Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
The Stranglers
The Stranglers | ||
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
Achtergrondinformatie | ||
Jaren actief | 1974 - heden | |
Oorsprong | Guildford, Surrey, Engeland, Verenigd Koninkrijk | |
Genre(s) | Rock, Punkrock, Protopunk, New wave, Postpunk | |
Label(s) | United Artists Records, EMI, Epic Records, Castle Communications | |
Leden | ||
Zanger / Basgitaar | Jean-Jacques Burnel | |
Zanger / Gitaar | Baz Warne | |
Drummer | Jet Black | |
Keyboard | Dave Greenfield | |
Oud-leden | ||
Zanger / Gitaar | Hugh Cornwell | |
Keyboard | Hans Wärmling | |
Gitaar | John Ellis | |
Zanger | Paul Roberts | |
Website |
The Stranglers is een Britse punkgroep, ontstaan in het midden van de jaren zeventig in Guildford. Aanvankelijk noemden zij zich The Guildford Stranglers.
Geschiedenis
Hugh Cornwell (zang, gitaar) was biologieleraar, Jet Black (drums) had een ijs- en wijndistributiebedrijf, Jean-Jacques Burnel (zang, bas) was karateka en motorenfanaat en Dave Greenfield, de opvolger van Hans Warmling (toetsen), was al jaren semiprofessioneel muzikant.
De sound van dit viertal had zijn roots in de pubrock en de Amerikaanse rock van eind jaren zestig. Door de power van de punkbeweging aan hun geluid toe te voegen raakte hun carrière in een stroomversnelling, en in 1977 speelden ze in bijna elke Engelse zaal en braken ze ook internationaal door met de albums Rattus Norvegicus en No More Heroes. Ook het titelnummer van No More Heroes werd een internationale hit en de groep plaatste zich in het rijtje groten der rock.
In de daaropvolgende jaren werd er door The Stranglers meer en meer geëxperimenteerd, met wisselend succes. Vooral The Raven en The Meninblack konden critici behagen maar het grote publiek niet. Pas in 1982 had de groep weer een hit met het sfeervolle Golden Brown, een traditionele wals in 3/4 maat, afgewisseld met frases waarbij 3 maten in 3/4 gevolgd worden door één maat in 4/4, waarvan de obscure tekst over heroïnegebruik en/of een meisje handelt. Ook nummers als Skin Deep (1984) en Always the Sun (1986) wisten het grote publiek te boeien.
In augustus 1990 hield Hugh Cornwell het voor gezien; hij had ruzie met de andere bandleden en vond dat ze op een dood spoor zaten. Cornwell ging solo verder en trok in 2009 in zijn eentje langs de zalen van Engeland om zijn laatste boek te promoten.
The Stranglers gingen verder met gitarist John Ellis (die met The Vibrators nog als voorprogramma fungeerde) en zanger Paul Roberts. In deze bezetting werd tot 2000 de wereld rond getoerd en werden, met minimaal succes, de albums Written in Red en Coup de Grace uitgebracht.
Pas in 2004 wisten The Stranglers (nu met Baz Warne in plaats van John Ellis) weer de aandacht te trekken met het album Norfolk Coast.
In juni 2006 verliet Roberts de band om zich op zijn project Soulsec te richten. De overige vier kondigden aan in september hun album Suite XIV uit te brengen. Burnel en Warne namen samen de zang voor hun rekening.
In 2011 toerden The Stranglers door Engeland met ex-Dr. Feelgood-gitarist Wilko Johnson als voorprogramma.
Discografie
Albums
Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
---|---|---|---|---|---|
Rattus norvegicus | 1977 | ||||
No more heroes | 1977 | ||||
Black and white | 1978 | ||||
The Raven | 1979 | ||||
The gospel according to the meninblack | 1981 | ||||
La folie | 1981 | 20-02-1982 | 6 | 12 | |
Feline | 1983 | ||||
Aural sculpture | 1984 | 24-11-1984 | 23 | 21 | |
Dreamtime | 1986 | 15-11-1986 | 37 | 7 | |
10 | 1990 | ||||
Stranglers in the night | 1992 | ||||
About time | 1995 | ||||
Written in red | 1997 | ||||
Coupe de grace | 1998 | ||||
Norfolk coast | 2004 | ||||
Suite XVI | 2006 | ||||
Giants | 2012 | ||||
Accoustic in Brugge | 2012 |
Singles
Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
---|---|---|---|---|---|
Something better change | 1977 | 15-10-1977 | 32 | 4 | #29 in de Single Top 100 |
No more heroes | 1978 | 14-01-1978 | 29 | 5 | #25 in de Single Top 100 |
Golden brown | 1982 | 13-02-1982 | 8 | 8 | #10 in de Single Top 100 |
Skin deep | 1984 | 24-11-1984 | 27 | 5 | #21 in de Single Top 100 |
No mercy | 1985 | 02-02-1985 | 27 | 6 | #32 in de Single Top 100 |
Always the sun | 1986 | 06-12-1986 | 35 | 3 | #42 in de Single Top 100 |
Heaven or hell | 1992 | 12-09-1992 | tip 16 | - | #77 in de Single Top 100 |
Radio 2 Top 2000
Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 | '23 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Golden brown | 422 | 390 | 452 | 425 | 404 | 382 | 463 | 386 | 430 | 405 | 454 | 467 | 441 | 430 | 335 | 457 | 434 | 580 | 514 | ||||||
No more heroes | - | 1185 | 1137 | 894 | 1243 | 1220 | 1673 | 1431 | 1879 | 1459 | 1806 | 1908 | 1796 | 1806 | 1661 | - | - | - | - |
Trivia
- Het nummer Peaches uit 1977, werd in 2002 nog gebruikt door Adidas in haar reclames.
- Het nummer werd gebruikt als begintune voor het programma sportweekend op Canvas.
- Het computerspel Driver: Parallel Lines gebruikt dit liedje.
- Het nummer werd ook gebruikt als herkenningsmelodie van Keith Floyd, een van de eerste Engelse televisie-koks.
- Het nummer No more heroes uit 1977, werd in 2003 en 2004 nog door internetprovider Wanadoo gebruikt in haar reclames.
- Het nummer Golden Brown uit 1982, werd in 2015 gebruikt in de film Ventoux.