Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Moraal: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
==Voorbeelden van immoreel zijn== | ==Voorbeelden van immoreel zijn== | ||
* [[Kinderen]] van [[asielzoeker]]s die door absurd-langdurige [[procedure]]s reeds meer dan 3 jaar (zelfs tot 12 jaar) in [[Nederland]] [[leven]] ([[opgroeien|opgegroeid]], [[opvoeding|opgevoed]], verworden, en dus een [[mentaal|mentale]], [[sociaal|sociale]], en wat meestal wordt [[bagatelliseren|gebagatelliseerd]], een [[gevoel]]s-[[kwestie]]), en naar een voor hen totaal [[onbekend]] [[staat|land]] terugsturen. Men mag [[stellingname|stellen]] dat ieder kind die ná 8 jaar nog terug wordt gestuurd, een ''immorele'' en zelfs ''[[onmenselijk]]e'' (rigoureuze) [[verandering]] aangedaan wordt, ten aanzien van diens prille [[bestaan]] (z'n [[persoonlijke ontwikkeling]], z'n [[zijn]], z'n [[denken]], z'n [[idee]]ën, z'n [[dromen]], z'n [[vrienden]], z'n [[zekerheid]] en meer). Bij uitstek [[meisje]]s die [[westerse samenleving|verwesterd]] ''zijn'' kunnen absoluut niet naar landen als [[Afghanistan]], [[Pakistan]], [[Jemen]] of [[Iran]] teruggestuurd worden, niet alleen dat het eigen leven als het ware weg wordt gegooid, maar erger nog, dat ze juist dán ''geen leven'' meer hebben (geen [[verleden]] en geen [[toekomst]] dus | * [[Kinderen]] van [[asielzoeker]]s die door absurd-langdurige [[procedure]]s reeds meer dan 3 jaar (zelfs tot 12 jaar) in [[Nederland]] [[leven]] ([[opgroeien|opgegroeid]], [[opvoeding|opgevoed]], verworden, en dus een [[mentaal|mentale]], [[sociaal|sociale]], en wat meestal wordt [[bagatelliseren|gebagatelliseerd]], een [[gevoel]]s-[[kwestie]]), en naar een voor hen totaal [[onbekend]] [[staat|land]] terugsturen. Men mag [[stellingname|stellen]] dat ieder kind die ná 8 jaar nog terug wordt gestuurd, een ''immorele'' en zelfs ''[[onmenselijk]]e'' (rigoureuze) [[verandering]] aangedaan wordt, ten aanzien van diens prille [[bestaan]] (z'n [[persoonlijke ontwikkeling]], z'n [[zijn]], z'n [[denken]], z'n [[idee]]ën, z'n [[dromen]], z'n [[vrienden]], z'n [[zekerheid]] en meer). Bij uitstek [[meisje]]s die [[westerse samenleving|verwesterd]] ''zijn'' kunnen absoluut niet naar landen als [[Afghanistan]], [[Pakistan]], [[Jemen]] of [[Iran]] teruggestuurd worden, niet alleen dat het eigen leven als het ware weg wordt gegooid, maar erger nog, dat ze juist dán ''geen leven'' meer hebben (geen [[verleden]] en geen [[toekomst]] dus). Hoewel het voor meisjes aanzienlijk [[moeilijk]]er zal zijn, geldt dit uiteraard ook voor [[jongen]]s, welke na 8 jaar eveneens zijn verworden tot wat ze ''zijn''. Dit aangaande laat [[Gerd Leers]], die in de [[lente]] van [[2011]] hierover moest beslissen als [[Minister voor Immigratie en Asiel]], maar weer [[blijk]]en dat zijn [[CDA]] net zo [[rechtse politiek|rechts]] [[redeneren|redeneert]] als bijvoorbeeld de [[VVD]], dat zich [[kenmerk]]t door minder, zo niet weinig [[ervaring]] met gevoelskwesties te hebben, temeer het [[empathie]] betreft, hetgeen een ieder kan [[begrijpen]]. Wat er vanzelfsprekend moet veranderen zijn de ''procedures'' en het ''[[beleid]]'' alsook de belabberde [[grenscontrole|controles]] rondom de [[landsgrens|grenzen]] van [[Europese Unie|Europa]] (vóórdat mensen die grenzen überhaupt bereiken dus). | ||
* Geregeld luidruchtig zijn en [[overlast]] hebben aan [[buren]], temeer wanneer dat meerderen zijn. | * Geregeld luidruchtig zijn en [[overlast]] hebben aan [[buren]], temeer wanneer dat meerderen zijn. | ||
* Niet het [[verlof]] [[beperken]] van [[TBS|TBS-ers]] tot diegenen waarvan men het [[absoluut]] [[zeker]] weet dat die géén nieuwe [[misdaad|misdaden]] begaan. Een [[uitgangspunt]] dat in [[principe]] elke TBS-er die [[mogelijkheid]] moet verkrijgen is zeer [[naïef]]. | * Niet het [[verlof]] [[beperken]] van [[TBS|TBS-ers]] tot diegenen waarvan men het [[absoluut]] [[zeker]] weet dat die géén nieuwe [[misdaad|misdaden]] begaan. Een [[uitgangspunt]] dat in [[principe]] elke TBS-er die [[mogelijkheid]] moet verkrijgen is zeer [[naïef]]. | ||
Versie van 28 apr 2011 06:31
Het begrip moraal oftewel zeden(lijk) geeft de handelingen en gedragingen aan die in een maatschappelijke context als correct en wenselijk worden gezien. Het filosofisch vakgebied van de ethiek richt zich op de vraag 'wat is een goede moraal?'. Een universele moraal heeft de pretentie altijd en overal te gelden. Iets is immoreel als het ingaat tegen de wetten van de ethiek. Iets is amoreel als het niets met goed of kwaad te maken heeft. Zo spreekt men ook over zedenloos.
Soms wordt het begrip moraal ook gebruikt in de betekenis van de zedenles. De moraal is dan het motief van een verhaal, de achterliggende gedachte of aanleiding. Motieven worden in elk soort literatuur gebruikt, ingebed in de tekst, vaak op het eerste zicht niet te herkennen, tenzij je het verhaal ontleedt. Oudere voorbeelden zijn de parabel en het sprookje, maar ook in recente vormen, zoals stripverhalen, wordt een moraal ingebracht. Een eenvoudig voorbeeld geldt de recente verhalen van Suske en Wiske, die dikwijls over de natuur en haar bescherming gaan.
Iemand kan zich ook onzedenlijk gedragen, zoals onzedenlijk betasten van een ander, welke daar niet van gediend is. Dit is aanranding te noemen, wat zowel een fysieke als mentale aanval is, met alle gevolgen van dien.
Voorbeelden van goede moraal
- De politie en/of kinderbescherming waarschuwen bij aanwijzingen of vermoedens over kindermishandeling.
- Hulp verlenen aan mensen die men daadwerkelijk in nood ziet, zoals bij een ongeluk of hartaanval e.d.
- Onder meer een deur openhouden of anderzijds helpen van een gehandicapte in een rolstoel.
- Sowieso afspraken met anderen nakomen, temeer wanneer dezen afhankelijk zijn van de afspraak.
Voorbeelden van immoreel zijn
- Kinderen van asielzoekers die door absurd-langdurige procedures reeds meer dan 3 jaar (zelfs tot 12 jaar) in Nederland leven (opgegroeid, opgevoed, verworden, en dus een mentale, sociale, en wat meestal wordt gebagatelliseerd, een gevoels-kwestie), en naar een voor hen totaal onbekend land terugsturen. Men mag stellen dat ieder kind die ná 8 jaar nog terug wordt gestuurd, een immorele en zelfs onmenselijke (rigoureuze) verandering aangedaan wordt, ten aanzien van diens prille bestaan (z'n persoonlijke ontwikkeling, z'n zijn, z'n denken, z'n ideeën, z'n dromen, z'n vrienden, z'n zekerheid en meer). Bij uitstek meisjes die verwesterd zijn kunnen absoluut niet naar landen als Afghanistan, Pakistan, Jemen of Iran teruggestuurd worden, niet alleen dat het eigen leven als het ware weg wordt gegooid, maar erger nog, dat ze juist dán geen leven meer hebben (geen verleden en geen toekomst dus). Hoewel het voor meisjes aanzienlijk moeilijker zal zijn, geldt dit uiteraard ook voor jongens, welke na 8 jaar eveneens zijn verworden tot wat ze zijn. Dit aangaande laat Gerd Leers, die in de lente van 2011 hierover moest beslissen als Minister voor Immigratie en Asiel, maar weer blijken dat zijn CDA net zo rechts redeneert als bijvoorbeeld de VVD, dat zich kenmerkt door minder, zo niet weinig ervaring met gevoelskwesties te hebben, temeer het empathie betreft, hetgeen een ieder kan begrijpen. Wat er vanzelfsprekend moet veranderen zijn de procedures en het beleid alsook de belabberde controles rondom de grenzen van Europa (vóórdat mensen die grenzen überhaupt bereiken dus).
- Geregeld luidruchtig zijn en overlast hebben aan buren, temeer wanneer dat meerderen zijn.
- Niet het verlof beperken van TBS-ers tot diegenen waarvan men het absoluut zeker weet dat die géén nieuwe misdaden begaan. Een uitgangspunt dat in principe elke TBS-er die mogelijkheid moet verkrijgen is zeer naïef.