Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Wiet Van de Leest
Wiet Van de Leest | ||
Afbeelding gewenst | ||
Algemene informatie | ||
Volledige naam | Wiet Van de Leest | |
Land | België | |
Werk | ||
Genre(s) | Folk Klassieke muziek Kleinkunst | |
Beroep | muzikant | |
Instrument(en) | (Alt-)viool | |
Actief in Rum | ||
Functie(s) | Violist en zanger | |
Jaren actief in formatie | 1969 - 1979 | |
Actief in Madou | ||
Functie(s) | Violist en pianist | |
Jaren actief in formatie | 1979 - 1982 | |
Actief in Quatuor Halvenalf | ||
Functie(s) | Violist | |
Jaren actief in formatie | ? - ? | |
Actief in A La Rum | ||
Functie(s) | Violist | |
Jaren actief in formatie | 2005 - heden |
Wiet Van de Leest is een Belgische muzikant. Hij werd bekend met de bands Rum en Madou.
Levensloop
Rond 1969 richtte hij samen met Paul Rans en Dirk Lambrechts Rum op. Hij verliet in 1979 deze groep samen met Vera Coomans, die Rum was komen versterken als zangeres, om Madou op te richten. Deze band kende kortstondig succes met de singles Witte Nachten en Niets Is voor Altijd, maar werd na één album (uitgebracht in 1982) ontbonden.
Na de split trok Van de Leest zich terug uit het publieke leven en ging hij aan de slag als boswachter in het Zoniënwoud. Wel bleef hij ook in deze periode muzikaal actief als altviolist in het strijkkwarter Quatuor Halvenalf. Daarnaast nam hij met het Eerste Wereldoorlogproject Les Enfants de L’Yser de albums Grijsland[1] (2003) en Tatave[2] (2006) uit. Dit laatste album was een ode aan de musettevirtuoos Gus Viseur.
Omstreeks 2005 blies hij samen met Paul Rans en Dirk Van Esbroeck 'Rum' nieuw leven in. Deze hernieuwde samenwerking werd echter verstoord door de dood van Dirk Van Esbroeck. Ze gingen echter verder onder de naam A la Rum en betrokken Jokke Schreurs en Marc Hauman.
In 2010 schreef hij de arrangementen voor Derroll's Dream, een muzikaal project van Derroll Adams. Het geheel was onder meer te horen op Brosella, Dranouter en de Gentse Feesten.[3]
Discografie[4]
Albums
- Rum - Rum (1972, banjo, viool en zang)
- Rum - Rum 2 (1974, viool, tenorgitaar, berlinitza en zang)
- Jan De Beer - Over-leven (1976, viool)
- Rum - Hinkelen (1978, tenorgitaar, harmonium, viool en basgitaar)
- Johan Verminnen - Je ne Suis pas un Flamand Rose (1978, viool)
- Jan De Wilde - PVBA Koekejoe & Cie (1980, viool)
- Madou - Madou (1982, altviool, klavier en productie)
- Colin Newman - Commercial Suicide (1986, altviool)
- Hector Zazou - Geologies (1989, altviool)
- Jean-Marc Zelwer - La Fiancee Aux Yeux De Bois (1990, altviool)
- Vera Coomans - Silent House (1998, altviool)
- Quatuor Halvenalf - Paysages De Carton (1998, altviool)
Singles
- Johan Verminnen - La Farce de Messire Jaques (1977, viool)
- Johan Verminnen - Le Bateau Coule (1978, viool)
- Johan Verminnen - Le Ciel Est le Toît de ma Maison (1978, viool)
- Madou - Witte Nachten (1981, altviool, klavier en productie)
- Madou - Niets Is voor Altijd (1982, altviool, klavier en productie)
- Madou - Gas (1983, viool en klavier)
- Dirk Blanchart - I Don't Mind (If the Sputnick Lands) (1983,viool)
Bronnen, noten en/of referenties
|