Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Onvrije democratie

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een onvrije democratie, schijndemocratie, illiberale democratie of hybride regime is een staatsvorm waar de bevolking de regering kiest, maar de openbaarheid van bestuur beperkt is en de fundamentele vrijheden en rechten van het volk niet volledig gerespecteerd worden. De term wordt vooral gebruikt door personen die voorstanders zijn van de liberale democratie en dus tegenstanders van de onvrije democratie. De term wordt dus voornamelijk pejoratief gebruikt.

In zekere zin is elke democratie een onvrije democratie. In bijna geen democratie is bijvoorbeeld Holocaustontkenning toegestaan, hoewel zo'n verbod als een inbreuk op de vrijheid van meningsuiting kan worden gezien. Zulke vrijheidsbeperkingen op extremistische groeperingen worden over het algemeen als te klein gezien om een democratie daadwerkelijk onvrij te kunnen noemen. 'Echte' onvrije democratieën gaan dan ook meestal verder: buitenrechtelijke processen, corruptie, politieke processen, etc. Het spectrum loopt van relatief onschuldige onvrije democratieën als Argentinië en Griekenland, via meer notoire gevallen als Turkije, Mexico en Colombia tot feitelijke dictaturen als Azerbeidzjan en Kazachstan.

Veel onvrije democratieën zijn voormalige dictaturen en landen zonder democratische traditie. Het is dan ook mogelijk dat zulke landen na verloop van tijd vanzelf 'echte' democratieën worden. Problematischer is het wanneer de bevolking autoritair ingestelde leiders blijft kiezen.

Sommige critici zien het opkomen van anti-terrorismemaatregelen in westerse landen ook als een ongewenste stap in de richting van een onvrije democratie. Zij zijn van mening dat er geen inbreuk mag worden gemaakt op persoonlijke vrijheden en rechten, ook niet wanneer de meerderheid van de bevolking dat wel wil.

Zie ook

q605479 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
rel=nofollow