Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Slot Colditz
| Slot Colditz | ||
| Het kasteel in 2011 | ||
| Het kasteel in 2011 | ||
| Locatie | Colditz | |
| Coördinaten | 51°7′N 12°48′E | |
| Algemeen | ||
| Kasteeltype | Renaissancekasteel | |
| Huidige functie | museum | |
| Gebouwd in | 1046 | |
[[Bestand:Sjabloon:Positiekaart Saksen|260px|Slot Colditz]] <div style="position: absolute; z-index: 1; top: Fout in uitdrukking: Onbekend leesteken "[".%; left: Fout in uitdrukking: Onbekend leesteken "[".%; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;">  | ||
Slot Colditz (Duits: Schloss Colditz) is een kasteel in de Duitse stad Colditz, in de deelstaat Saksen. Het kasteel werd internationaal bekend als gevangenis voor vooraanstaande geallieerde krijgsgevangenen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd toen door de Duitsers Oflag IV C genoemd.
De vroegste vermeldingen van het kasteel stammen uit 1046. In de 18e eeuw raakte het echter in verval en vanaf circa 1800 deed het dienst als armenhuis en opvangtehuis voor geestelijk zieken.
Tegenwoordig zijn zowel het kasteel als de kerk toe aan een grote renovatie. De laatste gebruikers vertrokken op 1 augustus 1996 uit het kasteel. Sindsdien is het kasteel nagenoeg leeg gebleven op een sporadische bezoeker na. Het Gesellschaft Schloss Colditz e.V. (het historische genootschap van kasteel Colditz), opgericht in 1996, houdt kantoor in een gedeelte van het administratiegebouw aan de voorkant van de binnenplaats van het kasteel.
Het kasteel is inmiddels gedeeltelijk gerenoveerd en biedt nu plaats aan een museum waarin sommige ontsnappingstunnels, die door de krijgsgevangenen van Oflag IV C tijdens de Tweede Wereldoorlog gebouwd werden, te zien zijn.
Gedurende 2006 en 2007 zou het kasteel verder gerenoveerd worden en onder meer voorzien worden van een nieuw interieur. Dit wordt grotendeels gesponsord door de deelstaat Saksen. In de toekomst zal een gedeelte van het kasteel een ontsnappingsmuseum blijven en zal het voormalige Kommandantur (Duitse Kwartieren) een jeugdherberg en een hotel worden.
Oflag IV C
Een Oflag is een Duits krijgsgevangenkamp voor geallieerde officieren.
Op 31 oktober 1938 had de Wehrmacht het kasteel in beslag genomen waarna het gebruikt werd als een extra streng beveiligd krijgsgevangenkamp. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zaten er officieren die een risico vormden voor de veiligheid, bekendstonden vanwege hun ontsnappingsdrang of die als bijzonder gevaarlijk werden gezien. Tussen 1940 en 1945 werden er Poolse, Franse, Belgische, Engelse, Joegoslavische en Nederlandse krijgsgevangenen vastgehouden. Aangezien het kasteel op een rots is gebouwd die boven de rivier de Mulde ligt, dachten de Duitsers dat dit een ideale plek zou zijn voor een streng beveiligde gevangenis.
De grote buitenplaats, toen ook wel bekend als Kommandantur, had maar twee uitgangen en gaf ruimte aan een groot Duits garnizoen. De gevangenen woonden op een aangrenzende binnenplaats in een 27 meter hoog gebouw. Buiten werden de verhoogde plateaus, die om de gevangenis heen zaten, continu streng bewaakt door gewapende soldaten en prikkeldraad. Hoewel het kasteel in de omgeving bekendstond als "Kasteel Colditz" werd het door de Duitsers "Oflag IV C" genoemd en stond het onder bestuur van de Duitse landmacht.
Toen de Nederlandse officieren op 24 juli 1941 in Colditz aankwamen, waren er reeds ongeveer 150 Franse, 60 Poolse, 3 5 Britse en 10 Belgische gevangenen. Op 9 januari 1942 werd een groep van 30 Fransen overgeplaatst naar Oflag IV-D Elsterhorst. Op 19 mei 1942 werd een grote groep Polen naar een ander kamp overgeplaatst (40 van hen bleven in Colditz). In februari 1943 werd co-kampcommandant Edgar Glasche vervangen door Gerhard Prawitt. In mei 1943 werd besloten dat Colditz alleen nog maar gebruikt zou worden voor Britse en Amerikaanse gevangen, de andere gevangenen werden in juni overgeplaatst, de Nederlanders gingen naar Stanislau, de Belgen en Fransen naar Oflag X-C Lübeck.
Nederlandse officieren
Toen de Duitsers wilden dat de Nederlandse officieren de erewoordverklaring zouden tekenen, werd dat door 69 van de ruim 2000 officieren geweigerd. Het waren 6 generaals, 8 marineofficieren, 3 landmachtofficieren, 39 van het KNIL, 12 cadetten en een stoker van de marine. Generaals Winkelman en de broers Van Voorst tot Voort kwamen in Oflag IV B Königstein terecht, generaals Van der Bent, Best en Van Lawick in september 1940 ook. De overige 61 gevangenen (Larive en Steinmetz waren al ontsnapt) werden naar Oflag VI in Soest (Duitsland) gestuurd. Toen dat in november 1940 een kamp voor Franse officieren werd, werden de gevangenen naar Oflag VIII C Juliusburg overgeplaatst en op 22 juli 1941, na de ontsnapping van Frans van der Veen en John Trebels, naar Colditz.
Een van de laatste overlevenden was Frederik Everhardus Kruimink, vice-admiraal van de Koninklijke Marine. Hij overleed in 2008.
Ontsnappingen
Hoewel het werd gezien als een streng bewaakt kamp, had het kamp het record van 31 succesvolle ontsnappingspogingen. Dit kan komen door de aard van de gevangenen die hierheen werden gezonden: de meeste waren namelijk al eerder ontsnapt uit een ander krijgsgevangenenkamp. Zo kwam er ook een groep Nederlandse officieren in Oflag IV C onder leiding van majoor KNIL E. Engles, nadat uit een vorig kamp kapitein John Trebels en luitenant Frans van der Veen succesvol waren ontsnapt. Kapitein KNIL Machiel van den Heuvel ontpopte zich al snel als de ontsnappingsofficier die vele ontsnappingspogingen coördineerde zonder zelf te willen ontsnappen.
In totaal werden ongeveer 300 vluchtpogingen ondernomen, waarvan er dus ongeveer 270 mislukten. Van de 31 succesvolle ontsnappingen staan er zes op naam van Nederlanders, 25 andere behoren tot de groep die op 24 maart 1944 ontsnapten.
- Zes Nederlanders
Met behulp van Van den Heuvel zijn uiteindelijk 6 officieren succesvol ontsnapt. De eersten waren in 1941 luitenant ter zee Hans Larive en Francis Steinmetz. Later volgden Damiaen Joan van Doorninck, majoor Cornelis Giebel, luitenant Tony Luteijn en Oscar Louis Drijber. Allen zijn naar Engeland gegaan. De Nederlanders werkten hierbij vaak samen met de Engelsen onder leiding van hun ontsnappingsofficier kapitein Patrick Reid, die graag samenwerkte met de Nederlanders, onder meer omdat die vaak goed Duits spraken.
- WC-ontsnapping
Het was hen opgevallen dat hun verblijf grensde aan één van de verblijven van de Duitse Kommandantur en dat er aan de andere kant daarvan een wc was. Door bij de wc naar buiten te klimmen, kwam men in het park en zou men kunnen ontsnappen. Op de deur van de wc werd een bordje met "Kein Eingang" (i.p.v. Kein Eintritt) gehangen, een verkeerde tekst, waardoor de Duitsers meteen doorhadden dat iets niet klopte. Toen de vijf groepjes op 31 juli 1941 twee aan twee via de wc ontsnapten, werden ze in het park door de Duitsers opgewacht. Het betrof Peter Allan, Teddy Barton, Alan Cheetham, Elliot, Flynn, Hyde-Thompson, Middleton, de Poolse cadet Karpf en de Belg J. Verkest.
- 24 maart 1944
In de nacht van 24 maart 1944 ontsnapten 76 gevangenen. Van hen zouden 50 mannen opnieuw worden gevangengenomen, en een aantal geëxecuteerd. Tot de overlevenden behoorde Squadron Leader Jimmy James, die vervolgens naar Sachsenhausen werd overgeplaatst, vanwaar hij zich via een tunnel een weg naar de vrijheid zou graven. Na 14 dagen werd hij weer gevangengenomen.
- Geverfde dekens
Luitenant Diederik baron van Lynden en kapitein Steenhouwer lukte het op 15 december 1941 als Duitse officieren verkleed de gevangenis te verlaten. Ze hadden uniformen gemaakt van geverfde dekens, versierd met insignes gemaakt van zilverfolie. Hun geweer was gemaakt van karton. Ze werden gesnapt door een bewaker. In 1943 werd Van Lynden naar Stanislau overgeplaatst. Tijdens de reis sprong hij uit de trein en ontsnapte. Later werd hij in een dorpje gearresteerd. Hij liet zich ontvallen dat hij uit Colditz kwam en werd daarheen teruggestuurd. Het lukte hem niet meer om nogmaals uit de trein te ontsnappen.
- Zweefvliegtuig
Bij één ontsnappingspoging aan het eind van de oorlog was zelfs een zweefvliegtuig betrokken, gemaakt door vier Engelse gevangenen: majoor Tony Rolt, RAF Flying Officer Bill Goldfinch, RAF Flight Lieutenant Jack Best en Lieutenant Geoffrey 'Stooge' Wardle van de Royal Navy. Het vliegtuig werd bewaard op de zolder van de kerk van het kasteel. Het werd echter nooit gebruikt omdat Duitsland zich overgaf aan de geallieerden voor de ontsnappingsdatum.
Ontsnappingspogingen
| Datum | Naam | Informatie |
|---|---|---|
| Geslaagde ontsnappingen | ||
| 11-04-1941 |  Lt. Alain Le Ray |
Foto |
| 10-05-1941 |  Lt. Peter Allan |
verstopt in een stro-matras |
| 31-05-1941 | Lt. René Collin |
|
| 01-07-1941 | Lt. Pierre Mairesse-Lebrun |
bereikte Spanje |
| 18-07-1941 | Lt. Tatistcheff |
|
| 13-08-1941 |  Cpt. Dolf Dufour Lt. J. Smit |
in Zschiria opnieuw gevangengenomen |
| 15-08-1941 | Lt. Hans Larive Lt. Francis Steinmetz |
verstopten zich in een waterput |
| 20-08-1941 |  Lt. Kroner |
|
| 19-09-1941 | Maj. Cornelis Giebel Lt. Oscar Drijber |
[1] verstopten zich ook in een waterput |
| 25-09-1941 | Lt. A. Boucheron |
|
| 14-10-1941 | Lt. P. Odry Lt. Navelet |
ontsnapten door het raam van hospitaal Elsterhorst |
| 17-12-1941 | Lt. J. Durand-Hornus Lt. Jacques Prot Lt. Guy de Frondeville |
De Frondville is in de mist verdwenen tijdens transport naar tandarts |
| 05-01-1942 |  Lt. Airey Neave Lt. Tony Luteijn |
Ze werden geholpen door Patrick Reid. Neave was advocaat en werd politicus Luteijn zat bij het KNIL en werd later majoor. |
| 26-04-1942 | .png){kind=small} Kpt. Louis Rémy |
ontsnapte bij het station en ging naar Algeciras, kwam bij het Bomber Command |
| 11-06-1942 | F/Cpt. Brian Paddon |
piloot, werd gedekt door andere gevangenen om naar werk te gaan, ontsnapte onderweg |
| 15-06-1942 | Lt. R. Bouillez |
sprong uit trein, raakte bewusteloos, ontsnapte daarna uit ziekenhuis |
| 09-09-1942 | Hedley Fowler Damiaen van Doorninck |
ontsnapten in gestolen uniformen, de andere 3 van hun groep werden weer opgepakt. |
| 14-10-1942 | Maj. Ronald Littledale Lt.Cdr. William E. Stephens Capt. Patrick Reid  Flt.Lt. Hank Wardle |
via keuken en kelder; Reid beschreef hun ontsnapping in "Colditz Story". |
| 19-12-1942 | CPO W. Hammond CPO Dam Lister |
ontsnapt tijdens werk |
| 07-03-1942 |  Capt. B. Mazumdar |
ging in hongerstaking, ontsnapte tijdens vervoer en bereikte Zwitserland |
| 28-04-1943 | Capt. Ion Ferguson RAMC |
medicus, verklaarde medegevangenen en zichzelf krankzinnig |
| 07-06-1943 | D. baron van Lynden |
werd bij toeval in een dorp gearresteerd. Hij liet vallen dat hij uit Colditz kwam, en werd daarheen teruggestuurd. |
| 08-07-1943 | Lt. Alban Darthenay |
ontsnapte uit hospitaal in Hohenstein-Ernstthal; biografie (1913-1944) |
| 05-05-1944 | Capt. Harry Elliott Flt.Lt. Francis 'Errol' Flinn Lt. J. Barnett Lt. M. Wynn |
deden zich ziek voor en werden gerepatrieerd; Flinn overleed in 2014 [2] |
| 1945 | Lt.Kol. M.B. Reid |
Oudste Britse gevangene; pretendeerde hartkwaal door veel te roken en geconcentreerde koffie te drinken voor zijn medische test. |
| Niet geslaagde ontsnappingen van Nederlandse gevangenen | ||
| ?-07-1941 | Cpt J. Hageman Cadet F. Geerligs |
|
| 15-08-1941 | Lt. Gerrit Dames |
door een gat in de omheining |
| 15-08-1941 | Capt. A. Dufour Lt. J. Smit |
in de waterput verstopt |
| 23-08-1941 | Cpt. Machiel van den Heuvel Cpt. N. Hogerland |
doorgezaagde tralies van de kantine |
| 19-09-1941 | Maj. Cornelis Gieben Lt. Oscar Drijber |
|
| 06-10-1941 | onbekende officier Lt. Peter Storie-Pugh |
over het dak |
| 12-12-1941 | Lt. Charles Douw van der Krap Lt. Frits Kruimink |
verstopt onder een berg bladeren |
| 15-12-1941 | Capt. E. Steenhouwer Lt. Diederik van Lynden |
verkleed als Duits officier |
| 06-01-1942 | Lt. Herman Donkers Lt. J. Hyde-Thompson |
verkleed als Duits officier |
| 20-01-1942 | Cadet C. Linck |
in postzak |
| 27-02-1942 | Cpt. Gerrit Dames Cpt. J. Hageman |
tunnel onder het terras |
| 02-03-1942 | Cadet C. Linck F/Lt Francis Driscoll Flinn |
op weg naar 'Arrest House' |
| ?-04-1942 | Lt. J.J.L. baron van Lynden |
betrapt bij poging uniformen te stelen |
| 26-07-1942 | Lt. Frits Kruimink Cpt. M. van den Heuvel Lt. Harry Vinkenbosch Lt. Verley(e) Lt. Peter Storie-Pugh
|
tunnel |
| 09-09-1942 | Capt. W. Lawton Capt. E. Beets Lt. Herman Donkers Lt. G. Wardle (RN) |
|
| ?-10-1942 | Lt. Frits Kruimink Lt. Peter Storie-Pugh |
over het dak, ontdekt door een hond |
| 15-12-1942 | Lt. van der Falk Bouman |
opnieuw gearresteerd in Emmendingen |
| 05-04-1943 | F/Lt. A. van Rood Cpt Dolf Dufour |
verkleed als Duits officier |
Andere gevangenen
|
|
|
|
|
|
|
|
Dodenmars
In april 1945 werd het kamp ontruimd. Er werd een dodenmars georganiseerd, waarbij de resterende 28.000 gevangenen naar Dresden moesten lopen. Slechts een klein aantal bleef achter, een aantal vrouwen en kinderen, enkele mannen die te zwak waren, en enkele bewakers. In de lange rij liepen de mannen voorop, dan de zigeuners en dan de Russen, Polen en tot slot de vrouwen w.o. het 'Franse' groepje dat hoofdzakelijk uit Franse vrouwen bestond maar waarbij ook de Nederlandse Madelon Verstijnen liep. Zij vertrokken op 14 april.
Op de tweede dag werd rond het middaguur de eerste pauze toegestaan. Er waren al veel gevangen onderweg bezweken. Na die pauze liep het Franse vrouwengroepje achteraan. Toen Madelon ontdekte dat er geen bewakers achter hen liepen, waarschuwde ze de andere vrouwen en doken ze een bosje in. Twee tewerkgestelde krijgsgevangenen brachten hen naar een grote hooizolder. Ook zorgden zij voor wat eten, drinken en andere kleding, zodat de vrouwen niet in hun opzichtige gevangenisjasje verder hoefden te gaan. De volgende dag liepen ze verder, dorpen en steden mijdend. Toen ze na een paar dagen de Mulde wilden oversteken, weigerde de veerman dat te doen. Ze klauterden de rotsen af, zwommen naar de overkant, en klauterden daar weer naar boven. Daar was het niemandsland. Ze waren vrij. Iets verderop waren de Amerikanen.
Film en televisie
Gebaseerd op de boeken Colditz: The Colditz Story en The Latter Days at Colditz, geschreven door majoor Patrick Reid, maakte Guy Hamilton in 1955 de film The Colditz Story. Later maakte de BBC in coproductie met Universal TV de gelijknamige 28-delige televisieserie, die in respectievelijk 1972/1974 en bij herhaling in 1985-1986, door de VARA werd uitgezonden. In de film van Hamilton komen de Nederlanders duidelijker aan bod dan in de televisieserie.
Patrick Reid was zelf gevangene en ontsnappingsofficier in Colditz. In 1942 wist hij aan de Duitsers te ontsnappen.
In 2005 kwam een nieuwe film uit: Colditz.
Vrije mediabestanden over Schloss Colditz op Wikimedia Commons
Bronnen, noten en/of referenties
[7].
|
