George Müller

George Müller (geboren als Johann Georg Ferdinand Müller, Kroppenstedt (Koninkrijk Pruisen), 27 september 1805 – Bristol (Engeland), 10 maart 1898) was een predikant en stichter van een weeshuis in Bristol in Engeland. Hij was een medegrondlegger van de ’broederbeweging’ (Plymouth Brethren).

Leven

Georg Müller was de zoon van een belastinginner. Het gezin verhuisde in 1810 naar Hadmersleben, waar Müller zijn jeugd doorbracht. Hij ging naar school aan het gymnasium in Halberstadt en Nordhausen. Zijn vader hoopte dat hij predikant zou worden omdat dit een respectabele job was, en dus ging hij theologie studeren in Halle (Saale). Maar hij leidde een tamelijk losbandig leven. Door een medestudent, Christoph Leopold Friedrich Beta, werd hij uitgenodigd naar een Bijbelgespreksgroep bij Veit Wagner thuis, waar hij kennismaakte met oprecht en diep geloof. Dit had een diepe invloed op hem en hij kwam tot een nieuwe verhouding tot het christelijk geloof. Ook de protestantse theologieprofessor August Tholuck (1799-1877) had een grote invloed.

In 1829 vertrok hij als zendeling naar Engeland, waar hij zich wou gaan inzetten voor de London Society for Promoting Christianity Amongst the Jews. Op 19 maart kwam hij aan in Londen, maar tegen midden mei was hij zo ziek dat hij dacht dat hij het niet zou overleven. Hij werd naar Teignmouth gestuurd om te herstellen. Daar ontmoette hij de gelijkgezinde Henry Craik, afkomstig uit Schotland, die een levenslange vriend zou blijven, en de zendeling en tandarts Anthony Norris Groves. Anthony Norris Groves werkte volgens het principe dat God voor alles zorgt voor diegenen die geloven, en dat een zendeling geen bijdragen moest vragen. Georg Müller besloot volgens hetzelfde principe te werken.

In 1830 werd hij predikant in de kleine kerkgemeente in Teignmouth. Op 7 oktober 1830 touwde Müller met Mary Groves, de zus van Anthony Norris Groves.

Samen met Henry Craik trok hij in 1832 naar Bristol om er te prediken. Nadat hij zich had verdiept in een biografie van August Hermann Francke, de stichter van de school waar hij in Halle had gestudeerd, begon hij in 1836 met een weeshuis. Vele ouders waren in de cholera-epidemie van 1832 overleden. Zij namen wel dertig weesmeisjes op in hun huis, en spoedig werden er drie verdere weeshuizen geopend. De weeshuizen werden volledig ondersteund door donaties, zonder dat men ooit een oproep deed om iets bij te dragen, omdat Müller erop vertrouwde dat God voor de financiële middelen zou zorgen.

Ook de methodistische predikant George Whitefield maakte een diepe indruk op Müller.

Nadat John Nelson Darby vond dat de predikant en auteur Benjamin Wills Newton dwaalleren onderwees, was de kerkgemeente te Bristol niet zo snel om deze leren te onderzoeken en verwerpen. Darby distantieerde zich daarom in 1848 van deze gemeente. Door deze afscheiding ontstonden de ’Open Brethren’ (’Open Broeders’), waarmee Müller zijn hele leven verbonden bleef.

Nadat zijn eerste echtgenote in 1870 was overleden, trouwde hij in 1872 met Susannah Grace Sanger. In 1875 begon hij op 70-jarige leeftijd aan een 17-jarige periode van zendingsreizen. Hij preekte in de Verenigde Staten, India, Australië, Japan, China en bijna veertig andere landen. Met deze reizen kwam hij ook terug in Duitsland en Zwitserland. Omdat hij verschillende talen kende, was hij in staat om in het Engels, Frans en Duits te preken. Zijn preken werden vertaald in meer dan twaalf andere talen.

Werken (selectie)

Een uitvoerige index van Müllers werken bevindt zich in de catalogus van het Christian Brethren Archive in de John Rylands University Library, Manchester.

• A Narrative of some of the Lord’s Dealings with George Muller. 6 delen. Nisbet, London 1837–86 u.ö.
• Autobiography of George Müller or a million and a half in answer to prayer. Nisbet, London 1905.

 

artikelkiem