Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

The White Stripes

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
The White Stripes
Jack (links) en Meg (rechts) White
Jack (links) en Meg (rechts) White
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1997 - 2011
Oorsprong Detroit, Michigan, V.S.
Genre(s) Garagerock
Bluesrock
Garage Punk
Label(s) Universal Records (Filipijnen);
Sympathy for the Record Industry;
V2 Records;
Third Man Records;
XL Recordings
Leden
o.a.: Zanger;
Gitarist		 Jack White
Drummer Meg White
[www.whitestripes.com Website]
rel=nofollow

The White Stripes was een Amerikaanse band die bestond uit slechts twee personen, de zanger/gitarist Jack White (geboren 9 juli 1975 als John Anthony Gillis) en Meg White (10 december 1974) op de drums. Ze speelden een combinatie van rock, blues en country. Ze waren vooral bekend van de garagerockrevival aan het einde van de jaren negentig.

Op 2 februari 2011 werd bekend dat de bandleden uit elkaar gingen, waarmee de band ophield te bestaan.

Biografie

Het begin

The White Stripes zijn op 14 juli 1997 opgericht in Detroit. Het is lang onduidelijk geweest of ze broer en zus waren of dat ze een relatie hadden. Ze lieten het zelf in het ongewisse. Later werd bekend dat ze op 21 september 1996 trouwden en op 20 maart 2000 officieel gescheiden zijn. Toch blijven ze elkaar broer en zus noemen tijdens de optredens. Ze besloten zichzelf The White Stripes te noemen omdat Meg White graag pepermunt at.

Hun eerste album was The White Stripes en werd uitgebracht door Sympathy For The Record Industry, evenals de opvolger, die De Stijl heet en is genoemd naar de kunstbeweging van onder meer Gerrit Rietveld. Deze kunststijl werd ook verwerkt in de albumhoes. Dat Jack White een bewonderaar van deze stroming is, spreekt ook uit het feit dat hij vroeger meubels namaakte van Rietveld en dat hij samen met Meg White het Rietveld Schröderhuis bezocht heeft toen ze in Nederland optraden.

De doorbraak en het succes

Het derde album van The White Stripes was White Blood Cells. Het werd eerst uitgegeven door Sympathy For The Record Industry, maar later heruitgegeven door V2, het nieuwe platenlabel van de groep. Het was pas bij deze heruitgave dat het album goede kritieken kreeg in Groot-Brittannië. Zo werden ze in 2002 door Q genoemd in lijstje "50 bands to see before you die".[1] Op White Blood Cells stonden de bescheiden hits Hotel Yorba, Dead Leaves And The Dirty Ground en Fell In Love With A Girl (vergezeld van een opgemerkte videoclip van Michel Gondry). Dit alles zorgde voor het eerste commerciële succes.

De opvolger, Elephant, bracht meer succes. Ze kregen betere kritieken dan voor White Blood Cells en het album verkocht ook zeer goed. Het album werd bekroond met de Grammy voor het beste alternatieve album van het jaar 2004. Het nummer Seven Nation Army werd bekroond als beste rocknummer van het jaar 2004. Verder stonden er ook nog de hits The Hardest Button to Button op en I Just Don't Know What To Do With Myself, een cover van Burt Bacharach. Elephant werd door Rolling Stone uitgeroepen tot het 390e beste album ooit.

In afwachting van hun vierde album brachten de White Stripes een live dvd uit, Under Blackpool Lights genoemd. Het is de compilatie van twee concerten gegeven in de Empress Ballroom in Blackpool. Hierop stond ook een single, de cover Jolene van Dolly Parton. Ook dit nummer werd een enorm succes.

Nu

Na het grote succes van White Blood Cells en Elephant, kwam er Get Behind Me Satan. Op dit album speelden Jack en Meg White veel rustiger dan op de andere albums. Dit kwam vooral doordat Jack, veel meer piano speelde dan op ander albums en doordat Meg haar drumstel soms inruilde voor marimba's. Het album werd positief onthaald door de pers en ook aan de kassa stelde het niet teleur. Dit kwam door hits als Blue Orchid en My Doorbell (genomineerd voor een Grammy in de categorie beste popopvoering van een duo of een groep van het jaar 2006). Het album werd ook weer bekroond met de Grammy voor beste alternatief album van het jaar 2006.

Datzelfde jaar wist Jack White, samen met Brendan Benson, Jack Lawrence en Patrick Keeler een flink succes te behalen met zijn band The Raconteurs. De single Steady As She Goes werd een grote hit en hun album Broken Boy Soldiers werd door critici goed onthaald, en in 2008 is hun nieuwe album Consolers Of The Lonely uitgekomen.

Het zevende en tevens laatste album van The White Stripes is getiteld "Under great white northern lights" en verscheen in maart 2010.

Op 2 februari 2011 lieten de The White Stripes weten dat ze besloten hadden om "Geen opnames meer te maken en geen optredens meer te geven".

Muziek

De drievuldigheid

Jack White zegt altijd dat hij streeft naar de drievuldigheid in zijn muziek. Zo zijn zijn composities altijd geschreven voor drie instrumenten (meestal gitaar, drum en zang). Hij beschouwt de muziek ook als een drievuldigheid van ritme, melodie en samenhang. Dit komt ook terug in de kleuren die typisch zijn voor de Stripes, rood, zwart en wit, de ideale kleurencombinatie volgens Jack White. Ook tekent Jack veel met Jack White III of gewoon III (bijvoorbeeld in de inlay in de cd-boekjes).

De albums

The White Stripes hebben de gewoonte hun albums op een zeer korte tijd op te nemen. Zo werden de opnames voor Elephant afgerond in acht dagen en die voor Get Behind Me Satan in minder dan twee weken. De groep gebruikt ook zo weinig mogelijk digitale technologieën, omdat ze vinden dat dit de ziel uit hun werk haalt. Zo werd Elephant bijvoorbeeld volledig analoog opgenomen en brengen ze nog steeds lp’s uit.

In de laatste drie albums zit een vaste structuur. Het eerste nummer is een single en het laatste is een minder ernstig nummer, een inside joke. Op de hoes zien we altijd Jack en Meg White (ook al bij de eerste twee) en voor de rest staan er binnenin ook veel foto's altijd in het zwart, wit en rood. Elke cd bevat ook een tekst geschreven door Jack.

Hun laatste album (Under great white northern lights) kwam in maart 2010 uit.

De instrumenten

Jack White bespeelt verschillende gitaren, maar de belangrijkste zijn zijn twee 1964 JB Hutto Montgomery Airlines, een Harmony Rocket, een 1970s Crestwood Astral II, en een 1950s Kay Hollowbody. Verder gebruikt hij een Digitech Whammy Pedal om een grotere tessituur te krijgen. Dit is nodig omdat The White Stripes een duo is met een leadgitarist en een drumster en er dus geen basgitaar kan worden gebruikt. Om aan deze lage tonen te geraken of om aan zeer hoge tonen te geraken gebruikt hij dit pedaal.

Meg White heeft een Pearl- en een Ludwig-Musser-drumstel, met op de basdrum een pepermuntjesverpakking in rood en wit. Ze heeft 14" Signature Medium-hi-hats een 19" Signature Power Crash en een 22" 2002 Ride, allemaal van het merk Paiste. Ze drumt met Vater XD-Rock Wood-drumsticks.

De liedteksten

De teksten van de songs van de White Stripes worden altijd geschreven door Jack White en zijn bijna nooit politiek. Het nummer Icky Thump van de gelijknamige cd gaat over de positie van de Mexicaanse illegalen in de VS. Veel voorkomende thema’s zijn kind zijn en school. Ze zijn vaak geschreven als een bericht naar iemand toe of als een gesprek.

Een persoon die enkele malen opduikt in de liedjes is Suzy Lee. Het lijkt een jeugdliefde te zijn van Jack White die hij maar niet kan vergeten, voor de rest weet men niets van haar.

Trivia

  • Jack White werd de op 16 na beste gitarist ooit genoemd door Rolling Stone.
  • Jack White tekent vaak met Jack III of simpelweg III.
  • Voor de White Stripes had Jack White een meubelwinkel. Al het materiaal in deze winkel was gekleurd in wit, zwart en geel.
  • Jack en Meg White spelen een rol in de film Coffee and Cigarettes.
  • Jack White speelt een bijrol in de film Cold Mountain.
  • Jack White heeft samen met Alicia Keys het titelnummer van de 22ste bondfilm Another Way to Die gemaakt.
  • Jack en Meg White komen ook voor in the Simpsons, in de aflevering van 17 september 2006 als Jazzy And The Pussycats.
  • Jack komt ook een keer voor in Celebrity Deathmatch, een animatieprogramma van klei op MTV. Het is dan Jack White vs. Jack Black, wat ze natuurlijk met opzet hebben gedaan. Later komt Meg Jack helpen.
  • Het riffje van Seven Nation Army is uitgegroeid tot een internationaal voetbalsupporterslied. Het werd als supporterslied voor het eerst gezongen op 22 oktober 2003 door de "Blue army", de supporters van Club Brugge, na het doelpunt van Andrés Mendoza tijdens de UEFA Champions League wedstrijd AC Milan - Club Brugge [1]. Het lied wordt door de Blue Army nog steeds gebruikt om een doelpunt te vieren. Het wordt intussen ook door Italianen uit volle borst meege"po-po-po-pooo"d wanneer hun nationale elftal speelt.
  • The White Stripes speelden in Canada hun kortste concert ooit, met slechts één noot (een mi). Het was een gratis concert en het publiek was op de hoogte. Het concert staat op hun live cd/dvd Under Great White Northern Lights.

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Album Top 20/50/75/100		 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		  Hoogste 
positie		  Aantal 
weken		  Opmerkingen 
The White Stripes 1999 -
De stijl 2000 -
White blood cells 2001 -
Elephant 31-03-2003 12-04-2003 24 51
Walking with a ghost 2005 - ep
Get behind me satan 06-06-2005 11-06-2005 13 24
Icky thump 15-06-2007 23-06-2007 8 12
Under great white northern lights 12-03-2010 20-03-2010 54 4
Album(s) met hitnoteringen in
de Vlaamse Ultratop 50/100		 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		  Hoogste 
positie		  Aantal 
weken		  Opmerkingen 
Elephant 2003 12-04-2003 11 73
Get behind me satan 2005 11-06-2005 3 27
Icky thump 2007 23-06-2007 2 16
Under great white northern lights 2010 20-03-2010 30 9

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40		 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		  Hoogste 
positie		  Aantal 
weken		  Opmerkingen 
Hotel Yorba 2001 - #88 in de Single Top 100
7 Nation army 2003 13-05-2003 22 5 #42 in de Single Top 100
I just don't know what to do with myself 2003 - #92 in de Single Top 100
The hardest button to button 2003 03-01-2004 tip13 - #90 in de Single Top 100
Blue orchid 2005 - #81 in de Single Top 100
My doorbell 2005 22-10-2005 37 3 #79 in de Single Top 100
Single(s) met hitnoteringen in
in de Vlaamse Ultratop 50		 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		  Hoogste 
positie		  Aantal 
weken		  Opmerkingen 
Jolene 2004 01-01-2005 28 8
Icky thump 2007 16-07-2007 49 3

Muziekclips

Dvd's

Awards

Externe links

Noten

  1. º http://www.rocklistmusic.co.uk/qlistspage2.html

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over The White Stripes op Wikimedia Commons

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=The_White_Stripes&oldid=73510"