Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hendrik Willem Reintjes van Veerssen
Hendrik Willem Reintjes van Veerssen (gedoopt: Den Haag, 28 februari 1786 - Nijmegen, 1 september 1871) was een Nederlandse kapitein der rijdende artillerie en ridder in de Militaire Willems-Orde.
Familie
Reintjes van Veerssen, zoon van Matthijs Reintjes en Peeternelken Seelissen, kreeg bij besluit van 5 juni 1820 toestemming om de naam Reintjes van Veerssen te voeren.[1] Hij trouwde op 19 mei 1817 te Nijmegen met Alijda Mechtildis (1797-1883) en was familie van Hermanus Reintjes (1744-1797), die als viceadmiraal diende tijdens de Zeeslag bij Kamperduin op 11 oktober 1797 onder admiraal Jan Willem de Winter. In een ingezonden brief in de Noord-Brabander op 3 maart 1859 schreef Reintjes van Veerssen dat Reintjes tijdens genoemde slag het schip de Jupiter als zeeofficier verdedigd had en dat hij, nadat de masten gekapt waren en hij aan zijn rechterarm zwaargewond was geraakt, zich met de degen in de linkerhand bleef verdedigen omdat hij zich niet wilde overgeven. Nadat het schip vermeesterd was werd de viceadmiraal naar Londen vervoerd, waar hij aan zijn verwondingen overleed.[2] De zoon van Reintjes van Veerssen, Matheus Hendrikus (1821-1909), was in 1842 sergeant-majoor in het Indische leger en later assistent voor de dienst der Nederlandse bezittingen aan de kust van Guinea.[3]
Loopbaan
Reintjes van Veerssen nam deel aan de Napoleontische oorlogen en was actief tijdens de krijgsverrichtingen gedurende de veldtocht van Napoleon naar Rusland.[4] Hij was op 15 augustus 1812 aanwezig bij het feest van Napoleon te Smolensk toen deze vesting door het tweede en derde legerkorps respectievelijk onder bevel van de maarschalken Ney en Davout gebombardeerd werd. Op datzelfde moment viel Murat de Russische cavalerie aan en achtervolgde hen tot bij de Borodino, op de Moskowa. Reintjes van Veerssen nam vervolgens deel aan de strijd op de 5de, 6de en 7de september, toen 50.000 man van het Franse leger en 57.000 Russische soldaten in de strijd sneuvelden. [5] Hij verkreeg bij Koninklijk Besluit van 23 maart 1818 nummer 49 de Militaire Willems-Orde; dat was voor zijn verrichtingen tijdens de Slag bij Waterloo. Reintjes van Veersen verliet in 1822 in de rang van eerste luitenant op zijn verzoek het korps rijdende artillerie. De reden was dat hij zich onheus behandeld voelde door Frederik Carel List. Hij vertrok vervolgens naar Aken, waar hij baden nam om zijn geschokte lichaamsgestel genezing te bieden.[6] Hij werd later titulair bevorderd tot kapitein, was gedecoreerd met de Sint-Helenamedaille en was ridder van het alziende oog van Rusland. In 1841 zond hij, ter gelegenheid van de inhuldiging van de koning als grondwettig vorst der Nederlanden, een brief aan de koningin, waarin hij enige Russische dichtregels had geschreven. In deze dichtregels werd hulde gebracht aan koning Willem II als de held van Quatre-Bras.[7] Reintjes van Veerssen overleed op 85-jarige leeftijd te Nijmegen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
