus.<ref name=Liber/>


Sinds [[2001]] wordt hij door het [[Vaticaanstad|Vaticaan]] als mogelijke paus erkend.
Sinds [[2001]] wordt hij door het [[Vaticaanstad|Vaticaan]] als mogelijke paus erkend.
==Noten==
<references/>
==Weblinks==
<!--{{CathEn|05019a|Dioscurus}} een naamgenoot? -->
* [https://www.catholic.com/encyclopedia/antipope-dioscorus Antipope Dioscorus] op catholic.com
{{Navigatie pausen}}
{{Navigatie pausen}}
{{authority control|TYPE=p| GND=100940013 | VIAF=66822684 |Wikidata=Q312869}}
{{authority control|TYPE=p |GND=100940013 |VIAF=66822684 |Wikidata=Q312869}}
[[Categorie: Tegenpaus]]
[[Categorie: Tegenpaus]]
[[Categorie: Paus]]
[[Categorie: Paus]]
[[Categorie: Bisschop van Rome]]
[[Categorie: Bisschop van Rome]]
[[Categorie: 6e-eeuws bisschop]]
[[Categorie: 6e-eeuws bisschop]]
[[Categorie:Overleden in 530]]

Huidige versie van 5 jul 2019 om 22:50

rel=nofollow

Dioscurus (Διόσκουρος, AlexandriëRome, 14 oktober 530) was bisschop van Rome in 530. Hij werd in de Rooms-Katholieke Kerk lang gezien als een tegenpaus, maar wordt sinds 2001 geaccepteerd als mogelijke paus.

Loopbaan

Dioscurus bekleedde reeds voor het jaar 514 hoge kerkelijke ambten. In 506 was mede door zijn bemiddeling bij koning Theoderik de Grote een einde gekomen aan het laurentiaanse schisma en werd Symmachus erkend als rechtmatige bisschop van Rome.

Onder paus Hormisdas was hij met grote onderscheiding werkzaam als pauselijk apocrisiarius (pauselijk legaat) bij het keizerlijke hof van Justinianus in Constantinopel.

Omdat Dioscurus het Grieks goed beheerste en de gebruiken van het Oost-Romeinse Rijk beter kende dan alle andere kandidaten, werd hij in 519 de hoofdpersoon in de onderhandelingen om het acaciaanse schisma in Constantinopel te beëindigen.

Toen paus Felix III (vroeger genummerd als IV) in 530 overleed, was Dioscurus de waarschijnlijkste pauskandidaat. Hij werd op 22 september 530 door de meerderheid van de geestelijken verkozen tot bisschop van Rome. Een anti-byzantijnse minderheid koos echter voor de Gotische Bonifatius II, die gesteund werd door de Gotische koning Athalarik (zoon van Theoderik de Grote) en die door zijn voorganger Felix III (IV) was aanbevolen.

Dioscurus’ pontificaat duurde slechts 22 dagen, omdat hij daarna plotseling overleed. Door zijn vroege overlijden bleef Bonifatius over als de enige paus van Rome en was het schisma beëindigd. Nadat Bonifatius in december 530 de geestelijken onder druk zette om hun fouten te erkennen en Dioscurus te verwerpen,[1] kreeg Dioscurus voortaan de titel „tegenpaus”.

Agapetus I, die in mei 535 bisschop van Rome (paus) werd, zorgde voor een moreel eerherstel van Dioscurus.[1]

Sinds 2001 wordt hij door het Vaticaan als mogelijke paus erkend.

Noten

  1. 1,0 1,1 Volgens het Liber Pontificalis moesten de geestelijken een document ondertekenen om Dioscurus te verwerpen, maar het verslag bevat interne tegenstrijdigheden: in de ene passage wordt gesteld dat paus Agapetus I dit document aan het begin van zijn ambtsperiode in het publiek verbrandde (waarschijnlijkere mogelijkheid), terwijl een andere passage aangeeft dat Bonifatius het document zelf verbrandde (eerder onwaarschijnlijk).

Weblinks

Officiële Pausenlijst van de Katholieke Kerk

Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
PetrusLinusAnacletus IClemens IEvaristusAlexander ISixtus ITelesforusHyginusPius IAnicetusSoterEleutherusVictor IZefyrinusCalixtus I(Hippolytus)Urbanus IPontianusAnterusFabianusCornelius(Novatianus)Lucius IStefanus ISixtus IIDionysiusFelix IEutychianusCajusMarcellinusMarcellus IEusebiusMiltiadesSilvester IMarcusJulius ILiberius(Felix (II))Damasus I(Ursinus)SiriciusAnastasius IInnocentius IZosimusBonifatius I(Eulalius)Celestinus ISixtus IIILeo IHilariusSimpliciusFelix IIGelasius IAnastasius IISymmachus(Laurentius)HormisdasJohannes IFelix IIIBonifatius II(Dioscurus)Johannes IIAgapetus ISilveriusVigiliusPelagius IJohannes IIIBenedictus IPelagius IIGregorius ISabinianusBonifatius IIIBonifatius IVDeusdedit (Adeodatus I)Bonifatius VHonorius ISeverinusJohannes IVTheodorus IMartinus I(Eugenius I)Eugenius IVitalianusAdeodatus IIDonusAgathoLeo IIBenedictus IIJohannes VConon(Theodorus (II))(Paschalis (I))Sergius IJohannes VIJohannes VIISisinniusConstantinus IGregorius IIGregorius IIIZachariasStefanus (II)Stefanus II (III)Paulus I(Constantinus II)(Filippus)Stefanus III (IV)Hadrianus ILeo IIIStefanus IV (V)Paschalis IEugenius IIValentinusGregorius IV(Johannes (VIII))Sergius IILeo IVBenedictus III(Anastasius (III))Nicolaas IHadrianus IIJohannes VIIIMarinus IHadrianus IIIStefanus V (VI)FormosusBonifatius VIStefanus VI (VII)RomanusTheodorus IIJohannes IXBenedictus IVLeo V(Christoforus)(Sergius III)Sergius IIIAnastasius IIILandoJohannes XLeo VIStefanus VII (VIII)Johannes XILeo VIIStefanus VIII (IX)Marinus IIAgapetus IIJohannes XIILeo VIII(Benedictus V)Johannes XIIIBenedictus VI(Bonifatius VII)Benedictus VIIJohannes XIVJohannes XVGregorius V(Johannes XVI)Silvester IIJohannes XVIIJohannes XVIIISergius IVBenedictus VIII(Gregorius (VI))Johannes XIXBenedictus IXSilvester IIIBenedictus IXGregorius VIClemens IIBenedictus IXDamasus IILeo IXVictor IIStefanus IX(Benedictus X)Nicolaas IIAlexander II(Honorius II)Gregorius VII(Clemens (III))Victor IIIUrbanus IIPaschalis II(Theodoricus)(Albertus)(Silvester (IV))Gelasius II(Gregorius (VIII))Calixtus IIHonorius II(Celestinus (II))Innocentius II(Anacletus II)(Victor (IV) (Gregorius))Celestinus IILucius IIEugenius IIIAnastasius IVHadrianus IVAlexander III(Victor (IV) (Octavianus))(Paschalis (III))(Calixtus (III))(Innocentius (III))Lucius IIIUrbanus IIIGregorius VIIIClemens IIICelestinus IIIInnocentius IIIHonorius IIIGregorius IXCelestinus IVInnocentius IVAlexander IVUrbanus IVClemens IVGregorius XInnocentius VHadrianus VJohannes XXINicolaas IIIMartinus IVHonorius IVNicolaas IVCelestinus VBonifatius VIIIBenedictus XIClemens VJohannes XXII(Nicolaas (V))Benedictus XIIClemens VIInnocentius VIUrbanus VGregorius XIUrbanus VI(Clemens VII van Avignon)Bonifatius IX(Benedictus XIII van Avignon)Innocentius VIIGregorius XII(Alexander V)(Johannes (XXIII))Martinus V(Clemens VIII van Avignon)(Benedictus XIV van Avignon)Eugenius IV(Felix V)Nicolaas VCalixtus IIIPius IIPaulus IISixtus IVInnocentius VIIIAlexander VIPius IIIJulius IILeo XHadrianus VIClemens VIIPaulus IIIJulius IIIMarcellus IIPaulus IVPius IVPius VGregorius XIIISixtus VUrbanus VIIGregorius XIVInnocentius IXClemens VIIILeo XIPaulus VGregorius XVUrbanus VIIIInnocentius XAlexander VIIClemens IXClemens XInnocentius XIAlexander VIIIInnocentius XIIClemens XIInnocentius XIIIBenedictus XIIIClemens XIIBenedictus XIVClemens XIIIClemens XIVPius VIPius VIILeo XIIPius VIIIGregorius XVIPius IXLeo XIIIPius XBenedictus XVPius XIPius XIIJohannes XXIIIPaulus VIJohannes Paulus IJohannes Paulus IIBenedictus XVIFranciscus I

rel=nofollow