Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Louis Devos
Louis Devos (Brussel, 15 juni 1926 - 22 januari 2015) was een Belgische tenor en dirigent.
Biografie
Louis Devos combineerde zijn Grieks-Latijnse humaniora met muziekstudie. Hij begon zijn muzikale loopbaan als altviolist maar al spoedig bleek zijn zangtalent. Hij vervolmaakte zijn opleiding in het Oostenrijkse Graz, aan de Universität für Musik und darstellende Kunst.
Gedurende meer dan vier decennia was hij te horen in de belangrijkste Europese muziekcentra waar hij optrad met de Filharmonische orkesten van Berlijn, München, Wenen, Warschau, Amsterdam, Londen, Rome, Parijs, Madrid, Lissabon, Stockholm en Kopenhagen. Maar ook over de Atlantische Oceaan had hij optredens in de Verenigde Staten, Canada en Brazilië.
Grote dirigenten zoals Georg Solti, Ernest Ansermet, André Cluytens, Rafael Kubelik, Igor Markevitsj, Colin Davis, Bernard Haitink en Pierre Boulez deden beroep op Devos voor wereldcreaties of eerste uitvoeringen in België van moeilijke werken van onder meer Stravinsky, Milhaud, Rudolf Escher, Lutoslawski of Penderecki.
Louis bezat een absoluut gehoor wat voor hem een bijzonder hulpmiddel was bij het vertolken van zijn vele concerten van hedendaagse muziek. Een van zijn internationaal besproken realisaties was de hoofdrol van Aaron in de verfilming van Schönberg’s opera Mozes und Aaron, gevolgd door de plaatopname ervan en een productie voor de Weense radio. Er volgde ook een uitvoering in het Festspielhaus te Salzburg die door de Oostenrijkse regering werd aangeboden aan alle Europese en Amerikaanse radiostations ter gelegenheid van de viering van de 100ste verjaardag van de geboorte van Arnold Schönberg.
Maar Louis Devos was naast tenor ook dirigent, onder meer van het ensemble “Musica Polyphonica” waarvan ook zijn vrouw, Bernadette Degelin, deel uitmaakte. Het ensemble legde zich toelegde op historisch onderbouwde uitvoeringen van barokmuziek. De kwaliteit van zijn werk trok de aandacht van de muziekdirecteur van het platenhuis ERATO in Parijs die hem de opdracht gaf om met zijn ensemble niet minder dan twintig platen en cd’s te realiseren. En plots was daar de wereldwijde erkenning voor zijn opzoekingswerk met de “Prix Mondial du disque” van Montreux.
In 1989 ontdekte Louis Devos het manuscript van de tweede tot dan onbekende versie van de Messe des morts van François-Joseph Gossec die hij eveneens bij Erato op cd vastlegde. Het werk was niet zonder belang want het had tot inspiratie gediend voor Mozart, Beethoven, Berlioz, Mahler en Sjostakovitsj. De opname ervan was goed voor een tweede “Grand prix du Disque” die Louis in ontvangst mocht nemen uit de handen van president Chirac.
Zijn veelzijdigheid bracht Louis Devos ook in de opera. Zonder een werkelijke operacarrière na te streven werden zijn kwaliteiten opgemerkt door onze Nationale Opera De Munt en door de operahuizen van Amsterdam, Parijs, Lyon, Dublin, de Scala van Milaan en de Covent Garden van Londen.
Zijn grote muzikale bagage en zijn enorme ervaring maakten hem tevens tot gewaardeerd lid van internationale jury’s. De internationale zangwedstrijd van 's Hertogenbosch bood hem het juryvoorzitterschap aan, maar ook in de internationale wedstrijden van Genève, Rome, Belgrado, de Bachwedstrijd te Leipzig en in de Koningin Elisabeth wedstrijd was hij jurylid.
Als podiumkunstenaar wou Louis Devos zijn kennis delen met aankomende jongeren en hij werd een pedagoog aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel maar ook aan de Conservatoria van Amsterdam en Maastricht. Aan de Internationale Haendel-Akademie te Karlsruhe gaf hij gedurende vele jaren masterclasses in de barokpraktijk. Zijn talrijke oud-studenten zetten als solisten en pedagogen zijn werk voort.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
