Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Wim Wigt
Willem (Wim) Wigt, (Utrecht, 13 oktober 1944), is een Nederlandse impresario, concertorganisator, producent en oprichter van de platenmaatschappij Timeless Records.
Leven en werk
Wigt begon tijdens zijn studie aan de Landbouwuniversiteit in Wageningen, als lid van studentenvereniging Ceres en in Theater Junushoff, met het organiseren van jazzconcerten. Op verzoek van de veelal Amerikaanse jazzmusici bereidde de concerten en tournees zich, met hulp van medestudenten waaronder zijn latere vrouw Ria Wigt, al snel uit naar andere Nederlandse plaatsen en het buitenland. In 1974 besloot hij zijn studie af te breken om zich, samen met zijn vrouw, volledig op de muziekbusiness te richten. In de jaren die volgde organiseerde Wigt talloze Europese tournees met o.a. Art Blakey, Stan Getz, Dizzy Gillespie, Chet Baker, Charles Mingus, Lionel Hampton, Toots Thielemans, Dexter Gordon, Freddie Hubbard, Pharoah Sanders, Ben Webster, Chris Barber, Lonnie Donegan, Acker Bilk en de Dutch Swing College Band. Daarnaast bij gelegenheid ook optredens met Dionne Warwick, Chuck Berry, Buddy Guy, B.B. King, Chick Corea, Keith Jarrett, George Benson, Nina Simone en de Nederlandse zangeres Rita Reys.
Wim Wigt werd hiermee een prominent figuur in de internationale jazzscene. Zo droeg hij in 1981 bij aan de oprichting van de gerenommeerde Parijse jazzclub New Morning. Ook had hij sedert de beginjaren van het North Sea Jazz Festival een grote invloed op de programmering. Als gevolg van een meningsverschil met festivaldirecteur Paul Acket, organiseerde Wigt in 1984 het Camel Jazz Festival in het Concertgebouw in Amsterdam, als tegenhanger van het (destijds) Haagse festival. In 1988 maakte Wigt als manager van Chet Baker zijn tragische dood in Amsterdam van dichtbij mee. Sedert de 90er jaren is Wigt zich, naast jazzmuziek, ook op het boeken van ander live amusement, zoals musicals, dans- en circusshows, gaan richten. Prominente artiesten zoals ex-Rolling Stones bassist Bill Wyman, gitaarvituoos Tommy Emmanuel en Britse tradjazz legende Chris Barber vertrouwen al jarenlang het zakelijke deel van hun Europese tournees aan hem toe.
Timeless Records
In 1975 richtte Wim Wigt en zijn vrouw Ria Wigt het platenlabel Timeless Records op. De allereerste uitgave Eastern Rebellion van Cedar Walton wordt door velen internationale experts gezien als een van de beste Bebop jazz opnames uit de zeventiger jaren. In 1983 won de Timeless opname van Machito and his Salsa Big Band, met Wigt als producent, een Grammy Award in de catogorie 'Best Latin Recording'. De huidige catalogus van Timeless bestaat uit meer dan 850 uitgaves van o.a. Chet Baker, Art Blakey, Lionel Hampton, Bill Evans, Tommy Flanagan, Pharoah Sanders, Archie Shepp, George Adams, Chris Barber, Acker Bilk en vele anderen. In 1991 startte Wigt samen met trombonist Chris Barber de serie Chris Barber Collection op (ook wel Timeless Historical of CBC genoemd). Dit waren geremasterde heruitgaven uit de privé collectie van Britse muzikant met o.a. opnames van Louis Armstrong, Bing Crosby, Coleman Hawkins, Ethel Waters, Django Reinhardt, Hoagy Carmichael, Sidney Bechet. In 1998 nam Wigt het platenlabel Limetree Records over, met opnames van o.a. Toots Thielemans, Monty Alexander en Bill Evans.