Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kommunistische Oppositie

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De Kommunistische Oppositie (KO) (ook bekend als Linkse Oppositie) was een Belgische trotskistische beweging.

Historiek

Voorgeschiedenis

De trotskistische stroming binnen de Kommunistische Partij van België (KPB) ontstond als dusdanig omstreeks 1925 en liep parallel met het ontstaan van de Linkse Oppositie in de Sovjet-Unie rond Leon Trotski, alsook de vanuit Rusland opgelegd ‘bolsjewisering’. Er waren echter binnen de KPB reeds vanaf het begin van het ontstaan spanningen tussen strekking Van Overstraeten, die antiparlementair was en de gematigdere strekking rond Jacquemotte.

De ideeën van Trotski versterkte deze bestaande breuklijn en de radicalen schaarden zich achter trotskistische kernideeën als de permanente revolutie, de oprichting en uitbouw van arbeidersraden en het revolutionair internationalisme. Op 2 maart 1928 kwam het tijdens een congres tot een definitieve breuk binnen de KPB waarna de Trotskistische Kommunistische Oppositie met onder meer War van Overstraeten werd uitgesloten uit de KPB.

Nieuwe scheuring

In 1929 ontstond er een discussie tussen de Belgische Linkse Oppositie met Trotski over de aanleg van de Trans-Mantsjoerische spoorlijn. De Chinezen onder de nieuwe president Chiang Kai-shek eisten dat de Russen de controle over de spoorlijn zouden opgeven. De meerderheid van de Belgische Trotskisten vond de houding van Rusland imperialistisch, terwijl Trotski het hier niet mee eens was en stelde dat imperialisme per definitie enkel een kapitalistische idee was, zodat de USSR niet imperialistisch kon zijn.

De zaak van de Chinese spoorlijn leidde tot een schisma: de meerderheid van de Belgische Trotskisten brak met Trotski (!) en richtte onder leiding van Adhémar Hennaut de Liga van Internationale Kommunisten (LIK) op. De LIK verloor echter snel aan belang door interne problemen zoals een gebrekkige centralisatie, het wegvallen van het internationale verband, verzet van Hennaut tegen de Derde Internationale en de overstap van onder andere de Antwerpse afdeling naar de LKO. Daarnaast trad er een demoralisatie op bij verschillende leden, waaronder bij War van Overstraeten.

De Trotski-getrouwen (oorspronkelijk de minderheid binnen de LIK) scheurden zich op aangeven Trotski onder leiding van Léon Lesoil af van de LIK en groepeerden zich onder de noemer Linkse Kommunistische Oppositie (LKO). Deze groepering werd later omgevormd tot de Ligue Communiste Internationaliste en zou omstreeks 1934-'35 grotendeels door de entrisme-strategie opgaan in de Belgische Werkliedenpartij (BWP).

De 2 fracties (LIK en LKO) zouden sporadisch nog samenwerken. Door de links-anarchistische koers van Hennaut stapten de Antwerpse Trotskisten van de LIK daarenboven terug over naar de LKO.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow