Léon Lesoil

Léon Lesoil
Volledige naam	Léon Lesoil
Geboren	Estinnes-au-Mont, 22 januari 1892
Overleden	Neuengamme, 3 mei 1942
Kieskring	Charleroi
Regio	Wallonië
Land	België
Functie	Politicus
Partij	1921 - 1928: KPB 1928 - 1930: KO 1930 - 1934: LKO / LCI 1935 - 1936: BWP 1936 - 1942: RSP / RCP

Léon Lesoil (Estinnes-au-Mont, 22 januari 1892 - Neuengamme, 3 mei 1942) was een Belgische trotskistisch politicus voor onder meer de KPB en de BWP.

Biografie

Lesoil was een zoon in een arbeidersgezin en begon te werken op 13-jarige leeftijd.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog trad hij na inval van het Duitse leger in augustus 1914 toe tot het Belgische leger. In die hoedanigheid werd hij in 1916 met een Belgisch regiment naar Rusland gezonden om te helpen het Russische front te stabiliseren. Hierdoor maakte hij de Oktoberrevolutie van dichtbij mee, en kreeg hij sympathie voor het bolsjewisme. Toen zijn regiment Rusland verliet, reisde hij van Vladivostok naar de Verenigde Staten, waar hij een meeting bijwoonde waar Amerikaanse officieren trachtten rekruten te vinden voor een oorlog tegen het bolsjewisme. Lesoil nam hierop het woord en verdedigde het bolsjewisme, waarna hij het land werd uitgezet.

In 1921 was hij een van de oprichters van de Kommunistische Partij van België (KPB). Hij werkte in die periode als arbeider in een kalksteenmijn in Châtelineau. Toen de KPB hem afvaardigde om een meeting van communisten bij te wonen in Duitsland vroeg hij 15-dagen verlof. Het management gaf hem de keuze, als hij de conferentie bij zou wonen zou hij ontslagen worden. Hij koos ervoor de conferentie bij te wonen en werd effectief ontslagen. Hij vond hierop een baan bij een steenkoolmijn waarop hij weerom werd ontslagen, ditmaal omdat hij communistische propaganda verspreidde.

Op het partijcongres van 1928 van de KPB werden alle aanhangers van het trotskisme, waaronder Lesoil en Adhemar Hennaut, uit de partij gezet. Lesoil, Hennaut en War van Overstraeten richtten vervolgens de Kommunistische Oppositie op.

Er kwam in 1929 een breuk tussen de meerderheid van de Belgische Trotkisten en Leon Trotski na een ideologisch meningsverschil over de aanleg van de Trans-Mantsjoerische spoorlijn. De afvallige trotskisten richtten hierop omstreeks 1930 de Liga van Internationale Kommunisten op, die een stille dood zou sterven.

Lesoil bleef Trotski wel trouw, en richtte tijdens het schisma omstreeks 1930 de Linkse Kommunistische Oppositie (LKO) op. Deze groepering werd later omgevormd tot de Ligue Communiste Internationaliste en zou omstreeks 1934-'35 grotendeels opgaan in de Belgische Werkliedenpartij (BWP), wat het begin betekende van de entrisme-strategie. Dit gebeurde op verzoek van Trotski die vond dat er één groot links front nodig was. De entristen werden in 1936 uit de BWP gezet, waarna ze de Revolutionair Socialistische Partij (RSP) oprichten met als leiders Lesoil, Georges Vereeken en Walter Dauge. De fractie rond Vereeken scheurde zich opnieuw af omdat ze zich verzette tegen een Vierde Internationale. In 1938 woonde Lesoil in Genève de oprichting bij van de Vierde Internationale.

Lesoil werd tijdens de Tweede Wereldoorlog op 22 juni 1941 (de dag van de start van Operatie Barbarossa) net zoals veel andere vooraanstaande communisten over heel Europa gearresteerd door de Gestapo. Hij werd eerst opgesloten in het Fort van Hoei en later gedeporteerd naar het concentratiekamp van Neuengamme waar hij op 3 mei 1942 stierf aan de ontberingen.

Nagedachtenis

In 1972 werd hij geëerd met de oprichting van de Stichting Leon Lesoil. Deze uitgeverij bracht uitsluitend politieke literatuur uit, waaronder het socialistisch tijdschrift Toestanden, een reeks RAL-tijdschriften en politieke geschriften van Ernest Mandel en andere Marxistische theoretici.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties (en) Biography Leon Lesoil (p. 115-118); Fourth International; april 1946 (fr) Biographie Leon Lesoil; LCR; 1 mei 2013 (fr) La vie de Léon Lesoil; LCR-La Gauche; 4 juli 2006