Harddrug

Harddrugs (ook wel: zware narcotica of zware bedwelmingsmiddelen) zijn drugs waarvan de Nederlandse overheid vindt dat ze een onaanvaardbaar risico met zich meebrengen. Dit risico ligt met name op het gebied van de gezondheid en het verslavend effect. De verboden middelen staan genoemd op Lijst I van de Opiumwet. Het vervaardigen en verhandelen van deze middelen is strafbaar. Naast harddrugs bestaan ook nog softdrugs.

Nederlandse wetgeving harddrugs, lijst I, artikel 2 en 10

Tot de harddrugs worden volgens de Nederlandse wetgeving worden onder meer gerekend:

• 2C-B
• Amfetamine of speed
• Cocaïne
• GHB
• Flunitrazepam (de enige benzodiazepine die wisselend wel of niet onder harddrug valt, wel legaal als medicijn)
• Heroïne
• Lsd
• Ecstasy / MDMA
• Morfine (legaal als medicijn)
• Methylfenidaat (ritalin(e), legaal als medicijn)
• Opium

In beide gevallen is het in beginsel verboden om middelen die op de lijst staan:

• A. binnen of buiten het grondgebied van Nederland te brengen (smokkelen);
• B. te telen, te bereiden, te verwerken, te verkopen, af te leveren, te verstrekken of te vervoeren;
• C. aanwezig te hebben (het bezit);
• D. te vervaardigen.
• E.(uitgezonderd is medicinaal gebruik, zoals sterke pijnstillers en benzodiazepines)

Versnijden

Behalve het verslavende effect zijn harddrugs ook gevaarlijk door versnijding. Dit is het „verdunnen” van de drug door toevoeging van andere stoffen (vaak om meer te kunnen verdienen aan dezelfde hoeveelheid drugs). Vaak worden suikers als mannitol en inositol gebruikt voor amfetamine en cocaïne, maar ook voor heroïne, en cafeïne wordt ook vaak voor stimulerende middelen als cocaïne en amfetamine gebruikt omdat het zelf ook stimulerend is. Hoe verder van de bron men de drug gebruikt, hoe groter de kans op versnijding. Behalve vergiftiging is ook overdosering een risico voor de gebruiker die in contact komt met onverwacht zuivere drugs.

Cannabis

In 2005 en 2006 ontstond in Nederland discussie over de steeds sterker wordende nederwiet. Volgens sommigen moest cannabis, met een THC-gehalte van 39 procent tot de harddrugs worden gerekend, omdat het veel sterke effecten op de gebruiker heeft dan de in Nederland geteelde cannabis van enkele decennia eerder. Het gemiddelde THC-percentage van nederwiet is echter zeventien procent.

Minister Hoogervorst van VWS schreef op 23 mei 2006 aan de Tweede Kamer dat na onderzoek is gebleken dat de effecten niet dermate ernstig zijn dat cannabis op lijst I van de Opiumwet zou moeten. Nederwiet hoeft dus volgens de Minister niet te worden beschouwd als harddrug, maar blijft bij de softdrugs horen, nederwiet blijft daarom gewoon verkrijgbaar.

In 2011 werd voorgesteld om de zware cannabis (met een THC-gehalte van 15% of meer) in Nederland niet langer als softdrug, maar harddrug te behandelen. Het nieuwe beleid ten opzichte van cannabis, ging in werking op 1 januari 2014.

In België werd in november 2013 de discussie aangezwengeld over het legaliseren van cannabis toen de criminoloog Tom De Corte (UGent), econoom Paul De Grauwe (KU Leuven) en toxicoloog Jan Tytgat (KU Leuven) stelden dat cannabis gelegaliseerd kan worden omdat het repressieve beleid niet werkte.

Andere producten waarover discussie is

Alcohol

Sommigen vinden dat ook alcohol een harddrug is, hoewel deze in de meeste landen niet verboden is.

Alcohol heeft zowel geestelijk als lichamelijk een verslavend effect, en bij frequent dagelijks gebruik zou deze zelfs schadelijker zijn dan sommige middelen die erkend zijn als harddrugs.

Volgens anderen is alcohol niet te beschouwen als een harddrug. In de Nederlandse Opiumwet wordt alcohol niet als harddrug omschreven.

Het gebruik van alcoholische dranken is diep geworteld en algemeen geaccepteerd in de westerse cultuur. Ook in veel oosterse landen wordt al eeuwenlang op grote schaal alcohol gebruikt. Zo is het voor velen een verrassing om te horen dat Sri Lanka het land is met het grootste percentage alcoholisten ter wereld.

Nicotine

Ook nicotine heeft een lichamelijk en psychisch verslavingseffect.

De werking zou echter milder zijn dan die van de gemiddelde harddrugs. Nicotine is niet verboden volgens de Opiumwet.

Cafeïne

Hoewel cafeïne een zeker verslavend effect heeft, zijn er verschillende standpunten over de eventuele schadelijkheid.

Cafeïne en nicotine zijn net als heroïne en cocaïne alkaloïden. Heroïne heeft echter een veel sterkere werking dan cafeïne, nicotine of alcohol. Heroïne is een snelverslaver, wat betekent dat na men er al aan verslaafd kan raken wanneer men het slechts enkele gebruikt. Bij alcohol is een langduriger gebruik nodig vooraleer deze tot een verslaving leidt.

De wet

In de meeste landen, vooral buiten Europa, wordt juridisch geen onderscheid gemaakt tussen hard- en softdrugs, noch in handel in verdovende middelen of eigen gebruik. Dit houdt in dat iemand die bijvoorbeeld een geringe hoeveelheid cannabis meeneemt uit Nederland en hiermee door de politie wordt betrapt, kan in veel gevallen rekenen op zware straffen.

Nederland was het eerste land waarin hard- en softdrugs wettelijk op een verschillende manier behandeld worden. Deze regelgeving werd gedeeltelijk overgenomen in een aantal andere landen, waaronder België. Het onderscheid ekomt tot uiting in de strafmaat voor strafbare drugsfeiten en de opsporingsprioriteiten.

Zie ook

• Softdrug

Verwijzingen