Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Servië op het Eurovisiesongfestival
 Servië
| ||
| ||
| Eerste deelname | 2007 | |
| Aantal deelnames | 5 | |
| Gewonnen | 1 | |
| Zender | RTS | |
| Statistieken | ||
| Hoogste positie | 1ste (2007) | |
| Laagste positie | 14e (2011) | |
Servië doet als onafhankelijk land sinds 2007 mee aan het Eurovisiesongfestival. In totaal heeft het land nu vijf keer aan het liedjesfestijn deelgenomen.
Joegoslavië 1961-1992
Servië begon zijn loopbaan op het Eurovisiesongfestival in feite al als onderdeel van de republiek Joegoslavië, dat tussen 1961 en 1992 maar liefst 27 keer aan het songfestival deelnam. Veel inzendingen van Joegoslavië eindigden in de loop der jaren in de middenmoot, maar enkele keren was er een uitschieter naar boven toe. Zo werd er bijvoorbeeld driemaal een vierde plek in de wacht gesleept en in 1989 wist Joegoslavië het songfestival zelfs te winnen, met het nummer Rock me van de band Riva. Deze band was echter niet afkomstig uit Servië maar uit Kroatië, en het songfestival van 1990 werd dan ook niet in de federale hoofdstad Belgrado, maar in de Kroatische hoofdstad Zagreb georganiseerd.
(Zie ook: Joegoslavië en het Eurovisiesongfestival.)
Servië en Montenegro 2004-2006
Na het uiteenvallen van Joegoslavië in 1992 gingen de verschillende voormalige deelstaten ook op het Eurovisiesongfestival onafhankelijk van elkaar verder. Slovenië, Kroatië en Bosnië en Herzegovina maakten hun debuut op het songfestival van 1993, terwijl Macedonië er vijf jaar later bij kwam, in 1998. Servië keerde pas in 2004 weer terug op het songfestival, nadat het samen met Montenegro inmiddels was overgegaan van de Federale Republiek van Joegoslavië in de confederatie Servië en Montenegro.
Servië en Montenegro maakte met het lied Lane Moje van de Servische zanger Željko Joksimović een zeer sterk debuut op het Eurovisiesongfestival. De halve finale, waarin het land moest aantreden, werd winnend afgesloten en in de finale kon alleen de Oekraïense zangeres Ruslana Joksimović voorblijven. Het succes zorgde er automatisch voor dat Servië en Montenegro rechtstreeks werd geplaatst voor de finale van het songfestival van 2005. Hierin werd met de Montenegrijnse jongensband No Name een zevende plaats bemachtigd.
In 2006 zorgde de nationale voorronde Evropesma voor veel opschudding nadat No Name opnieuw als winnaar uit de bus kwam. Volgens de Serviërs had de band net als in 2005 op oneerlijke wijze gewonnen en waren er dit keer corruptieconflicten in het spel. De Serviërs pikten dit niet en weigerden deze inzending te steunen. Dit conflict leidde uiteindelijk tot terugtrekking van Servië en Montenegro uit het songfestival. De vrijgekomen finaleplaats werd ingenomen door Kroatië, maar desalniettemin mocht Servië en Montenegro bij de televoting van zowel de halve finale als de finale wel haar stem uitbrengen.
(Zie ook: Servië en Montenegro en het Eurovisiesongfestival.)
Servië 2007-heden
Op 21 mei 2006, een dag na het Eurovisiesongfestival, werd door middel van een referendum beslist dat Montenegro zelfstandig zou worden. Op 3 juni werd de onafhankelijkheid uitgeroepen en kwam er een eind aan het land Servië en Montenegro.
In 2007 traden Servië en Montenegro allebei als onafhankelijke staten aan op het Eurovisiesongfestival. Beiden moesten echter eerst de halve finale zien te overleven, iets waar Montenegro met een 23ste plaats als eindnotering niet in slaagde. Servië daarentegen wist heel wat meer succes te boeken; zangeres Marija Šerifović won met het nummer Molitva de halve finale met grote cijfers en was twee dagen later in de finale ook de beste. Servië werd daarmee pas het tweede land in de geschiedenis van het songfestival dat bij de eerste deelname meteen een overwinning wist te behalen.
Vanwege de overwinning van Šerifović in 2007 mocht Servië het Eurovisiesongfestival 2008 organiseren. De Belgrado Arena in de hoofdstad Belgrado werd aangeduid als gastplaats. Šerifović trad op als openingsact, Goran Bregović verzorgde de intervalact. De presentatie was in handen van Jovana Janković en Željko Joksimović. Joksimović had een opvallende dubbelrol, aangezien hij naast presentator ook componist was van de Servische inzending, Oro van Jelena Tomašević. Tomašević kon er het Servische succes van 2007 niet mee evenaren, maar was met een zesde plaats toch succesvol.
In 2009 viel Servië in de halve finale voor het eerst buiten de boot. Het komisch bedoelde lied Cipela eindigde als tiende, waar slechts de beste negen automatisch doorgingen naar de finale. Over de tiende finaleplek werd door een jury beslist, en die gaf daarbij niet de voorkeur aan Servië maar aan Kroatië. Een jaar later, in 2010, wist Servië wel weer tot de finale door te dringen. Milan Stanković werd daarin 13de, met zijn lied Ovo je Balkan. In 2011 kon Servië weer de finale bereiken. Maar Nina kon met haar Ĉaroban geen hoge eindplaats bereiken: het behaalde de 14e plaats.
Servië heeft tot nu toe nog altijd in het Servisch gezongen.
Servische deelnames
| Jaar | Artiest | Titel | Finale | Ptn | Semi | Ptn | Taal |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 2007
|
Marija Šerifović | Molitva | 1 | 268 | 1 | 298 | Servisch |
 2008
|
Jelena Tomašević | Oro | 6 | 160 | X | X | Servisch |
 2009
|
Marko Kon & Milan Nikolić | Cipela | X | X | 10 | 60 | Servisch |
 2010
|
Milan Stanković | Ovo je Balkan | 13 | 72 | 5 | 79 | Servisch |
 2011
|
Nina | Čaroban | 14 | 85 | 8 | 67 | Servisch |
 2012
|
Željko Joksimović |
| Servië op het Eurovisiesongfestival |
|---|
 Landen in het Eurovisiesongfestival |
|---|
|
