The Rolling Stones

Voor het gelijknamige album, zie The Rolling Stones (album). Voor het tijdschrift, zie Rolling Stone.

Rolling Stones
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1962 - heden
Oorsprong	Londen, Engeland
Genre(s)	Rock, Rock-'n-roll, Blues
Leden
Leadzanger	Mick Jagger
Slaggitarist; Zang	Keith Richards
Drummer	Charlie Watts
Leadgitarist	Ron Wood
Bassist	Darryl Jones (geen officieel lid)
Oud-leden
Slaggitarist; Zang	Brian Jones †
Leadgitarist	Mick Taylor
Bassist	Bill Wyman
Pianist	Ian Stewart †
[www.rollingstones.com Website]

De Rolling Stones (vaak afgekort tot de Stones) is een Engelse rock-'n-rollband die actief is sinds 1962. Zij spelen, naast rock-'n-roll, ook rock en diverse andere stijlen als blues, country, hardrock, reggae en punk.

Sinds de Rolling Stones in 1962 werden opgericht hebben zij vele grote hits gehad, als Angie, "Paint It, Black en (I Can't Get No) Satisfaction. Zij hebben meer dan 25 studioalbums uitgebracht, waarvan bekende zijn Tattoo You, Goats Head Soup, Some Girls, Let It Bleed en Sticky Fingers. Hun laatste album was Shine A Light (2008).

The Rolling Stones bestaan tegenwoordig uit Mick Jagger (zang), Keith Richards (gitaar), Charlie Watts (drums) en Ron Wood ((bas)gitaar). De bekendste ex-leden zijn Brian Jones, Mick Taylor, Bill Wyman, en hoewel nooit officieel toetsenist Ian Stewart.

Biografie

Ontstaan

Michael Philip Jagger, beter bekend als Mick Jagger, had al bij Keith Richards op de kleuterschool gezeten, toen ze elkaar eind jaren 50 weer tegenkwamen op een treinperron in Dartford, Kent. Mick en Keith werden goede vrienden en begonnen een bandje - Little Boy Blue and the Blue Boys - samen met Dick Taylor als bassist. Zij ontmoeten Brian Jones die een Rhythm and Blues band aan het oprichtten was en een wereld ging er voor hen open, het was van Brian dat Keith de Rhythm and Blues leerde spelen (Keith speelde toen alleen nog Chuck Berry rifs). Brian accepteerde Keith en Mick in zijn nieuwe band die toen alleen nog Ian Stewart aan de toetsen had. Dick Taylor (die later de Pretty Things oprichtte) werd bassist en Tony Chapman drummer. Brian Jones noemde zijn band the Rolling Stones, en in deze opstelling begonnen de Stones in 1962 in clubs te spelen en werden al snel een sensatie in het Britse clubcircuit. Eind 1962 stapte de bassist Dick Taylor eruit, het was Tony Chapman die met Bill Wyman aankwam waarmee hij in de band the Cliftons had gespeeld, als vervanger voor Dick Taylor. Bill werd aangenomen, naar verluidt vanwege zijn goede versterker. Begin 1963 werd de drummer Tony Chapman vervangen door Charlie Watts. Oorspronkelijk was hij een jazzdrummer. Andrew Loog Oldham werd aangesteld als manager en die vond Stewart niet bij het ruige imago van de band passen. Stewart bleef echter wel aan als roadie en verscheen live regelmatig bij de Stones op het podium, tot en met zijn dood in 1985.

In 1963 kregen ze een platencontract (met Decca Records) en kwam hun eerste single uit: Come on, een cover van Chuck Berry, gevolgd dor hun tweede single I wanna be your Man, dat John Lennon en Paul McCartney speciaal voor hen schreven, hoewel The Beatles het ook opnamen. Beide singles haalden de Britse Hitparade de Top Twenty die in de jaren zestig elke zondagavond op Radio Luxembourg te beluisteren viel.

1960 1970

In 1964 werd de single "Not Fade Away" uitgebracht, een cover van Buddy Holly, die een vrij grote hit werd. Daarna volgde hun debuutalbum, in hetzelfde jaar, The Rolling Stones. Ook openden The Rolling Stones in dat jaar de eerste uitzending van Top of the Pops, met de single I wanna Be Your Man. Vervolgens werd het album 12 x 5 uitgebracht, met de hits Time is on my Side, It's all over now en [Chuck Berry's) Around and Around. De opvolger van 12 x 5 was he Rolling Stones, Now!. Een succesvol album met de hitsingle Heart of Stone. Als deel van hun 3rd British Tour traden de Stones voor het eerst op in Nederland op 8 augustus 1964 in het Kurhaus in Scheveningen. De uitzinnige fans en de hard optredende politie zorgden ervoor dat de Stones al na een paar nummers moesten stoppen met spelen.

In september 1965 kwam het nieuwe album Out of our Heads uit. Alleen de in de US uitgebrachte versie van het album bevatte de superhit (I Can't Get No) Satisfaction. Dit is waarschijnlijk het bekendste nummer van de Stones. In Nederland kwam Satisfaction uit in augustus 1965 op single en het werd meteen een hit. Keith Richards heeft de bekende riff verzonnen toen hij (slaap)dronken was. Hij nam deze op een eenvoudige cassetterecorder op en ging weer slapen. Ook werd er in 1965 een tour door Europa gemaakt, waarbij de Rolling Stones niet in Nederland kwamen. Zij stonden tijdens hun European Tour 66 voor de tweede maal in Nederland op het podium op 26 maart 1966 in de Brabanthallen in 's Hertogenbosch.

Het volgende album, December´s Children (and everybody´s) werd een klein succes. Het bevatte de hits Get of my Cloud en I'm Free. Ook hadden de Stones voor Marianne Faithfull (destijds Mick Jagger's vriendin) het nummer As Tears Go By geschreven, waar Faithfull een grote hit mee had. De Stones namen dat nummer op dit album ook zelf op.

Toen kwam in 1966 een album dat een van de Rolling Stones' meest succesvolle albums ooit zou worden uit: Aftermath. Het album bevatte de hits Under My Thumb, Lady Jane, Mother's Little Helper, Out Of Time (nog datzelfde jaar een nummer-1 hit voor Chris Farlowe) en Stupid Girl. Under my Thumb is één van de Rolling Stones' grootste hits geweest. Dit was het eerste album volledig geschreven door het duo Jagger/Richards.

Rond deze tijd werd het gebruik van LSD populair. Hieruit kwamen twee wat meer donkere albums, waarvan Their Satanic Majesties Request wel Psychedelic Rock genoemd kon worden. Velen Stonesfans vonden dat album niets en teveel geïnspireerd zijn op op Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van The Beatles. Het eerste album, Between The Buttons, bevat het bekende nummer Yesterday's Papers, tevens staat op de Amerikaanse versie de hits Ruby Tuesday en Let's Spend The Night Together. Ruby Tuesday werd door Melanie Safka in 1970 gecoverd en een hit voor haar. Het nummer Connection van dat album heeft Richards gebruikt op solotournee met de X-Pensive Winows in 1989. Het hele jaar 1967 (en daarna) werden Brian Jones, Mick Jagger en Keith Richards met drugsprocessen vervolgd, waarvan de politie inval op het feest van Keith Richards op zijn landgoed Redlands, waar verschillende drugs en een naakte Marianne Faithfull werden aangetroffen, wel de beruchtste is. Keith zei over deze periode later "wij hebben nooit problemen met drugs gehad, alleen met de politie". De lente tournee door Europa in 1967 werd gekenmerkt door vele relletjes en werd door Bill Wyman omschreven als de wildste Stones Tour ooit. Het in de zomer van 1967 uitgebrachte We Love You was een grote nummer één hit voor de Stones in Nederland. Keith's heroïneverslaving begon waarschijnlijk rond de tijd van het uitbrengen van het album Their Satanic Majesties Request. Their Satanic Majesties Request was in de US al goud op de eerste dag van release en bracht alleen al in de US binnen de eerste tien dagen 2 miljoen dollar op in verkoop, dat was meer dan de Beatles' Magical Mystery Tour en een teken voor de dingen die nog komen gingen. Het album bevat de hits She's A Rainbow en 2000 Light Years From Home. Op dit album staat ook een nummer, In Another Land, dat door Wyman is geschreven, gezongen en geproduceerd. Het nummer 2000 Man werd in 1979 door de Amerikaanse glamour-rockband Kiss met veel succes gecoverd op hun album Dynasty. Een andere band die door dit Stones album is geïnspireerd is de Amerikaanse neo-psychedelic rockband the Brian Jonestown Massacre, die als eerbetoon aan dit album in 1996 hun eigen tweede album Their Satanic Majesties' Second Request noemde.

Aan het nummer Sympathy for the Devil werd heel erg lang gewerkt en het kwam uit in 1968 op de plaat Beggars Banquet. Het nummer is een van hun bekendste nummers. Ook stond hier nog de hit Street Fighting Man op. Beggars Banquet wordt tot op de dag van vandaag gezien als één van de beste rockalbums van de jaren zestig.

In de lente van 1969 werd Brian Jones door de andere Stones ontslagen omdat ze dat jaar weer in de US wilden touren maar voor Brian Jones geen visum konden krijgen. Hij zou een aantal weken daarna dood worden gevonden op de bodem van zijn zwembad. In 2006 werd over zijn dood en de weken daarvoor een film gemaakt: Stoned.

Eerst kwam Ry Cooder in aanmerking als vervanger van Brian Jones en hij speelde dan ook op een aantal nummers mee, zoals Sister Morphine en Memo From Turner (later uitgegeven als solosingle van Mick Jagger). Hij kon het echter niet vinden met Keith, en Keith weigerde nog langer bij de Rolling Stones te blijven als Ry Cooder meedeed. Dus werd hij, na nooit officieel lid geweest te zijn, uit de band gezet.

Als vervanger werd Mick Taylor aangetrokken, een gitarist met veel talent. Eerst speelden de Stones een concert in Hyde Park (Londen), dat gratis was. Aan het eind van hun legendarische US Tour van 1969 werd Let It Bleed uitgebracht. Dit album was grotendeels opgenomen toen Brian Jones nog officieel bij de Stones zat en op Midnight Rambler en You Got the Silver nog te horen is, alleen op de twee nummers Country Honk en Live With Me speelde de nieuwe gitarist Mick Taylor mee. Op dit album staan onder andere de hits You can´t always get what you want en Gimme Shelter.

1970 - 1980

De jaren 70 begonnen goed met het in 1970 uitgebrachte live album Get Yer Ya-Ya's Out!, opgenomen nog in de jaren 60 tijdens hun laatste US Tour van dat decennium, en een mooi voorbeeld van de sfeer die de Stones in de jaren zestig omringde. Dit album wordt nog altijd als het beste live album van de Stones beschouwd, en is tevens het laatste album dat de Stones voor Decca uitbrachten. Het in 1971 uitgebrachte studioalbum Sticky Fingers, is de eerste met het bekende Rolling Stones Records logo van de uitgestoken tong. Het werd een groot succes met als grote hit Brown Sugar. Andere hits waren Dead Flowers, Wild Horses en Bitch.

Met Exile On Main St. (1972) werd weer een succesvol album uitgegeven. Het album bevatte de hits Tumbling Dice en Happy (gezongen door Keith Richards). Het album staat 7e in de top 500 albums aller tijden en er staan naast de hits ook klassiekers op als Rocks Off en Shine a Light. De officiële naam van het album is Exile On Mainst. Op het live album Stripped(1995) stonden vooral nummers van dit album.

De opvolger van Exile on Mainst. werd het album Goats Head Soup, dat de grote hit Angie bevatte. Het nummer gaat over Angie Bowie, destijds de vrouw van David Bowie, met wie Jagger een relatie had en werd één van hun grootste successen. Een andere kleine hit van het album was Star Star (ongecensureerde titel: Starfucker).

Als opvolger kwam er nog een album uit, It's Only Rock and Roll (1974), met de gelijknamige hitsingle. Mick Taylor was destijds ernstig aan de drugs verslaafd en besloot dat het beter was om de Stones na de opnames van het album definitief te verlaten. Hij was het middelpunt van pesterijen door de anderen, mede omdat hij een erg stille jongen was die niet zo ruig was als bijvoorbeeld Richards, die destijds enorme hoeveelheden Heroïne nam. Er werd aangenomen dat de Stones er op dat moment mee op zouden houden.

Richards werd gearresteerd vanwege het in bezit hebben van heroïne. Na een lange rechtszaak werd hij veroordeeld tot het geven van een benefietconcert voor blinden.

Tijdens de tour van 1975 was Ron Wood tweede gitarist, destijds nog tijdelijk. Wood was namelijk ook nog lid van The Faces.

Iedereen dacht dat de Stones geen albums meer zouden uitbrengen maar in 1976 werd het mede door Reggae geïnspireerde Black and Blue uitgebracht. Het bevatte twee singles (Fool to Cry en Hot Stuff). In de zomer van 1976 stonden de Rolling Stones weken lang tegelijk, en elkaar afwisselend, op nummer één en twee in Nederland met Black and Blue en het compilatie album Stones Story. Als vervanger voor Taylor werd gekozen uit diverse gitaristen, waaronder Steve Marriott van Humble Pie en Ron Wood. Richards had de voorkeur voor Marriott, maar Wood werd uiteindelijk onder druk van Jagger gekozen als de nieuwe gitarist.

Om de jaren zeventig af te sluiten, werd eind 1978 het album Some Girls uitgegeven. Het bevatte de hits Miss You en Beast of Burden. Met dit album zetten de Stones zich weer helemaal op de kaart. Het klinkt anders dan de voorgaande albums, door invloed van Country (op Far Away Eyes), Disco (Miss You), Punk (When The Whip Comes Down) en Hardrock (Respectable en Before They Make Me Run). Verder bevat het album ook gewoon de oude Rock ('n Roll). Dit album is nog steeds het best verkochte Stones studioalbum ooit.

1980 - 1990

Begin jaren tachtig kickte Richards definitief af van de drugs, en kon hij zich weer op de muziek gaan richten. Met Emotional Rescue werd een goed album uitgegeven. Het bevatte de hits She´s so Cold en Emotional Rescue. Ook begonnen de Stones nu echte videoclips te maken, in plaats van de gebruikelijke liveopnames.

In 1981 kwam het succesvolle Tattoo You uit. Het bevatte de hits Start Me Up en Waiting on a Friend. De opname voor de nummers Tops, Waiting on a Friend en Start Me Up waren gemaakt voor het Goats Head Soup album, maar werden toen niet goed genoeg gevonden. Hier begonnen de ruzies tussen Jagger en Richards, want Jagger had het album deze naam gegeven zonder Keith te informeren. Het zou eigenlijk gewoon Tattoo heten. Tattoo You is na Some Girls het best verkochte Stones studioalbum ooit. In 1983 kwam Undercover uit, met de kleine hit Undercover of the Night.

In 1984 tekenden de Rolling Stones een nieuw platencontract, onder leiding van Jagger. Hij vertelde Keith niet dat hij ook een solocontract had getekend. Jagger dacht namelijk dat hij met een solocarrière meer kon verdienen. Keith werd hier boos over en ging ook aan andere projecten werken. Zo speelde hij samen met Chuck Berry en Aretha Franklin. Op de uitnodiging voor Live Aid reageerden de Stones niet eens. Maar toen Jagger, wiens albums She's the Boss en Primitive Cool sterk tegenvielen, een spectaculair optreden regelde op Live Aid met Tina Turner en de Hall & Oatesband, traden Keith en Ronnie daar ook op, met Bob Dylan.

De Stones kwamen weer bij elkaar voor het album Dirty Work (1986), maar Jagger en Richards hadden nog steeds ruzie en schreven de meeste nummers afzonderlijk. Het album bevatte de hit (cover) Harlem Shuffle. Ook One Hit (to the body) werd een kleine hit. Bill Wyman was het ondertussen zat in de Stones en besloot te vertrekken. Hoewel hij dit besluit al in 1988 maakte vertrok hij uiteindelijk pas in 1991. Het laatste studioalbum waar hij op meespeelde was Steel Wheels (1989), een groot succes, met de hit Mixed Emotions, die in Amerika op nummer 5 kwam. Vooral de twee tours na dit album, de Steel Wheels Tour (1989/1990) en de Urban Jungle Tour (1991) waren succesvol en vernieuwend (zogenaamde arenaconcerten). Bill Wyman verliet in 1993 de band. Wyman werd vervangen door Darryl Jones. Jones is geen officieel lid van de Stones. Bill Wyman verliet de Stones ook vanwege vliegangst.

1990 - Heden

Met Darryl Jones werd een nieuw album opgenomen, genaamd Voodoo Lounge. Het werd een succes, met de hits Love is Strong en You got me Rocking. Ook de opvolger Bridges to Babylon (1997) werd een succes. Anybody seen my Baby werd eindelijk weer eens echt een grote hit. Ook Flip The Switch, Saint of Me en Out of Control waren succesvol.

In 2002 werd er een compilatiealbum uitgebracht genaamd Forty Licks. Het bevatte alle hits van de Stones en er stond ook nog een aantal nieuwe nummers op. Don't Stop werd een hit. Ook hierop volgde een tour, de LICKS TOUR 2002, een groot succes die de Stones onder andere door Nederland voerde. In 2006 werd er een nieuw studioalbum uitgebracht: A Bigger Bang. De bijbehorende tour was de langste (2005-2006-2007) en lucratiefste tour van de Stones ooit. Ze reisden door Europa, Azië en de Verenigde Staten. In 2006 werd er ook nog een gratis concert op Copacabana Beach in Rio de Janeiro gegeven, waarbij naar schatting tussen de anderhalf en twee miljoen toeschouwers aanwezig waren.

In 2008 brachten de Stones in samenwerking met Martin Scorsese een bioscoopfilm uit: Shine a Light. Deze film bevat een concert uit 2006 met gastoptredens van Buddy Guy, Jack White (van The White Stripes) en Christina Aguilera en enkele oude interviews.

Begin 2008 kwam er een eind aan het 16-jarige platencontract dat de Stones hadden met EMI en Virgin. Zij sloten een nieuw contract met Universal met op 1 april 2008 als eerste release de soundtrack van Shine a Light.

In mei, juni en juli 2009 verschijnen de nieuwe re-issues van alle studioalbums vanaf 1971 tot en met 2005, op een label van Universal Music, Polydor. Ook is er voor de echte Stones-fans een speciale Limited Edition box set ontworpen waarin alle 14 cd's bewaard kunnen worden. Het album "Exile On Main Street" uit 1972 verschijnt eind 2009 in verband met nog onbekende plannen voor een uitgebreid feestje ter gelegenheid van dit album.

Begin 2009 speculeren de fans en media er weer wild op los, en er wordt beweerd dat de Stones eind 2009/begin 2010 weer op tournee gaan met een nieuw studioalbum. Op 2 september 2009 doken er op een Australische muzieksite geruchten op over het vertrek van Charlie Watts uit de band. De band heeft deze geruchten ontkend.

Bezetting

Bandleden

Huidig:

• Mick Jagger(1962-heden), zang, mondharmonica, gitaar.
• Keith Richards (1962-heden), gitaar, zang.
• Ron Wood (1975-heden), gitaar.
• Charlie Watts (1963-heden), drums, basdrum.

In het verleden:

• Bill Wyman (eind 1962-1993), bas, basgitaar, basdrum.
• Ian Stewart (1962-1964), piano, elektrisch orgel.
• Brian Jones (1962-1969), gitaar, piano, mondharmonica, sitar, tamboerijn, mellotron, trommels etc.
• Mick Taylor (1969-1974), gitaar.
• Dick Taylor (1962), bas.
• Tony Chapman (1962-begin 1963), drums.

Chronologische bezetting in tijdvakken

• 1962: Mick Jagger, Keith Richards, Brian Jones, Tony Chapman, Dick Taylor en Ian Stewart
• 1963-1969: Mick Jagger, Keith Richards, Brian Jones, Bill Wyman en Charlie Watts
• 1969-1974: Mick Jagger, Keith Richards, Mick Taylor, Bill Wyman en Charlie Watts
• 1975-1992: Mick Jagger, Keith Richards, Ron Wood, Bill Wyman en Charlie Watts
• 1992-heden: Mick Jagger, Keith Richards, Ron Wood en Charlie Watts

Niet-officiële leden

Tegenwoordig:

• Blondie Chaplin
• Lisa Fischer
• Darryl Jones
• Bernard Fowler
• Chuck Leavell
• Bobby Keys

In het verleden:

• Ian Stewart.
• Billy Preston
• Nicky Hopkins
• Ry Cooder
• Jimmy Miller
• Gram Parsons

Trivia

• Uit een onderzoek bleek dat The Rolling Stones het meeste verdienen, de band verdiende in 2007 62 miljoen euro. Dat is de helft meer dan bijvoorbeeld Elton John, 50 Cent en Justin Timberlake.
• The Rolling Stones hebben totaal meer dan 200 miljoen geluidsdragers verkocht, hun eeuwige concurrenten The Beatles meer dan één miljard.
• The Rolling Stones kregen in de periode 1986-2006 450 miljoen dollar uitbetaald aan royalty's via Nederland, waar de band sinds 1971 zakelijk is gevestigd. Over dit bedrag betaalden ze 7 miljoen dollar belasting (1,6 %).
• De Rolling Stones treden veel op met andere artiesten. Ze traden al op met onder andere Jimi Hendrix (1969), Muddy Waters (1971), Guns N' Roses (Axl Rose & Izzy Stradlin) (1989), AC/DC (Angus Young en Malcolm Young) (2002), Sheryl Crow (2003), Solomon Burke (2003) en Justin Timberlake (2005).
• The Rolling Stones brengen graag dvd´s van hun tournees uit. Zo kwam er al een uit van onder andere de "Bridges to Babylon"-tournee en van de "Forty Licks"-tour, maar in juni werd ook the Biggest Bang uitgebracht. Hierop staat de meest recente tournee van de Stones.

Tournees

• 2005/2006/2007: A Bigger Bang Tour
• 2002/2003: Licks Tour
• 1999: No Security Tour
• 1997/1998: Bridges To Babylon Tour
• 1994/1995: Voodoo Lounge Tour/Stripped Tour
• 1989/1990: Urban Jungle Tour/Steel Wheels Tour
• 1982: European Tour 1982
• 1981: American Tour 1981
• 1978: US Tour 1978
• 1976: Tour of Europe ´76
• 1975: Tour of Americas ´75
• 1973: European Tour 1973
• 1973: Pacific Tour
• 1972: STP Tour/American Tour 1972
• 1971: The Goodbye Brittain Tour/UK Tour 1971
• 1970: European Tour 1970
• 1969: American Tour 1969
• 1967: European Tour
• 1966: World Tour 1966
• Voor 1966 hebben de Stones diverse kleinere tournees gedaan.

Gedurende 1963 en 1964 werden diverse intensieve Britse tournees afgewerkt. In 1964 gingen de Stones twee maal naar de USA en deden ook verschillende optredens op het Europese vaste land. Het eerste concert daar was het legendarische optreden op 8 augustus 1964 in het Kurhaus in Scheveningen. In 1965 werden naast de UK en de USA en diverse Europese landen ook een aantal Aziatische landen aangedaan.

Discografie

Zie Discografie van the Rolling Stones voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nummer 1-albums

In de Nederlandse Album Top 100 scoorden de Rolling Stones de volgende nummer 1-albums, dertien in totaal:

• Let it bleed (1969)
• Sticky fingers (1971)
• Exile on Main Street (1972)
• Black and blue (1976)
• Stones story (1976)
• Emotional rescue (1980)
• Tattoo you (1981)
• Still Life - American concert 1981 (1981)
• Dirty work (1986)
• Steel wheels (1989)
• Voodoo lounge (1994)
• Bridges to Babylon (1997)
• A bigger bang (2005)

Nummer 1-singles in Nederland

In de Nederlandse Top 40 scoorden de Rolling Stones de volgende nummer 1-hits, zeven in totaal, waarvan Paint it, black zowel in 1966 als in 1990 op de eerste plek stond:

• It's all over now (1964)
• (I can't get no) Satisfaction (1965)
• Paint it, black (1966/1990)
• We love you / Dandelion (1967)
• Brown sugar (1971)
• Angie (1973)

Beeldmateriaal

• Charlie Is My Darling
• One plus One
• Gimme Shelter
• Cocksucker Blues
• Stones In The Park
• Ladies and Gentlemen: The Rolling Stones
• Let's spend the night Together
• Video Rewind
• 25x5 - The Continuing Adventures of the Rolling Stones
• Stones At The Max
• Rock 'n Roll Circus
• Voodoo Lounge Live
• Bridges To Babylon tour '97/'98
• Four Flicks
• The Biggest Bang
• Shine a Light

Externe links

  Website Rolling Stones (en)
  (en) The Rolling Stones in de database van allmusic

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Rolling Stones op Wikimedia Commons.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

Rolling Stones

Leden: Mick Jagger · Keith Richards · Ron Wood · Charlie Watts · Darryl Jones (geen officieel lid)

Ex-leden: Brian Jones · Bill Wyman · Mick Taylor · Ian Stewart

Management: Andrew Oldham · Allen Klein       Productie: Jimmy Miller · The Glimmer Twins · Don Was

Verwante musici: Blondie Chaplin · Lisa Fischer · Bobby Keys · Chuck Leavell

Studioalbums: The Rolling Stones (1964) · 12 x 5 (1964) · The Rolling Stones No. 2 (1964) · The Rolling Stones, Now! (1965) · Out of Our Heads (1965) · December's children (1965) · Aftermath (1966) · Between the Buttons (1967) · Their Satanic Majesties Request (1967) · Beggars Banquet (1968) · Let It Bleed (1969) · Sticky fingers (1971) · Exile On Main St. (1972) · Goat's head soup (1973) · It's only rock'n roll (1974) · Black and Blue (1976) · Some Girls (1978) · Emotional Rescue (1980) · Tattoo you (1981) · Undercover (1983) · Dirty work (1986) · Steel Wheels (1989) · Voodoo Lounge (1994) · Bridges To Babylon (1997) · A Bigger Bang (2005)

Livealbums: Got Live if You Want It! (1966) · Get Yer Ya-Ya's Out! (1969) · Love You Live (1977) · Still Life - American concert 1981 (1981) · Flashpoint (1991) · Stripped (1995) · Rock 'n Roll Circus (1996) · No Security (1998) · Live Licks (2004) · Shine a Light (2008)

Compilatiealbums: Big Hits (High Tide and Green Grass) (1966) · Flowers (1967) · Through the Past, Darkly (Big Hits Vol. 2) (1969) · Stone Age (1971) · Gimme Shelter (1971) · Hot Rocks 1964–1971 (1971) · Milestones (1972) · Rock'n'Rolling Stones (1972) · More Hot Rocks (Big Hits & Fazed Cookies) (1972) · No Stone Unturned (1973) · Metamorphosis (1975) · Made in the Shade (1975) · Rolled Gold: The Very Best of the Rolling Stones (1975) · Stones Story (1976) · Time Waits For No One (1979) · Solid Rock (1980) · Slow Rollers (1981) · Sucking in the Seventies (1981) · Rewind 1971-1984 (1984) · The London Years (1989) · Jump back (The best of The Rolling Stones) (1993) · Forty Licks (2002) Singles 1963–1965 (2004) · Singles 1965–1967 (2004) · Singles 1968-1971 (2005) · Rarities 1971–2003 (2005) · Rolled Gold+: The Very Best of the Rolling Stones (2007) ·

Films: Charlie Is My Darling · One plus One · Gimme Shelter · Cocksucker Blues · Stones In The Park · Ladies and Gentlemen: The Rolling Stones · Let's spend the night Together · Video Rewind · 25x5 - The Continuing Adventures of the Rolling Stones · Stones At The Max · Rock 'n Roll Circus · Voodoo Lounge Live · Bridges To Babylon tour '97/'98 · Four Flicks · The Biggest Bang · Shine a Light

Gerelateerde onderwerpen: Discografie · Jagger/Richards · The Glimmer Twins · Nanker Phelge · Rolling Stones Records · Altamont Free Concert