Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Peter Ritzen
Peter Ritzen (Gent, 21 januari 1956) is een Vlaams pianist, componist en dirigent.
Leven en werk
Jeugdjaren
Peter Ritzen is de kleinzoon van de Vlaamse componist Pieter Devriendt (1889-1949), tevens organist, koorleider en mede-oprichter van de Gentse Oratoriumvereniging. Ook andere familieleden, uit Roeselare, Hooglede en Gits waren actief in de muziek. Oudoom Adèlson Vermander, was de stichter van het Roeselaars conservatorium, de huidige Muziekacademie van Roeselare.
Na de eerste pianolessen op vijfjarige leeftijd, bij Zuster Paul-André (1919-2007) van de Zusters van Liefde van Onze-Lieve-Vrouw Visitatie te Sint-Amandsberg, ging hij aldaar naar de pas gestichte muziekschool (een afdeling van de Muziekacademie van Ledeberg). Hij volgde er piano bij Augusta Storm (1930-2009) en notenleer bij Remi Van Puyvelde, zoon van de directeur Omer Van Puyvelde (1912-1980). De humaniora (Algemeen Secundair Onderwijs - ASO) volgde Peter Ritzen aan het Sint-Barbaracollege te Gent.
Hogere muziekstudie
Peter Ritzen studeerde piano en kamermuziek aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Gent bij Louis Pas (1931-2013) en François Glorieux (1932). Hij studeerde aan het Mozarteum te Salzburg, Oostenrijk, bij de Russische pianiste Tatiana Nikolayeva (1924-1993) en behaalde het Diplôme Supérieur d'Exécution voor piano aan de École Normale de Musique de Paris Alfred Cortot. Zijn leraar was de Poolse pianopedagoog Marian Rybicki.
Concertloopbaan
Ritzen concerteerde als concertpianist in o.a. Europa, Azië en de Verenigde Staten. Als solist werkte hij wereldwijd samen met diverse grote orkesten. In de jaren 90 trad hij ook geregeld op met de pianist Jörg Demus (1928,-) in Oostenrijk en Taiwan. Zijn contact met de Chinese cultuur resulteerde in een repertoire van eigen, op Chinese muziek geïnspireerde, composities. Naast het geven van improvisaties over vrije thema's - gegeven door het publiek in zijn concerten - transcribeerde hij tal van Chinese volksliederen, Award Winning Film thema's en Weense walsen. Als componist profileerde hij zich in grotere werken zoals zijn symfonie 'Heavenly Peace' (meer dan 400 uitvoerders, in 2005 opgevoerd in de National Concert Hall te Taipei). Verder verzorgde hij talrijke CD opnames voor Naxos.
Organisatorische activiteiten
In 1991 richtte Peter Ritzen de "Internationale Sommer Akademie Theodor Leschetizky" op aan de Universität für Musik und darstellende Kunst Wien. In 2000 werd hij artistiek directeur van de International Piano Competition Theodor Leschetizky te Taipei. In 2007 en 2010 was hij gast in het panel van Canvas van de Vlaamse Radio en Televisie voor de Koningin Elisabeth Wedstrijd voor piano te Brussel.
In 2011, naar aanleiding van het Franz Liszt-jaar (1811-2011) trad Ritzen op in verscheidene festivals en steden met programma's gewijd aan Franz Liszt. O.a. in Oostenrijk, Wenen (Franz Liszt-Zaal), & Raiding (Liszt's geboorteplaats) en in Beijing in het vermaarde Poly Theater.[1]
Sinds 2013 is Peter Ritzen aangeduid als muziekdirecteur van het nieuwe orkest Metropolitan Philharmonic Orchestra Beijing in China. Hij werd tevens uitgenodigd door het National Theatre of Beijing om het Eerste Pianoconcerto van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski als pianosolist uit te voeren met het Nationaal orkest van China voor de Nationale Chinese televisie CCTV.
Peter Ritzen geldt, mede door zijn samenwerking met de erfgenamen van de Oostenrijkse pianopedagoog Theodor Leschetizky, als een wereldautoriteit op gebied van interpretatie van de werken van Franz Liszt en Theodor Leschetizky. Sinds Februari 2015 is Ritzen muziekdirecteur van het 'New Cosmos International Music Festival' met hoofdzetel in Beijing.
Composities
Piano
- Chinese Rapsodie Nr.1 (1987)
- Chinese Rapsodie Nr.2 'Dance of the little happy Buddhas'(1989)
- Chinese Rapsodie Nr.3 'Chinese Market'(1989)
- Sonate voor Piano ('Adamant Variaties') (1991)
- Award Winning Movie Themes (1999) [13 vrije transcripties op beroemde film themas]
- 4 Transcripties op Weense Walsen van Johann Strauss, Franz Lehár en Robert Stolz (2008)
- 4 Transcripties op Chinese volksliederen (2009)
Kamermuziek
- 3 Spaanse Liederen voor sopraan en klavier op gedichten van Santiago Rupérez-Durá (1989)
- 15 Transcripties op Chinese volksliederen voor sopraan en strijkers.(1998)
- Pianokwintet in Fa# klein uit (2006) - (uitvoering)
- Eyskens Lieder: twee liederen op teksten van Minister van Staat Marc Eyskens voor sopraan, bariton en piano (2015)
Pianoconcerto's
- Concerto Nr.1 'China in the Year of the Dragon ('Parafrase op de Zuid Chinese Opera: 'A Fantastic Dream in the Garden') (1989)
- Concerto 'The Last Empress' (Parafrase op de Chinese Peking Opera 'Last Empress' uit 1908) (1994)
- Concerto for Taiwan (2000)
Orkestwerken
- Chinees Requiem voor sopraan, piano, koor, groot orkest en Chinese slagwerk, op een gedicht van Santiago Rupérez Durá. (1990-1994)
- Rapsodie voor Erhu (Chinese viool) en orkest (1994)
- Concerto voor Dizi (Chinese fluit) en orkest (1995)
- Symfonisch Gedicht 'Hua Chiao' [Overseas Chinese] voor sopraan en orkest. (Libretto:Santiago Rupérez Durá)(1997)
- Transcendentale Symfonie 'Hemelse Vrede (Tiān'ān 天安) - Heavenly Peace' voor orgel, koren, groot orkest, Chinese percussie- en instrumenten en solisten. (Libretto: Santiago Rupérez Durá) (2003)
- Sacraal symfonisch gedicht:'Finis est infinitus'voor sopraan, koor, groot ensemble en percussie. [Libretto: Peter Ritzen (Hebreeuws en Duits) en Latijn: 'Salve Regina'] (2009)
- Cantate 'Wilde Roos' voor orgel, hoorn in F, koor, klavier (orkest), percussie en solisten. Op gedichten van Anton van Wilderode. Gecomponeerd in 2011.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
