Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

7 Nation Army

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

7 Nation Army is een single geschreven door Jack White.

The White Stripes

De Amerikaanse alternatieve rockgroep The White Stripes brachten het nummer in 2003 uit als eerste single afkomstig van het album Elephant. 7 Nation Army bereikte de eerste plaats in de Amerikaanse Modern Rock Tracks gedurende drie weken en won de Grammy Award voor Best Rock Song in 2004. In Nederland bereikte het nummer de 22ste plaats in de Nederlandse Top 40, in de Nederlandse Single Top 100 kwam het niet verder dan een 42ste plaats.

Achtergrond

Het nummer is gekend voor zijn ondersteunende riff, die gedurende het hele lied wordt gespeeld. Hoewel het klinkt als een basgitaar (een instrument dat de groep vreemd genoeg voordien nooit gebruikt had), werd het geluid eigenlijk gevormd door Jack White's semi-acoustische gitaar (een Kay Hollowbody-model uit de jaren '50) met een Digitech Whammy pedaal die de klank met een octaaf verlaagde. De riff werd gecomponeerd tijdens een sound check voor een show in het Corner Hotel in Melbourne, Australië, volgens de notities in een boekje dat bij de DVD Under Blackpool Lights hoorde. Deze riff was geïnspireerd op het hoofdthema van Anton Bruckner's Vijfde symfonie.

Volgens White was "7 Nation Army" zijn benaming voor het Leger des heils (Salvation Army) als kind[1]. Het nummer stond op de eerste plaats in de lijst van UpVenue's die de 10 beste White Stripes songs rangschikte.

Muziek video

De video, die gedirigeerd werd door Alex en Martin, bestond uit één vrijwel ononderbroken shot door een kaleidoscopische tunnel van weerspiegelend zwart, wit en rode triangels, die Jack's liefde voor het getal drie benadrukken. Sommige triangels tonen een beeld van Jack of Meg die aan het spelen zijn, en op sommige plaatsen zijn wandelende skeletten te zien en een olifant, die naar de naam van het album "Elephant" verwees, waarop "7 Nation Army" verscheen. Als het ritme van het nummer versnelt, versnelt ook het tempo waaraan één triangel door de tunnel voorbijkomt. Wanneer het ritme weer vertraagt, vertraagt de triangel in de tunnel gelijktijdig. Gedurende de video flikkeren de omgevende triangels en andere effecten worden opgebouwd als het lied luider wordt.

Tracklist

  • 1."7 Nation Army" (Jack White)
  • 2."Good to Me" (Brendan Benson/Jason Falkner)
  • 3."Black Jack Davey" (Traditional)

De 7" single bevat enkel de eerste twee nummers.

Kritieken

Dit nummer stond nummer zes in de Rolling Stone lijst van 2009 van de 50 beste songs van het decennium. In maart 2005 plaatste Q magazine "7 Nation Army" op nummer 8 in zijn lijst van de 100 Beste Gitaarnummers aller tijden. "7 Nation Army" bereikte ook de 20ste plaats in Triple J's Hottest 100 of All Time in 2009. Het nummer stond ook op de 30ste plaats in de Pitchfork Media's top 500 songs van de jaren 2000, en op nummer 2 in Observer Music Monthly's top 75 songs van het decennium, achter Beyoncé's "Crazy in Love". Het stond ook in de tweede Channel V Australia's top 1000 songs of the 00s. In 2009 koos de Amerikaanse website Consequence of Sound dit nummer als hun top rock track of the 2000s,[8] net zoals Boston's WFNX Radio. In de vernieuwde versie van Rolling Stone's 500 beste nummers aller tijden, stond "7 Nation Army" op plaats 286. Het stond verder nog op nummer 1 in de Rhapsody's lijst van de 100 beste nummers van het decennium.

Populair

Het nummer is zeer populair in Europese voetbalstadions en werd zelfs het anthem van het Italiaanse team dat in 2006 de wereldbeker won en twee jaar later deelnam aan het Euro 2008. Het nummer wordt ook gespeeld tijdens de thuiswedstrijden van het Australische team Melbourne Victory na een doelpunt en werd een onofficieel anthem voor de fans van de club. Diverse andere ploegen, zoals KAA Gent gebruikten dit gedurende een periode. Het werd ook gebruikt tijdens de uitzending van Democrazy now!, waar het gelinkt werd aan de enorme pro-democrazy demonstraties die toen plaatsvonden in Egypte. In een interview met de Egyptische journalist Mona Eltahawy, zei voorzitter Amy Goodman"dat de muziek in je oren en hoofd blijft klinken, waarop Mona Elthaway antwoorde:

Het is zoals een lus, Amy, want telkens ik de openingszin hoor —"I’m going to fight them off. A seven-nation army couldn’t hold me back"—dan brengt mij dat naar Egypte, waar de mensen - zoiets heb ik nooit gezien - zich letterlijk door niets lieten tegenhouden. Mubarak sloot het internet af, sloot de spoorwegen, sloot bijna het hele land, maar de mensen bleven komen. Dat is prachtig.

Hitnotaties

Nederlandse Top 40

Hitnotatie: 31-05-2003 t/m 28-06-2003
Week: 1 2 3 4 5
Positie: 37 35 31 22 38 uit

Nederlandse Single Top 100

Hitnotatie: 10-05-2003 t/m 12-07-2003
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Positie: 98 93 59 45 43 42 50 55 59 64 uit

rel=nofollow

Ben L'Oncle Soul

In 2010 bracht de Franse soulzanger Ben L'Oncle Soul een soulversie van het nummer uit onder de titel Seven nation army. Het nummer bereikte een 26ste plaats in de Nederlandse Top 40 en een 57ste plaats in de Nederlandse Single Top 100.

Hitnotaties

Nederlandse Top 40

Hitnotatie: 28-08-2010 t/m 28-06-2010
Week: 1 2 3 4 5
Positie: 36 28 26 29 36 uit

Nederlandse Single Top 100

Hitnotatie: 07-08-2010 t/m 02-10-2010
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Positie: 69 74 80 82 57 64 73 75 83 uit

Overige covers

Het nummer werd gecovered door de country-groep The Oak Ridge Boys, de funk metal band Living Colour, en de Rock supergroep Audioslave.

Referenties

  1. º True believers: The White Stripes live out their rock-and-roll fantasy". Boston Phoenix. April 17, 2003. http://bostonphoenix.com/boston/music/top/documents/02827372.htm. Retrieved 2008-01-07.
rel=nofollow

Externe link