Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Avicenna

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Ibn Sina of (Latijn) Avicenna (voluit Abu Ali Al-Hoessein Ibn Abdoellah Ibn Sina, Balkh, 980Hamedan, 1037) was een Perzisch medicus, geoloog, paleontoloog, natuurkundige, psycholoog, wiskundige, wetenschapper, filosoof en alchemist. Hij was vooral bekend om zijn bijdragen op het gebied van de aristotelische filosofie en de geneeskunde en schreef naar schatting 100 à 250 verhandelingen,[1] de meeste hiervan in het Perzisch en Arabisch. Zijn beroemdste werk is de Canon van de geneeskunde (Al-Qanun fi al-Tibb), die uit meer dan een miljoen woorden bestaat en die lange tijd ook in Europa een standaardwerk zou blijven.

Biografie

Ibn Sina werd in februari 980 geboren in Balkh, een klein dorp gelegen vlak bij de stad Balkh in wat nu Afghanistan is.[2] Op tienjarige leeftijd kende hij de Koran en een groot deel van de Perzische poëzie uit zijn hoofd. Hierdoor stond hij bekend als een wonderkind. Zijn vader was de gouverneur van de Perzische Samaniden-dynastie. Op de jonge leeftijd van zeventien genas Ibn Sina de emir van de Samaniden Noeh ibn Mansoer, waarna hij toegang kreeg tot de uitgebreide bibliotheek van de emir. Toen Ibn Sina de leeftijd van achttien bereikte, was hij geleerd in alle takken van de formele en hogere studies van de wetenschap.

Na de dood van zijn vader begon Ibn Sina een periode van filosofie, studie en reizen. Hij bezocht plaatsen als Gorgan, Qazvin, Kabul en Faryab.

Door zijn wetenschappelijke werken kreeg hij verschillende (bij)namen, onder andere Shaikh Al-Ra'ies, Hujjat Al-Haqq, Sharaf Al-Mulk en Imam Al-Hukama.

Voorbeelden van zijn werk

Hij schreef als één van de eersten over besmettelijke ziekten en soa’s en beschreef quarantaine om verspreiding van ziekten te voorkomen. Hij schreef over het klinisch testen van medicijnen en het diagnosticeren van symptomen van ziekten en schreef o.a over de symptomen en complicaties van suikerziekte. Ibn Sina beschreef ook de invloed van de kwaliteit van water en voedsel op de gezondheid. Hij toonde aan dat het bloed het hart binnenkomt om vervolgens door het hele lichaam te worden gepompt. Hij voerde de verdoving in voor operaties en wist centrale en perifere aangezichtsverlamming van elkaar te onderscheiden.

Ibn Sina overleed in 1037 dicht bij Helmand (Afghanistan) en is daar begraven.

Historische werken

Ibn Sina’s werken zijn in drie categorieën verdeeld, namelijk;

Algemene filosofische werken

Werken die exclusief gaan over de natuurfilosofie

Werken over de esoterie

Zie ook

Literatuur

  • Y. T. Langermann (ed.), 2010: Avicenna and his Legacy. A Golden Age of Science and Philosophy, Brepols Publishers, ISBN 978-2-503-52753-6
  • Gilbert Sinoué, 1989: "La route d'Hispahan" (Le médecin d'Hispahan), Collection Folio, ed. Denoël, ISBN 2-07-038302-4 A38302

Noten

  1. º Seyyed Hossein Nasr — Oliver Leaman 2001, History of Islamic philosophy, New York, Routledge, p. 232.
  2. º Seyyed Hossein Nasr — Oliver Leaman 2001, History of Islamic philosophy, New York, Routledge, p. 231.
rel=nofollow

Externe links

rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Avicenna op Wikimedia Commons.

rel=nofollow