Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pierre Boulez
Pierre Boulez (Montbrison, 26 maart 1925) is een Frans componist en dirigent.
Levensloop
Boulez studeerde eerst wiskunde te Lyon, en ging in 1942 naar Parijs om er aan het Conservatoire national supérieur de musique te gaan studeren, onder meer bij Olivier Messiaen. In 1946 werd hij muzikaal directeur van de Compagnie M. Renaud-J.L. Barrault, en begon met componeren. Zijn vroege composities waren uitgesproken serieel van karakter, met een belangrijke invloed van Olivier Messiaen.
Boulez werd een overtuigd voorstander van meer abstractie en experiment in de muziek, en hij werd een boegbeeld van de avant-garde in de muziek. Hij zette zijn visie uiteen in verschillende publicaties zoals Penser la musique aujourd'hui (1964) of Relevés d'apprenti (1966). Hij was een pionier van het gebruik van elektronica in de muziek, en experimenteerde met aleatorische muziek (waarin het toeval een rol speelt); maar hij ging daarbij niet zo ver als sommige Amerikaanse componisten als John Cage.
Hij maakte vaak herwerkte versies van zijn eigen composities; zijn derde pianosonate is zelfs altijd "onaf" gebleven (slechts twee van de vijf delen zijn gepubliceerd).
In 1970 nam president Georges Pompidou het initiatief tot de oprichting van het IRCAM (Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique) te Parijs, een onderzoeksinstituut voor moderne muziek. Boulez werd de eerste directeur; hij bleef dat tot 1992. Ook daarna bleef hij nog aan het instituut verbonden.
In 1976 richtte hij het Ensemble InterContemporain op, een ensemble voor het uitvoeren van moderne muziek waarvan de bezetting naargelang het uit te voeren werk sterk varieert.
Vanaf de jaren '60 werd hij meer en meer actief als dirigent, en liep zijn productie van composities stilaan terug. Hij dirigeerde de Franse première van de opera Wozzeck van Alban Berg in 1963. Hij was chefdirigent van de New York Philharmonic (1971-1977). In 1976 dirigeerde hij de Ring van Richard Wagner te Bayreuth. Bij zijn concerten en plaatopnamen programmeert hij bij voorkeur de grote muzikale vernieuwers uit de twintigste eeuw zoals Claude Debussy, Arnold Schoenberg, Igor Stravinsky, Alban Berg of Anton Webern.
Ook voerde hij werk uit van Frank Zappa. In 1984 verscheen de cd The Perfect Stranger welke opnames hiervan bevatte.
Enkele van zijn composities
- Pianosonate nr. 1 (1946)
- Pianosonate nr. 2 (1947-1948)
- Le soleil des eaux (cantate, 1948; herzien 1957)
- Polyphonie X (1951)
- Structures (1952)
- Le marteau sans maître (1953-1955, voor alt en zes instrumenten; herzien 1957)
- Pianosonate nr. 3 (1955-... "open" werk)
- Figures, doubles, prismes (voor orkest, 1958-1964, herzien 1968)
- Pli selon pli (1957-1962, voor sopraan en orkest)
- Domaines (voor klarinetsolo, 1968-1969)
- Domaines (voor klarinet en ensemble, 1968-1969)
- cummings ist der Dichter (voor koor en ensemble, 1970)
- Rituel: In Memoriam Bruno Maderna (voor orkest, 1974-1975)
- Notations (versie voor piano: 1945; versie voor orkest: 1978-...)
- Répons (voor ensemble en elektronica, 1980-1984; gecomponeerd bij het IRCAM)
- Le visage nuptial (voor sopraan, alt, vrouwenkoor en orkest, 1951-1989)
- ...explosante-fixe... (voor ensemble en elektronica; eerste versie: 1972-1974; tweede versie: 1991-1993; ook een product van IRCAM)
- Initiale (voor koperseptet; 1987)
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Pierre Boulez op Wikimedia Commons.