Soortisme
Soortisme (of speciesisme; van het Engels speciesism) is discriminatie op basis van soort. Dit gaat om de gedachte dat dieren wezens met belangen zijn.[1]
De term speciesism werd in 1975 bedacht door de Britse klinisch psycholoog en activist Richard Ryder, die uitging van het idee dat „alle wezens die pijn kunnen voelen, menselijke rechten verdienen.”[1] Het werd gepopulariseerd door de filosofieprofessor Peter Singer in zijn boek Animal Liberation. Hij geeft eerst een definitie van racisme en seksisme en vervolgt dan:„Op gelijkaardige manier laten soortisten (speciesisten) toe dat de belangen van hun eigen soort meer gewicht krijgen dan de grotere belangen van leden van een andere soort. Het patroon is in al die gevallen hetzelfde....”[2]
Een van de eersten die een begrip van soortisme beschreef, was Leonardo da Vinci. In zijn geschriften betwijfelde hij regelmatig de superioriteit van de mens over de dieren.[3]
Het begrip wordt gebruikt om een veganistische (vegane) voedings- en levenswijze aan te prijzen. Een uitwerking van soortisme is, dat we diersoorten heel verschillend gaan behandelen. Zo houden we van honden en katten, maar runderen, varkens en kippen worden gezien als objecten die kunnen worden omgezet in voedingswaren.[4]
Het begrip roept vragen op, zoals: stel dat vier mensen en een hond in een reddingsboot zitten maar er één overboord moet omdat anders het bootje zou zinken?[5]
Verwijzingen en noten
- ↑ Omhoog naar: 1,0 1,1 NRC, 7 juni 2016, Soortisme https://www.nrc.nl/nieuws/2016/06/07/soor-tis-me-1625288-a1402398
- º Similarly, speciesists allow the interests of their own species to override the greater interests of members of other species. The pattern is identical in each case....
- º
Livekindly – Why Hisotry’s Greatest Minds Didn’t Eat Meat op YouTube
- º What is speciesism? https://veganoutreach.org/SP.pdf
- º https://diereninfilosofieenwetenschap.wordpress.com/tag/soortisme/