Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tramlijn 16 (Haaglanden)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Tramlijn 16 is een HTM-tramlijn in de regio Haaglanden.

Historie

Oorspronkelijk zou er volgens het Tram plan 1927 al een tramlijn 16 gaan rijden, tussen de Pioenweg en de Zwolsestraat. Maar vanwege de crisis werd de aanleg nooit voltooid. Lijnnummer 16 heeft daardoor nooit lijnkleuren gekend.

1959-1983

De eerste tramlijn 16 die wel ging rijden ging van start op 1 april 1959, tussen de Nieuwe Haven en de Cannenburglaan. Dit was de opvolger van tramlijn 4/4A.

Op 2 oktober 1983 werd lijn 16 aan lijn 12 gekoppeld, en verviel het eindpunt Turfmarkt en lijnnummer 16.

Op 13 juli 1996 kreeg lijn 16 zijn nummer en route terug, hoewel de routes nog steeds gekoppeld bleven. Maar zo kwam er wel een eind aan de verwarring "omdat je overal lijn 12 tegenkwam".

Op 14 december 2003 verviel de koppeling met lijn 12; in plaats daarvan werd 16 aan 15 gekoppeld.

Op 30 september 2007 volgde verlenging naar Wateringen, waarmee lijn 16 zijn verste punt bereikte.

Op 2 mei 2016 volgde in de andere richting verlenging naar Statenkwartier, in plaats van lijn 17.

Op 9 juli 2022 keerde lijn 17 terug in Statenkwartier; lijn 16 was daarom al ingekort tot het Centraal Station, en gaat daar verder als lijn 15.

Bron

  • Railatlas tramlijnen Den Haag en omstreken vanaf 1864, J. Blok & D. v. d. Spek, uitgeverij de Alk, 2009.
rel=nofollow