Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Peking: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
(Aanvulling met https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Peking&oldid=54883980)
 
Regel 1: Regel 1:
'''Peking''' of ''Beijing'' is de hoofdstad van [[China]].
{{Infobox plaats in China
| naam          = Peking
| soort        = Stad
| altnaam      = 北京 / Běijīng
| wapen        =
| vlag          =
| kaart        = [[Bestand:China Beijing.svg|{{Infobox/afbeeldingbreedte}}px]]
| provincie    = Peking
| provincienaam = [[Provincies van China|Autonome stad]]
| prefectuur    =
| burgemeester  = [[Guo Jinlong]] (郭金龙)
| partijen      =
| oppervlakte  = 16808
| inwoners      = 19.612.368
| census        = 2010
| dichtheid    =
| hoogte        = 43,5
| netnummer    = 010
| postcode      = '''1000'''00 t/m '''1025'''99
| www          = ebeijing.gov.cn
| image        = Beijing montage 1.png
| onderschrift  =
| lat_deg      =
| lat_min      =
| lon_deg      =
| lon_min      =
| tijdzone      = [[UTC+8|+8]]
| BNP          = 366&nbsp;300 M [[renminbi|RMB]]<br />25&nbsp;200 [[renminbi|RMB]]
}}
{{Infobox Chinese namen
| afbeelding  =
| onderschrift =
| TChinees    = 北京
| VChinees    = 北京
| Pinyin      = Běijīng
| Tongyong    =
| WGiles      = Pei-ching
| GR          = Beeijing
| Eng          =
| Kantonees    = Pák Kíng
| HK-rom      =
| Yale        = bak1 ging1
| Jyut        = bak1 ging1
| Taishan      =
| Dapeng      = Pák Káng
| Hkhakka      =
| twhakka      = Pet-kîn
| Meixian      =
| Chaozhou    =
| Peng'im      = bak4 gian1
| Minnan      = Pak-kiaⁿ
| Mindong      = Báe̤k-gĭng
| Sjang        = [poʔ ʨiŋ]
| letterl      =
| Anders      =
}}
{{Infobox werelderfgoed
| soort          = cultuur
| afbeelding    = Forbidden City Courtyard.jpg
| naam          = Keizerlijke paleizen van de Ming-en Qing-dynastieën in Peking en Shenyang
| land          = {{CN-VLAG}} [[China]]
| criteria      = i, ii, iii, iv
| regio          = Azië en de Grote Oceaan
| UNESCO volgnr. = 439
| inschrijving  = 1987
| uitbreiding    = 2004
}}
'''Peking''' of '''Beijing''' ({{Zh-cp|c=北京|p=Běijīng}}; {{Audio|Zh-Beijing.ogg|[peɪ˨˩ tɕɪŋ˥˥]}}) is de [[hoofdstad]] van [[Volksrepubliek China|China]]. De stad is reeds sinds de stichting van de [[Qing-dynastie]] in 1644 de hoofdstad van [[China]], met uitzondering van de [[Republiek China (1928-1949)|periode 1928-1949]], toen [[Nanjing]] de hoofdstad was.


[[Categorie: hoofdstad in Azië]]
Samen met [[Chongqing]], [[Shanghai]], [[Tianjin]] en [[Guangzhou]] is Beijing een van de vijf Chinese [[stadsprovincie (China)|stadsprovincies]] die dezelfde status hebben als een Chinese [[provincie (China)|provincie]]. De stadsprovincie Beijing wordt geheel omgeven door de [[Hebei|provincie Hebei]], behalve in het zuidoosten, waar Beijing grenst aan de stadsprovincie [[Tianjin]].
 
Beijing is met een inwonertal van net geen 20 miljoen (volkstelling 2010) een van de grootste steden van de Volksrepubliek en van de gehele wereld. Beijing wordt vooral gezien als het belangrijkste centrum voor bestuur, onderwijs en cultuur. De stad is daarnaast een belangrijk knooppunt voor verschillende vormen van vervoer met vele spoorwegen, autowegen en autosnelwegen die in en uit de stad gaan.
 
Beijing is, samen met [[Luoyang]], [[Nanjing]] en [[Xi'an]], een van de vier historische hoofdsteden van China.
 
== Namen ==
In lijn met de tradities die gelden in Oost-Azië, waar de naamgeving 'hoofdstad' expliciet in de naam van de stad voorkomt, is Peking als zodanig benoemd. ''Beijing'' (北京) betekent "noordelijke hoofdstad" (北 (běi) = noorden; 京 (jīng) = hoofdstad), in tegenstelling tot ''[[Nanjing]]'' (南京), dat "zuidelijke hoofdstad" betekent. Tonkin (het huidige [[Hanoi]]) en [[Tokio]], betekenen beide "oostelijke hoofdstad". [[Kioto (stad)|Kioto]] (京都) in [[Japan]] en [[Gyeongseong]] (京城; het huidige [[Seoel]]) in [[Zuid-Korea]], betekenen beide simpelweg "hoofdstad".
 
De naam ''Peking'' vindt zijn oorsprong bij een groep Franse missionarissen in het begin van de 17e eeuw: het is de naam voor de hoofdstad in de taal [[Kantonees|Yue]] (Kantonees). Het correspondeert met een archaïsche uitspraak die geen rekening houdt met de klankverandering van 'k' naar 'j' in [[Mandarijn (taalkunde)|Mandarijn]], die optrad gedurende de [[Qing-dynastie]]. In de [[Nederlands|Nederlandse taal]] is ''Peking'' het woord voor deze stad, maar steeds vaker wordt ook de naam ''Beijing'' gebruikt.<ref>[http://namen.taalunie.org/content/38900/peking Nederlandse Taalunie, Buitenlandse Aardrijkskundige Namen - ''Peking'']</ref>
 
In [[Republiek China (1912-1949)|China]] heeft de stad vele namen gehad. Tussen [[1928]] en [[1949]], stond de stad bekend als ''Beiping'' ({{Zh-cpw|c=北平|p=Běipíng|w=Pei-p'ing}}) of "Noordelijke Vrede"; destijds meestal ''Peiping'' geschreven. De naam werd veranderd omdat de regering van de [[Kwomintang]] de hoofdstad verplaatste naar Nanjing, waardoor Peking niet langer de hoofdstad van China was. Ook werd ermee aangegeven dat de regering gevormd door [[krijgsheer|krijgsheren]] niet de legitieme regering van China was.
 
In 1949 werd de naam Beijing hersteld door de [[Communistische Partij van China]] om aan te geven dat de stad weer de hoofdstad van China was. De regering van de [[Taiwan|Republiek China]] op het eiland [[Taiwan]] heeft dit formeel nooit erkend omdat zij zich zag als de legitieme vertegenwoordiger van heel China, en tot diep in de twintigste eeuw was het heel gebruikelijk dat er in Taiwan gesproken werd over Beiping.
 
''Yanjing'' ({{Zh-cpw|c=燕京|p=Yānjīnɡ|w=Yen-ching}}) is en was een andere populaire naam voor Peking, het is een referentie aan de oude staat [[Yan (staat)|Yan]] die bestond tijdens de [[Zhou-dynastie]]. Deze naam komt terug in het lokaal gebrouwen [[Yanjing-bier]] en in de [[Yenching-academie]], een college van de [[universiteit van Peking]].
 
Peking werd door [[Marco Polo]] aangeduid met ''Cambaluc'' (''Khanbalik'').
 
== Geschiedenis ==
Er waren al steden in de buurt van Peking in het 1e [[millennium]] v.Chr. De hoofdstad van de staat Yan (燕), een van de machten tijdens de [[Periode van de Strijdende Staten]], werd gesticht te Ji (T: 薊 / S: 蓟), nabij het moderne Peking. Ji wordt vaak gezien als het begin van Peking, maar voor de [[6e eeuw]] werd de stad verlaten. De exacte locatie van de stad is tot op heden onbekend, hoewel er veel moeite is gestoken in het vinden van de plaats.
 
Gedurende de [[Sui-dynastie|Sui]]- en [[Tang-dynastie|Tang]]-dynastieën, bestonden er enkele kleine nederzettingen in de buurt van het huidige Peking. Vele oude dichters kwamen hierheen om te rouwen om het verlies van Ji.
 
In [[936]], tijdens de [[Late Jin-dynastie (Vijf Dynastieën)|Late Jin-dynastie]] (regeerperiode [[936]]-[[947]]) stond de dynastie een deel van Noord-China (inclusief een groot deel van de noordelijke grens en het huidige Peking) af aan de [[Khitan]] [[Liao-dynastie]]. In [[938]] zette deze dynastie een tweede hoofdstad op in wat nu Peking is. In [[1125]] annexeerden de [[Jurchen (volk)|Jurchen]] het gebied. De hoofdstad van de [[Jin-dynastie (1115-1234)|Jin-dynastie]] werd in [[1153]] verplaatst naar de voormalige hoofdstad van de Liao, waarbij de naam werd gewijzigd in Zhongdu (中都), of "de centrale hoofdstad".
 
Mongoolse troepen brandden de stad Zhongdu tot de grond toe af in [[1215]] en herbouwden op deze plek hun "grote hoofdstad", Dadu (大都, Wade-Giles: ''Ta-tu''), in [[1267]], wat het begin is van het huidige Peking. De Mongoolse heerser, [[Koeblai Khan]], die keizer van China wilde worden, vestigde in Dadu, dat dicht tegen zijn machtsbasis in [[Mongolië]] lag, zijn hoofdstad. Dadu was gelegen ten noorden van het moderne Peking. Het centrum lag bij het noordelijke stuk van de tweede ringweg, en strekte zich in noordelijke richting uit naar de derde en vierde ringweg. Resten van de stadsmuur uit de Mongoolse tijd staan nu nog overeind.
 
''Cambaluc'' of ''Chan-Balik'' ("Stad van de Heerser"; {{lang|zh|汗八力}}) is de naam waar het huidige Peking onder bekendstond tijdens de Mongoolse overheersing van [[Chinese keizerrijk|China]]. Veroverd in [[1215]] door [[Dzjengis Khan]], werd het in [[1284]] door [[Koeblai Khan]] tot hoofdstad van het rijk gemaakt en bleef dat tot [[1368]], toen de [[Mongolen]] verdreven werden door de [[Ming-dynastie]].
 
De stad stond in het [[Chinese talen|Chinees]] bekend als ''Dadu'', de "Grote Hoofdstad", en is beschreven door [[Marco Polo]]. Het was toen een van de grootste steden ter wereld, met vermoedelijk een paar miljoen inwoners. ''Cambaluc'' of ''Cambalu'' is de westerse verbastering van de oorspronkelijke Mongoolse naam, welke laatste in [[Mongolië]] nog steeds voor Peking gebruikt wordt. In [[1307]] werd het een [[bisschopszetel]].
 
In [[1403]] verplaatste de derde Ming-keizer [[Yongle]] (朱棣) de hoofdstad van Nanjing naar Peking. Hij gaf de stad ook zijn huidige naam. De huidige vorm van de binnenstad werd eveneens gelegd door de [[Ming-dynastie]]. De stadsmuur uit het Ming-tijdperk liep op de plaats wat nu de tweede ringweg is.
[[Bestand:Beijing city wall map vectorized.svg|thumb|Ligging van de [[Verboden stad]] in het [[vroegere Peking]]]]
De [[Verboden Stad]] (''Zijin Cheng'') werd gebouwd tussen [[1406]] en [[1420]], gevolgd door de [[Hemeltempel]] (1420) en verscheidene andere bouwwerken. [[Tiananmen]] (Poort van de Hemelse Vrede), wat het staatssymbool van de Volksrepubliek is, brandde tot twee keer toe af. De laatste keer werd het herbouwd in [[1651]].
 
Peking bleef de hoofdstad van het Keizerrijk China, ook nadat de [[Mantsjoe (volk)|Mantsjoes]] de Ming-dynastie omver geworpen hadden en hun eigen [[Qing-dynastie]] stichtten.
 
Na de revolutie in [[1911]], gericht om het [[feodaal|feodale]] keizerrijk om te vormen tot een [[republiek]], zou oorspronkelijk de hoofdstad worden verplaatst naar Nanjing. Nadat de hoge Qing-officier [[Yuan Shikai]] de laatste Qing-keizer ([[Pu Yi]]) tot aftreden had gedwongen, en hiermee het succes van de revolutie had verzekerd, accepteerden de revolutionairen in Nanjing dat hij president van de Republiek China werd, en dat de hoofdstad Peking zou blijven.
 
De staatsman Yuan consolideerde meer en meer macht, wat in [[1915]] uitmondde in een kortstondig nieuw keizerrijk onder zijn leiding. Deze gebeurtenis was erg impopulair. Zijn bewind viel echter met zijn dood in [[1916]]. Hierna grepen in China de krijgsheren de macht en vochten onderling verschillende oorlogen uit die ook Peking bedreigden.
 
Na het succes van de Noordelijke expeditie door de Kwomintang, waarbij de noordelijke krijgsheren werden gepacificeerd, werd Nanjing in [[1928]] officieel de hoofdstad van de [[Republiek China (1912-1949)|Republiek China]], waarmee de naam Beijing werd veranderd in Beiping.
 
Tijdens de [[Tweede Chinees-Japanse Oorlog]], viel Beiping in [[Japans Keizerrijk|Japanse]] handen op [[29 juli]] [[1937]]. Tijdens de bezetting werd de stad weer aangeduid met Peking, en het werd het bestuurlijk centrum van de [[Voorlopige Regering van de Republiek China]], een [[vazalstaat]] bestuurd door Japan dat de bezette gebieden bestuurde in Noord-China. Met de [[overgave van Japan]] op [[15 augustus]] [[1945]] werd het bestaan van [[Japans-China]] beëindigd en werd de naam weer Beiping.
 
Op [[31 januari]] [[1949]], tijdens de [[Chinese Burgeroorlog]], veroverden de Communistische strijdkrachten Beiping zonder gevechten de stad. Op [[1 oktober]] van dat jaar riep de Communistische Partij van China, onder leiding van [[Mao Zedong]], de Volksrepubliek China uit vanaf de Poort van de Hemelse Vrede (Tiananmen). Enkele dagen daarvoor was Beiping gekozen tot hoofdstad, waarmee de oude naam Beijing (Peking) in ere werd hersteld.
 
== Klimaat ==
Beijing kent een warm landklimaat met korte maar ijzige winters. Dat komt mede doordat er koude winden uit Siberië overwaaien. De lente begint er vroeg en een hete zomer met uitschieters boven de 40°c is geen uitzondering.
{{Tabel weergemiddelden
| locatie=Peking, China
| bron=WeerOpReis.com<ref>https://www.weeropreis.com/Peking/per-maand/</ref>
| jan_gem_ns= 3
| feb_gem_ns= 5
| mrt_gem_ns= 8
| apr_gem_ns= 21
| mei_gem_ns= 34
| jun_gem_ns= 78
| jul_gem_ns= 185
| aug_gem_ns= 160
| sep_gem_ns= 46
| okt_gem_ns= 22
| nov_gem_ns= 7
| dec_gem_ns= 3
| jaar_gem_ns= 572
<!-- gemiddelde minima en maxima -->
| jan_gem_min= -8.4 | jan_gem_max= 1.8
| feb_gem_min= -5.6 | feb_gem_max= 5.0
| mrt_gem_min= 0.4 | mrt_gem_max= 11.6
| apr_gem_min= 7.9 | apr_gem_max= 20.3
| mei_gem_min= 13.6 | mei_gem_max= 26.0
| jun_gem_min= 18.8 | jun_gem_max= 30.2
| jul_gem_min= 22.0 | jul_gem_max= 30.9
| aug_gem_min= 20.8 | aug_gem_max= 29.7
| sep_gem_min= 14.8 | sep_gem_max= 25.8
| okt_gem_min= 7.9 | okt_gem_max= 19.1
| nov_gem_min= 0.0 | nov_gem_max= 10.1
| dec_gem_min= -5.8 | dec_gem_max= 3.7
| jaar_gem_min= 7.2 | jaar_gem_max= 17.9
<!-- weersextremen-->
| jan_a_min= -22.8 | jan_a_max= 14.3
| feb_a_min= -27.4 | feb_a_max= 19.8
| mrt_a_min= -15.0 | mrt_a_max= 29.5
| apr_a_min= -3.2 | apr_a_max= 33.0
| mei_a_min= 2.5 | mei_a_max= 41.1
| jun_a_min= 9.8 | jun_a_max= 40.6
| jul_a_min= 15.3 | jul_a_max= 41.9
| aug_a_min= 11.4 | aug_a_max= 38.3
| sep_a_min= 3.7 | sep_a_max= 35.0
| okt_a_min= -3.5 | okt_a_max= 31.0
| nov_a_min= -12.3 | nov_a_max= 23.3
| dec_a_min= -18.3 | dec_a_max= 19.5
| jaar_a_min= -27.4 | jaar_a_max= 41.9
}}
 
== Indeling van de stad ==
[[Bestand:ColorBeijingMap.png|thumb|300px|Bestuurlijke indeling van de gemeente Peking
{{Legenda|#EAA397|Binnen de tweede ringweg (stadscentrum)}}
{{Legenda|#979FEA|Buiten de tweede ringweg}}
{{Legenda|#97EAA5|Buitenwijken}}
{{Legenda|#E9EA97|Landelijke gebieden}}]]
[[Bestand:BeijingBookstore.jpg|thumb|Boekwinkel in [[Xidan]]]]
[[Bestand:Beijing CBD 2008-8-23.jpg|thumb|Het gebied [[Beijing CBD]]]]
[[Bestand:Wangfujing Church.jpg|thumb|De Wangfujing-kathedraal]]
 
=== Buurten ===
Noot: ''Men'' (门) betekent "poort", terwijl de letterlijke betekenis van ''cun'' (村) "dorp" is.''
 
Belangrijke buurten in het stedelijk gebied (''urban Beijing'') zijn onder andere:
* [[Andingmen]] 安定门
* [[Beiyuan]] 北苑
* [[Chaoyangmen]] 朝阳门
* [[Dongzhimen]] 东直门
* [[Fangzhuang]] 方庄
* [[Fuchengmen]] 阜成门
* [[Fuxingmen]] 复兴门
* [[Guomao]] 国贸
* [[Hepingli]] 和平里
* [[Wangjing]] 望京
* [[Wangfujing]] 王府井
* [[Wudaokou]] 五道口
* [[Xidan]] 西单
* [[Yayuncun]] 亚运村
* [[Zhongguancun]] 中关村
 
''NB: Buurten kunnen enkele districten omvatten (voor de districten zie onder)''
 
=== Steden ===
Steden '''binnen''' de gemeente Peking (北京市), maar '''buiten''' het stedelijk gebied zijn:
* [[Changping]] 昌平
* [[Huairou]] 怀柔
* [[Miyun]] 密云
* [[Liangxiang]] 良乡
* [[Liulimiao]] 琉璃庙
* [[Tongzhou]] 通州
* [[Yizhuang]] 亦庄
 
=== Bestuurlijke gebieden ===
De gemeente Peking bestaat uit zestien [[District (China)|districten]] en twee [[Arrondissement (China)|arrondissimenten]].
 
De districten zijn verdeeld in acht stedelijke en acht suburbane districten.
 
De '''stedelijke districten''' zijn:
* [[Dongcheng-district]] (东城区: Dōngchéng Qū)
* [[Xicheng-district]] (西城区: Xīchéng Qū)
* [[Chongwen-district]] (崇文区: Chóngwén Qū)
* [[Xuanwu-district]] (宣武区: Xuānwǔ Qū)
* [[Chaoyang-district]] (朝阳区: Cháoyáng Qū)
* [[Haidian-district]] (海淀区: Hǎidiàn Qū)
* [[Fengtai-district]] (丰台区: Fēngtái Qū)
* [[Shijingshan-district]] (石景山区: Shíjǐngshān Qū)
 
De overige acht zijn verder buiten het stadscentrum gelegen en omvatten voorsteden, satellietsteden en enkele plattelandsgebieden:
 
* [[Mentougou-district]] (门头沟区: Méntóugōu Qū)
* [[Fangshan-district]] (房山区: Fángshān Qū) — Fangshan arrondissement tot [[1986]]
* [[Tongzhou-district]] (通州区: Tōngzhōu Qū) — Tong arrondissement tot [[1997]]
* [[Shunyi-district]] (顺义区: Shùnyì Qū) — Shunyi arrondissement tot [[1998]]
* [[Changping-district]] (昌平区: Chāngpíng Qū) — Changping arrondissement tot [[1999]]
* [[Daxing-district]] (大兴区: Dàxīng Qū) — Daxing arrondissement tot [[2001]]
* [[Pinggu-district]] (平谷区: Pínggǔ Qū) — Pinggu arrondissement tot [[2001]]
* [[Huairou-district]] (怀柔区: Huáiróu Qū) — Huairou arrondissement tot [[2001]]
 
De twee counties van Peking besturen de gebieden aan de uiterste grenzen van de gemeente, deze zijn:
 
* [[Miyun County]] (密云县: Mìyún Xiàn)
* [[Yanqing County]] (延庆县: Yánqìng Xiàn)
 
Deze 18 bestuurlijke gebieden worden nog verder onderverdeeld in 273 administratieve eenheden op [[Gemeente (China)|gemeente niveau]]: (119 [[grote gemeente]]s, 24 gemeentes, 5 etnische gemeentes' en 125 subdistricten.
 
=== Hutongs ===
[[Bestand:Peking Hutong courtyard.JPG|thumb|Een binnenplaats van een ''hutong'']]
[[Hutong]]s (胡同), wat letterlijk steegjes betekent, zijn opgebouwd uit [[siheyuan]]s (四合院). Een siheyuan is een gebouwencomplex van vier gebouwen (woningen met meerdere gezinnen, werkplaatsen en winkeltjes) rond een centraal pleintje, omgeven door een muur. De wegen in een hutong zijn vaak oost-west aangelegd, zodat de deuren in een noord-zuidrichting geplaatst kunnen worden. Deze bouwwijze komt voort uit de filosofie [[Feng Shui]] en is ook toegepast bij de bouw van de [[Verboden Stad]].
 
Vroeger waren ze talrijk, maar de siheyuans en hutongs verdwijnen in een hoog tempo. De vrijgekomen grond wordt volgebouwd met hoogbouw. De inwoners van de steegjes wordt vervangende woonruimte geboden in appartementencomplexen, minimaal het aantal vierkante meters dat de oude woning groot geweest is. Velen klagen echter dat de traditionele gemeenschapszin van de hutong in deze grote complexen verdwijnt. Met het oog op de Olympische Zomerspelen van 2008 worden deze oude en gezichtsbepalende buurten afgebroken of verborgen achter muren, de regering vindt de hutongs een schande voor Peking. Er blijven er wel enkele (2 tot 3) hutongs over om te dienen als openluchtmuseum. Zo wordt bijvoorbeeld de hutong in [[Nanchizi]] gespaard. Toeristen worden met een [[riksja]] langs de overgebleven hutongs gevoerd.
 
== Demografie ==
[[Bestand:Beijing wangjing 1.jpg|thumb|Het gebied in de buurt van [[Wangjing]] in [[Chaoyang (Peking)|Chaoyang]], staat bekend om zijn hoge concentratie [[Zuid-Korea]]anse expats]]
<div style="overflow-x:auto;">[[Bestand:Bevoelkerungsentwicklung Peking.png|thumb|left|650px|Bevolkingsontwikkeling van Peking]]</div>
 
=== Bevolking ===
De bevolking van de gemeente Peking bedraagt 19,6 miljoen inwoners volgens de census van 2010. Bij de cijfers van 2000 ging het nog maar om bijna 15 miljoen legale en een onbekend aantal illegale bewoners, schattingen van lokale deskundigen liepen toen nog uiteen van 16 tot 18 miljoen inwoners. De definitie van inwoner van Peking wordt gerelateerd aan mensen die zes of meer maanden per jaar legaal in Peking wonen. In de stedelijke gebieden woonden in 2000 12 miljoen mensen, de rest woont op het platteland. Er waren toen 11,6 miljoen permanente vestigingsvergunningen ([[Hukousysteem|''hukou'']]) door de overheid verstrekt. De rest van de legale inwoners heeft tijdelijke vestigingspapieren.
 
Meer dan 95% van de bevolking van Peking wordt gevormd door [[Han-Chinezen]]. Kleinere groepen van [[Mantsjoes]], [[Hui (volk)|Hui]] en [[Mongolen]] wonen in Peking. Recentelijk zijn grote groepen buitenlandse arbeiders (de ''expatriates'') uit [[Zuid-Korea]] in Peking gaan wonen, voornamelijk voor handel en studie. Het merendeel woont in de buurten Wangjing en Wudaokou. Er bestaat in Peking een [[Tibetaanse Autonome Regio|Tibetaanse]] school voor mensen met [[Tibetanen|Tibetaanse]] afstamming.
 
{| class="wikitable"
! align=center colspan=3 | Etnische groepen in Peking (2000)
|-
! Nationaliteit !! Inwoneraantal !! Percentage<sup>1</sup>
|-
| [[Han-Chinezen]] || 12.983.696 || 95,69%
|-
| [[Mantsjoes]] || 250.286 || 1,84%
|-
| [[Hui (volk)|Hui]] || 235.837 || 1,74%
|-
| [[Mongolen]] || 37.464 || 0,283%
|-
| [[Koreanen]] || 20.369 || 0,15%
|-
| [[Tujia (volk)|Tujia]] || 8.372 || 0,062%
|-
| [[Zhuang (volk)|Zhuang]] || 7.322 || 0,054%
|-
| [[Hmong]] || 5.291 || 0,039%
|-
| [[Oeigoeren]] || 3.129 || 0,023%
|-
| [[Tibetanen]] || 2.920 || 0,022%
|}
Bron: 2000年人口普查中国民族人口资料，民族出版社，2003/9 (ISBN 7-105-05425-5)<br />
<sup>1</sup>: ''Alleen staatsburgers van de Volksrepubliek China. Bevat niet het aantal leden van het [[Volksbevrijdingsleger]] in actieve dienst.''
 
=== Taal ===
Het [[Beijinghua]] wordt het meest gesproken in het stedelijk gebied van Beijing. Het is de basis voor de standaardtaal van China: het [[Standaardmandarijn]]. Hoewel het dialect van Beijing en het Standaardmandarijn veel op elkaar lijken, zijn er toch duidelijke verschillen die voor Chinezen makkelijk herkenbaar zijn.
 
== Toerisme/bezienswaardigheden ==
[[Bestand:TempleofHeaven-HallofPrayer.jpg|thumb|250px|Tempel van de Hemel]]
[[Bestand:BeijingTiananmenSquare.jpg|thumb|250px|[[Plein van de Hemelse Vrede]] met het [[Mausoleum van Mao Zedong]]]]
[[Bestand:Beijing NCPA.JPG|thumb|250px|Het [[Nationaal Centrum voor Uitvoerende Kunsten]], bijgenaamd 'het ei']]
 
Ondanks het roerige bestaan van Peking in de 19e en 20e eeuw — inclusief schade veroorzaakt door de [[Tweede Opiumoorlog]], de [[Tweede Chinees-Japanse Oorlog]], de [[Culturele Revolutie]] en de recente urbanisatie en afbraak van de hutongs, heeft Peking nog vele toeristische attracties die rijk aan historie zijn.
 
=== Gebouwen, monumenten en bekende plaatsen ===
* Secties van de [[Chinese Muur|Grote Muur van China]] (monument op de [[Werelderfgoedlijst]]) zijn te bezoeken te:
** [[Badaling]]
** [[Juyongguan]]
** [[Mutianyu]]
** [[Simatai]]
** [[Jinshanling]]
** [[Jiankou]]
 
* [[Verboden Stad]] (monument op de Werelderfgoedlijst)
* [[Zhongnanhai]], een partij- en regeringscomplex naast de Verboden Stad (niet toegankelijk)
* [[Plein van de Hemelse Vrede]], bekend van de protesten uit 1919, 1976 en 1989
** [[Tiananmen]] (Plein van de Hemelse Vrede)
** [[Grote Hal van het Volk]] ([[Parlement]])
** [[Nationaal Museum van China]] en het Revolutiemuseum
** [[Monument van de Volkshelden]]
** [[Mausoleum van Mao Zedong]]
 
* [[Zomerpaleis (Peking)]]
* [[Oude Zomerpaleis]]
* Site van de [[Pekingmens]] te [[Zhoukoudian]] (monument op de Werelderfgoedlijst)
* De [[Minggraven]] (monument op de Werelderfgoedlijst)
* [[Beltoren en drumtoren]]
* Historische [[hutong]]s en [[siheyuan]]s in de oudere buurten
* [[Marco Polobrug]]
* [[Landhuis van prins Gong]] (Gong Wang Fu)
* [[Zheng Yici Peking Opera Theatre|Zheng Yici Peking Opera]]
* [[Liulichang]]
* [[Oude observatorium te Beijing|Oude observatorium]]
* [[Park van de Etnische Minderheden van China]]
* [[CCTV-toren]]
 
=== Tempels, kathedralen en moskeeën ===
[[Bestand:Wan song monk pagoda01.jpg|thumb|150px|Wansongpagode]]
* [[Badachu]]
* [[Confuciustempel van Peking]]
* [[Dagoba Beihaipark]]
* [[Guangjitempel]]
* [[Jietaitempel]]
* [[Miaoyingtempel]]
* [[Tanzhetempel]]
* [[Tempel van de Azuren Wolken]]
* [[Tempel van de grote klok]]
* [[Tempel van de Hemel]] (monument op de Werelderfgoedlijst), zuiden van Peking
* [[Tempel van de Aarde]], in het noorden van Peking
* [[Tempel van de Zon]], in het oosten Peking
* [[Tempel van de Maan]], in het westen van Peking
* [[Tempel van het Graan]]
* [[Tempel van de Vijf Pagodes]]
* [[Temple of Recumbent Buddha]]
* [[Yonghegong]] (Lama Tempel), 17de eeuw
* [[Yunjutempel]]
* [[Baiyuntempel]]
* [[Kathedraal van de Onbevlekte Ontvangenis (Beijing)|Kathedraal van Onbevlekte Ontvangenis]]
* [[Holy Saviour Church]]
 
* [[Niujiemoskee]]
 
=== Parken en tuinen ===
* Beihai Park
* [[Beijing Zoo|Dierentuin van Peking]]
* [[Shichahai]]
* [[Jingshan Park]]
* [[Beijing World Park]]
* De [[Fragrant Hills|Geurige heuvels]] (Xiangshan)
* [[The Grandview Garden|Daguanyua]]
* [[Beijing Botanical Garden|Botanische tuin van Peking]]
* [[Taoranting Park]]
 
=== Winkelen en handel ===
* Wangfujing
* [[Xidan]]
* [[Beijing Central Business District]]
* [[Beijing Financial Street]]
* [[Zhongguancun]]
* [[Yizhuang]]
 
== Cultuur ==
[[Bestand:Forbidden City Beijing Shenwumen Gate.JPG|thumb|De [[Verboden Stad]] huisvest tegenwoordig het Paleismuseum]]
 
=== Musea ===
* [[Paleismuseum]]
* [[Tongzhou Museum]]
* [[Nationaal Museum van China]]
* [[Natuurhistorische Museum van Peking|Natuurhistorisch Museum]]
* [[Militair museum in Peking|Militair-Historisch Museum van China]]
 
=== Children's Palace ===
Getalenteerde kinderen mogen al op jeugdige leeftijd extra lessen krijgen in het [[Beijing Children's Palace|Children's Palace]]. Ze komen hier na school, ook in de weekends. Er wordt les gegeven in muziek (zang, viool), ballet, toneel, kalligraferen, tekenen, schilderen, sport en diverse technische vakken. Er is ook een Children's Palace in [[Shanghai]].
 
=== Eten en drinken ===
{{Zie ook|Zie ook [[Chinese keuken]] en [[Chinese gerechten]].}}
[[Thee (drank)|Thee]] speelt net als in heel China in Peking een belangrijke rol. Thee heeft veel positieve eigenschappen voor de gezondheid. In Peking bevinden zich veel [[theehuis|theehuizen]], waar verschillende soorten thee kunnen worden gedronken, op de traditionele manier bereid.
 
In Peking worden de gerechten bereid volgens de [[Mandarijnse keuken]]. [[Pekingeend (gerecht)|Pekingeend]] is een lokaal beroemd gerecht, dat inmiddels over de gehele wereld in Chinese restaurants kan worden gegeten. Een ander bekend gerecht is het [[Manhan Quanxi]] ("Mantsjoe-Han-chinees banket"), wat een traditioneel banket is van de Mantsjoekeizers van de [[Qing-dynastie]]; ook tegenwoordig blijft het copieus (en zeer prijzig).
 
== Economie ==
Grote bedrijven vestigen ook hun buitenlandse werknemers in Peking. Zij leven vooral in het stedelijk gebied in het noorden, noordoosten en oosten. Het zuiden en zuidwesten van Peking zijn veel minder bewoond.
 
Ten tijde van de vorming van de Volksrepubliek bestond Peking alleen uit het stadscentrum en enkele voorsteden in onmiddellijke nabijheid van de stad. Het stadscentrum was verdeeld in vele kleine districten. Dit gebied ligt geheel binnen de [[Tweede ringweg van Peking]] en de [[Derde ringweg van Peking]]. Sindsdien zijn vele counties buiten de stad geannexeerd door de gemeente Peking om de stad zijn huidige oppervlak te geven.
 
Volgend op de economische hervormingen die zijn doorgevoerd onder leiding van [[Deng Xiaoping]], is het stadscentrum van Peking erg uitgebreid. Het oorspronkelijke stedelijk gebied van Peking strekt zich nu uit tot de [[Vijfde ringweg van Peking]].
 
In en rond het gebied [[Guomao]] is het zakendistrict Beijing CBD ontwikkeld; de Beijing Financial Street is een omvangrijk financieel centrum. [[Wangfujing]] en [[Xidan]] zijn uitgegroeid tot bloeiende winkelgebieden, terwijl [[Zhongguancun]] een belangrijk fabricagecentrum is van elektronica.
 
Recentelijk heeft de expansie van Peking ook problemen naar voren gebracht, zoals urbanisatie, veel verkeer, slechte [[luchtkwaliteit]], verlies aan historische buurten en immigratie uit armere delen van China. Begin 2005 werd er echter een plan aangenomen om de ongebreidelde uitbreiding van Peking in alle richtingen te stoppen. Thans wordt gedacht aan inbreilocaties net buiten het stadscentrum.
 
== Verkeer en vervoer ==
[[Bestand:Beijing Railway Station 01.jpg|thumb|Het hoofdstation van Peking]]
Met de groei van de stad door de economische hervormingen van Deng Xiaoping, is Peking uitgegroeid tot hét verkeersknooppunt van China. In en rond de stad zijn 5 ringwegen (genummerd van 2 tot en met 6; ringweg 1 bestaat niet meer), 9 [[autosnelweg]]en en stadssnelwegen, 11 [[Nationale wegen van China|nationale wegen]], 7 spoorroutes en een internationaal vliegveld aangelegd.
 
=== Spoorwegen ===
Peking is een van de grootste knooppunten van de Chinese spoorwegen. Vanuit Peking beginnen acht reguliere spoorlijnen: Peking -Shanhai (Jinghu), Peking – Guangzhou (Jingguang), Peking – Kowloon (Jingjiu), Peking - Harbin (Jingha), Peking - Baotou (Jingbao), Peking - Qinhuangdao (Jingqin), Peking – Chengde (Jingcheng) en Peking – Yuanping (Jingyuan). Daarnaast heeft Peking drie [[hogesnelheidslijn]]en: de [[hogesnelheidslijn Peking-Shanghai]], in dienst sinds 2011, de [[hogesnelheidslijn Peking-Hongkong]] die commercieel uitgebaat wordt sinds 2012, en de Peking - Tianjin hogesneldheidlijn, die werd geopend in 2008.<ref>[http://sify.com/news/fullstory.php?id=14728570 China to open world`s fastest rail line ahead of Olympics] - Sify.com</ref> Deze lijn was bij de opening op 1 augustus 2008 met 350&nbsp;km/uur de snelste hogesneldheidslijn ter wereld.
 
De belangrijkste stations van Peking zijn het Centraal Station, geopend in 1959, station Peking West, geopend in 1996, en station Peking Zuid, dat werd herbouwd in 2008 ten behoeve van de hogesnelheidslijn. Op 1 juli 2010 stopten er dagelijks resprectievelijk 173, 232 en 163 treinen. Ter vergelijking het station Peking Noord dat gebouwd is in 1909 en uitgebreid is in 2009 heeft per dag maar 22 treinen.
 
Kleinere stations in de stad zijn onder andere station Peking Oost en station Qinghuayuan en handelen voornamelijk het woon-werkverkeer af. Station Fengtai is gesloten voor renovatie. De buitenwijken en omliggende gebieden van Peking hebben ruim 40 stations.<ref>(Chinese) [https://web.archive.org/web/20060330191134/http://www.oklx.com/cn/train/province/1753ac4e025e.html "北京市火车站大全"] Last Accessed 8 August 2011</ref>
 
=== Wegen en snelwegen ===
[[Bestand:Beijing traffic jam.JPG|thumb|Files zijn in Peking niet uitzonderlijk]]
Het Plein van de Hemelse Vrede wordt in China gezien als "kilometer 0" voor alle wegen. Rond de stad zijn [[Lijst van Chinese autosnelwegen|9 autosnelwegen]] en 11 autowegen aangelegd. Op dit moment wordt er gestudeerd of gebouwd aan nog eens 6 autosnelwegen. Binnen de agglomeratie Peking liggen 5 ringwegen (ze zijn echter eerder vierkant dan rond aangelegd).
 
Een van de grootste problemen van Peking zijn de permanente files die de stad teisteren. In 2012 telde de stad al vier miljoen personenauto's. In het stadscentrum staat in de spits het verkeer vaak muurvast. Zelfs buiten de spits blijven veel wegen erg druk met verkeer. De ringwegen en [[Chang'an Avenue|Chang'an Jie]] zijn hierom berucht.
 
De wegen staan ook bekend om de slechte handhaving van de verkeersregels en het [[hork]]erige verkeersgedrag door automobilisten. In het centrum zijn [[busbaan|busbanen]] aangelegd om de bussen sneller door het verkeer te laten stromen.
 
Vanuit Peking vertrekt onder meer de [[Nationale wegen van China|nationale weg]] [[China National Highway 109|G109]].
 
=== Luchtverkeer ===
[[Bestand:Bcia overview.JPG|thumb|De [[luchthaven Peking Capital]] is het belangrijkste vliegveld van de stad]]
Het internationale vliegveld van Peking is het [[luchthaven Peking Capital]] (afkorting: PEK), dat ten noordoosten van het stadscentrum ligt. Het vliegveld wordt met de stad verbonden door o.a. de Airport Expressway (tolweg). Een rit met de taxi of auto duurt vanaf het stadscentrum 40-60 minuten, afhankelijk van de drukte in het centrum. In voorbereiding op de Olympische Zomerspelen van 2008 werd een extra autosnelweg en een [[lightrail]]systeem aangelegd.
 
Andere vliegvelden in Peking zijn onder andere Liangxiang Airport, [[Daxing International Airport|Daxing Airport]], Xijiao Airport, Shahe Airport en Badaling Airport. [[Luchthaven Peking Nanyuan|Nanyuan Airport]] sloot als burgerluchtvaartvliegveld bij de opening van Daxing, maar is nog een vliegbasis. Capital en Daxing zijn de enige twee openbare vliegvelden, de andere zijn bedoeld voor militair gebruik ter verdediging van de hoofdstad.
 
=== Openbaar vervoer ===
Een ander probleem dat de verkeersopstoppingen veroorzaakt is dat het autoverkeer sneller groeit dan het [[openbaar vervoer]]. Er wordt wel fors geïnvesteerd in uitbreiding van het metronet met een jaarlijkse groei van tientallen stations. In deze metropool, die inmiddels meer inwoners telt dan geheel [[Nederland]], zijn nu 17 metrolijnen, en er zijn verlengingen en nieuwe lijnen in aanbouw om het grote aantal mensen te kunnen verwerken en een groot aantal (ca. 600) (trolley)buslijnen.<ref>[http://www.chinadaily.com.cn/en/doc/2003-10/06/content_269518.htm chinadaily.com.cn/...] en [https://web.archive.org/web/20060925211030/http://www.bjreview.com.cn/200410/Nation-200410%28C%29.htm bjreview.com.cn/... (via archive.org)]</ref>
 
Het openbaar vervoer wordt dus sterk uitgebreid. De [[metro van Peking]] bestaat nu uit zeventien lijnen. En er is een metroshuttle van en naar de Internationale luchthaven die direct verbonden is met het reguliere metronet. Er zijn voor de Olympische Spelen metrolijnen (lijn 10 & 8) gebouwd naar het Olympisch Park (waar het [[Nationaal Stadion van Peking]] staat). [[Taxi (vervoer)|Taxi's]] zijn goed vertegenwoordigd aangezien het voor buitenlanders onverstandig is om hier in een auto rond te rijden. Maar buitenlanders kunnen wel fietsen. Er zijn hiervoor zelfs speciale fietsroutes ontwikkeld. De huurprijzen kunnen sterk variëren. In een hutong kan al een fiets worden gehuurd voor ¥20 (of 20 [[Renminbi]]). Dit is ongeveer 3 euro voor een hele dag.
 
Tarieven in de (trolley)bus is ¥1 voor de stad, en iets meer voor daarbuiten. Metrokaartjes kosten voor alle lijnen ¥3 voor een enkele reis, verder kan je voor alle lijnen en bus voor ¥20 een IC-kaart kopen, dat is een kaart die vergelijkbaar is met de [[OV-chipkaart]].
 
Taxiprijzen beginnen met een starttarief van 10 yuan en na een bepaalde afstand wordt de prijs verhoogd met 1,20, 1,60, 2,00 of 2,50 yuan per kilometer, de toeslag per extra kilometer staat aangegeven op een sticker die zichtbaar geplakt is. Sommige taxi's accepteren eveneens de Yikatong card.
 
== Sport ==
Peking organiseerde de [[Olympische Zomerspelen 2008|Olympische Spelen van 2008]] in onder meer het [[Nationale Stadion van Peking|Nationale Stadion]] (het "Vogelnest"), wat leidde tot een golf van nationale trots in heel China. Het Nationale Stadion werd in 2015 gebruikt voor de organisatie van het [[Wereldkampioenschappen atletiek 2015|WK atletiek]]. Op 31 juli 2015 werden de [[Olympische Winterspelen 2022|Olympische Winterspelen]] van 2022 toegewezen aan Peking. Peking is de eerste stad die zowel de Zomerspelen als de Winterspelen toegewezen heeft gekregen.
 
== Geboren ==
* [[Kangxi]] (1654-1722), keizer van China (1661-1722)
* [[Jiaqing]] (1760-1820), keizer van China (1796-1820)
* [[Daoguang]] (1782-1850), keizer van China (1820-1850)
* [[Xianfeng]] (1831-1861), keizer van China (1850-1861)
* [[Cixi (keizerin)|Cixi]] (1835-1908), keizerin van China
* [[Tongzhi]] (1856-1875), keizer van China (1861-1875)
* [[Guangxu]] (1871-1908), keizer van China (1875-1908)
* [[Zaifeng]] (1883-1951), Mantsjoe-prins
* [[Puyi]] (1906-1967), laatste keizer van China (1908-1912/1924) en keizer van [[Mantsjoekwo]] (1934-1945)
* [[Wang Shixiang]] (1914-2009), kunst- en cultuurwetenschapper en dichter
* [[John Dobson]] (1915-2014), Amerikaanse amateurastronoom
* [[Gladys Yang]] (1919-1999), Brits literair vertaler
* [[Patrick de Josselin de Jong]] (1922-1999), Nederlands antropoloog
* [[Fang Lizhi]] (1936-2012), dissident en astrofysicus
* [[Zhuang Zedong]] (1940-2013), tafeltennisser
* [[Chen Kaige]] (1952), filmregisseur en filmacteur
* [[Tian Zhuangzhuang]] (1952), filmregisseur
* [[Xi Jinping]] (1953), president van China (2013-heden)
* [[Ai Weiwei]] (1957), kunstenaar, politiek activist en filosoof
* [[Lulu Wang]] (1960), Chinees-Nederlands schrijfster
* [[Cui Jian]] (1961), zanger, componist, trompettist, gitarist en filmacteur
* [[Cao Shunli]] (1961), advocaat en mensenrechtenactivist
* [[Jet Li]] (1963), vechtkunstenaar en filmacteur
* [[Hu Jia]] (1973), activist, dissident
* [[He Kexin]] (1992), turnster
* [[Yu Xiaoyu]] (1996), kunstschaatsster
 
== Stedenbanden ==
{{Kolommen2|Kolom1=
* {{NL-VLAG}} [[Amsterdam]] (Nederland), sinds 1994
* {{TR-VLAG}} [[Ankara]] (Turkije), sinds 1990
* {{TH-VLAG}} [[Bangkok]] (Thailand), sinds 1993
* {{RS-VLAG}} [[Belgrado]] (Servië), sinds 1980
* {{DE-VLAG}} [[Berlijn]] (Duitsland), sinds 1994
* {{BE-VLAG}} [[Brussel (stad)|Brussel]] (België), sinds 1994
* {{AR-VLAG}} [[Buenos Aires (stad)|Buenos Aires]] (Argentinië), sinds 1991
* {{EG-VLAG}} [[Caïro (stad)|Caïro]] (Egypte), sinds 1990
* {{AU-VLAG}} [[Canberra]] (Australië), sinds 2000
* {{ZA-VLAG}} [[Gauteng]] (Zuid-Afrika), sinds 1998
* {{VN-VLAG}} [[Hanoi]] (Vietnam), sinds 1994
* {{FR-VLAG}} [[Île-de-France]] (Frankrijk), sinds 1987
* {{PK-VLAG}} [[Islamabad]] (Pakistan), sinds 1992
* {{ID-VLAG}} [[Jakarta]] (Indonesië), sinds 1992
| Kolom2=
* {{DE-VLAG}} [[Keulen (stad)|Keulen]] (Duitsland), sinds 1987
* {{UA-VLAG}} [[Kiev]] (Oekraïne), sinds 1993
* {{PE-VLAG}} [[Lima (stad)|Lima]] (Peru), sinds 1983
* {{ES-VLAG}} [[Madrid (stad)|Madrid]] (Spanje), sinds 1985
* {{RU-VLAG}} [[Moskou]] (Rusland), sinds 1995
* {{US-VLAG}} [[New York (stad)|New York]] (Verenigde Staten), sinds 1980
* {{CA-VLAG}} [[Ottawa (stad)|Ottawa]] (Canada), sinds 1999
* {{FR-VLAG}} [[Parijs]] (Frankrijk), sinds 1997
* {{BR-VLAG}} [[Rio de Janeiro (stad)|Rio de Janeiro]] (Brazilië), sinds 1986
* {{IT-VLAG}} [[Rome (stad)|Rome]] (Italië), sinds 1998
* {{KR-VLAG}} [[Seoel]] (Zuid-Korea), sinds 1993
* {{IL-VLAG}} [[Tel Aviv]] (Israël)
* {{JP-VLAG}} [[Tokio]] (Japan), sinds 1979
* {{US-VLAG}} [[Washington D.C.]] (Verenigde Staten), sinds 1984
}}
 
== Externe links ==
* {{en}}[http://www.ebeijing.gov.cn/ Pagina van het gemeentebestuur]
* [https://web.archive.org/web/20101105164844/http://www.bjstats.gov.cn/ Statistische informatie over Peking]
 
{{Appendix|2=
* [https://web.archive.org/web/20070403195933/http://www.ebeijing.gov.cn/ying/default.htm www.ebeijing.gov.cn]
----
{{References}}
}}
{{Navigatie bestuurlijke indeling China}}
{{Navigatie hoofdsteden Azië}}
{{Commons|Beijing}}
{{Coor title dms|39|55|44|N|116|23|18|E|type:city(7490618)_region:CN-11}}
 
[[Categorie:Hoofdstad in Azië]]
[[Categorie:Oud-Chinese stad]]
[[Categorie:Peking| ]]
                             
[[en:Beijing]]
[[en:Beijing]]

Huidige versie van 13 nov 2019 om 23:34

Peking
北京 / Běijīng
Stad in de Volksrepubliek China Vlag van China
Bestand:China Beijing.svg
Situering
Autonome stad Peking
Algemeen
Oppervlakte 16808 km²
Inwoners (2010) 19.612.368
Hoogte 43,5 m
Burgemeester Guo Jinlong (郭金龙)
Overig
Postcode 100000 t/m 102599
Netnummer 010
Website ebeijing.gov.cn
Foto's
Bestand:Beijing montage 1.png
Portaal  Portaalicoon   China
rel=nofollow
rel=nofollow
Peking
Naam (taalvarianten)
Traditioneel 北京
Vereenvoudigd 北京
Hanyu pinyin Běijīng
Wade-Giles Pei-ching
Jyutping (Standaardkantonees) bak1 ging1
Gwoyeu Romatzyh Beeijing
Standaardkantonees Pák Kíng
Yale (Standaardkantonees) bak1 ging1
Dapenghua Pák Káng
Taiwan-Hakka Pet-kîn
Minnanyu Pak-kiaⁿ
Mindongyu Báe̤k-gĭng
Shanghainees [poʔ ʨiŋ]
Keizerlijke paleizen van de Ming-en Qing-dynastieën in Peking en Shenyang
Werelderfgoed cultuur
Bestand:Forbidden City Courtyard.jpg
Land China China
UNESCO-regio Azië en de Grote Oceaan
Criteria i, ii, iii, iv
Inschrijvingshistorie
UNESCO-volgnr. 439
Inschrijving 1987 (11e sessie)
Uitbreiding 2004
UNESCO-werelderfgoedlijst
rel=nofollow

Peking of Beijing (Chinees: 北京; Hanyu pinyin: Běijīng;  [peɪ˨˩ tɕɪŋ˥˥] ) is de hoofdstad van China. De stad is reeds sinds de stichting van de Qing-dynastie in 1644 de hoofdstad van China, met uitzondering van de periode 1928-1949, toen Nanjing de hoofdstad was.

Samen met Chongqing, Shanghai, Tianjin en Guangzhou is Beijing een van de vijf Chinese stadsprovincies die dezelfde status hebben als een Chinese provincie. De stadsprovincie Beijing wordt geheel omgeven door de provincie Hebei, behalve in het zuidoosten, waar Beijing grenst aan de stadsprovincie Tianjin.

Beijing is met een inwonertal van net geen 20 miljoen (volkstelling 2010) een van de grootste steden van de Volksrepubliek en van de gehele wereld. Beijing wordt vooral gezien als het belangrijkste centrum voor bestuur, onderwijs en cultuur. De stad is daarnaast een belangrijk knooppunt voor verschillende vormen van vervoer met vele spoorwegen, autowegen en autosnelwegen die in en uit de stad gaan.

Beijing is, samen met Luoyang, Nanjing en Xi'an, een van de vier historische hoofdsteden van China.

Namen

In lijn met de tradities die gelden in Oost-Azië, waar de naamgeving 'hoofdstad' expliciet in de naam van de stad voorkomt, is Peking als zodanig benoemd. Beijing (北京) betekent "noordelijke hoofdstad" (北 (běi) = noorden; 京 (jīng) = hoofdstad), in tegenstelling tot Nanjing (南京), dat "zuidelijke hoofdstad" betekent. Tonkin (het huidige Hanoi) en Tokio, betekenen beide "oostelijke hoofdstad". Kioto (京都) in Japan en Gyeongseong (京城; het huidige Seoel) in Zuid-Korea, betekenen beide simpelweg "hoofdstad".

De naam Peking vindt zijn oorsprong bij een groep Franse missionarissen in het begin van de 17e eeuw: het is de naam voor de hoofdstad in de taal Yue (Kantonees). Het correspondeert met een archaïsche uitspraak die geen rekening houdt met de klankverandering van 'k' naar 'j' in Mandarijn, die optrad gedurende de Qing-dynastie. In de Nederlandse taal is Peking het woord voor deze stad, maar steeds vaker wordt ook de naam Beijing gebruikt.[1]

In China heeft de stad vele namen gehad. Tussen 1928 en 1949, stond de stad bekend als Beiping (Sjabloon:Zh-cpw) of "Noordelijke Vrede"; destijds meestal Peiping geschreven. De naam werd veranderd omdat de regering van de Kwomintang de hoofdstad verplaatste naar Nanjing, waardoor Peking niet langer de hoofdstad van China was. Ook werd ermee aangegeven dat de regering gevormd door krijgsheren niet de legitieme regering van China was.

In 1949 werd de naam Beijing hersteld door de Communistische Partij van China om aan te geven dat de stad weer de hoofdstad van China was. De regering van de Republiek China op het eiland Taiwan heeft dit formeel nooit erkend omdat zij zich zag als de legitieme vertegenwoordiger van heel China, en tot diep in de twintigste eeuw was het heel gebruikelijk dat er in Taiwan gesproken werd over Beiping.

Yanjing (Sjabloon:Zh-cpw) is en was een andere populaire naam voor Peking, het is een referentie aan de oude staat Yan die bestond tijdens de Zhou-dynastie. Deze naam komt terug in het lokaal gebrouwen Yanjing-bier en in de Yenching-academie, een college van de universiteit van Peking.

Peking werd door Marco Polo aangeduid met Cambaluc (Khanbalik).

Geschiedenis

Er waren al steden in de buurt van Peking in het 1e millennium v.Chr. De hoofdstad van de staat Yan (燕), een van de machten tijdens de Periode van de Strijdende Staten, werd gesticht te Ji (T: 薊 / S: 蓟), nabij het moderne Peking. Ji wordt vaak gezien als het begin van Peking, maar voor de 6e eeuw werd de stad verlaten. De exacte locatie van de stad is tot op heden onbekend, hoewel er veel moeite is gestoken in het vinden van de plaats.

Gedurende de Sui- en Tang-dynastieën, bestonden er enkele kleine nederzettingen in de buurt van het huidige Peking. Vele oude dichters kwamen hierheen om te rouwen om het verlies van Ji.

In 936, tijdens de Late Jin-dynastie (regeerperiode 936-947) stond de dynastie een deel van Noord-China (inclusief een groot deel van de noordelijke grens en het huidige Peking) af aan de Khitan Liao-dynastie. In 938 zette deze dynastie een tweede hoofdstad op in wat nu Peking is. In 1125 annexeerden de Jurchen het gebied. De hoofdstad van de Jin-dynastie werd in 1153 verplaatst naar de voormalige hoofdstad van de Liao, waarbij de naam werd gewijzigd in Zhongdu (中都), of "de centrale hoofdstad".

Mongoolse troepen brandden de stad Zhongdu tot de grond toe af in 1215 en herbouwden op deze plek hun "grote hoofdstad", Dadu (大都, Wade-Giles: Ta-tu), in 1267, wat het begin is van het huidige Peking. De Mongoolse heerser, Koeblai Khan, die keizer van China wilde worden, vestigde in Dadu, dat dicht tegen zijn machtsbasis in Mongolië lag, zijn hoofdstad. Dadu was gelegen ten noorden van het moderne Peking. Het centrum lag bij het noordelijke stuk van de tweede ringweg, en strekte zich in noordelijke richting uit naar de derde en vierde ringweg. Resten van de stadsmuur uit de Mongoolse tijd staan nu nog overeind.

Cambaluc of Chan-Balik ("Stad van de Heerser"; 汗八力) is de naam waar het huidige Peking onder bekendstond tijdens de Mongoolse overheersing van China. Veroverd in 1215 door Dzjengis Khan, werd het in 1284 door Koeblai Khan tot hoofdstad van het rijk gemaakt en bleef dat tot 1368, toen de Mongolen verdreven werden door de Ming-dynastie.

De stad stond in het Chinees bekend als Dadu, de "Grote Hoofdstad", en is beschreven door Marco Polo. Het was toen een van de grootste steden ter wereld, met vermoedelijk een paar miljoen inwoners. Cambaluc of Cambalu is de westerse verbastering van de oorspronkelijke Mongoolse naam, welke laatste in Mongolië nog steeds voor Peking gebruikt wordt. In 1307 werd het een bisschopszetel.

In 1403 verplaatste de derde Ming-keizer Yongle (朱棣) de hoofdstad van Nanjing naar Peking. Hij gaf de stad ook zijn huidige naam. De huidige vorm van de binnenstad werd eveneens gelegd door de Ming-dynastie. De stadsmuur uit het Ming-tijdperk liep op de plaats wat nu de tweede ringweg is.

Bestand:Beijing city wall map vectorized.svg
Ligging van de Verboden stad in het vroegere Peking

De Verboden Stad (Zijin Cheng) werd gebouwd tussen 1406 en 1420, gevolgd door de Hemeltempel (1420) en verscheidene andere bouwwerken. Tiananmen (Poort van de Hemelse Vrede), wat het staatssymbool van de Volksrepubliek is, brandde tot twee keer toe af. De laatste keer werd het herbouwd in 1651.

Peking bleef de hoofdstad van het Keizerrijk China, ook nadat de Mantsjoes de Ming-dynastie omver geworpen hadden en hun eigen Qing-dynastie stichtten.

Na de revolutie in 1911, gericht om het feodale keizerrijk om te vormen tot een republiek, zou oorspronkelijk de hoofdstad worden verplaatst naar Nanjing. Nadat de hoge Qing-officier Yuan Shikai de laatste Qing-keizer (Pu Yi) tot aftreden had gedwongen, en hiermee het succes van de revolutie had verzekerd, accepteerden de revolutionairen in Nanjing dat hij president van de Republiek China werd, en dat de hoofdstad Peking zou blijven.

De staatsman Yuan consolideerde meer en meer macht, wat in 1915 uitmondde in een kortstondig nieuw keizerrijk onder zijn leiding. Deze gebeurtenis was erg impopulair. Zijn bewind viel echter met zijn dood in 1916. Hierna grepen in China de krijgsheren de macht en vochten onderling verschillende oorlogen uit die ook Peking bedreigden.

Na het succes van de Noordelijke expeditie door de Kwomintang, waarbij de noordelijke krijgsheren werden gepacificeerd, werd Nanjing in 1928 officieel de hoofdstad van de Republiek China, waarmee de naam Beijing werd veranderd in Beiping.

Tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog, viel Beiping in Japanse handen op 29 juli 1937. Tijdens de bezetting werd de stad weer aangeduid met Peking, en het werd het bestuurlijk centrum van de Voorlopige Regering van de Republiek China, een vazalstaat bestuurd door Japan dat de bezette gebieden bestuurde in Noord-China. Met de overgave van Japan op 15 augustus 1945 werd het bestaan van Japans-China beëindigd en werd de naam weer Beiping.

Op 31 januari 1949, tijdens de Chinese Burgeroorlog, veroverden de Communistische strijdkrachten Beiping zonder gevechten de stad. Op 1 oktober van dat jaar riep de Communistische Partij van China, onder leiding van Mao Zedong, de Volksrepubliek China uit vanaf de Poort van de Hemelse Vrede (Tiananmen). Enkele dagen daarvoor was Beiping gekozen tot hoofdstad, waarmee de oude naam Beijing (Peking) in ere werd hersteld.

Klimaat

Beijing kent een warm landklimaat met korte maar ijzige winters. Dat komt mede doordat er koude winden uit Siberië overwaaien. De lente begint er vroeg en een hete zomer met uitschieters boven de 40°c is geen uitzondering.

Weergemiddelden voor Peking, China
Maand jan feb mrt apr mei jun jul aug sep okt nov dec Jaar
hoogste maximum (°C) 14,3 19,8 29,5 33,0 41,1 40,6 41,9 38,3 35,0 31,0 23,3 19,5 41,9
gemiddeld maximum (°C) 1,8 5,0 11,6 20,3 26,0 30,2 30,9 29,7 25,8 19,1 10,1 3,7 17,9
gemiddeld minimum (°C) −8,4 −5,6 0,4 7,9 13,6 18,8 22,0 20,8 14,8 7,9 0,0 −5,8 7,2
laagste minimum (°C) −22,8 −27,4 −15,0 −3,2 2,5 9,8 15,3 11,4 3,7 −3,5 −12,3 −18,3 −27,4
neerslag (mm) 3 5 8 21 34 78 185 160 46 22 7 3 572
bron: WeerOpReis.com[2]

Indeling van de stad

Bestand:ColorBeijingMap.png
Bestuurlijke indeling van de gemeente Peking

██ Binnen de tweede ringweg (stadscentrum)

██ Buiten de tweede ringweg

██ Buitenwijken

██ Landelijke gebieden

Bestand:BeijingBookstore.jpg
Boekwinkel in Xidan
Bestand:Beijing CBD 2008-8-23.jpg
Het gebied Beijing CBD
Bestand:Wangfujing Church.jpg
De Wangfujing-kathedraal

Buurten

Noot: Men (门) betekent "poort", terwijl de letterlijke betekenis van cun (村) "dorp" is.

Belangrijke buurten in het stedelijk gebied (urban Beijing) zijn onder andere:

NB: Buurten kunnen enkele districten omvatten (voor de districten zie onder)

Steden

Steden binnen de gemeente Peking (北京市), maar buiten het stedelijk gebied zijn:

Bestuurlijke gebieden

De gemeente Peking bestaat uit zestien districten en twee arrondissimenten.

De districten zijn verdeeld in acht stedelijke en acht suburbane districten.

De stedelijke districten zijn:

De overige acht zijn verder buiten het stadscentrum gelegen en omvatten voorsteden, satellietsteden en enkele plattelandsgebieden:

De twee counties van Peking besturen de gebieden aan de uiterste grenzen van de gemeente, deze zijn:

Deze 18 bestuurlijke gebieden worden nog verder onderverdeeld in 273 administratieve eenheden op gemeente niveau: (119 grote gemeentes, 24 gemeentes, 5 etnische gemeentes' en 125 subdistricten.

Hutongs

Bestand:Peking Hutong courtyard.JPG
Een binnenplaats van een hutong

Hutongs (胡同), wat letterlijk steegjes betekent, zijn opgebouwd uit siheyuans (四合院). Een siheyuan is een gebouwencomplex van vier gebouwen (woningen met meerdere gezinnen, werkplaatsen en winkeltjes) rond een centraal pleintje, omgeven door een muur. De wegen in een hutong zijn vaak oost-west aangelegd, zodat de deuren in een noord-zuidrichting geplaatst kunnen worden. Deze bouwwijze komt voort uit de filosofie Feng Shui en is ook toegepast bij de bouw van de Verboden Stad.

Vroeger waren ze talrijk, maar de siheyuans en hutongs verdwijnen in een hoog tempo. De vrijgekomen grond wordt volgebouwd met hoogbouw. De inwoners van de steegjes wordt vervangende woonruimte geboden in appartementencomplexen, minimaal het aantal vierkante meters dat de oude woning groot geweest is. Velen klagen echter dat de traditionele gemeenschapszin van de hutong in deze grote complexen verdwijnt. Met het oog op de Olympische Zomerspelen van 2008 worden deze oude en gezichtsbepalende buurten afgebroken of verborgen achter muren, de regering vindt de hutongs een schande voor Peking. Er blijven er wel enkele (2 tot 3) hutongs over om te dienen als openluchtmuseum. Zo wordt bijvoorbeeld de hutong in Nanchizi gespaard. Toeristen worden met een riksja langs de overgebleven hutongs gevoerd.

Demografie

Bestand:Beijing wangjing 1.jpg
Het gebied in de buurt van Wangjing in Chaoyang, staat bekend om zijn hoge concentratie Zuid-Koreaanse expats
Bestand:Bevoelkerungsentwicklung Peking.png
Bevolkingsontwikkeling van Peking

Bevolking

De bevolking van de gemeente Peking bedraagt 19,6 miljoen inwoners volgens de census van 2010. Bij de cijfers van 2000 ging het nog maar om bijna 15 miljoen legale en een onbekend aantal illegale bewoners, schattingen van lokale deskundigen liepen toen nog uiteen van 16 tot 18 miljoen inwoners. De definitie van inwoner van Peking wordt gerelateerd aan mensen die zes of meer maanden per jaar legaal in Peking wonen. In de stedelijke gebieden woonden in 2000 12 miljoen mensen, de rest woont op het platteland. Er waren toen 11,6 miljoen permanente vestigingsvergunningen (hukou) door de overheid verstrekt. De rest van de legale inwoners heeft tijdelijke vestigingspapieren.

Meer dan 95% van de bevolking van Peking wordt gevormd door Han-Chinezen. Kleinere groepen van Mantsjoes, Hui en Mongolen wonen in Peking. Recentelijk zijn grote groepen buitenlandse arbeiders (de expatriates) uit Zuid-Korea in Peking gaan wonen, voornamelijk voor handel en studie. Het merendeel woont in de buurten Wangjing en Wudaokou. Er bestaat in Peking een Tibetaanse school voor mensen met Tibetaanse afstamming.

Etnische groepen in Peking (2000)
Nationaliteit Inwoneraantal Percentage1
Han-Chinezen 12.983.696 95,69%
Mantsjoes 250.286 1,84%
Hui 235.837 1,74%
Mongolen 37.464 0,283%
Koreanen 20.369 0,15%
Tujia 8.372 0,062%
Zhuang 7.322 0,054%
Hmong 5.291 0,039%
Oeigoeren 3.129 0,023%
Tibetanen 2.920 0,022%

Bron: 2000年人口普查中国民族人口资料，民族出版社，2003/9 (ISBN 7-105-05425-5)
1: Alleen staatsburgers van de Volksrepubliek China. Bevat niet het aantal leden van het Volksbevrijdingsleger in actieve dienst.

Taal

Het Beijinghua wordt het meest gesproken in het stedelijk gebied van Beijing. Het is de basis voor de standaardtaal van China: het Standaardmandarijn. Hoewel het dialect van Beijing en het Standaardmandarijn veel op elkaar lijken, zijn er toch duidelijke verschillen die voor Chinezen makkelijk herkenbaar zijn.

Toerisme/bezienswaardigheden

Bestand:TempleofHeaven-HallofPrayer.jpg
Tempel van de Hemel
Bestand:BeijingTiananmenSquare.jpg
Plein van de Hemelse Vrede met het Mausoleum van Mao Zedong
Bestand:Beijing NCPA.JPG
Het Nationaal Centrum voor Uitvoerende Kunsten, bijgenaamd 'het ei'

Ondanks het roerige bestaan van Peking in de 19e en 20e eeuw — inclusief schade veroorzaakt door de Tweede Opiumoorlog, de Tweede Chinees-Japanse Oorlog, de Culturele Revolutie en de recente urbanisatie en afbraak van de hutongs, heeft Peking nog vele toeristische attracties die rijk aan historie zijn.

Gebouwen, monumenten en bekende plaatsen

Tempels, kathedralen en moskeeën

Bestand:Wan song monk pagoda01.jpg
Wansongpagode

Parken en tuinen

Winkelen en handel

Cultuur

Bestand:Forbidden City Beijing Shenwumen Gate.JPG
De Verboden Stad huisvest tegenwoordig het Paleismuseum

Musea

Children's Palace

Getalenteerde kinderen mogen al op jeugdige leeftijd extra lessen krijgen in het Children's Palace. Ze komen hier na school, ook in de weekends. Er wordt les gegeven in muziek (zang, viool), ballet, toneel, kalligraferen, tekenen, schilderen, sport en diverse technische vakken. Er is ook een Children's Palace in Shanghai.

Eten en drinken

Zie ook Chinese keuken en Chinese gerechten.

Thee speelt net als in heel China in Peking een belangrijke rol. Thee heeft veel positieve eigenschappen voor de gezondheid. In Peking bevinden zich veel theehuizen, waar verschillende soorten thee kunnen worden gedronken, op de traditionele manier bereid.

In Peking worden de gerechten bereid volgens de Mandarijnse keuken. Pekingeend is een lokaal beroemd gerecht, dat inmiddels over de gehele wereld in Chinese restaurants kan worden gegeten. Een ander bekend gerecht is het Manhan Quanxi ("Mantsjoe-Han-chinees banket"), wat een traditioneel banket is van de Mantsjoekeizers van de Qing-dynastie; ook tegenwoordig blijft het copieus (en zeer prijzig).

Economie

Grote bedrijven vestigen ook hun buitenlandse werknemers in Peking. Zij leven vooral in het stedelijk gebied in het noorden, noordoosten en oosten. Het zuiden en zuidwesten van Peking zijn veel minder bewoond.

Ten tijde van de vorming van de Volksrepubliek bestond Peking alleen uit het stadscentrum en enkele voorsteden in onmiddellijke nabijheid van de stad. Het stadscentrum was verdeeld in vele kleine districten. Dit gebied ligt geheel binnen de Tweede ringweg van Peking en de Derde ringweg van Peking. Sindsdien zijn vele counties buiten de stad geannexeerd door de gemeente Peking om de stad zijn huidige oppervlak te geven.

Volgend op de economische hervormingen die zijn doorgevoerd onder leiding van Deng Xiaoping, is het stadscentrum van Peking erg uitgebreid. Het oorspronkelijke stedelijk gebied van Peking strekt zich nu uit tot de Vijfde ringweg van Peking.

In en rond het gebied Guomao is het zakendistrict Beijing CBD ontwikkeld; de Beijing Financial Street is een omvangrijk financieel centrum. Wangfujing en Xidan zijn uitgegroeid tot bloeiende winkelgebieden, terwijl Zhongguancun een belangrijk fabricagecentrum is van elektronica.

Recentelijk heeft de expansie van Peking ook problemen naar voren gebracht, zoals urbanisatie, veel verkeer, slechte luchtkwaliteit, verlies aan historische buurten en immigratie uit armere delen van China. Begin 2005 werd er echter een plan aangenomen om de ongebreidelde uitbreiding van Peking in alle richtingen te stoppen. Thans wordt gedacht aan inbreilocaties net buiten het stadscentrum.

Verkeer en vervoer

Bestand:Beijing Railway Station 01.jpg
Het hoofdstation van Peking

Met de groei van de stad door de economische hervormingen van Deng Xiaoping, is Peking uitgegroeid tot hét verkeersknooppunt van China. In en rond de stad zijn 5 ringwegen (genummerd van 2 tot en met 6; ringweg 1 bestaat niet meer), 9 autosnelwegen en stadssnelwegen, 11 nationale wegen, 7 spoorroutes en een internationaal vliegveld aangelegd.

Spoorwegen

Peking is een van de grootste knooppunten van de Chinese spoorwegen. Vanuit Peking beginnen acht reguliere spoorlijnen: Peking -Shanhai (Jinghu), Peking – Guangzhou (Jingguang), Peking – Kowloon (Jingjiu), Peking - Harbin (Jingha), Peking - Baotou (Jingbao), Peking - Qinhuangdao (Jingqin), Peking – Chengde (Jingcheng) en Peking – Yuanping (Jingyuan). Daarnaast heeft Peking drie hogesnelheidslijnen: de hogesnelheidslijn Peking-Shanghai, in dienst sinds 2011, de hogesnelheidslijn Peking-Hongkong die commercieel uitgebaat wordt sinds 2012, en de Peking - Tianjin hogesneldheidlijn, die werd geopend in 2008.[3] Deze lijn was bij de opening op 1 augustus 2008 met 350 km/uur de snelste hogesneldheidslijn ter wereld.

De belangrijkste stations van Peking zijn het Centraal Station, geopend in 1959, station Peking West, geopend in 1996, en station Peking Zuid, dat werd herbouwd in 2008 ten behoeve van de hogesnelheidslijn. Op 1 juli 2010 stopten er dagelijks resprectievelijk 173, 232 en 163 treinen. Ter vergelijking het station Peking Noord dat gebouwd is in 1909 en uitgebreid is in 2009 heeft per dag maar 22 treinen.

Kleinere stations in de stad zijn onder andere station Peking Oost en station Qinghuayuan en handelen voornamelijk het woon-werkverkeer af. Station Fengtai is gesloten voor renovatie. De buitenwijken en omliggende gebieden van Peking hebben ruim 40 stations.[4]

Wegen en snelwegen

Bestand:Beijing traffic jam.JPG
Files zijn in Peking niet uitzonderlijk

Het Plein van de Hemelse Vrede wordt in China gezien als "kilometer 0" voor alle wegen. Rond de stad zijn 9 autosnelwegen en 11 autowegen aangelegd. Op dit moment wordt er gestudeerd of gebouwd aan nog eens 6 autosnelwegen. Binnen de agglomeratie Peking liggen 5 ringwegen (ze zijn echter eerder vierkant dan rond aangelegd).

Een van de grootste problemen van Peking zijn de permanente files die de stad teisteren. In 2012 telde de stad al vier miljoen personenauto's. In het stadscentrum staat in de spits het verkeer vaak muurvast. Zelfs buiten de spits blijven veel wegen erg druk met verkeer. De ringwegen en Chang'an Jie zijn hierom berucht.

De wegen staan ook bekend om de slechte handhaving van de verkeersregels en het horkerige verkeersgedrag door automobilisten. In het centrum zijn busbanen aangelegd om de bussen sneller door het verkeer te laten stromen.

Vanuit Peking vertrekt onder meer de nationale weg G109.

Luchtverkeer

Bestand:Bcia overview.JPG
De luchthaven Peking Capital is het belangrijkste vliegveld van de stad

Het internationale vliegveld van Peking is het luchthaven Peking Capital (afkorting: PEK), dat ten noordoosten van het stadscentrum ligt. Het vliegveld wordt met de stad verbonden door o.a. de Airport Expressway (tolweg). Een rit met de taxi of auto duurt vanaf het stadscentrum 40-60 minuten, afhankelijk van de drukte in het centrum. In voorbereiding op de Olympische Zomerspelen van 2008 werd een extra autosnelweg en een lightrailsysteem aangelegd.

Andere vliegvelden in Peking zijn onder andere Liangxiang Airport, Daxing Airport, Xijiao Airport, Shahe Airport en Badaling Airport. Nanyuan Airport sloot als burgerluchtvaartvliegveld bij de opening van Daxing, maar is nog een vliegbasis. Capital en Daxing zijn de enige twee openbare vliegvelden, de andere zijn bedoeld voor militair gebruik ter verdediging van de hoofdstad.

Openbaar vervoer

Een ander probleem dat de verkeersopstoppingen veroorzaakt is dat het autoverkeer sneller groeit dan het openbaar vervoer. Er wordt wel fors geïnvesteerd in uitbreiding van het metronet met een jaarlijkse groei van tientallen stations. In deze metropool, die inmiddels meer inwoners telt dan geheel Nederland, zijn nu 17 metrolijnen, en er zijn verlengingen en nieuwe lijnen in aanbouw om het grote aantal mensen te kunnen verwerken en een groot aantal (ca. 600) (trolley)buslijnen.[5]

Het openbaar vervoer wordt dus sterk uitgebreid. De metro van Peking bestaat nu uit zeventien lijnen. En er is een metroshuttle van en naar de Internationale luchthaven die direct verbonden is met het reguliere metronet. Er zijn voor de Olympische Spelen metrolijnen (lijn 10 & 8) gebouwd naar het Olympisch Park (waar het Nationaal Stadion van Peking staat). Taxi's zijn goed vertegenwoordigd aangezien het voor buitenlanders onverstandig is om hier in een auto rond te rijden. Maar buitenlanders kunnen wel fietsen. Er zijn hiervoor zelfs speciale fietsroutes ontwikkeld. De huurprijzen kunnen sterk variëren. In een hutong kan al een fiets worden gehuurd voor ¥20 (of 20 Renminbi). Dit is ongeveer 3 euro voor een hele dag.

Tarieven in de (trolley)bus is ¥1 voor de stad, en iets meer voor daarbuiten. Metrokaartjes kosten voor alle lijnen ¥3 voor een enkele reis, verder kan je voor alle lijnen en bus voor ¥20 een IC-kaart kopen, dat is een kaart die vergelijkbaar is met de OV-chipkaart.

Taxiprijzen beginnen met een starttarief van 10 yuan en na een bepaalde afstand wordt de prijs verhoogd met 1,20, 1,60, 2,00 of 2,50 yuan per kilometer, de toeslag per extra kilometer staat aangegeven op een sticker die zichtbaar geplakt is. Sommige taxi's accepteren eveneens de Yikatong card.

Sport

Peking organiseerde de Olympische Spelen van 2008 in onder meer het Nationale Stadion (het "Vogelnest"), wat leidde tot een golf van nationale trots in heel China. Het Nationale Stadion werd in 2015 gebruikt voor de organisatie van het WK atletiek. Op 31 juli 2015 werden de Olympische Winterspelen van 2022 toegewezen aan Peking. Peking is de eerste stad die zowel de Zomerspelen als de Winterspelen toegewezen heeft gekregen.

Geboren

  • Kangxi (1654-1722), keizer van China (1661-1722)
  • Jiaqing (1760-1820), keizer van China (1796-1820)
  • Daoguang (1782-1850), keizer van China (1820-1850)
  • Xianfeng (1831-1861), keizer van China (1850-1861)
  • Cixi (1835-1908), keizerin van China
  • Tongzhi (1856-1875), keizer van China (1861-1875)
  • Guangxu (1871-1908), keizer van China (1875-1908)
  • Zaifeng (1883-1951), Mantsjoe-prins
  • Puyi (1906-1967), laatste keizer van China (1908-1912/1924) en keizer van Mantsjoekwo (1934-1945)
  • Wang Shixiang (1914-2009), kunst- en cultuurwetenschapper en dichter
  • John Dobson (1915-2014), Amerikaanse amateurastronoom
  • Gladys Yang (1919-1999), Brits literair vertaler
  • Patrick de Josselin de Jong (1922-1999), Nederlands antropoloog
  • Fang Lizhi (1936-2012), dissident en astrofysicus
  • Zhuang Zedong (1940-2013), tafeltennisser
  • Chen Kaige (1952), filmregisseur en filmacteur
  • Tian Zhuangzhuang (1952), filmregisseur
  • Xi Jinping (1953), president van China (2013-heden)
  • Ai Weiwei (1957), kunstenaar, politiek activist en filosoof
  • Lulu Wang (1960), Chinees-Nederlands schrijfster
  • Cui Jian (1961), zanger, componist, trompettist, gitarist en filmacteur
  • Cao Shunli (1961), advocaat en mensenrechtenactivist
  • Jet Li (1963), vechtkunstenaar en filmacteur
  • Hu Jia (1973), activist, dissident
  • He Kexin (1992), turnster
  • Yu Xiaoyu (1996), kunstschaatsster

Stedenbanden


Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
Bestuurlijke indeling Volksrepubliek ChinaVlag van de Volksrepubliek China
Provincies:Anhui · Fujian · Gansu · Guangdong · Guizhou · Hainan · Hebei · Heilongjiang · Henan · Hubei · Hunan · Jiangsu · Jiangxi · Jilin · Liaoning · Qinghai · Shaanxi · Shandong · Shanxi · Sichuan · Yunnan · Zhejiang
Autonome regio's:Binnen-Mongolië · Guangxi · Ningxia · Tibet · Xinjiang
Stadsprovincies:Chongqing · Peking · Shanghai · Tianjin
Speciale bestuurlijke regio's:Hongkong · Macau
Geclaimd als provincie:Taiwan (de regeringen van Taiwan en de Volksrepubliek China erkennen elkaar niet, zie ook Geschiedenis van Taiwan)
rel=nofollow
rel=nofollow
Hoofdsteden in Azië
Onafhankelijke staten:Abu Dhabi · Amman · Ankara · Asjchabad · Bagdad · Bakoe · Bandar Seri Begawan · Bangkok · Beiroet · Bisjkek · Damascus · Dhaka · Dili · Doesjanbe · Doha · Hanoi · Islamabad · Jakarta · Jerevan · Jeruzalem · Kabul · Kathmandu · Koeweit · Kuala Lumpur · Malé · Manamah · Manilla · Masqat · Naypyidaw · New Delhi · Nur-Sultan · Peking · Phnom Penh · Port Moresby · Pyongyang · Ramallah · Riyad · Sanaa · Seoel · Singapore · Sri Jayewardenapura Kotte · Taipei · Tasjkent · Tbilisi · Teheran · Thimphu · Tokio · Ulaanbaatar · Vientiane
Afhankelijke gebieden:Flying Fish Cove · Hongkong · Macau · West Island
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Beijing op Wikimedia Commons

39°55′44″N, 116°23′18″E
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Peking&oldid=301646"