Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sylvester Graham
| Sylvester Graham | ||
| ||
| Sylvester Graham | ||
| Algemene informatie | ||
| Bijnaam | Dr. Bran the philosopher of sawdust pudding | |
| Geboren | 5 juli 1794, Suffield, Connecticut | |
| Overleden | 11 september 1851, Northampton, Massachusetts | |
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |
| Bekend van | Grahamcrackers en -brood, alcoholmatiging, vegetarisme | |
| Beroep | predikant | |
| Carrière | ||
| 1826 | ordinatie als geestelijke | |
| 1830 | algemeen vertegenwoordiger, Pennsylvania Temperance Society | |
| 1850 | medestichter, Vegetarian Society | |
| Overige informatie | ||
| Partner(s) | Sarah Manchester Earle | |
| Religie | presbyteriaans | |
Sylvester Graham (Suffield, Connecticut, 5 juli 1794 – Northampton, Massachusetts, 11 september 1851) was een Amerikaans presbyteriaans predikant en een voedingshervormer. Hij is bekend voor zijn promoten van een vegetarische levensstijl, de alcoholmatigingsbeweging en volkorenbrood. Er wordt nog steeds brood met zijn naam gebakken.
Leven
Toen Sylvester Graham in 1794 geboren werd, was zijn vader, de predikant John Graham jr., reeds 72 jaar. Hij had tien reeds volwassen kinderen uit een vorig huwelijk, en Sylvester was het zevende kind uit het tweede huwelijk. John Graham overleed twee jaar later. Na het overlijden van haar echtgenoot kreeg Sylvesters moeder, Ruth Graham (Smith), last van psychische problemen, waardoor de jongste drie kinderen in andere gezinnen werden opgevoed.
Sylvester woonde een tijd bij een verwante die een taverne uitbaatte, en mocht meewerken aan de toog. Een vroege ervaring met dronkenschap maakte een blijvende indruk op hem.
In 1824 (of 1826?) trouwde hij met de verpleegster Sarah Manchester Earle, die hij als een patiënte had leren kennen. In 1826 werd hij als predikant geordineerd, zoals zijn vader en grootvader vóór hem.
Hij overleefde verschillende aanvallen van ’tering’ (of in het Engels consumption), zoals tuberculose toen genoemd werd, en toen hij dit voor de tweede keer had overleefd werd hij heel gezondheidsbewust. Hij nam de ideeën over van de Engelse predikant William Metcalfe over vegetarisme en abstinentie en vond dat deze voedingsgewoonten zich positief op zijn gezondheid uitwerkten. Hij ging een voedingswijze promoten zonder vlees, koffie en thee, specerijen, en die gebaseerd was op groenten en fruit. Hij hield nu lezingen over de gevaren van alcohol, over hygiëne en een gezonde levensstijl. Vaak wordt hij gezien als de vader van het vegetarisme in Amerika.
Hij was graag gezien in zijn kerkgemeente, tot hij tegen het gebruik van alcohol begon te prediken. In 1830 wisselde hij zijn taak als plaatselijk predikant voor de functie van algemeen vertegenwoordiger van de Pennsylvania Temperance Society, een vereniging die zich inzette voor matiging in verband met alcohol. In die functie reisde hij de Atlantische kust op en af als spreker.
Hij zette zich in voor vegetarisme op een moment dat cholera de natie terroriseerde. Als presbyteriaans predikant had hij de morele autoriteit om te stellen dat cholera geen straf van God was zoals velen toen dachten, en dat hoe gezonder men was, hoe kleiner de kans was dat men aan zware cholera zou leiden.
Hij stelde dat een vegetarische voedingswijze (met of zonder zuivel en eieren) een goede remedie was tegen alcoholisme, maar vooral ook tegen seksuele lusten. Hij combineerde ideeën van Auguste Tissot over seksuele degeneratie en zienswijzen van Benjamin Rush over ’overstimulatie’ om op te roepen tegen het gebruik van alles wat te veel stimuleerde, zoals koffie, thee, pepermunt, mosterd, specerijen enzovoort. Dit werd alles gezien als veroorzakers van seksuele gedachten en begeerten, die op hun beurt de basis vormden van allerlei ziektes en gebreken. Op zijn lezingen over gezondheidsthema’s kwamen wel duizenden toehoorders af. Een aantal enthousiastelingen, die bekend kwamen te staan als de grahamieten (Grahamites), ging zijn gezondheidsadviezen nauwgezet navolgen. In de 19e eeuw stonden vegetariërs in Amerika eerder bekend als Grahamites. Hij had invloed op personen zoals Horace Greeley en John Harvey Kellogg, de stichter van het Battle Creek Sanitarium, vooral bekend als de bedenker van de corn flakes. Hij inspireerde Ellen White, de medestichtster van de zevendedagsadventisten, ertoe om gezonde, liefst vegetarische voeding op te nemen in de voedings- en levensstijl van de adventisten. In het algemeen kregen hij en zijn volgelingen veel spot over zich heen. Volgens kranten vielen vele dames in het publiek flauw, wanneer hij het in zijn lezingen had over seksualiteit, zijn standpunt over masturbatie uiteenzette en zich uitsprak tegen het dragen van een corset.
Vooral zijn zienswijzen over brood werden op grotere schaal verspreid. Hij preekte vuur en zwavel tegen de opkomst van wit brood en geraffineerde suiker en gaf in 1837 een boek uit over het maken van brood, Treatise on Bread and Bread-Making. Hij riep op om een volkorenbrood te maken van versgemalen graan en deed de aanbeveling om zelf brood te bakken en dit pas twaalf uur na het bakken te eten. Het vandaag nog steeds bekende grahambrood wordt als uitvinding aan hem toegeschreven, maar wellicht waren het zijn volgelingen die dit volkoren tarwebrood zonder de gebruikelijke additieven uit die tijd, zoals giftige bleekmiddelen, in 1829 ontwikkelden op basis van zijn aanbevelingen. Daarna volgde ook de Graham cracker.
Toen hij dat jaar in Boston een lezing wou houden, werd hij bedreigd door een menigte woedende slagers en bakkers, die trachtten de lezing te verhinderen. Intussen begonnen molenaars Graham-meel te leveren en kwamen er Graham-pensions op de proppen om tegemoet te komen aan de nieuwe wensen van het cliënteel.
Hij stond dat jaar ook in briefcontact met dr. William Lambe in Engeland. In Grahams boek uit 1839 vond hij dat het beter is voor de gezondheid om geen eieren en zuivelproducten te gebruiken.
In 1850 stichtte hij samen met William Alcott en William Metcalfe de American Vegetarian Society in New York City, naar het voorbeeld van de reeds eerder bestaande Vegetarian Society in Groot-Brittannië.
Tegen 1851 had hij bijnamen zoals „Dr. Bran” (dr. Zemelen), en „the philosopher of sawdust pudding” (de filosoof van zagemeelpudding). Ralph Waldo Emerson noemde hem de „poet of bran and pumpkins” (dichter van zemelen en pompoenen).[1]
Hij overleed op 11 september 1851 op 57-jarige leeftijd, nadat hij een opiumklysma had gekregen om de pijn te verlichten. Artsen wisten niet waaraan hij leed. Zijn overlijden was een zware klap voor de vegetarische beweging.
Werken
- Lectures on the Science of Human Life, Boston, 1839
- A Lecture to Young Men on Chastity, 1843
- A lecture on epidemic diseases generally, and particularly the spasmodic cholera, delivered in the city of New York, March 1832, and repeated june 1832, and in Albany, July 4, 1832, and in New York, june 1833. With an appendix containing, several testimonials, and a review of Beaumont’s experiments on the gastric juice.
- A treatise on bread, and bread-making
- Defence of the Graham system of living
- Graham on bread
- How to live to be 100
- Letter to the Hon. Daniel Webster, on the compromises of the Constitution.
- Remarks on diet and regimen
- The classic guide to breadmaking
- The philosophy of sacred history considered in relation to human aliment and the wines of scripture
- The vegetist’s dietary and manual of vegetable cookery, comp. as nearly as possible in accordance with the principles laid down
- The Æsculapian tablets of the nineteenth century
- Nederlandse vertalingen
- De Voedingschleer: de mens is een vrucht- en planteneter
Varia
- Hij of een van zijn volgelingen bedacht in de late jaren 1820 de Graham cracker.
De Graham cracker zoals die vandaag in Amerikaanse supermarkten wordt verkocht, heeft nog weinig te maken met Grahams voorstellingen voor gezond brood: ze zijn gemaakt met wit meel en bevatten vrij veel suiker. - Het huis waar hij woonde in Northampton is nu ingericht als restaurant Sylvester’s.
Bronnen
- https://www.biography.com/people/sylvester-graham-21194545
- International Vegetarian Union, Sylvester Graham (1795–1851), https://ivu.org/history/usa19/graham.html
- https://www.cooksinfo.com/sylvester-graham
The Truth About Health Influences #2 op YouTube
Verwijzingen
Q1350388 (reasonator) Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •